Download PDF (391KB) - Springer

360 Pedagogische adviezen voor speciale kinderen
vakken, bijvoorbeeld bij wiskunde, omdat jongens meestal een andere
manier van leren hebben dan meisjes. Jongens zijn vaak visueler ingesteld,
hebben een kortere spanningsboog en willen vaak meteen gaan toepassen.
Volledige scheiding heeft volgens Woltring te veel negatieve effecten op sociaal-emotioneel
gebied. Brutsaert (2007) bepleit een keuzemogelijkheid: voor
sommige jongens en meisjes kan het beter zijn om apart onderwijs te krijgen.
De belangrijkste conclusie uit het voorgaande is dat in het onderwijs de
verschillen tussen jongens en meisjes erkend en geaccepteerd moeten worden.
Anders doe je vooral de jongens tekort. Voor meisjes maakt de manier
van onderwijs geven allemaal niet zoveel uit. Zij passen zich in het algemeen
wel aan, maar voor jongens ‘maakt het net het verschil’ (Delfos, 2007).
Overigens is het bijzonder dat, hoewel meisjes het op school beter doen,
uiteindelijk vaak de jongens (mannen) hun baas worden. Dit wordt door
Pinker (2008) de sekseparadox genoemd. Relevant is wel hoe je succes defi -
nieert. Wanneer je dat defi nieert als veel geld verdienen, dan zijn mannen
in het voordeel. Vertaal je echter succes als geluk en tevredenheid, dan zijn
vrouwen in het voordeel. Zij worden in het algemeen meer gedreven door de
intrinsieke beloning van het werk en de inhoud van hun vak, minder door
een hoger salaris of de status. Goodhart (2006) stelt dat jongens relatief vaak
extreem goed, maar ook extreem slecht kunnen presteren. Volgens evolutiebioloog
Desmond Morris, een aanhanger van Goodhart, kan het genie alleen
tot bloei komen bij een extreem ‘mannelijke’ leefwijze: om te slagen op het
allerhoogste niveau moet je geobsedeerd zijn tot op de rand van het waanzinnige
en in staat zijn alle afl eiding en gezelschap te negeren. Dit laatste past in
het algemeen minder in het profi el van vrouwen.