DE HOEKSTEEN 65 - Bazuin te Sion

PostNL
Port betaald
PAYS-BAS
DE
HOEKSTEEN 65
De Steen, die de bouwlieden verworpen hadden, is tot
een hoofd des hoeks geworden ( Psalm 118:22 )
* CHRISTELIJKE VOLMAAKTHEID
* HET LIJDEN VAN CHRISTUS
IN DE PSALMEN
* PAUSDOM EN ECONOMIE
ADRES
ONTVANGER

COLOFON
De uitgave van dit blad is mogelijk
gemaakt door vrijwillige bijdragen.
Mocht deze uitgave bij u aanslaan,
dan is het mogelijk een bijdrage te
leveren door een bedrag te storten
op:
Postrekeningnr.
140 62 00 t.n.v.
Stichting de Bazuin te Sion
of
ABN/ Amro 59.18.60.724
Dan is er uitbreiding van dit blad
mogelijk zodat ook anderen kennis
kunnen nemen van Gods
boodschap
Namens de redactie.
Marian Pel / Wim Wiggers
----------------
Wilt u dit blad blijven ontvangen
stuur dan uw adres naar:
DE HOEKSTEEN.
p/a Marian Pel
Struikenlaan 34
4631 AN
Hoogerheide
-----------------------------
BIJBELSCHOOL
AMERSFOORT.
Kom ook naar de Bijbelschool in
Amersfoort, elke vierde zondag in
de maand.
De nog volgende data voor 2012
zijn:
25 maart, 22 april, 27 mei,
►1 juli...
( Met de trein tot station Amersfoort
Schothorst. Bel van te voren dan
komen we u ophalen: 0543-518464)
Adres: Bruispad 2
3813 PV
te Amersfoort.
REDACTIE
Het laatste geslacht van Gods volk is een unieke groep onder de verlosten.
Zij zingen een nieuw gezang, het lied van een ervaring die geen
andere gemeenschap ooit gemaakt heeft. Zij worden ook wel de eerstelingen
genoemd. Bij het oude Israël moest de landman de eerste rijpe
vruchten verzamelen om ze aan de Here voor te stellen. Pas als hij
dat had gedaan kon de rest worden geoogst. Jezus is de Landman. De
rechtvaardige doden van alle eeuwen slapen in het stof der aarde. Jezus
kan de zielenoogst niet in Zijn voorraadschuur brengen, voordat Hij de
eerstelingen heeft verzameld. De eerstelingen zijn het laatste geslacht,
dat wil zeggen, dat zij de eerste gemeenschap van Gods volk zijn die
tot volledige rijpheid komen, dat betekent, de volmaaktheid bereiken.
Hoe dat gebeurt leest u in het artikel “CHRISTELIJKE VOLMAAKT-
HEID”.
Marian Pel / Wim Wiggers
De Hoeksteen
Een tijdschrift waarin de grondbeginselen van de adventsboodschap
uitgebreid aan de orde komen, die door de Hoeksteen - Christus- aan
zijn boodschappers, ter verkondiging en waarschuwing aan een ten
ondergaande wereld, zijn gegeven. Ook het in het licht stellen van de
adventsboodschap in deze tijd en in deze wereld, zal de bruikbaarheid
van deze oude boodschap steeds urgenter maken. De medewerk(st)ers
van de redactie van dit tijdschrift hebben één doel voor ogen, namelijk:
in deze sombere, door oorlog, geweld, en door nog veel meer ellende
geteisterde wereld zonder toekomst, een ieder de warme blijdschap te
laten ervaren van deze boodschap, dat er wél een toekomst is en dat de
Here spoedig komt! Dit tijdschrift wordt uitgegeven door leken binnen
de zevendedags adventgemeenschap, die zending bedrijven, boeken
drukken en uitgeven.
INHOUD
► Christelijke volmaaktheid 3
► Het lijden van Christus in de psalmen 12
► Het pausdom en economie 16
► De Derde Engelboodschap... deel 10 18
► De geschiedenis van de hervorming... deel 21 22
► Kinderverhaal... Appelkauwgum 24
pag - 2 -

CHRISTELIJKE
Er is niets belangrijker voor ons
vandaag dan een begrip van wat Jezus,
onze Hogepriester, nu doet in
het hemelse heiligdom. Dit is het
enige anker dat we hebben. Dit is
het geloof dat noodzakelijk is voor
onze eeuwige zaligheid.
We lezen in Openbaring 7: 1-3:
“Daarna zag ik vier engelen staan
aan de vier hoeken der aarde, die de
vier winden der aarde vasthielden,
opdat er geen wind zou waaien over
de aarde, of over de zee, of over
enige boom. En ik zag een andere
engel opkomen van de opgang der
zon, hebbende het zegel van de levende
God; en hij riep met luider
stem tot de vier engelen, aan wie
gegeven was aan de aarde en de
zee schade toe te brengen, en hij
zeide: Brengt geen schade toe aan
de aarde, noch aan de zee, noch aan
de bomen, voordat wij de knechten
van onze God aan hun voorhoofd
verzegeld hebben.”
VOLMAAKTHEID
Deze zelfde groep wordt ons in
hoofdstuk 14 ook voorgesteld. Hier
is de naam van de Vader op hun
voorhoofd geschreven en zij zingen
een lied dat geen enkel ander gezelschap
in welke tijd ook kan zingen.
“Dezen zijn het, die zich niet met
vrouwen hebben bevlekt, want zij
zijn maagdelijk. Dezen zijn het,
die het Lam volgen, waar Hij ook
heengaat. Dezen zijn gekocht uit de
mensen als eerstelingen voor God
en het Lam. En in hun mond is geen
leugen gevonden; zij zijn onberispelijk
(voor de troon van God sv).
Openbaring 14: 4, 5.
Nu willen wij het onderwerp van
christelijke volmaaktheid bestuderen
in het licht van de heiligdomsdiensten.
Het is belangrijk dat wij
dit begrijpen.
Twee tegenstrijdige opvattingen
Sommigen geloven dat wij een
absoluut volmaakt karakter moe-
pag - 3 -
ten hebben voordat onze namen in
het onderzoekend oordeel kunnen
komen en dat God ieder geval zal
afmeten aan de oneindige maatstaf
van gerechtigheid. Volgens deze
opvatting zal iemand die bekeerd
is niet aanvaard worden als hij dit
niveau van volmaaktheid niet heeft
bereikt. God ziet hem aan en zegt:
“Sorry, maar u kunt niet binnengaan.”
En zo wordt hij afgesneden.
Dit is de ene opvatting van volmaaktheid.
De andere opvatting gaat naar het
tegenovergestelde uiterste. Zij zeggen
dat Gods volk nooit op enig
moment in dit leven de volmaaktheid
zal bereiken.
Deze twee opvattingen over volmaaktheid
zijn zo verschillend als
de theologie van de Farizeeën en de
Saduceeën. Ze staan lijnrecht tegenover
elkaar. In deze studie willen
wij laten zien dat het onmogelijk,
zelfs gevaarlijk is, om de ene of de
andere stelling aan te nemen.

De eerste opvatting
Laat ons eerst kijken naar de eerste
opvatting. Wij leven nu in de antitypische
Grote Verzoendag. Jezus
is in het Heilige der Heilige en het
oordeel is aan de gang. Wij weten
niet hoe spoedig de zaken van de
levenden onderzocht zullen worden.
Hoe moet onze houding zijn
op deze Grote Verzoendag en wat
vraagt God van ons?
Wanneer de hogepriester op de Grote
Verzoendag het Heilige der Heilige
binnenging, had de gemeente
van Israël zich gedurende het jaar
op die gebeurtenis voorbereid, gedurende
tien dagen hadden de bazuinen
geblazen, de getrouwe gelovigen
hadden iedere bekende zonde
beleden in voorbereiding op deze
uiteindelijke verzoening, maar toch
vinden wij hen niet rondom het heiligdom
om hun eigen verworvenheden
te presenteren. Er was slechts
één ding dat God vroeg van de Israelieten
op de Grote Verzoendag: dat
ze ten eerste al hun bekende zonden
hadden beleden en nagelaten.
Hij verlangde van hen dat zij zich
verzamelden rondom het heiligdom
met verootmoediging van hart. Elke
ziel die zich niet verootmoedigde
werd afgesneden van het volk.
Dit is nu precies wat God van ons
vraagt als voorbereiding op het oordeel.
Wij lezen de oproep aan de
gemeente op de Grote Verzoendag
in Joël 2. De woorden zijn zo duidelijk
dat niemand ze kan misverstaan.
“Blaast de bazuin op Sion, heiligt
een vasten, roept een plechtige samenkomst
bijeen. Vergadert het
volk, heiligt de gemeente, roept de
ouden bijeen, vergadert de kinderen
en de zuigelingen; de bruidegom
trede uit zijn kamer en de bruid uit
haar bruidsvertrek. Laat de pries-
ters, de dienaren des HEREN, tussen
de voorhal en het altaar wenen
en zeggen: Spaar, HERE, uw volk
en geef uw erfdeel niet prijs aan de
smaad, zodat de heidenen met hen
zouden spotten. Waarom zou men
onder de volken zeggen: Waar is
hun God?” vers 15-17
Besef van onze eigen behoefte
Er wordt ons verteld dat hoe dichter
wij bij Jezus komen, hoe meer
wij ons bewust zullen zijn van onze
eigen tekortkomingen en onze eigen
zondigheid. Dit moet de ervaring
zijn van hen die zich werkelijk
voorbereiden op het oordeel. Gods
volk wordt voorgesteld in diepe
verootmoediging van ziel, niet vertrouwend
op hun eigen gerechtigheid
of hun eigen mate van heiligmaking,
maar alleen vertrouwend
op de genade en de verdiensten van
de Here Jezus Christus, terwijl ze
hun leven volledig aan Hem hebben
overgegeven en iedere zonde
hebben beleden en nagelaten. Het
volk van God is in geloof en in diep
berouw vergaderd rondom het heiligdom.
De meest aanschouwelijke beschrijving
van het werk in het oordeel en
de uiteindelijke verzoening vinden
wij in deel Vijf van de Getuigenissen
voor de Gemeente, vanaf blz.
387. Hier geeft zuster White uitleg
over de gelijkenis van Jozua en de
engel:
“Zacharia’s visioen van Jozua en de
Engel is bijzonder van toepassing
op de ervaring van Gods volk in de
afsluiting van de Grote Verzoendag.
Het overblijfsel zal grote moeite en
beproevingen ervaren… Zoals Jozua
bij de Engel pleitte, zo zal het
overblijfsel met een gebroken hart
en een oprecht geloof pleiten om
vergeving en verlossing door Jezus
pag - 4 -
hun Voorspraak. Zij zijn zich volledig
bewust van de zondigheid van
hun leven, zij zien hun zwakheden
en onwaardigheid en terwijl zij naar
zichzelf kijken, zijn zij de wanhoop
nabij.”
Dit is de toestand van Gods ware
volk wanneer de Grote Verzoendag
op het punt staat om afgesloten te
worden en wanneer hun namen op
het punt staan om in het oordeel te
komen. Het staat vast dat dit Gods
volk is. Zij hebben iedere bekende
zonde beleden en nagelaten. Nu zij
dichter bij Jezus komen wordt hun,
net als Jesaja, een blik gegund op
hun grote Hogepriester in het Heilige
der Heilige en ieder van hen
roept: “Wee mij, ik ga ten onder.”
Zij zijn zich volledig bewust van de
zondigheid van hun leven, zij zien
hun zwakheid en onwaardigheid en
zij zijn de wanhoop nabij.
“De verleider staat klaar om hen te
beschuldigen, zoals hij ook klaar
stond om Jozua aan te klagen. Hij
wijst op hun vuile klederen, hun gebrekkige
karakters.”
Ziet u dat deze mensen niet de absolute
volmaaktheid van karakter
hebben bereikt. Zij bezitten wel
toegerekende volmaaktheid. Iedere
persoon in deze wereld die Jezus
Christus heeft aangenomen als zijn
persoonlijke Verlosser heeft toegerekende
volmaaktheid van karakter,
zoals opgeschreven in Schreden
naar Christus blz. 60: “Als u uzelf
aan Hem geeft en Hem aanvaardt
als uw Zaligmaker, wordt u, hoe
zondig uw leven ook geweest mag
zijn, ter wille van Hem, als gerechtvaardigd
aangemerkt. Het karakter
van Christus neemt de plaats van
uw karakter in en u wordt door God
aanvaard, alsof u nooit had gezondigd.”
Niemand zal staande kunnen
blijven in het oordeel als hij niet de

