Download PDF (391KB) - Springer

Bijlage 2 Verschillen in gedrag tussen jongens en meisjes
onderwijs ‘leuker’ maken werkt niet, want tegen bijvoorbeeld hun actieve,
prikkelende, virtuele spelletjeswereld kan een school met zijn oubollige
gedoe nooit op. Belangrijk voor jongens is het dan vooral om structuur te
bieden door onder andere duidelijke grenzen te stellen, korte, duidelijke
opdrachten te geven met welomschreven doelen, een aanbod van gevarieerde
activiteiten, hun prestaties te waarderen en rechtvaardige, reële verwachtingen
van hen te hebben. Daarnaast moet er ook ruimte zijn voor hun behoefte
aan actie en exploratie. Er zijn zelfs onderzoekers op het terrein van ontwikkelingsproblemen
bij kinderen en jeugdigen, zoals Robert Laufer, die
het ‘mannelijk geslacht’ opgenomen hebben in hun lijst van risicofactoren
(Diekstra, 2001).
Bij de uitkomst dat jongens in het algemeen slechter presteren dan meisjes
is wel de kanttekening geplaatst dat daarbij meer factoren dan alleen het
geslacht meespelen. Zo kan gedacht worden aan: bepaalde leervoorkeuren
bij jongens, groepsgedrag binnen scholen, meettechnieken, het leerplan,
leerkrachtstijlen, verwachtingen van leraren, rolmodellen en de wijze waarop
leraren straffen en belonen (Oates, 2007; Ofsted, 2003).
Overigens is het zowel voor jongens als meisjes beter om op school in gemengde
groepen te zitten. In Engeland is geëxperimenteerd met aparte lessen voor
jongens en meisjes. Dit werd voornamelijk gedaan om aan de achterblijvende
resultaten van jongens, met name bij taal, tegemoet te komen. Het resultaat
was dat de kloof tussen beide seksen op taalgebied bleef bestaan. Weliswaar
presteerden allen beter, maar de meisjes profi teerden er meer van. Zonder
de voortdurende seksuele spanning bleken beide seksen zich beter te ontplooien.
Daarnaast bleek ook dat de jongens de sociale invloed van meisjes
misten. In een onderzoek van de universiteit van Manchester onder 1500
tieners vertelden jongens dat ze normaliter met hun werk door de meisjes
geholpen werden. Bovendien vonden ze dat in een groep met alleen jongens
de leraar veel meer schreeuwde, omdat de jongens zich misdroegen. De meisjes
vonden het saaier zonder jongens, hoewel ze wel aangaven harder te werken,
omdat ze minder werden afgeleid ( Het Onderwijsblad , 2001). Omdat ook
uit een ander onderzoek van de universiteit van Cambridge bleek dat zowel
jongens als meisjes in gescheiden klassen beter presteerden, maar elkaar ook
misten, wil de Britse regering dat scholen een deel van de dag gescheiden
en een ander deel gemengd lesgeven. Jongens presteerden ook beter als ze
naast een meisje zaten en ook de meisjes voeren daar wel bij ( Opzij , 2005).
Wel moet bij deze onderzoeksresultaten worden bedacht dat het gescheiden,
streng gedisciplineerde Engelse schoolsysteem behoorlijk verschilt van het
Nederlandse. Younger en Warrington (2005) stellen echter dat het inrichten
van gescheiden klassen geen oplossing is. Klassen met alleen maar jongens
kunnen bijvoorbeeld zeer moeilijk te hanteren zijn. Ook kan zo’n groep een
machohouding van leraren in de hand werken, wat voor sommige jongens
averechts kan uitpakken. Bovendien willen zowel de jongens als de meisjes
niet voor alle lessen in gescheiden klassen zitten. In Nederland is men in
het algemeen tegen aparte jongens- en meisjesscholen. Gedragsdeskundige
Woltring (2007) ziet echter ook wel iets in het experimenteren bij bepaalde
359