Tot op de dag van vandaag heb ik - Rooilijn

Rooilijn Jg. 40 / Nr. 1 / 2007 Amsterdam top- of toblocatie?
P. 18
Tabel 3: Belang van locatiefactoren voor ondernemers
1990 1992 1994 1996 1998 2003 2005
Toegang tot markten/klanten 60 62 71 63 66 58 60
Telecommunicatie infrastructuur 59 43 48 46 54 49 50
Interne transportinfrastructuur 57 22 25 22 21 24 22
Externe transportinfrastructuur 49 51 52 62 56 52
Beschikbaarheid kantoorruimte 27 22 19 22 25 26 30
Prijs-kwaliteitverhouding kantoren 22 23 22 26 26 31 31
Arbeidskosten 35 39 40 43 50 35 35
Beschikbaarheid personeel 57 57
Talenkennis 17 17 16 18 22 24 24
Woonklimaat 14 10 10 10 13 15 16
Milieukwaliteit -- 11 7 11 12 14 13
Overheidsbeleid 30 34 31 36 36 33 32
Bron Healey & Baker, Cushman & Wakefield
factoren die weliswaar minder belangrijk
worden gevonden maar toch het verlies
van een positie kunnen verklaren. De
enige factor van gewicht waar Amsterdam
echt matig op scoort is de arbeidsmarkt.
Gelukkig voor Amsterdam hechten
managers minder belang aan de arbeidskosten
dan aan de beschikbaarheid van
arbeid. Het is juist het hoge loonniveau dat
Amsterdam opbreekt.
Voor een goede analyse van de
Amsterdamse positie is het ook belangrijk
om na te gaan wat de naaste concurrenten
op de ranglijsten zijn en hoe die het
doen. Is het verzwakken van de positie
bijvoorbeeld simpelweg het gevolg van
de opkomst van Zuid-Europese steden
en daalt Amsterdam terwijl de rest stijgt?
Allereerst blijkt dat afgezien van Londen,
ook andere steden zoals Parijs, Frankfurt
en Brussel systematisch dalen (zie tabel
1). De relatieve concurrentiepositie ten
opzichte van deze steden is dus niet sterk
veranderd. Daar staat tegenover dat Madrid
en Barcelona een stijgende trend vertonen.
Dit zijn echter steden die gezien hun
locatie minder als directe concurrent van
Amsterdam kunnen worden gezien. Toch
blijft over dat meer nabijgelegen concurrenten
zoals Berlijn en München nu een
meer vergelijkbare impactscore behalen en
het in relatieve zin dan ook beter hebben
gedaan dan Amsterdam. Er is in de periode
1990-2005 echter ook een aantal naaste
concurrenten van Amsterdam uit de top-15
weggevallen. In 1990 en 1992 behoorden
Hamburg en Glasgow er nog toe, daarna
niet meer. In 1996 had Düsseldorf voor het
laatst een plek bij de beste vijftien. Genève
raakte haar plek in deze groep in 2005 kwijt
toen Praag de top juist binnendrong. In
de periode daarvoor waren ook al andere
nieuwkomers in de top gekomen. Tussen
1990 en 1994 kwamen Lissabon, Madrid en
München er voor het eerst in terecht. Door
het gunstige fiscale klimaat, verscheen
in 1996 ook Dublin in de kopgroep van
vijftien. Met betrekking tot de concurrentiepositie
van Amsterdam zijn vooral
het afzakken van nabijgelegen steden als
Hamburg en Düsseldorf in de beginperiode
en de opkomst van München en recent ook
Praag relevant.
Amsterdams positie in de
statistiek
Manshanden e.a. (2004) hebben onderzoek
verricht naar de top-20 van Europese
verstedelijkte regio’s in de periode 1995-
2003. Amsterdam maakt hierin onderdeel
uit van de Randstad Holland. Zoals bij
alle vergelijkende studies werden de
auteurs geconfronteerd met verschillende
ruimtelijke schaalniveau’s. Voor
alle 20 onderzochte gebieden konden zij
vergelijkbare regionale data verzamelen;
voor een groot aantal regio’s slaagden zij