gerechtigheid van Christus heeft.
Maar hier zien wij Gods volk wanneer
zij zich verzamelen rondom
het heiligdom. Zij beroemen zich
nergens op. Allen worden voorgesteld
als biddend en smekend voor
God, net zoals de Israëlieten op de
Grote Verzoendag. Terwijl ze daar
staan wijst Satan op hun vuile klederen
en gebrekkige karakters. Laten
we verder lezen:
“Maar hoewel de volgelingen van
Christus zondigden, gaven zij zich
niet over aan de overheersing van
het kwaad. Zij hebben hun zonden
weggedaan en hebben nederig en
berouwvol de Heer gezocht, en de
goddelijke voorspraak pleit voor
hen.”
Dit is dus de voorbereiding voor het
oordeel.
“Hij die door hun ondankbaarheid
uitermate beledigd is, die hun zonden
kent, maar ook hun berouw ziet,
zegt: “De Here bestraffe u Satan.”
Ik gaf mijn leven voor deze zielen.
Zij zijn in Mijn handpalmen gegraveerd.
Ze mogen een onvolmaakt
karakter bezitten, het kan zijn dat ze
tekortgeschoten zijn in hun pogen,
maar ze hebben berouw gehad, en
Ik heb hen vergeven en hen aangenomen.”
Overwinning in het oordeel
“Terwijl Gods volk hun ziel voor
God verootmoedigt en smeekt om
reinheid van hart, wordt het bevel
gegeven om hun vuile klederen
weg te doen, en de bemoedigende
woorden worden gesproken: “Zie,
Ik neem uw ongerechtigheid van u
weg. Ik trek u feestklederen aan.”
Het vlekkeloos kleed van Christus’
gerechtigheid wordt de op de proef
gestelde, maar toch getrouwe kinderen
van God aangetrokken.”
Let op hoe ze hier worden beschreven.
Ze zijn op de proef gesteld,
ze zijn verzocht, maar ze zijn getrouw.
“Het verachte overblijfsel wordt bekleed
met heerlijke feestklederen,
die nooit meer verontreinigd zullen
worden door de verdorvenheid van
de wereld. Hun naam staat opgetekend
in het boek des levens van
het Lam, samen met de getrouwen
van alle eeuwen. . . Nu zijn zij voor
eeuwig veilig voor de listen van de
verleider. . . Terwijl Satan hen aanklaagde
en trachtte dit gezelschap
weg te vagen, vlogen onzichtbare,
heilige engelen af en aan, en plaatsten
op hen het zegel van de levende
God.”
Dit is de grote verlossing van Gods
volk. Dit is hun deel wanneer zij samenwerken
met hun Hogepriester
in het werk van het oordeel en de
uiteindelijke verzoening. Dit punt is
van vitaal belang. Gods volk is verzameld
rondom het heiligdom. Zij
worden beschreven als op de proef
gesteld, verzocht, maar getrouw.
Zij hebben berouw gehad, zij hebben
hun zonden beleden, zij hebben
de Here nederig en met verootmoediging
gezocht, maar hier worden
ze toch afgeschilderd terwijl ze bidden
en smeken. In Eerste Geschriften
lezen we: “Grote zweetdruppels
liepen langs hun voorhoofd.”
Satan staat hen te beschuldigen:
“Kijk naar dat vuile kleed, dat gebrekkige
karakter.” Maar Jezus staat
daar ook om de tegenstander te bestraffen.
Hij zegt: “Ja, Satan, het is
waar. Zij hebben onvolmaakte karakters.
Het werk van genade is nog
niet tot de uiteindelijke voltooiing
gebracht in hun levens.” Dit zal de
toestand van alle mensen zijn die in
het onderzoekend oordeel komen.
We lezen in T4, blz 367: “De mens
pag - 5 -
moge opgroeien in Christus als zijn
levend hoofd… door dagelijks op te
wassen in het goddelijke leven zal
hij de volheid der mate van een volmaakt
man in Christus niet bereiken
totdat zijn genadetijd eindigt.”
Terwijl Gods volk daar bij het heiligdom
is, zich volledig bewust van
de zondigheid van hun leven, staat
Jezus voor hen in het oordeel. Terwijl
zij voor de Here pleiten, neemt
Hij hun namen en bestraft de duivel.
Hij is daar om een uiteindelijke
verzoening te doen voor Zijn volk,
om Zijn volk te bevrijden en de onderdrukker
te verbrijzelen.
De priester sprenkelde vroeger het
bloed niet alleen voor het verzoendeksel
om de zonde en de aantekening
van de zonde te verwijderen
van het heiligdom, maar “op deze
dag zal over u verzoening gedaan
worden, om u te reinigen; van al uw
zonden zult gij gereinigd worden
voor het aangezicht des HEREN.”
Leviticus 16: 30. Wanneer Jezus
de namen van Zijn volk in oordeel
neemt, zegt Hij: “neem de vuile
klederen van hen weg en bekleed
hen met Mijn gerechtigheid.”
“Het verachte overblijfsel wordt bekleed
met heerlijke feestklederen,
die nooit meer verontreinigd zullen
worden door de verdorvenheid
van de wereld. . . Nu zijn zij voor
eeuwig veilig voor de listen van de
verleider.”
Zo worden zij bekleed met een wapenrusting
van hun hoofd tot aan
hun voeten. Het werk van genade
wordt tot voltooiing gebracht. “Wie
overwint, zal aldus bekleed worden
met witte klederen.” Openbaring
3: 5. Hier wordt zowel de voorbereiding
voor het oordeel en de
overwinning, of de belofte van het
oordeel, afgeschilderd. “Wie over-

wint. . .”
Wij moeten overwinnen, onze zonden
nalaten, onze zielen vernederen
voor God. Wij moeten naar het
heiligdom komen en samenwerken
met de Hogepriester. En wat is de
belofte? “Hij zal aldus bekleed
worden met witte klederen; en Ik
zal zijn naam geenszins uitwissen
uit het boek des levens, maar Ik zal
zijn naam belijden voor mijn Vader
en voor zijn engelen.” Dit is wat
zuster White bedoelt, wanneer ze
schrijft: “Het verachte overblijfsel
wordt bekleed met heerlijke feestklederen,
die nooit meer verontreinigd
zullen worden door de verdorvenheid
van de wereld. . . Nu zijn
zij voor eeuwig veilig voor de listen
van de verleider.”
Dat is de uiteindelijke verzoening.
Dat is het uitdelgen van zonden.
En dat is waar zuster White steeds
weer over spreekt wanneer ze vertelt
hoe de zonden van Gods volk
zullen worden uitgedelgd, om nooit
meer herinnerd te worden of in gedachten
te komen. (PP, 321, 322).
Het is niet de bedoeling van het onderzoekend
oordeel om die gelovigen
te zoeken en te vinden die de
absolute volmaaktheid hebben bereikt
en die zonder te sterven naar
de hemel zullen gaan. De bedoeling
van het oordeel is om vast te stellen
wie er onder de gelovigen de toegerekende
gerechtigheid in Christus
hebben, om te zien wie iedere zonde
heeft beleden en weggedaan en,
voor zover het de levenden betreft,
wie er rondom het heiligdom zijn,
om de voorwaarden van deze oordeelsdag
te vervullen, en om vast te
stellen wie een nederige en gebroken
geest heeft. Voor alle overwinnaars
is de belofte: “Wie overwint,
zal aldus bekleed worden met witte
klederen.”
Hoe zal God deze mensen met witte
klederen bekleden wanneer ze in
het oordeel verschijnen en Hij het
bevel geeft om hun vuile klederen
weg te nemen en hen te bekleden
met gerechtigheid, zodat ze nooit
meer verontreinigd worden door de
verdorvenheid van de wereld? Dit
werk wordt in de levens van Gods
overblijfsel tot stand gebracht door
de kracht van de late regen. Er staat
geschreven: “Ploeg voor uzelf ongeploegd
land om! Het is tijd om de
HEERE te zoeken, totdat Hij komt
en het laat regenen: gerechtigheid
over u.” Hosea 10: 12 hsv. God zal
de vensters van de hemel openen
en de late regen uitstorten, de late
regen van gerechtigheid, het witte
kleed dat voor eeuwig in de ziel
blijft en het ondoordringbaar maakt
voor de aanvallen van Satan. Dat is
Gods gave in het oordeel.
Tegen de overwinnaar, tegen wie
iedere zonde heeft nagelaten, zegt
Hij: “Ik zal u bekleden met witte
klederen.” God bekleedt met witte
klederen door de doop van Zijn
Heilige Geest in de late regen. En
dat is een geschenk van God aan
iedere getrouwe kandidaat wiens
naam in het oordeel komt. “Komt
dan tot berouw en bekering, opdat
uw zonden uitgedelgd worden, opdat
er tijden van verademing mogen
komen van het aangezicht des Heren.”
Handelingen 3: 19. Het is de
Geest van God die dit doet. Het is
het bloed van Jezus dat het doet in
de boeken in de hemel, maar het is
de kracht van de Geest die het tot
stand brengt in de levens van Gods
volk.
Het voltooien van het werk van
Gods genade
“De late regen die aan het eind van
het seizoen valt, maakt het graan
pag - 6 -
rijp en bereidt het voor op de oogst.
. . het rijp worden van het graan
stelt de voltooiing van het werk van
Gods genade in de ziel voor. Door
de kracht van de Heilige Geest zal
het morele beeld van God in het
karakter worden vervolmaakt. Wij
zullen volledig veranderd worden
tot de gelijkheid van Christus. . .
De late regen kan geen zaad tot volmaaktheid
brengen tenzij de vroege
regenbuien hun werk hebben
gedaan.”(TM 506).
Dit is wat de late regen doet. Het
voltooit het werk van Gods genade
in de ziel, het maakt het graan
rijp, het maakt het morele beeld
van Jezus volmaakt in het karakter,
het brengt het zaad tot volmaaktheid.
Dat is het goede nieuws van
het oordeel. Wij lezen in Openbaring
14: 6, 7 over de engel die het
eeuwig evangelie heeft, het goede
nieuws, om dat te verkondigen aan
allen die op aarde leven: “Vreest
God en geeft Hem eer, want de ure
van zijn oordeel is gekomen.”
Het is belangrijk dat wij de voltooiing
van het werk van Gods genade
in de ziel begrijpen. Een studie
van het heiligdom laat ons op een
prachtige manier zien wat de weg
tot verlossing is. We beginnen bij
de poort waardoor de berouwvolle
zondaar binnenkomt. Dan gaan we
naar het altaar, waar we alles overgeven
aan Christus. Het volgende is
het wasvat, waar onze zonden worden
afgewassen. In het heilige zien
we onze ervaring in het opstijgen
van de wierook van het gebed. We
zien dat het heilige vuur de liefde
tot God voorstelt dat brandt op het
altaar van het hart. Hier is het brood
des levens, waarmee wij ons mogen
voeden. De kandelaar stelt de
Heilige Geest voor, waardoor wij
geheiligd worden. Nu moeten wij

de noodzaak onder ogen zien om
voorwaarts te gaan tot het einddoel,
dat is de volmaaktheid van Zijn karakter.
Voortdurend zijn wij bekleed
met de gerechtigheid van Jezus,
welke wordt voorgesteld door de
witte omheining. We weten dat God
niet ziet op het gebrekkige karakter
van de gelovige die zich geheel aan
Christus heeft gewijd. Hij ziet hem
gekleed in de volmaaktheid van
Christus’ karakter.
Dan komen we bij het werk van
het oordeel, waarbij Gods volk
met diepe verootmoediging van
ziel rondom het heiligdom komt.
Zij volgen de Hogepriester door
geloof! Wat vraagt God van ons?
Niets anders dan een gebroken en
nederige geest. Zoals zuster White
schrijft: Wanneer wij aan de voet
van het kruis neerknielen, hebben
wij de hoogst mogelijke plaats bereikt
voor mensen. De gelovige die
zich geheel heeft overgegeven aan
Christus, “moet niet bezorgd zijn
over hoe God over hem denkt, maar
hoe God over Christus, zijn Plaatsvervanger,
denkt. (2SM, 32,33)
Dit is de maatstaf van het oordeel.
Als iemand dus in het oordeel komt
die de wil van God gedurende 90
jaren heeft gehoorzaamd en er komt
iemand anders in het oordeel die
sinds 9 dagen een christen is, dan
heeft de persoon die daar 90 jaren
is geweest niets voor op de persoon
die daar nog maar 9 dagen is. Beiden
kunnen slechts de verdiensten
van Christus’ karakter aanbieden
om hun eigen tekortkomingen te
bedekken.
Zo hebben wij dus de gezegende
boodschap over het oordeel, over
de voltooiing van Gods werk van
genade voor de ziel. We lezen in
Daniël 7: 26:
“Daarna zal het gerechtshof zit-
ting houden: men zal hem zijn
heerschappij ontnemen.” (hsv). De
heerschappij van zonde, de heerschappij
van Satan, zal volledig
weggenomen worden van Gods
volk. Want, “wie overwint, zal aldus
bekleed worden met witte klederen.”
Dat betekent eeuwige verlossing
van de macht van Satan.
De onbesmette klederen worden op
Gods volk geplaatst, die nooit meer
verontreinigd zullen worden door
de verdorvenheid van de wereld.
Ze zijn voor eeuwig veilig voor de
listen van de verleider.
Wij leven nu in de tijd dat dit werk
moet worden gedaan voor iedere
ziel die voldoet aan de voorwaarden
van de Grote Verzoendag,
voorwaarden die eerlijk, rechtvaardig
en redelijk zijn. En als dat werk
dan gereed is, zal de engel die de
boeken bijhoudt uitroepen: “Het is
voleindigd.” Het zegel van God is
op iedere persoon in deze wereld
geplaatst die de laatste waarschuwingsboodschap
heeft gehoord en
aangenomen en die naar het heiligdom
is gekomen zodat het werk van
de uiteindelijke verzoening voor
hem tot stand gebracht kon worden.
De engel keert terug naar de hemel
en Jezus werpt het wierookvat neer.
Dan zal het werkelijk voleindigd
zijn, niet alleen voleindigd in heel
de wereld, maar het werk van genade
zal uiteindelijk voleindigd zijn
in het hart van iedere gelovige. Dat
is toch geweldig!
“Wie overgebleven is in Sion, overgelaten
in Jeruzalem, zal heilig
heten – ieder die in Jeruzalem ten
leven is opgeschreven.” Jesaja 4:
3. Een gereinigde gemeente, een
gemeente zonder vlek of rimpel of
iets dergelijks. Let op, er staat “zal
heilig heten.” Er staat niet dat ze
zichzelf heilig noemen. Zal Gods
pag - 7 -
volk hier op aarde zichzelf nooit
heilig noemen? Zullen zij zichzelf
niet heilig noemen nadat zij het
zegel van God hebben ontvangen?
Zullen zij niet van zichzelf zeggen
dat zij zondeloos zijn wanneer ze
verzegeld zijn? Nee, nooit! Tot het
moment dat Jezus terugkomt met
de wolken des hemels zal zijn volk
zeggen: “Ik ben gered door de genade
van de Here Jezus Christus.”
Ook al zal Gods volk verzegeld zijn
door de doop van de Heilige Geest,
toch zal God van een ieder zeggen:
“Wie heilig is, hij worde nog meer
geheiligd.” Ook al wordt iedereen
die in Jeruzalem is overgelaten heilig
genoemd, toch zullen zij zichzelf
niet heilig noemen. Job zegt: “Ben
ik oprecht, zo acht ik toch mijn ziel
niet.” (Job 9: 21 sv.). Dit zal de ervaring
van Gods volk zijn, totdat zij
Jezus van aangezicht tot aangezicht
zien.
God heeft voorzien in een weg, een
weg in het heiligdom, zo duidelijk
en eenvoudig dat een reiziger, ook
al is hij een dwaas, niet misleid
hoeft te zijn. Wij moeten allemaal
tot dit inzicht komen. Dit is de grote
oordeelsdag. Wij moeten ons allen
rondom het heiligdom verzamelen
met berouw. Dit is het belangrijkste
wat God van ons vraagt – berouw.
In het Grote Conflict blz.
345, vinden wij een beschrijving
van hen die werkelijk berouw hebben
en naar het heiligdom komen in
het oordeel. “Jezus verontschuldigt
hun zonden niet, maar wijst op hun
berouw en hun geloof. Terwijl Hij
vergiffenis voor hen vraagt, laat Hij
Zijn doorboorde handen aan de Vader
en aan de engelen zien en zegt:
“Ik ken hen bij naam. Ik heb ze in
Mijn handpalmen gegrift. “De offeranden
Gods zijn een verbroken
geest, een verbroken en verbrijzeld
hart veracht Gij niet, o God.”

