Download PDF (391KB) - Springer

Bijlage 2 Verschillen in gedrag tussen
jongens en meisjes
Aanhangsel bij de inleiding
Een van de redenen waarom er in het Speciaal Onderwijs meer jongens dan
meisjes zitten, is dat jongens zich vaak nadrukkelijker uiten en daardoor
vaak meer last veroorzaken.
Jongens en meisjes (mannen en vrouwen) verschillen niet alleen in biologisch,
maar ook in psychologisch opzicht van elkaar: jongens bekijken de
wereld meer vanuit zichzelf, nemen zichzelf als maat en kijken dan hoe iets
in elkaar zit. Ook zijn ze onderzoekender en meer gericht op status. Meisjes
zijn eerder geneigd bij allerlei activiteiten het perspectief van de ander
te betrekken en na te gaan wat er in een ander omgaat. Bij baby’s zie je dat
het jongetje al meer op voorwerpen gericht is en het meisje meer op gezichten.
Baron-Cohen (2003) stelt zelfs dat ‘vrouwelijke’ hersenen overwegend
geprogrammeerd zijn voor empathie en ‘mannelijke’ hersenen overwegend
voor het begrijpen en bouwen van systemen. Vrouwen die extreem hoog
op de empathieschaal scoren, vallen niet speciaal op, maar de vrouwen die
over een extreem mannelijk brein beschikken wél. Dat is de groep waarin
Baron-Cohen gespecialiseerd is: de autisten. De taalvaardigheid van meisjes
ontwikkelt zich sneller. Ze blijven die voorsprong houden en uiten zich door
veel te praten en hardop te denken. Jongens en mannen zijn veel zuiniger
met woorden. Dit verschil kan wel eens voor irritatie zorgen; terwijl het juist
belangrijk is om de specifi eke verschillende eigenschappen van mannen
(hun actiegerichtheid en weerbaarheid) en vrouwen (hun inlevingsvermogen
en gerichtheid op samenwerking) niet weg te willen poetsen, maar juist te
erkennen en meer tot hun recht te laten komen. Naast de verschillen zijn er
ook veel overeenkomsten tussen mannen en vrouwen. Ze kunnen veel dingen
even goed, maar dat betekent nog niet dat ze voor hetzelfde kiezen. Er is niet
zozeer verschil in gedragsmogelijkheden als wel in ‘voorkeursgedrag’. Zo
zal in het algemeen een jongen minder geneigd zijn voor zorg te kiezen en
een meisje minder voor bètavakken, terwijl ze dat allebei best zouden kunnen.
Door dit alles te beseffen, kan er beter begrip tussen de seksen ontstaan
(Delfos, 2004, 2008).
T. van Lieshout, Pedagogische adviezen voor speciale kinderen, DOI 10.1007/978-90-313-6891-4, © 2009 Bohn Stafleu van Loghum, Houten