(Psalm 51: 19)… Christus zal Zijn
getrouwen bekleden met Zijn gerechtigheid
– absolute gerechtigheid
voor eeuwig. Zij zullen voor
altijd onbesmet blijven.
De tweede opvatting
Laat ons nu de andere opvatting
over volmaaktheid bestuderen en
zien waarom we die niet kunnen
aanvaarden. Dit is de opvatting die
in onze kerk de overhand heeft.
Samengevat is het als volgt: Het
is onmogelijk om in dit leven volmaaktheid
van karakter te bereiken,
omdat onze natuur verdorven is
door zonde, zoals we lezen in Jezus,
De Wens der Eeuwen, blz. 290: “De
Vader ziet niet uw zondig karakter,
maar Hij ziet u als bekleed met zijn
volmaaktheid.” Er is nog een uitspraak
die vaak wordt aangehaald:
“Hij (Christus) vult het gebrek aan
met zijn eigen goddelijke verdiensten.”
Dus kan volgens deze opvatting,
volmaaktheid alleen gebruikt
worden op de toegerekende manier.
Zolang Gods volk sterfelijk is zullen
zij alleen volmaakt zijn door de toegerekende
gerechtigheid van Christus
en omdat God hun gebrekkige
karakters niet aanziet. Volgens deze
opvatting zullen de 144.000 niet de
ervaring bereiken van volmaaktheid
van karakter, maar zullen zij
slechts toegerekende volmaaktheid
hebben, net zoals alle gelovigen in
alle eeuwen van de geschiedenis
van deze wereld.
Waarom kunnen wij deze opvatting
niet aanvaarden? Ik haast mij
te zeggen dat als wij geen kennis
hadden van het afsluitende werk
van Christus en van het werk van
het reinigen van het heiligdom of
de uiteindelijke verzoening; als
wij de derde engelboodschap niet
hadden, waarvan Ellen White zegt
dat die ons wijst op het Heilige der
Heilige van het heiligdom, dan zou
ik het volkomen eens zijn met deze
opvatting. Als wij alleen maar kennis
hadden over de ervaring in de
dagelijkse verzoening, zoals voorgesteld
in het heiligdom, alleen een
ervaring in de eerste afdeling waarbij
wij streven naar het doel om dagelijks
Zijn karakter te evenaren en
als we geen kennis hadden van het
uiteindelijke werk van genade dat
in de ziel gedaan zal worden, geen
begrip over hoe het werk ooit zou
kunnen worden voleindigd, dan zou
deze opvatting de juiste zijn. Laat
ons zien wat Ellen White zegt.
“Wij kunnen onze Here nooit in
vrede ontmoeten, tenzij onze zielen
smetteloos zijn. Wij moeten het
volmaakte beeld van Christus dragen.
. . Wij moeten dagelijks strijden
tegen het kwaad van buitenaf
en tegen de zonde binnenin, als wij
de volmaaktheid van het christelijke
karakter willen bereiken.” RH,
30-5-1882.
“Wanneer Christus komt, zullen
onze nietswaardige lichamen veranderd
worden en gemaakt worden
zoals Zijn verheerlijkt lichaam,
maar dit verachtelijke karakter zal
dan niet heilig gemaakt worden.
De verandering van karakter moet
plaats vinden voor Zijn komst. Onze
natuur moet rein en heilig zijn.” RH
1-9-1885.
Het is duidelijk dat wanneer Jezus
komt met de wolken des hemels,
Hij niets doet voor onze karakters.
Hij verandert alleen het lichaam.
“Hoewel wij geen aanspraak kunnen
maken op volmaaktheid van
het vlees, kunnen wij wel christelijke
volmaaktheid van ziel hebben.”
2SM, blz. 32.
Wanneer Jezus komt verandert Hij
pag - 8 -
het vlees, het lichaam en dan zullen
de heiligen een lichaam hebben dat
gevormd is naar Zijn verheerlijkt lichaam.
Niet eerder heeft Gods volk
heilig vlees. Maar opdat dit plaats
kan vinden moeten zij eerst heilige
karakters hebben. Het werk van genade
moet eerst voltooid worden in
de ziel.
“Wanneer de Here komt zullen diegenen,
die hun lichaam en geest in
heiligheid en eerbaarheid bewaard
hebben, de afwerking ontvangen
door de onsterfelijkheid. Maar zij
die onrechtvaardig, onheilig en
vuil zijn, zullen voor altijd zo blijven.
Er zal dan geen werk voor hen
gedaan worden om hun gebreken
te verwijderen en hen heilige karakters
te geven. De Zuiveraar zal
niet op dat moment zijn zuiveringsproces
uitvoeren en hun zonden en
verdorvenheden verwijderen. Dat
alles moet worden gedaan gedurende
deze genadetijd. Nu moet dit
werk voor ons tot stand worden gebracht.”
T2 blz. 355.
Maleachi 3 vertelt ons dat de Here
plotseling naar Zijn tempel zal komen
– naar het heilige der heiligen -
Hij zal zitten, het zilver smeltend en
reinigend. Hij zal de zonen van Levi
reinigen, Hij zal hen louteren als
goud en als zilver. Dit is gedurende
de genadetijd. Er zal niets worden
gedaan voor de karakters van Gods
volk wanneer Jezus komt.
“Iedereen die door geloof gehoorzaam
is aan de geboden zal de zondeloze
toestand bereiken, waarin
Adam leefde voor zijn overtreding.”
ST 21-7-1902.
Dat klinkt als een volkomen verandering
van karakter.
“Streven wij er met al onze kracht
naar om de gestalte van mannen
en vrouwen in Christus te berei-

ken? Streven wij naar Zijn volheid,
steeds voorwaarts gaand naar het
doel dat ons voor ogen staat – de
volmaaktheid van Zijn karakter?
Wanneer Gods volk dat doel bereikt,
zullen zij verzegeld worden
in hun voorhoofden. Vervuld van
Zijn Geest zullen zij volmaakt worden
in Christus en de engel die alles
aantekent zal uitroepen: “Het is
voleindigd.”
Waartoe roept zuster White ons
op? Te streven naar het doel van
de volmaaktheid van Zijn karakter.
Gelovigen ontvangen toegerekende
gerechtigheid wanneer zij Christus
aannemen en wanneer zij dag na
dag in Christus leven. Als dat alles
is wat Gods volk in dit leven kan
hebben – toegerekende gerechtigheid,
zou zuster White dan zeggen
dat wij voorwaarts moeten gaan en
ernaar moeten streven om het te bereiken?
Misschien zou ze zeggen
dat wij moeten streven om het vast
te houden. En het is waar dat de
Bijbel zegt: “Zalig hij, die waakt en
zijn klederen bewaart.” Wij moeten
de ervaring die wij hebben, bewaren.
Maar hier spreekt zij niet over
het bewaren van iets, ze spreekt
over het bereiken van iets, ergens
naar streven en dat iets is de volmaaktheid
van Zijn karakter.
“Wanneer het volk van God dit doel
bereikt, zullen zij verzegeld worden
in hun voorhoofden en de engel die
alles aantekent zal uitroepen: “Het
is voleindigd.”
Hoe kunnen wij dan zeggen dat het
niet voleindigd is, dat het nooit voleindigd
zal worden voordat Jezus
komt in de wolken des hemels? De
komst van Jezus is niet de tijd van
de verzegeling.
“De levende rechtvaardigen zullen
het zegel van God ontvangen
vóór het sluiten van de genadetijd.”
1SM, blz.66.
Nu, gedurende de genadetijd moet
het werk worden voleindigd. Dit is
het hart en de werkelijke essentie
van de derde engelboodschap, die
een volk moet voorbereiden voor
de grote dag van God.
Luther, Wesley en Miller, mannen
van God die in het verleden predikten
en de boodschap aanvaardden,
leefden in de tijd dat Christus Zijn
dienstwerk deed in het heilige van
het heiligdom. Dit werd in het oude
Israël voorgesteld door de dagelijkse
dienst. Maar zij hadden niet
de taak om een volk voor te bereiden
Christus te ontmoeten zonder te
sterven. Zij hadden de derde engelboodschap
niet. Jezus, onze Hogepriester,
ging in 1844 het heilige der
heilige binnen om zijn laatste werk,
het gereed maken van een volk voor
de grote dag van God, vooruit te
dragen. Hij begon het werk van het
reinigen van het heiligdom, niet alleen
het reinigen van het heiligdom
in de hemel, maar om het werk van
verlossende genade in de 144.000
te voltooien, om een volk gereed
te maken die de eerstelingen zullen
zijn van de grote oogst, de eerste
generatie en gemeenschap van heiligen
op deze aarde die door Zijn
genade de volmaakte weerspiegeling
van het beeld van Jezus bereikt
hebben.
Het gevaar van deze tijd
Het gevaar van de tweede opvatting
is dat diegenen die het geloven in
de ervaring van het dagelijkse willen
blijven. Zij willen in het heilige
blijven alsof we geen Hogepriester
hebben in het heilige der heiligen,
alsof de derde engel Gods volk nu
niet wijst op het heilige der heiligen,
terwijl hij hen de weg wijst
naar het werk van de uiteindelijke
verzoening en het reinigen van het
pag - 9 -
heiligdom. (zie Eerste Geschriften,
blz. 241)
Is het niet verschrikkelijk om te
geloven in het heiligdom en in het
dienstwerk van Jezus in de hemel
en dan toch niets te weten van het
afsluitende werk van de christelijke
ervaring en te ontkennen dat het
werk van genade voleindigd moet
worden in de ziel en dat God een
volmaakt gemaakt volk op aarde
zal hebben om Satans uitdaging tegemoet
te treden, dat Gods wet niet
volmaakt gehouden kan worden
op deze aarde? Dat is de aanklacht
van Satan en voordat deze strijd
kan eindigen gaat God een volk tot
stand brengen waarvan Hij kan zeggen:
“Satan, hier zijn ze. Jij zegt dat
de wet niet gehouden kan worden.
Hier is een onberispelijk volk, dat
Mijn karakter zal rechtvaardigen.”
God roept Zijn volk nu naar het heiligdom.
De engelen weerhouden de
winden en zij wachten tot de knechten
van God verzegeld zijn in hun
voorhoofd. Wij kunnen niet verzegeld
worden totdat wij leren met
onze Hogepriester samen te werken,
totdat wij vertrouwen in Zijn
voleindigd werk en geloven dat Hij
het werk dat Hij begonnen is, ook
zal voltooien.
Hoe kunnen wij blijven geloven dat
Gods volk nooit een volledig werk
van genade in hun levens zullen bereiken
terwijl ze op deze aarde leven,
met al de duidelijke uitspraken
uit de geest der profetie voor ons?
Wat is het doel van de late regen,
behalve dit werk?
“De late regen, die aan het einde
van het seizoen valt, maakt het
graan rijp en bereidt het voor op de
oogst. . . Het rijp worden van het
graan stelt de voltooiing van het
werk van Gods genade in de ziel
voor. Door de kracht van de Heilige
Geest zal het morele beeld van

God in het karakter worden vervolmaakt.
We zullen volledig veranderd
worden in de gelijkheid van
Christus. . . De late regen kan geen
zaad tot volmaaktheid brengen, tenzij
de vroege regenbuien hun werk
gedaan hebben.” TM 506.
Kom naar het heiligdom
God roept Zijn volk naar het heiligdom,
een engel wijst hen naar
het heilige der heiligen, naar het
werk van hun Hogepriester, Die
daar wacht op de Vader. Wij hebben
een afspraak met Hem voor de
rechtbank van God. Hij heeft ons
de uiteindelijke verzoening beloofd
als wij daar komen met onze zonden
beleden en met een gebroken
en nederige geest. Hij heeft ons de
late regen beloofd die het werk van
Gods genade in de ziel zal voltooien.
De oproep van de koning heeft geklonken:
De koning heeft een bruiloft
bereid en hij heeft zijn knechten
uitgezonden met de boodschap:
“Alles is gereed; komt tot de bruiloft.”
(Mattheüs 22). Deze bruiloft
stelt volgens zuster White, de
eenwording van goddelijkheid met
menselijkheid voor. Wij leven in de
dagen dat dit huwelijk zal plaatsvinden,
wanneer de eenwording
van goddelijkheid en menselijkheid
volledig zal worden voltooid
en Gods volk verzegeld en vervolmaakt
zal worden – onberispelijk
voor de troon van God.
Wij kunnen dit werk nooit zelf voleindigen,
maar er wordt van ons
verlangd dat wij samenwerken met
Jezus. Hij is de Hogepriester. Hij
begint het werk. Hij voltooit het
werk. Hij voorziet in de kracht, de
Geest van God. Niets behalve ongeloof
kan de voltooiing ervan in uw
hart en in mijn hart verhinderen.
De koning zond zijn knechten uit
en zei: “Alles is gereed; komt tot de
bruiloft.” Dit is wat de Here ons nu
al bijna 170 jaar probeert te vertellen.
Maar ze begonnen allemaal uitvluchten
te verzinnen en de Schrift
zegt: “Zij wilden niet komen.”
Lezers, dit is de enige schuilplaats
voor ons in de tijd die vlak voor ons
ligt. Niets anders dan een voltooid
werk van genade in de ziel zal toereikend
zijn in de laatste uren van
de geschiedenis van deze wereld,
omdat er geen andere generatie
ooit geroepen is te leven voor een
heilig God zonder een Middelaar.
Wij moeten de uitnodiging om te
komen aannemen. Wij hebben deze
schuilplaats nodig. Wij hebben die
nodig voor de aanval van het spiritisme
die nu vanuit de protestantse
kerken losbarst. Zelfs Zevendedags
Adventisten in Gods gemeente worden
nu verstrikt in het spiritisme,
door te geloven dat de Geest van
God wordt uitgestort op de andere
kerken.
In 1844 had zuster White een visioen
waarin ze twee groepen mensen
zag onder Gods volk. (Eerste Geschriften,
blz. 52, 53). Dit was van
toepassing in die tijd, maar het is
met extra kracht nu op ons van toepassing
nu. Er was een gezelschap
dat neergebogen was voor Jezus in
het heilige der heiligen. Zij volgden
hun Hogepriester, zij hadden een
anker binnen het voorhangsel. Dit
kleine gezelschap was vergaderd
rondom het heiligdom. “Zij, die met
Jezus opgestaan waren, zonden hun
geloof op tot Hem in het heilige der
heiligen en baden: ‘Mijn Vader geef
ons Uw Geest.’ Dan blies Jezus de
Heilige Geest op hen. In die adem
was licht, kracht en veel liefde,
blijdschap en vrede.”
pag - 10 -
“Ik keerde mij om, om te zien naar
het gezelschap, dat nog steeds vóór
de troon neergebogen was.” Hier
spreekt zij over een andere groep,
die ook belijdt het volk van God te
zijn. Zij zijn Jezus niet gevolgd in
het heilige der heiligen, zij gehoorzaamden
de engel niet die hen opriep
om in te gaan tot de bruiloft en
hen wees naar het voltooide werk
van genade dat in hun levens moest
plaatsvinden. Zij wilden gewoon
bij hun dagelijkse ervaring blijven.
Waarschijnlijk denken zij: “Wel, dat
was goed genoeg voor Gods mannen
in het verleden. Luther en Miller
zullen in het hemelse koninkrijk
zijn en zij hebben deze ervaring van
het zegel van de levende God waarover
jij het nooit hebt gehad. Geen
van hen heeft de ervaring van volkomen
volmaaktheid van het christelijke
karakter gehad.” Dat is waar.
Maar het is ook waar dat zij niet de
voorrechten en het licht hadden die
wij nu hebben. Zij leefden niet in de
tijd van de Grote Verzoendag, terwijl
het reinigen van het heiligdom
bezig was.
Let wel: Er is een groep mensen die
zeggen Gods volk te zijn. Zij zijn
tevreden met hun dagelijkse ervaring
en willen steeds maar doorgaan
in de tredmolen van zonde en
berouw, zonde en berouw. Terwijl
Jezus al die tijd in het heilige der
heiligen is, waar Hij zijn werk van
uiteindelijke verzoening doet, maar
zij zijn daar niet bij Hem door het
geloof. Wat gebeurt er met hen? Dit
is wat er gebeurt:
“Satan scheen bij de troon te zijn en
te trachten het werk van God voort
te zetten. Ik zag hen opzien naar de
troon en bidden: “Vader, geef ons
Uw Geest.” Satan blies dan een onheilige
invloed op hen en daar was
licht en veel kracht in, maar geen
zoete liefde, blijdschap en vrede.”

Dit is dus het spiritisme, de laatste
misleiding van Satan, die de hele
wereld mee zal sleuren – een valse
uitstorting van de Heilige Geest.
Dit is niet een grove vorm van spiritisme
zoals seances. Satan kan die
gebruiken om sommige mensen te
misleiden die daar gevoelig voor
zijn, maar hij heeft een veel grotere
misleiding voor Gods volk – een
vervalsing van de uitstorting van de
Geest van God – de alles overtreffende
misleiding van Satan.
Dit zijn de twee groepen: Een volgt
Jezus in het heilige der heiligen,
voorwaarts gaand tot volmaaktheid,
Zijn volheid zoekend, steeds
strevend naar het doel dat hun voor
ogen staat, de volmaaktheid van
Zijn karakter, hun Hogepriester volgend
in geloof, terwijl ze voldoen
aan de eisen van de Grote Verzoendag.
Voor hen zijn de beloften van
het oordeel – volkomen en eeuwige
verlossing van zonde, het zegel van
de levende God en de volheid van
Zijn Geest, welke de volheid van
liefde in hun harten brengt, de volheid
van vreugde, de volheid van
vrede.
De andere groep weigert de uitnodiging
van de koning. Zij weigeren
te geloven dat Jezus werkelijk het
werk van genade in hun harten kan
voltooien terwijl ze nog in dit leven
zijn. Zij hebben geen schuilplaats
voor deze overweldigende plaag. In
de laatste dagen van de geschiedenis
van deze wereld zal het volk van
God vervolmaakt worden en verzegeld
met het zegel van God. Zij die
deze zegen missen zullen ook volledig
rijp worden – zij zullen volledig
rijp worden en vervuld worden
met de valse heilige geest van het
spiritisme.
Als wij de schuilplaats niet vinden,
als wij het anker niet hebben in het
heilige der heiligen van het heiligdom,
dan zullen wij uiteindelijk
spiritisten worden.
“Een ieder die niet bewaard wordt
door de kracht van God door geloof,
zal zich voegen in de strijd tegen
de Heerser van het universum.”
TM 465.
In ‘Het Grote Conflict’ wordt ons
verteld dat een ieder die niet alle
zonden overwonnen en nagelaten
heeft, die niet bewaard wordt door
de kracht van God door geloof,
meegesleurd zal worden in de gelederen
van de grote misleiding.
Wij hebben geen bescherming tegen
het spiritisme, tenzij wij onze
Hogepriester vinden in het Heilige
der Heilige, Zijn werk begrijpen en
pag - 11 -
Hem door geloof volgen waar Hij
is. Dit is de werkelijkheid zoals die
nu gegeven is, en dit is een van de
grote manieren waardoor God Zijn
gemeente gaat reinigen. De Bijbel
zegt dat God hen vele krachtige
dwalingen zal zenden (2 Tessalonicenzen
2; 11), zodat zij de leugen
geloven. De Here zegt dat Hij hun
dwalingen zal uitkiezen, want “zo
zal Ik hun ongeluk verkiezen en dat
wat zij vrezen, over hen brengen,
omdat niemand geantwoord heeft,
toen Ik riep, en zij niet gehoord hebben,
toen Ik sprak.” Jesaja 66: 4
De winden worden losgelaten. Wij
hebben in deze wereld het punt bereikt
vanwaar geen terugkeer meer
mogelijk is. God riep zijn volk op
in 1888. Alles in de wereld was gereed,
maar de Here weerhield de
winden van strijd. Nu zien wij dat
zij zich weer samenpakken. Deze
keer zal er geen terugkeer zijn. het
werk moet worden voltooid, en het
zal worden voltooid.
Terwijl de engelen de winden nog
vasthouden voor die heilige voorbereiding,
roept een andere engel:
“Maak u gereed, maak u gereed,
maak u gereed!” Er komt een vreselijke
crisis voor ons volk! Jezus
roept ons toe: “Alles is gereed.
Maak u gereed, maak u gereed!”
www.bazuintesion.nl
Op onze website vindt u allerlei artikelen uit voorgaande Hoekstenen en ook uit het blad “Jezus
de Vriend van Jong en Oud”. Er is een volledige boekenlijst met een beschrijving van ieder
boek. U kunt al uw boeken van de Bazuin te Sion en van de Ellen White stichting bestellen via
deze website. Op onze website kunt u ook lezingen over het boek de Openbaring beluisteren
die door Marian Pel in 2011 / 2012 gegeven werden te Hardinxveld.

HET
LIJDEN
VAN CHRISTUS IN DE PSALMEN
Het Nieuwe Testament doet uitvoerig
verslag van het lijden van
Christus. Zijn lijden in de hof, Zijn
strijd om overgave. Zijn gebed om
de drinkbeker voorbij te laten gaan.
Zijn vrijwilligheid om te lijden. Hij
sprak in de hof: “of denkt u dat Ik
Mijn Vader nu niet kan bidden, en
Hij zal Mij meer dan twaalf legioenen
engelen ter beschikking stellen.”
Hij kon op elk moment stoppen,
maar Hij stopte Zijn voornemen
niet. Vanaf de dagen der eeuwigheid
had Hij Zich ter beschikking
gesteld. Hij werd de Hoeksteen van
het universum. Maar elke dag opnieuw
moest Hij weer kiezen. Tot
in de hof, toen Zijn laatste en definitieve
keus werd: Ik doe het. Na
de kruisiging riepen de omstanders,
“indien Gij Gods Zoon zijt kom af
van het kruis.” Maar de keuze was
gemaakt. Tussen de eerste keer dat
Hij de keuze maakte en dat mo-
ment, lag de schepping van het universum,
de zondeval van zoveel engelen
met aan het hoofd de hoogste
engel. Onverklaarbaar! Niemand
kan de zonde verklaren. Het verklaren
van de zonde zou betekenen dat
de zonde niet langer zonde zou zijn.
Zelfs God kan de zonde niet verklaren.
Men kan de ontwikkeling van
de zonde beschrijven, maar dat is
wat anders dan het verklaren van
de zonde. Het scheppen van de engelen
met de voorkennis die God
had, laat zien dat God niet gemanipuleerd
kan worden. Zo ook Jezus
niet. Ook Hij kan niet gemanipuleerd
worden. Liever vrijwillig het
offer brengen dan gemanipuleerd
te worden. En zo was dat elke dag,
vanaf de dagen der eeuwigheid.
Eén van de namen van Jezus in het
Oude Testament is: “Maar U blijft
Dezelfde.” Ps. 102: 28. “Maar U
blijft Dezelfde.” Hebr. 1: 12.
pag - 12 -
Het Oude Testament
In de Psalmen van het Oude Testament
wordt ook het lijden van
Christus beschreven. We willen een
paar gedachten volgen in vier Psalmen.
Psalm 22.
In Psalm 22 komt het heel sterk
naar voren dat het gaat om Golgotha.
“Mijn God, Mijn God waarom
hebt Gij mij verlaten.” Dit is wat
Jezus uitriep.
Psalm 38.
Ook Psalm 38 gaat over het offer.
Jesaja 53 en Ps. 38 zeggen bijna
hetzelfde:
“Maar ik ben als een dove, ik hoor
niet, als een stomme die zijn monde
niet opendoet ja ik ben als een man
die niet hoort, en in wiens mond
geen verweer is.” Ps. 38: 14-15.
“Als een lam werd Hij ter slachting
geleid, als een schaap dat stom is

voor zijn scheerders, zo deed Hij
Zijn mond niet open.” Jes. 53: 7.
Psalm 40.
Psalm 40 heeft betrekking op het
offer:
“U hebt geen vreugde gevonden in
slachtoffer en graanoffer (spijsoffer).
U hebt mijn oren doorboord;
brandoffer en zondoffer hebt u niet
geëist. Toen zei Ik: “Zie, Ik kom, in
de boekrol is over Mij geschreven.
Ik vind er vreugde in; Mijn God,
om Uw welbehagen te doen; Uw
wet draag Ik diep in Mijn binnenste.”
Ps. 40: 7-9.
Paulus citeert deze woorden in de
brief aan de Hebreeën: “Daarom
zegt Hij bij Zijn komst in de wereld:
“Slachtoffer en spijsoffer hebt
U niet gewild, maar u hebt voor Mij
een lichaam gereedgemaakt. Brandoffers
en offers voor de zonde hebben
u niet behaagd. Zie Ik kom, in
de boekrol is over Mij geschreven
– om Uw wil te doen, o God.” Hebr.
10: 5-7.
Psalm 69.
Ook in deze psalm worden dingen
vermeld die Jezus meemaakt op het
kruis.
“Ja zij hebben mij gal als mijn
voedsel gegeven. In mijn dorst hebben
zij mij zure wijn laten drinken.”
Ps. 69: 22.
“Gaven zij Hem wijn vermengd
met gal te drinken; maar toen Hij
die geproefd had, wilde Hij die niet
drinken.” Matt. 27: 34, 48.
Wat is de boodschap in deze
Psalmen?
In Psalm 22 wordt in de eerste 22
verzen het lijden van de Heiland
weergegeven. In de rest van de
psalm wordt dit heil aangeboden in
een boodschap van gerechtigheid
“Zijn gerechtigheid zou verkondigd
worden.” Ps. 22: 32.
De andere drie Psalmen hebben een
paar dingen met elkaar gemeen.
In Psalm 38: 11 wordt gezegd dat
Jezus op een bepaald moment blind
is, niet meer zien kan. “Ook het licht
in ogen, alsof ik geen ogen heb.”
In Psalm 40: 13 (S.V.): “Dat ik niet
heb kunnen zien.”
In Psalm 69: 4: “Mijn ogen zijn bezweken.”
Wat betekenen deze worden
“niet zien kunnen”. E. G. White
zegt het op de volgende manier:
“De hoop hield Hem niet voor ogen
dat Hij als overwinnaar uit het graf
zou opstaan.” “De Heiland kon niet
over het graf heenzien.” De Wens.
629-630.
Stelt u zich voor, onze Heiland Die
zo vaak zijn opstanding had verkondigd.
Nu is Hij in een situatie
waarin de opstanding in Zijn denken
geen plaats meer heeft. En net
als Simson gaat Hij blind het graf
in. Hij stierf de dood waaruit geen
opstanding is. En toch verkoos Hij
Zijn eigen tweede dood in onze
plaats. Psalm 69: “Mijn ogen zijn
bezweken.” Psalm 40: “Dat Ik niet
heb kunnen zien.” Psalm 38: “Alsof
Ik geen ogen heb.” Psalm 22 geeft
ons de betekenis: “Mijn God, Mijn
God! waarom hebt Gij mij verlaten?”
“Nu stierf de Heer der heerlijkheid
als losprijs voor het mensdom. Toen
Christus Zijn leven opgaf, werd Hij
niet ondersteund door een triomfantelijke
vreugde. Alles was somber
en terneergeslagen. Wat op Hem
drukte, was niet de angst voor de
dood, of de pijn en schande van het
kruis. Christus was de voornaamste
Lijder, maar Zijn lijden kwam voort
uit een besef van de boosaardigheid
van de zonde, het bewustzijn dat de
mens door zijn vertrouwdheid met
het kwaad verblind was voor de
omvang daarvan. Christus besefte
hoe vast de greep van de zonde op
de mens is en hoe weinigen bereid
pag - 13 -
zijn zich van haar macht los te maken.
Hij wist dat het mensdom zonder
hulp van God verloren zou zijn
en Hij zag ontelbaar veel mensen
ten onder gaan terwijl overvloedige
hulp binnen hun bereik was.
De zonde van ons allen werd gelegd
op Christus als onze plaatsvervanger
en borg. Hij werd als
overtreder gerekend om ons te kunnen
verlossen van de vloek van de
wet. De zonde van iedere afstammeling
van Adam drukte op Hem.
Gods toorn tegen de zonde, de verschrikkelijke
openbaring van Zijn
ongenoegen over de ongerechtigheid
vulde het hart van Zijn Zoon
met ontzetting. Heel Zijn leven had
Christus aan een gevallen wereld de
blijde boodschap van de barmhartigheid
en vergevende liefde van de
Vader bekendgemaakt. Verlossing
voor de grootste zondaars was Zijn
hoofdthema geweest. Maar nu het
vreselijk gewicht van de schuld die
Hij draagt op Hem drukt, kan Hij
het verzoenend gelaat van Zijn Vader
niet onderscheiden. Het feit dat
Gods aangezicht zich afwendde van
de Heiland in dit uur van uiterste
zielenstrijd, doorboorde Zijn hart
met een smart die geen mens ooit
kan begrijpen. Deze zielenpijn was
zo groot, dat Hij zijn lichamelijke
pijn nauwelijks voelde.
Satan kwelde Jezus met zijn felle
verzoekingen. De Heiland kon niet
over het graf heen zien. De hoop
hield Hem niet voor ogen dat Hij
als overwinnaar uit het graf zou
opstaan en sprak Hem niet van het
feit, dat de Vader Zijn offer zou aanvaarden.
Hij vreesde dat de zonde
voor God zo aanstootgevend was,
dat Hij voor altijd van de Vader zou
worden gescheiden. Christus voelde
de zielsangst die de zondaar zal
kennen als genade niet langer voor
het zondige mensdom zal pleiten.
Het beseffen van de zonde, die de

toorn van de Vader op Hem laadde
als plaatsvervanger van de mens,
maakte de beker die Hij moest drinken
zo bitter en brak het hart van
Gods Zoon.
Vol verbazing waren engelen getuigen
van de wanhopige zielenstrijd
van de Heiland. De leerscharen in
de hemel bedekten het gelaat voor
dit vreeswekkende gezicht. Zelfs de
onbezielde natuur uitte haar medeleven
met haar bespotte en stervende
Maker. De zon bescheen niet langer
het ontzagwekkende schouwspel.
De heldere stralen die de aarde in
het middaguur verlichtten, leken
plotseling te doven. Volkomen
duisternis omhulde het kruis als een
lijkwade. “Er kwam duisternis over
het gehele land tot de negende ure.”
Er was geen zonsverduistering of
een andere natuurlijke oorzaak
voor deze duisternis die even dicht
was als een nacht zonder maan of
sterren. Het was een wonderlijke
getuigenis die God gegeven had om
het geloof van latere generaties te
versterken.
In die dichte duisternis was Gods
tegenwoordigheid verborgen. Hij
stelt het duister tot een beschutting
en verbergt Zijn heerlijkheid voor
de ogen van de mensen. God en Zijn
heilige engelen waren bij het kruis.
De Vader was bij de Zoon. Toch
was Zijn tegenwoordigheid niet
geopenbaard. Als Zijn heerlijkheid
door de wolk heen had geschenen,
zouden allen die het gezien hadden,
vernietigd zijn. In dat vreselijke uur
werd Christus niet getroost door de
tegenwoordigheid van de Vader.
Hij heeft de wijnpers alleen getreden
en van het volk was niemand
bij Hem.”
(Jezus, de Wens der Eeuwen. Blz.
629-630.)
De verzoekingen
Wij lezen in Psalm 69:
“Verlos mij, o God, want het water
is tot aan de ziel gekomen. Ik ben
gezonken in bodemloze modder,
waarin men niet kan staan; Ik ben
gekomen in de waterdiepten, en de
vloed overspoelt mij.” Vers 1-3.
“Ontruk mij aan het slijk en laat mij
niet wegzinken, laat mij gered worden
van wie mij haten, en uit de waterdiepten.
Laat de watervloed mij
niet overspoelen, de diepte mij niet
verslinden, de put zijn mond boven
mij niet sluiten.” Vers 15-16.
Paulus zegt in het Nieuwe Testament
“Hem Die geen zonde gekend
heeft, heeft Hij voor ons tot zonde
gemaakt.” 2 Kor. 5: 21. Hij werd
gemaakt tot wat Hij niet was. Hij
was “rein, zonder schuld of smet,
hoger dan de hemelen verheven en
gescheiden van de zondaren.” Hebr.
7: 26
Deze Jezus werd zonde opdat wij
zouden worden gerechtigheid Gods
in Hem. En hier zien wij dat Jezus,
de reine en heilige, neergelaten
wordt in het bodemloze slijk
van onze zonden, maar niet besmet
werd. Jezus was als de waterlelie,
die haar geurende bloemen ontvouwt
in een smetteloze reinheid
aan de rand van een modderige
poel, temidden van onkruid en afval,
maar met haar wortels geplant
in de zuivere grond op de bodem
van waaruit ze zich voedt. K. 115.
Hoewel Hij in bodemloos slijk weg
zonk, op het punt onder te gaan in
onze zonden, bleef Hij rein. Wat
was het geheim? “In de dagen dat
Hij op aarde was, heeft Hij met luid
geroep en onder tranen gebeden en
smeekbeden geofferd aan Hem Die
Hem uit de dood kon verlossen. En
Hij is uit de angst verhoord. Hoewel
Hij de Zoon was, heeft Hij toch
gehoorzaamheid geleerd uit wat Hij
pag - 14 -
heeft geleden.” Hebr. 5: 7-8.
Het offer dat Hij bracht was gehoorzaamheid.
Dat leerde Hij door lijden
heen. “Gode zij dank, Hij bleef
niet in de modder steken.” Hebr. 5:
1-7.
Dat dat het punt was wordt ons in
Psalm 38: 4 duidelijk “Want mijn
ongerechtigheden gaan mij boven
het hoofd, als een zware last zijn
zij mij te zwaar geworden.” Onze
ongerechtigheden, werden Zijn ongerechtigheden,
onze zonden werden
Zijn zonden. Zij gaan over Zijn
hoofd. Als een drenkeling. In vers
18 en 19 wordt dat nog eens benadrukt:
“Ja, ik dreig te struikelen,
mijn smart staat voortdurend vóór
mij. Want ik maak u mijn ongerechtigheid
bekend, ik ben bekommerd
over mijn zonde.”
De Psalm vertelt eigenlijk hoe alles
aan een zijden draad hing. Maar
door de gehoorzaamheid van Christus
werd dat staaldraad. In Psalm
40 wordt dat ook benadrukt: “Want
kwaden tot zonder getal toe, hebben
mij omgeven; mijn ongerechtigheden
hebben mij aangegrepen,
dat ik niet heb kunnen zien; zij zijn
menigvuldiger dan de haren mijns
hoofds, en mijn hart heeft mij verlaten.”
Ps. 40: 13. (SV)
Steeds wordt gewezen op onze ongerechtigheden
die de Zijne werden.
Psalm 69 laat zien dat dit lijden
plaatsvervangend is:
“Laat door mij niet beschaamd worden
wie u verwachten, o Here, Heere
van de legermachten; laat door
mij niet te schande worden wie U
zoeken, o God van Israël.” Vers 7.
Dwaasheid
“O God Gij weet van mijn dwaasheid.”
Psalm 69: 6.
“Vanwege mijn dwaasheid.” Psalm
38: 5.

Wij hebben gezien dat de Heiland
Zijn leven opgaf, de tweede dood
stierf. Dat onze zonden op Hem
gelegd werden. Hoe kwam Hij
daartoe? “Vanwege mijn dwaasheid.”
En Jezus beweert: “Gij kent
mijn dwaasheid.” Jezus had dus
één Metgezel Die Hem begreep, en
dat was de Vader. Stel je voor, mijn
buurman, Jan, heeft een moord gepleegd.
Jan is mijn vriend, maar
hij werd een moordenaar. Als de
rechtszitting plaats vindt gaan mijn
vrouw en ik er ook naar toe. Het
duurt niet lang. Heel veel mensen
hadden het gezien en getuigden tegen
hem.
Als wij weer naar huis gaan en voor
het avondeten aan tafel zitten, zeg
ik tegen mijn vrouw: “Ik heb besloten
in plaats van Jan, mijn vriend,
in de cel te gaan zitten. Mijn vrouw
zegt: “dat kun je niet maken.” Zij
probeert mij te overtuigen dat dit
het toppunt van dwaasheid is.
Maar dat was precies wat er gebeurde
toen Jezus onze plaatsvervanger
werd. Mijn vrouw moest
niets hebben van dat soort plannen.
Zij begreep mij niet. Maar toen Jezus
onze plaatsvervanger werd was
er Eén Die Hem begreep. “Gij kent
Mijn dwaasheid.”
“Ik zal de Vader niet bidden, de Va-
pag - 15 -
der Zelf heeft u lief.”
Er was nog iets en dat is dat de wet
geen plaatsvervanging kent. De
Schrift zegt: “De vader zal niet de
ongerechtigheid van de zoon dragen,
of de zoon de ongerechtigheid
van de vader dragen.” Dat is tegen
de wet.
De Vader en de Zoon hebben ons
lief. De Vader begrijpt de dwaasheid
van Jezus om voor ons, die van
nature zijn vijanden zijn, de tweede
dood te sterven. Jezus zei: “Gij kent
mijn dwaasheid.” Het dwaze Gods
is wijzer dan de mensen.
Wim Wiggers.

HET PAUSDOM EN DE ECONOMIE
In Hoeksteen 64 is uitvoerig stilgestaan
bij de profetie van Daniël
over het Pausdom. Ook over de
economie en het Pausdom. In deze
Hoeksteen willen wij de paus aan
het woord laten. We citeren uit een
encycliek “Liefde in waarheid”
“Caritas in Veritate.” Hoe ziet de
paus de toekomst?
Geven wij hem het woord:
In paragraaf 67 zegt de paus heel
concreet hoe de uitdagingen van
onze tijd opgelost kunnen worden:
“Tegenover de onstuitbare toename
van wereldwijde, wederzijdse afhankelijkheid
wordt, juist ook bij
een wereldwijde recessie, de urgentie
gevoeld van een hervorming,
zowel van de Verenigde Naties
alsook van de internationale economie
en het geldwezen, opdat het
concept van een familie van volken
werkelijk concreet vormgegeven
kan worden. Tegelijkertijd wordt
de urgentie gevoeld innovatieve
vormen te vinden voor het in praktijk
brengen van het principe van
de verantwoordelijkheid om te beschermen
en ook de armere naties
een effectieve stem toe te kennen
bij de gemeenschappelijke beslis-
singen. Dit lijkt noodzakelijk,
juist met het oog op een politieke,
juridische en economische orde,
die de internationale samenwerking
met het oog op de solidaire
ontwikkeling van alle volken bevordert
en tot stand brengt. Om
de wereldeconomie richting te geven,
de door de crisis getroffen
economieën te saneren, een verergering
van de crisis en de daaruit
voortvloeiende onevenwichtigheden
te voorkomen, om een gepaste
en volledige ontwapening tot
stand te brengen, om de veiligheid
en de vrede in stand te houden, om
bescherming van het milieu te garanderen
en om de migratiestromen
onder controle te houden, is een
echt politiek wereldgezag dringend
noodzakelijk, zoals mijn
voorganger, de zalige paus Joannes
XXIII reeds heeft aangegeven.
Een dergelijk gezag moet zich
onderwerpen aan de wet, zich consequent
houden aan de beginselen
van subsidiariteit en solidariteit, gericht
zijn op de verwezenlijking van
het algemeen welzijn, zich inzetten
voor het tot stand brengen van een
werkelijk integrale menselijke ont-
pag - 16 -
wikkeling, die zich laat inspireren
door de waarden van liefde in waarheid.
Daarenboven moet dit gezag
door allen erkend worden, over
daadwerkelijke macht beschikken
en voor iedereen veiligheid,
handhaving van gerechtigheid en
eerbiediging van rechten garanderen.
Uiteraard moet dit gezag de
bevoegdheid hebben alle partijen de
eigen beslissingen te doen respecteren,
alsook de maatregelen waartoe
de verschillende internationale fora
gezamenlijk besloten hebben. Zonder
dat zou namelijk het internationale
recht, ondanks de grote vooruitgang
die op bepaalde gebieden
wordt geboekt, het gevaar lopen te
worden bepaald door de machtsverhouding
tussen de sterksten. De integrale
ontwikkeling van de volken
en de internationale samenwerking
vereisen dat er een hogere instantie
van internationale orde wordt
opgericht, gekenmerkt door subsidiariteit
voor het regelen van de globalisering,
en dat een sociale orde
die strookt met de morele orde eindelijk
verwezenlijkt wordt, evenals
de verbinding tussen moreel en sociaal
terrein, tussen politiek en economisch
en burgerlijk terrein, zoals
reeds neergelegd in de statuten van
de Verenigde Naties.”
Wat de paus hier zegt sluit aardig
aan op de discussie over de Euro,
Griekenland en andere lidstaten die
zwakke broeders zijn. Volgens de
paus verwacht hij van de VN niets
zolang de VN geen politieke macht
heeft. Waarover moeten de hervormingen
dan komen? Het geldwezen
moet hervormd worden evenals de
internationale economie. Er moet
een wereldgezag komen. Dat is precies
de discussie die nu plaatsvindt
in de EU. Er moet een Europees
gezag komen en de lidstaten moeten
een deel van hun soevereiniteit

opgeven ten gunste van Europa en
de Europese economie. Verder gaat
het de paus niet om de herverdeling
van armoede maar om de herverdeling
van rijkdom. (Paragraaf 42).
“Om te komen tot een economie die
zich in de nabije toekomst in dienst
kan stellen van het nationale en het
wereldwijde algemeen welzijn, is
het zinvol aan deze vérstrekkende
betekenis van economische bedrijvigheid
aandacht te schenken. Deze
meeromvattende kijk bevordert de
uitwisseling en de wederzijdse beinvloeding
van de verschillende
soorten van economische bedrijvigheid,
met een stroom van deskundigheid
van organisaties zonder
winstoogmerk naar organisaties
met winstoogmerk en omgekeerd,
van het publieke terrein naar de burgermaatschappij,
van geavanceerde
economieën naar die van ontwikkelingslanden.”
“Ook het politieke gezag omvat
meerdere waarden, die op weg
naar de verwezenlijking van een
nieuwe sociaalverantwoordelijke
en naar menselijke maat ingerichte
economisch productieve orde niet
vergeten mogen worden. Zoals men
over de gehele wereld een gedifferentieerde
economische bedrijvigheid
wil stimuleren, zo moet ook
een gespreid, en op verschillende
niveaus werkend, politiek gezag
worden bevorderd. De onderling
vergroeide economie van onze tijd
elimineert de rol van de staten niet,
doch verplicht eerder de regeringen
tot een nauwere samenwerking.
Wijsheid en verstand sporen ertoe
aan niet te snel het einde van de
staat uit te roepen. Met het oog op
de oplossing van de huidige crisis
zien we een groei van de rol van de
staat, die veel bevoegdheden juist
weer terugkrijgt. Er zijn ook landen
waar de opbouw of wederopbouw
van de staat bovendien een sleutelrol
in hun ontwikkeling speelt.
De internationale hulp zou, in
het kader van een solidair plan
voor de oplossing van de huidige
economische problemen, juist de
versterking van de constitutionele,
juridische en bestuurlijke structuren
in de landen waar deze nog niet
volkomen op orde zijn, moeten bevorderen.
Naast economische hulp
is er behoefte aan ondersteuning
om de garanties te versterken die
eigen zijn aan de rechtsstaat: een
doeltreffend systeem van openbare
orde en gevangeniswezen, met inachtneming
van de mensenrechten,
en werkelijk democratische instellingen.
De staat moet niet overal
dezelfde vorm hebben: de steun ter
versterking van zwakke constitutionele
systemen kan op uitstekende
wijze door de ontwikkeling van
andere politieke instanties naast de
staat begeleid worden, instanties
van culturele, sociale, regionale of
religieuze aard. De opbouw van
het politieke gezag op plaatselijk
niveau, op het niveau van de nationale
en internationale burgermaatschappij
en op het niveau van
de bovennationale en wereldwijde
gemeenschap, is ook een van de belangrijkste
manieren om richting te
geven aan de economische globalisering.
Het is de beste manier om
te verhinderen dat deze de facto
de fundamenten van de democratie
ondermijnt.”
“Soms constateert men een fatalistische
mentaliteit ten opzichte van
de globalisering, alsof er sprake
zou zijn van een dynamiek van onpersoonlijke,
anonieme krachten
en van structuren die onafhankelijk
zijn van de menselijke wil. Wat dit
betreft is het goed in herinnering
te roepen dat de globalisering zeker
een sociaal-economisch proces
pag - 17 -
vormt, maar dat dit niet de enige
dimensie ervan is. Achter het duidelijk
zichtbare proces staat een in
toenemende mate met elkaar vervlochten
mensheid. Die wordt gevormd
door personen en volken,
voor wie dit proces tot nut en tot
ontwikkeling moet strekken, doordat
zowel de individuen alsook de
gemeenschap hun respectieve verantwoordelijkheden
op zich nemen.
Het overwinnen van grenzen is niet
alleen een materiële aangelegenheid,
maar, waar het oorzaak en
gevolgd betreft, ook een culturele
kwestie. Als globalisering deterministisch
geïnterpreteerd wordt, gaan
de criteria voor de evaluatie en organisatie
ervan verloren.
Globalisering is een menselijke
realiteit, waarachter zich verschillende
culturele stromingen kunnen
bevinden, die zorgvuldig afgewogen
moeten worden. De waarheid
van het globaliseringproces en het
fundamentele ethische criterium ervan,
zijn gegeven in de eenheid van
de familie van de mensheid en het
vorderingen maken in het goede.
Daarom is een onophoudelijke inzet
nodig voor de bevordering van
een personalistische en gemeenschappelijke,
als ook een voor
transcendentie openstaande, culturele
oriëntatie van het wereldomvattende
intergratieproces.
Paragraaf 41 en 42.
Weer gaat het om de bovennationale
gemeenschap. Er moet op wereldwijde
schaal politiek gezag komen
en dat moet richting geven aan een
wereldwijde economie.
De paus is bezig met economie. Dat
is volgens de profetie. Niet alles wat
de paus droomt zal werkelijkheid
worden. Voor nu is de doelstelling
het wereldwijde politieke gezag.
Wordt vervolgd!
Wim Wiggers

DE DERDE ENGELBOODSCHAP
A.T.Jones - deel 10
Laten we beginnen in Romeinen
hoofdstuk 4 vers 1-3:
“Wat zullen wij dan zeggen, dat
Abraham, onze voorvader naar het
vlees, verkregen heeft? Want indien
Abraham uit werken gerechtvaardigd
is, dan heeft hij roem, maar
niet bij God. Want wat zegt het
Schriftwoord? Abraham geloofde
God en het werd hem tot gerechtigheid
gerekend.” Abraham geloofde
God. Wanneer God iets tegen hem
zei, geloofde Abraham het. Hij zei:
“Dat is zo.”Wat heeft de Here tegen
hem gezegd?
“En zie, het woord des HEREN
kwam tot hem: Deze zal uw erfgenaam
niet zijn, maar uw lijfelijke
zoon, die zal uw erfgenaam zijn.
Toen leidde Hij hem naar buiten,
en zeide: Zie toch op naar de hemel
en tel de sterren, indien gij ze tellen
kunt; en Hij zeide tot hem: Zo zal
uw nageslacht zijn. En hij geloofde
in de HERE, en Hij rekende het
hem toe als gerechtigheid.”
Genesis 15: 4-6.
Geloven wij dat Abraham op deze
manier rechtvaardig werd? De Here
riep Abraham naar buiten en zei:
Kijk naar de sterren en tel ze, zo zal
uw nageslacht zijn. En Abraham
zei: “Amen.” En de Here zei: “U
bent rechtvaardig.” Zo eenvoudig
is het.
Stel dat de Here ons naar buiten zou
roepen vanavond. Nee, Hij kan het
zelfs doen zonder ons naar buiten
te roepen. Hij riep Abraham naar
buiten om hem de sterren te laten
zien, maar Hij kan ons zonden laten
zien zonder dat we naar buiten
gaan. Heeft Hij u een groot aantal
zonden laten zien? Nu zegt Hij: “Indien
gij ze tellen kunt, zij zullen wit
worden als sneeuw.” Wat zegt u nu?
“Amen”. Wat zegt de Here dan? “U
bent rechtvaardig.” Worden mensen
werkelijk zo gemakkelijk rechtvaardig?
Is het zo eenvoudig? Ja, dat is
zo. Amen. God zij dank.
Laat ons nu in Romeinen 4 het vers
pag - 18 -
lezen waar dit staat. “Echter niet
om zijnentwil alleen werd geschreven:
het werd hem toegerekend,
maar ook om onzentwil, wie het zal
worden toegerekend, ons, die ons
geloof vestigen op Hem, die Jezus,
onze Here, uit de doden opgewekt
heeft.” Vers 23, 24.
Alles wat de Here tegen Abraham
zei, geloofde hij. En wat Hij tegen
ons zegt, geloven wij. Dan hebben
wij dezelfde resultaten. Het gaat
niet om een bepaald iets dat de Here
zegt, wat wij moeten geloven, om
rechtvaardig te zijn. Wat Hij ook
zegt, geloof het, en dan zegt Hij, “u
bent rechtvaardig.”
Het enige dat ons buiten Gods koninkrijk
kan houden is tegen de
Here zeggen dat Hij liegt.
“Wie God niet gelooft, heeft Hem
tot een leugenaar gemaakt.” 1 Joh.
5: 10. Maar wie God een leugenaar
maakt is zelf een leugenaar, en leugenaars
kunnen het koninkrijk van
God niet binnengaan. “En in haar
zal niets onreins binnenkomen,
en niemand, die gruwel en leugen
doet.” Openbaring 21: 27 (zie ook
vers 8 en 22: 15). Wij willen niet
langer liegen. Wat de Here ook zegt,
dan zeggen wij: “Zo is het.”
Dit toont ons dat er redding is in ieder
vers uit de Schrift, in alles wat
God zegt.
Romeinen 4 vertelt ons verder nog
wat Abraham dacht. “Maar aan de
belofte Gods heeft hij niet getwijfeld
door ongeloof, doch hij werd
versterkt in zijn geloof en gaf Gode
eer, in de volle zekerheid, dat Hij
bij machte was hetgeen Hij beloofd
had ook te volbrengen. Daarom
[ook] werd het hem gerekend tot
gerechtigheid.” Vers 20-22.
We hebben gelezen in Romeinen 3:
25, 26: “Hem heeft God voorgesteld
als zoenmiddel door het geloof, in

zijn bloed, om zijn rechtvaardigheid
te tonen, daar Hij de zonden, die tevoren
onder de verdraagzaamheid
Gods gepleegd waren, had laten
geworden – om zijn rechtvaardigheid
te tonen, in de tegenwoordige
tijd, zodat Hijzelf rechtvaardig is,
ook als Hij hem rechtvaardigt, die
uit het geloof in Jezus is.” De gedachte
hier is dat God rechtvaardig
is in het doen ervan. Hij heeft aan
iedere eis voldaan. Hij is volkomen
in staat om de gelovige in Jezus te
rechtvaardigen. Hij is volkomen
in staat om een ieder die in Jezus
gelooft rechtvaardig te maken. Hij
heeft beloofd om dat te doen voor
iedereen die in Jezus gelooft. Gelooft
u dat Hij in staat is te doen wat
Hij heeft beloofd? Ja, amen. “Daarom
[ook] wordt het u gerekend tot
gerechtigheid.” Prijs de Heer!
Het verhaal is eenvoudig genoeg,
maar het probleem is dat wij zoveel
van Satans listen binnenlaten om
het mysterieus te maken. Dat is de
ellende. God wil dat niet, Hij wil
dat het zo eenvoudig is als Hij het
heeft verteld. En Hij heeft het zo
eenvoudig verteld dat een kind het
kan begrijpen en ontvangen. En wie
het niet ontvangt als een kind, kan
het helemaal niet ontvangen.
Laat ons Romeinen 4: 3-5 lezen:
“Want wat zegt het Schriftwoord?
Abraham geloofde God en het werd
hem tot gerechtigheid gerekend.
Nu wordt hem die werkt, het loon
niet toegerekend uit genade, maar
krachtens verplichting. Hem echter,
die niet werkt, maar zijn geloof
vestigt op Hem, die de goddeloze
rechtvaardigt, wordt zijn geloof
gerekend tot gerechtigheid.” Wie
wordt er gerechtvaardigd? De goddeloze.
Daar ben ik blij om, want
daardoor ben ik verzekerd van eeuwige
verlossing. Als het anders was
zou er geen hoop voor mij zijn.
Dank de Here, Hij is zo goed, Hij
heeft ons zo lief, Hij heeft zo wonderlijk
veel kracht, de goddelijke
kracht van Zijn gerechtigheid is zo
groot, dat wanneer Hij dit woord
uitspreekt over een verdorven zondaar
zoals ik, dat het mij door en
door rechtvaardig maakt in de ogen
van God. Dat is de waarde van het
woord “rechtvaardigt”. En omdat
Hij zo goed is, en omdat er zoveel
goddelijke kracht is in Zijn gerechtigheid,
en omdat Hij de goddeloze
rechtvaardigt, daarom heb ik de
volkomen zekerheid van eeuwige
verlossing.
Ik heb gehoord dat broeders zeiden:
“Ik dank de Here dat ik vertrouwen
heb in Hem.” Ik dank de Here dat
Hij vertrouwen heeft in mij. Ik denk
dat het niet veel betekent dat een
mens, voor wie de Here zoveel doet,
vertrouwen heeft in de Here, maar
als ik bedenk dat de Here zoveel in
mij investeert met het vertrouwen
dat dit het ooit waard is, dan kan ik
Zijn vertrouwen niet begrijpen. Dat
is mij te wonderbaarlijk.
“Gelijk ook David de mens zalig
spreekt, aan wie God gerechtigheid
toerekent zonder werken.” Romeinen
4: 6. God beschrijft de zaligheid
van de mens aan wie Hij gerechtigheid
toerekent zonder werken. Dit is
hoe David het zegt: “Zalig zij, wier
ongerechtigheden vergeven en wier
zonden bedekt zijn. Zalig de man,
wiens zonde de Here geenszins zal
toerekenen.” Vers 7, 8.
De Here zal de ongerechtigheid niet
toerekenen, omdat die man de gave
van Jezus Christus heeft ontvangen,
en alles wat God gegeven heeft in
Hem en wanneer Hij die man ziet,
ziet Hij Jezus Christus.
“Geldt deze zaligspreking dan de
besnedene of ook de onbesnedene?
Wij zeggen immers: Het geloof
pag - 19 -
werd Abraham tot gerechtigheid
gerekend.” Vers 9. Binnen negen
verzen zegt de Here drie keer hetzelfde.
Geloof wordt tot gerechtigheid
gerekend. Laten wij dan net als
Abraham zeggen: “Amen.” Laten
we erop rekenen dat wat God beloofd
heeft dat Hij dat ook tot stand
kan brengen. Laten we dan de Here
danken dat Hij ons gerechtigheid
toerekent en ons vrij maakt.
“Hoe werd het hem dan toegerekend?
Was hij toen besneden of onbesneden?
Niet besneden, maar onbesneden.”
vers 10. Abraham werd
rechtvaardig gerekend toen hij een
heiden was.
“En het teken der besnijdenis ontving
hij als het zegel der gerechtigheid
van dat geloof, dat hij in zijn
onbesneden staat bezat.” Vers 11.
Een zegel van de gerechtigheid
van het geloof dat hij had, niet de
gerechtigheid die hij had, maar de
gerechtigheid van het geloof dat hij
had, want de gerechtigheid die hij
had kwam door het geloof dat hij
had. “Zo kon hij een vader zijn van
alle onbesneden gelovigen.” Vers
11. Dat zijn wij. Hij is de vader van
allen die geloven, waarom? “Opdat
hun [de] gerechtigheid zou worden
toegerekend.” Geen wonder dat hij
ze niet kon tellen. Alleen de geest
van God kan het nageslacht van
Abraham tellen. Ze zijn ontelbaar
als de sterren, maar van de sterren
wordt gezegd: “Hij noemt ze allen
bij name.” Hij is in staat ons te tellen
en Hij kent ons allen bij onze
naam. De Here heeft ons lief.
“Want niet door de wet had Abraham
of zijn nageslacht de belofte,
dat hij een erfgenaam der wereld
zou zijn, maar door gerechtigheid
des geloofs. Want indien zij, die het
van de wet verwachten, erfgenamen
zijn, dan is het geloof zonder

inhoud en de belofte zonder gevolg.
De wet immers bewerkt toorn” Vers
13, 14. Dat is zo. Hoeveel gerechtigheid
kan iemand dan krijgen uit
de wet? Geen. Daar is de wet niet
voor. De wet bewerkt toorn.
“Waar echter geen wet is, is ook
geen overtreding. Daarom is het
(alles) uit geloof, opdat het zou zijn
naar genade, en dus de belofte zou
gelden (met als doel dat de belofte
zeker zou zijn. hsv)”. Vers 16. De
Here wil dat Zijn beloften aan ons
zeker zijn. Met als doel, dat wil
zeggen alleen daarom, “Opdat het
zou zijn naar genade.” Het is door
geloof, opdat het zou zijn naar genade,
met als doel dat de belofte
zeker zou zijn. Opdat de belofte
zeker zou zijn voor heel het nageslacht,
“niet alleen voor wie uit de
wet, maar ook voor wie uit het geloof
van Abraham zijn, die de vader
van ons allen is. Gelijk geschreven
staat: Tot een vader van vele volken
heb Ik u gesteld – voor het aangezicht
van die God, in wie hij geloofde,
die de doden levend maakt
en het niet zijnde tot aanzijn roept.”
Vers 16, 17. Wat doet Hij? Hij geeft
leven aan de doden. Hij roept het
niet zijnde tot aanzijn. Is dat niet
wat Hij deed toen Hij de werelden
schiep? Er waren geen werelden,
Hij riep hen, en toen? Toen waren
ze er. Er was geen licht, Hij riep het
licht, “er was licht.”
In mij is er geen gerechtigheid, hier
is enkel goddeloosheid, alleen maar
onreinheid. God heeft Dezelfde
voorgesteld Die het woord sprak en
de werelden kwamen tot aanzijn. En
Die het woord licht uitsprak en het
licht was er – Hij heeft Diezelfde
voorgesteld om gerechtigheid toe te
kennen aan dit lichaam van zonde.
In deze plaats, in dit lichaam, dit
zondige karakter, roept Hij wat niet
is alsof het er is, en prijs de Here,
het is er. “Hij roept het niet zijnde
tot aanzijn.” Een zondaar is niet
rechtvaardig, de goddelozen zijn
goddeloos, maar God roept dat wat
niet is tot aanzijn, en dan is het er.
“En hij heeft tegen hoop op hoop
geloofd, dat hij een vader van vele
volken zou worden, volgens hetgeen
gezegd was: Zo zal uw nageslacht
zijn. En zonder te verflauwen in
het geloof heeft hij opgemerkt, dat
zijn eigen lichaam verstorven was,
daar hij ongeveer honderd jaar oud
was, en dat Sara’s moederschoot
was gestorven; maar aan de belofte
Gods heeft hij niet getwijfeld door
ongeloof, doch hij werd versterkt in
zijn geloof en gaf Gode eer, in de
volle zekerheid, dat Hij bij machte
was hetgeen Hij beloofd had ook te
volbrengen. Daarom [ook] werd het
hem gerekend tot gerechtigheid.
Echter niet om zijnentwil alleen
werd geschreven: het werd hem toegerekend,
maar ook om onzentwil,
wie het zal worden toegerekend,
ons, die ons geloof vestigen op
Hem, die Jezus, onze Here, uit de
doden opgewekt heeft, die is overgeleverd
om onze overtredingen
en opgewekt om onze rechtvaardiging.”
Vers 18-25. Hij werd opgewekt
opdat wij gerechtvaardigd
zouden kunnen worden. Ik ga Hem
dat laten volbrengen waarvoor Hij
werd opgewekt uit de doden. Hij
weet hoe Hij dat moet doen en Hij
kan het doen en ik ga het Hem laten
doen.
“Wij dan, gerechtvaardigd uit het
geloof.” Rechtvaardig gemaakt,
“hebben vrede met God.” Romeinen
5: 1. Wij hebben vrede met God.
Hij zegt het en het is zo. “Wij dan,
gerechtvaardigd uit het geloof, hebben
vrede met God door onze Here
Jezus Christus, door wie wij ook de
toegang hebben verkregen [in het
geloof] tot deze genade.” Vers 2.
pag - 20 -
Hoe hebben wij deze genade ontvangen?
Door geloof. “Waarin wij
staan.” Staan wij daar werkelijk?
Hij zegt het, dus is het zo. “Waarin
wij staan, en roemen in de hoop op
de heerlijkheid Gods.” Hij zegt dat
wij roemen en dat doen wij ook. Het
is zo, wij zeggen: “Amen”. En dan
zijn wij rechtvaardig. “En niet alleen
(hierin), maar wij roemen ook
in de verdrukkingen.” Verdrukkingen
zullen komen, maar ze zullen
niets tegen ons kunnen doen. “Want
ik ben ervan overtuigd dat het lijden
van de tegenwoordige tijd niet
opweegt tegen de heerlijkheid die
aan ons geopenbaard zal worden.”
Rom. 8: 18 hsv. De heerlijkheid die
niet alleen aan ons geopenbaard zal
worden, maar in ons, welke deel
van ons zal zijn. dat is hoe we zullen
stralen als de zon in het koninkrijk
van onze Vader.
“Christus heeft ons vrijgekocht van
de vloek der wet door voor ons een
vloek te worden; want er staat geschreven:
Vervloekt is een ieder, die
aan het hout hangt. Zo is de zegen
van Abraham tot de heidenen gekomen
in Jezus Christus.” Galaten
3: 13, 14. Waarom werd Christus
een vloek aan het hout? Opdat de
zegen van Abraham tot ons mocht
komen. Wat is de zegen van Abraham?
Gerechtigheid door geloof.
Christus stierf opdat wij rechtvaardig
gemaakt zouden worden door
geloof. Is het niet vreselijk dat iemand
Christus zou beroven van
juist datgene waarvoor Hij stierf en
gerechtigheid wil verkrijgen op een
andere manier? Broeders en zusters
laat ons in Jezus Christus geloven.
“Zo is de zegen van Abraham tot de
heidenen gekomen in Jezus Christus.”
Wij zijn dus vrijgekocht van
de vloek der wet, Christus is een
vloek voor ons geworden, zodat de

zegen van Abraham tot ons komt.
En waarom komt die tot ons? “Opdat
wij de belofte des Geestes ontvangen
zouden door het geloof.”
Wat gebeurt er dan wanneer wij
als volk, als gemeente, de zegen
van Abraham hebben ontvangen?
Dat is de uitstorting van de Heilige
Geest. Zo gebeurt het met iemand
persoonlijk. Wanneer hij in Jezus
Christus gelooft, en de gerechtig-
heid verkrijgt die uit het geloof is,
dan ontvangt hij de Heilige Geest
en dat is de besnijdenis van het hart.
En wanneer heel het volk, heel de
gemeente, de gerechtigheid door
het geloof ontvangt, de zegen van
Abraham, wat staat er dan nog in
de weg dat de gemeente de Geest
van God ontvangt? Niets. Wat verhindert
de uitstorting van de Heilige
Geest nog? Wat houdt het nog
HET GROTE CONFLICT
pag - 21 -
tegen? Ons gebrek aan de gerechtigheid
van God, welke is door geloof.
Dat is wat het nog tegenhoudt,
want wanneer dat ontvangen wordt,
wordt het gegeven opdat wij de belofte
des Geestes ontvangen zouden
door het geloof. Laat ons dan zeker
zijn van de zegen van Abraham, en
dan vragen en dan zullen wij ontvangen.
Het grote conflict beschrijft de geleidelijke beperking van onze persoonlijke vrijheden. Dit is een van de gevaarlijkste
ontwikkelingen in onze tijd.
U kunt nu de achtergrond van dit streven te weten komen.
Achter de schermen van de wereldpolitiek voltrekt zich een strijd om de macht die verder reikt dan de grenzen
van onze planeet. Dit boek bevat zowel schokkende openbaringen als troostrijke hoop voor onze toekomst.
Het grote conflict is vertaald in meer dan 70 talen en miljoenen mensen hebben er hun voordeel mee gedaan
door het te lezen.
U heeft nu een van de belangrijkste boeken van deze tijd in uw handen.
Het onderwerp van het grote conflict bent u - en u beslist!
€ 3,50 per stuk.
Bij bestelling van 10 stuks of meer € 2,50
Bij bestelling van 50 stuks of meer € 2,00
Dit boek is te bestellen via de website www.bazuintesion.nl zie boeken van de Ellen White Stichting.

DE GESCHIEDENIS VAN
DE HERVORMING
Een overzicht uit “De KERK HERVORMING”
door Dr.J.H.Merle dÁubigné
deel - 21
Op 11 oktober 1518 verscheen Luther
voor de vertegenwoordiger van
de Paus, kardinaal Serra Longa. Luther
moest twee dwalingen herroepen:
1. Dat de schat der aflaten niet bestaat
uit het lijden en de verdiensten
van onze Here Jezus Christus.
2. Dat hij die het heilige sacrament
ontvangt geloof moet hebben in de
genade die hem wordt aangeboden.
Natuurlijk was het onmogelijk voor
de prelaat om zijn positie te handhaven
vanuit de Schriften. Al heel
snel begon De Vio (de kardinaal die
Luther berechtte) te verwijzen naar
een document van paus Clement en
de uitspraken van andere personen
als bewijzen voor zijn positie. Maar
Luther was verontwaardigd over
deze handelwijze. Hij verklaarde
dat hij de uitspraken van mensen
niet kon aanvaarden als bewijs voor
zulke belangrijke zaken. De kardinaal
antwoordde dat de paus macht
en gezag had over alle dingen. Luther
antwoordde meteen: “Behalve
de Schrift.” Nu werd de kardinaal
boos. Spottend zei hij: “Behalve de
Schrift! Maar weet u dan niet dat de
paus boven de concilies staat?”
Aangezien ze niet verder kwamen
in hun discussie, wendden zij zich
tot het tweede punt. Luther betoogde
dat de aflaten in zichzelf
geen verdiensten hadden behalve
wanneer de persoon die ze ontving
geloof had in Christus. Luther citeerde
volgens zijn gewoonte eenvoudig
enkele Bijbelverzen om zijn
positie te handhaven. Maar de prelaat
behandelde de Schriften alsof
ze van geen betekenis waren. Toen
zei Luther dat als het alleen maar
ging om aflaten, hij graag naar raad
zou luisteren. Maar wat het geloof
betrof kon hij niet toegevend zijn.
Als hij dat zou doen zou hij Christus
verloochenen. Hij zei: “Ik kan
en ik wil dus dit punt niet opgeven
en met Gods genade zal ik het nimmer
opgeven.” De kardinaal hield
vol dat hij moest toegeven op dit
punt van geloof.
Toen de kardinaal begon in te zien
pag - 22 -
dat hij niet veel kon bereiken, besloot
hij een andere tactiek toe te
passen. Hij beweerde dat hij niet
gekomen was om met Luther te
redetwisten, maar dat het alleen
maar om de vraag ging of hij op
zou geven wat hij geloofde of de
straf zou ondergaan. Daarna bood
hij Luther een vrijgeleide aan om
naar Rome te gaan. Hij wist dat hij
de situatie niet aankon!
Zo kwam de eerste zitting tot een
einde en keerde Luther terug naar
het klooster waar hij logeerde. Tot
zijn verrassing was Staupitz daar
ook. Hij was gekomen om Luther
te bemoedigen en indien nodig tot
hulp te zijn. Hij stond erop dat Luther
zijn antwoorden schriftelijk
zou geven. (Zo zou er een blijvend
verslag gemaakt worden en zijn
standpunten zouden duidelijk zijn.
Wat iemand zegt kan verdraaid
worden, maar het is niet zo gemakkelijk
om wat geschreven is te
verdraaien). Staupitz was vastbesloten
om Luther te ontslaan van
zijn geloften als monnik. Dat zou
de kloosterorde buiten de strijd
houden, maar het zou ook gunstig
zijn voor Luther. Indien Luther
niet langer een monnik was, zou
de kardinaal minder macht en gezag
over hem hebben.
De volgende dag maakten beide
partijen zich gereed voor de tweede
samenkomst. De vrienden van Luther
vergezelden hem als getuigen
en ter bescherming. Hij nam bovendien
een notaris met zich mee
om alle handelingen na te gaan.
Bij deze samenkomst las Luther
zijn verklaring hardop voor.
“Ik verklaar dat ik de heilige
Roomse Kerk eer en dat ik haar
zal blijven eren. Ik heb de waarheid
gezocht en mijn standpunten
in openbare discussies duidelijk

gemaakt. Alles wat ik heb gezegd
beschouw ik nog als gegrond, waar
en christelijk. Maar ik ben slechts
een mens en kan mij vergissen,
daarom ben ik bereid onderricht en
terechtwijzing aan te nemen in die
dingen waarin ik gedwaald mocht
hebben. Ik ben bereid om mondeling
of schriftelijk antwoord te geven
op alle bedenkingen en tegenwerpingen
die de legaat tegen mij
mag inbrengen. Ik ben bereid mijn
stellingen te onderwerpen aan het
oordeel van vier universiteiten, van
Bazel, Freiburg, Brisgau en Parijs,
en om te herroepen wat zij als dwaling
zullen aantonen. Ik ben dus bereid
alles te doen wat van een christen
verlangd kan worden. Maar ik
protesteer heftig tegen de handelwijze
die in deze zaak gevolgd is en
tegen de vreemde aanmatiging om
mij tot herroepen te dwingen zonder
mij weerlegd te hebben.”
De kardinaal was in verlegenheid
gebracht. Luther vroeg hier eenvoudig
om gerechtigheid, onbevooroordeeld
en eerlijk, en de kardinaal
had, zelfs voordat de ontmoetingen
plaats hadden gevonden, instructies
ontvangen wat hij moest doen. De
kardinaal kon natuurlijk niet toestemmen
in zulk een open onderzoek
van de zaak, want dan zou de
kerk in een kwaad daglicht komen
te staan. Daarom trachtte hij zijn
verwarring te verbergen en drong er
bij Luther op aan om te herroepen
als de enige oplossing van het probleem.
De kardinaal besefte al snel
dat overreding, vleien en dergelijke
methoden niet werkten. Dus nam
hij zijn toevlucht tot een andere
beproefde manier om de verlangde
herroeping te verkrijgen. De Vio
probeerde Luther te overdonderen
met bezwaren, antwoorden, dreigementen,
smekingen en dat alles
zonder hem toe te staan om met een
woord antwoord te geven. Eerst begon
hij te spotten, dan te schelden.
Daarna gaf hij voor warme gevoelens
voor Luther te hebben. Toen
begon hij heel veel uitspraken van
de kerkvaders te citeren, waarvan
een groot aantal niets te maken had
met het onderwerp van discussie.
Dan ging hij weer over tot vleierij
en dan weer tot het veroordelen van
iedereen die het niet eens was met
de kerk. Een paar keer probeerde
Luther te spreken, maar de legaat
onderbrak hem onmiddellijk en
probeerde hem zodanig in verwarring
te brengen dat zijn geest zou
bezwijken. Staupitz trachtte gerechtigheid
te bereiken, maar daar
wilde De Vio niets van weten. Als
hij niet kon overtuigen, zou hij proberen
de zintuigen te verlammen
door verbaal geweld. Hij durfde
geen lichamelijk geweld te gebruiken
vanwege het grote gezelschap
dat Luther vergezelde. Uiteindelijk
vroeg Luther of hij schriftelijk
mocht antwoorden en daar stemde
de kardinaal mee in. Zo eindigde de
tweede samenkomst.
Op vrijdag 14 oktober begon de
derde samenkomst. Dit is een korte
beschrijving van Luthers antwoord
aan de kardinaal.
U voert de beslissing van paus Clemens
VI tegen mij aan, waarin volgens
u gezegd wordt, dat de schat
der aflaten bestaat uit de verdiensten
van de Here Jezus Christus en
de heiligen. Dit ontken ik in mijn
stellingen.
Panormitanus betuigt dat alles wat
het heilig geloof aangaat iedere gelovige
boven de paus staat als hij
uitspraken van de Schrift kan aanvoeren
en betere gronden kan geven
dan de paus. De stem van onze
Here Jezus Christus gaat ver boven
alle menselijke stemmen, welke
naam zij ook dragen.(Luther ver-
pag - 23 -
wijst naar een kerkvader omdat de
kerkvaders als hoofdbewijs tegen
hem werden gebruikt).
De heiligen worden niet behouden
door hun verdiensten, maar alleen
door Gods genade. De paus staat
niet boven het Woord van God.
Luther liet ook zien dat als de gelovigen
hun vertrouwen moesten
stellen in het geloof, niet in aflaten,
dat de aflaten dan niet de verdiensten
van Christus konden zijn? Hij
verklaarde dat niemand zonder geloof
in God gerechtvaardigd kon
worden. “Het geloof van de rechtvaardige
is zijn gerechtigheid en
zijn leven.” Een grote hoeveelheid
Bijbelteksten werden toegevoegd
om alle punten te bewijzen.
De legaat nam de verklaring van
Luther aan. Nadat hij er zijn blik
over had laten gaan zei hij: “U bent
nodeloos uitvoerig geweest. U hebt
veel ijdele woorden gebruikt. U
hebt een dwaas antwoord op beide
punten gegeven en uw papier bedekt
met plaatsen uit de Schrift,
die niets te maken hebben met het
onderwerp.” (Hij bedoelde, Bijbelteksten
die zijn positie niet bevestigden.)
Daarop wierp De Vio het
protest van Luther verachtend van
zich af, alsof het geen enkele betekenis
had.
De Vio bleef paus Clemens citeren
en volhardde in de bewering dat
zijn geloof in aflaten op zijn beslissing
was gegrond. Luther had er genoeg
van en toonde zijn wijsheid.
Hij zei: Als het met deze beslissing
bewezen kan worden dat de schat
der aflaten bestaat uit de ware verdiensten
van Jezus Christus, ben ik
bereid te herroepen. De vrienden
van de kardinaal waren verbaasd.
De overwinning was behaald! Ze
lachten hardop om wat zij dachten
dat de dwaasheid van Luther was.

Dus de kardinaal opende het boek
en begon te lezen. Tenslotte kwam
hij tot de woorden, “De Heer Jezus
Christus heeft deze schat verworven
door zijn lijden.” Hier onderbrak
Luther de kardinaal meteen.
Let wel, zei hij, dat de paus heeft
geschreven dat Jezus deze schat
verworven heeft door zijn lijden.
Nu weten wij dat als u iets verkrijgt
door iets anders, dat zij niet hetzelfde
zijn. (Als u een jas verkrijgt
door geld, dan zijn de jas en het
geld niet hetzelfde). Als Jezus aflaten
verkrijgt door zijn verdiensten,
dan zijn de verdiensten en de aflaten
niet hetzelfde. Daarom is mijn
conclusie waar. Deze beslissing van
Clemens is het bewijs. De Vio hield
het boek in zijn handen, terwijl hij
staarde naar de noodlottige plaats.
Hij kon niet antwoorden. Hij was
in de strik gevangen die hij zelf ge-
KINDERVERHAAL...
Marcus sloot zijn ogen, deed zijn
neus een beetje de lucht in, en snoof
lang en luidruchtig. Snuf, snuf…
“Oh ja, ik ruik het al, het lekkerste
luchtje van de hééle wereld: kauwgum
met appelsmaak!”
“Ik houd ook van appelsmaak”, zei
zijn vriend Zander “maar waar is
het dan? Hoe weet je nou precies
dat die smaak kauwgum in die grote
berg snoep verstopt is?”
“Ik kan het echt ruiken”, zei Marcus
“het zit daaronder, bijna op de
bodem in zo’n lichtgroen pakje!
Appelkauwgum is mijn lievelingskauwgum
en ik herken het óveral!”
Zander boog zich over de berg
snoep en pakte een pakje kauwgum.
spannen had. Hij had het getuigenis
van de Schrift en van de kerkvaders
laten varen en de toevlucht gezocht
tot de uitspraak van Clemens en nu
is hij verstrikt. Natuurlijk kon hij
zijn fout niet toegeven en daarom
stapte hij plotseling over op een
ander onderwerp. Luther zag wat
hij deed en liet hem niet ontsnappen,
maar hij trok het net dichter en
maakte het onmogelijk om te ontkomen.
Hij bracht de Vio terug bij
het onderwerp.
Het enige antwoord van de kardinaal
was: “Herroep! En als u dat
niet wilt, zal ik u naar Rome sturen
om voor de rechters te verschijnen.
Ik zal al uw aanhangers en iedereen
die u gunstig gezind is in de ban
doen en buiten de gemeenschap van
de Kerk werpen. Alle macht is mij
daartoe door de heilige Stoel gege-
APPELKAUWGUM
Hij bekeek het eens goed. “Deze
is het”, zei hij “ga je het kopen?”
“Nee”, zei Marcus, “ik heb geen
geld. Morgen krijg ik mijn zakgeld
pas en mamma zei dat als ik kauwgum
wil, ik dat van mijn eigen geld
moet betalen”. Hij pakte het pakje
kauwgum van Zander en rook er
aan. “Het ruikt wel erg lekker, hè?!”
“Nou”, besloot Zander, “ik koop
twee pakjes! Tot later!” Na afgerekend
te hebben ging Zander samen
met zijn moeder de winkel uit. De
koude winterwind waaide naar binnen,
terwijl Zander, door de open
winkeldeur van de winkel nog even
naar Marcus zwaaide. “Goed, dáág,
maar doe snel de deur dicht! Het
pag - 24 -
ven. Denkt u dat uw beschermers
mij kunnen tegenhouden? Denkt u
dat de paus iets om Duitsland geeft?
De pink van de paus is sterker dan
alle Duitse vorsten samen.”
Toen vroeg Luther of zijn antwoord
naar de paus gestuurd kon worden.
De kardinaal antwoordde: “Herroep,
of kom niet terug.” Tot grote
verbazing van De Vio stond Luther
op en verliet de zaal, gevolgd door
al zijn vrienden. De kardinaal en de
Italianen bleven alleen over en keken
elkaar verlegen aan over deze
uitslag.
Die twee hebben elkaar nooit meer
ontmoet. Maar wat Luther had gezegd
maakte toch indruk op De Vio
en in sommige latere werken werden
zijn meningen bijgesteld. Hij
heeft zelf herroepen!
wordt hier hartstikke koud!”, zei
Marcus en stopte zijn handen diep
in de zakken van zijn jas. Hee..,
wat is dit? dacht hij. Hij voelde een
stukje papier tussen zijn vingers.
Had er iemand een briefje in zijn
zak gedaan?
Hij pakte het uit zijn jaszak en bekeek
het eens goed: Een dollar? Wie
had er een dollar in zijn jaszak gedaan?
Hij dacht aan de laatste keer
dat hij zijn winterjas had aangehad.
Dat was het afgelopen weekend.
Toen waren ze niet naar de winkel
geweest of zo, alleen naar de kerk.
“Wacht!”, dacht Marcus. “Ik weet
het weer! Mamma gaf me een dollar
voor de collecte in de kerk ver-

leden week, dat ben ik zeker
vergeten. Ik zal het komende
sabbat in de collectezak doen,
als ik het haar vertel zal ze dat
zeker begrijpen!”
De volgende dag op school liet
Zander Marcus de pakjes appelkauwgum
nog eens zien.
“Ze smaken net zo lekker als ze
eruit zien, Marcus”, zei Zander.
Marcus rook de appelkauwgum
en dacht aan de dollar, die nog
steeds in zijn jaszak zat. “Ik wil
een pakje van je kopen”, zei
hij plotseling. “Hier heb je een
dollar”. En hij pakte het pakje
kauwgum over van zijn vriend.
Zander keek hem verbaasd aan.
“Ik dacht dat je je zakgeld nog
niet had gekregen?” Marcus
trok zijn schouders omhoog. “Mijn
moeder heeft het me wat eerder gegeven”,
zei hij. Dat is niet echt een
leugen, dacht hij bij zichzelf, want
mamma heeft het me gegeven: verleden
week in de kerk. Hij kauwde
op zijn appelkauwgom en al gauw
dacht hij niet meer aan de dollar.
Toen mamma hem ophaalde uit
school, snoof ze de lucht op. “Wat
is dat voor lucht?” vroeg ze. “Dat
is mijn pakje appelkauwgum”,
zei Marcus trots. “Hoe kom je op
school nou aan appelkauwgum?”
wilde mamma weten. “Zander had
een groot pak en hij….”, begon
Marcus, maar snel stopte hij met
praten. Hij had zijn moeder bijna
verteld dat hij Zanders pakje kauwgom
had gekocht, maar dat kon natuurlijk
niet. “Mamma wist van gisteren
nog dat ik geen geld had. Ze
zal vragen: Hoe kom je aan dat geld
voor kauwgum? Wat moet ik zeggen
zonder te praten over de dollar voor
de kerkcollecte?” “…hij deelde zijn
kauwgum met mij”, maakte Marcus
zijn zin dus maar af. Dat is niet echt
een leugen, dacht hij bij zichzelf,
Zander deelde de kauwgum ook,
ik moest er alleen voor betalen…
Maar Marcus hoorde in zijn hoofd
opeens een andere vraag: “Als het
dan echt niet fout is, waarom vertel
je je moeder dan niet over de dollar?
Waarom loog je tegen haar en
tegen Zander?” Opeens smaakte de
appelkauwgom van Zander niet zo
lekker meer. Maar Marcus dacht er
niet meer aan tot hij dat weekend in
de kerk zat. “Het is nu tijd voor de
collecte”, zei de voorganger. Geschrokken
keek Marcus op. “Oh
nee!”, zei hij hardop. Zijn moeder
lachte. “Ik weet dat je al je zakgeld
gisteren heb opgemaakt in de
boekwinkel. Hier, heb je een dollar
voor in de collectezak”. Marcus
staarde naar het geld in zijn hand.
“Ik maakte al mijn zakgeld op….
nu kan ik de dollar die ik gebruikte
voor de kauwgum niet terugbetalen”.
Hij voelde zich rot, zo rot dat
hij zijn moeder, de voorganger en
de anderen niet meer aan durfde
kijken. Mamma wist dat hem iets
dwars zat. “Wat is er Marcus?”,
vroeg ze hem toen ze naar huis gin-
pag - 25 -
gen. “Is er iets niet goed?”. Marcus
vertelde haar het hele verhaal. “Het
spijt me mamma. Kunt u mij vergeven.
Ik wilde de dollar niet houden
of erover liegen, maar de kauwgum
rook zo lekker. En ik wilde het dit
weekend echt terugbetalen, maar
nu kan ik dat niet”.
Zijn moeder gaf hem zacht eventjes
een knuffel. “Ja, natuurlijk vergeef
ik het je, en ik weet zeker dat we een
manier kunnen bedenken waarop je
die dollar kunt terugverdienen. Dan
kan je het volgende week in de collectezak
doen, goed? Ik ben zo blij
dat je geleerd hebt dat als je steelt
of liegt, je niet alleen een ander
pijn doet, maar jezelf ook. Ik ben
ook blij dat je me vroeg je te vergeven.
Vergeet niet ook aan Jezus
te vragen om je te vergeven. Marcus
voelde zich van binnen beter en
lachte weer. “Dat heb ik al gedaan!
Weet je mamma, hoe lekker appelkauwgum
ook is, eerlijk zijn is nog
veel beter.”

Boeken van de Bazuin te Sion.
te bestellen via www.bazuintesion.nl
De Zondagswet, A.T.Jones € 4,30
De Zondagswet, J.Marcussen € 0,45
De zondag komt, G.Edward Reid. € 6,60
De geschiedenis van de sabbat, J.N.Andrews € 7,95
Een Sabbatreis van Genesis naar Openb.I.A.Wijngaarde € 3,00
Idem, bij tien of meer € 2,00
Gedachten over Daniël, compilatie geschriften E.G.White € 3,40
Gedachten over de Openbaring - E.G.White € 5,70
Daniël en de Openbaring, A de Ligne € 9,10
Daniël, Uriah Smith (leergebonden) € 7,95
Openbaring, Uriah Smith (leergebonden) € 7,95
De twee Babylons, A.Hislop (leergebonden) € 7,95
Jesus has a message for you today ( Engels ) € 7,00
Het pad naar de troon van God, S.Peck € 6,25
Het gefundeerde geloof van de gemeente, pioniers € 4,30
Perfection, Pioneers ( Engels ) € 4,30
Christus onze Hogepriester, A.T.Jones € 3,40
Organisatie of Organisme, 50 jaar discussie binnen Z.D.A. € 5,00
Omega 2, Lewis Walton € 6,15
De kerkhervorming, Maarten Luther, 4 delen, J.H.dÁubigné € 31,00
De kerkhervorming, J.Calvijn, 5 delen, J.H.dÁubigné € 55,00
Christus en de Wet, E.J.Waggoner € 3,40
Christus en Zijn Gerechtigheid, E.J.Waggoner € 2,25
Het geloof leeft, A.T.Jones, E.J.Waggoner € 4,30
Bijbellezingen voor het huisgezin € 16,30
Gods Eeuwig Voornemen(bijbellessen + antwoorden) € 12,00
God’s Eternal Purpose, Wim Wiggers ( Engels ) € 10,00
Het kleine mysterie en de schepping, Dennis Crews € 4,50
Over Schepping en Evolutie, Dwight K.Nelson € 5,00
Zin en onzin over dood en opstanding, Martino Tomasi € 3,00
Een reis in het bovennatuurlijke, R.J.Morneau € 3,20
Pas op voor Engelen, R.J.Morneau € 5,00
Van Rock en Roll tot Rots der eeuwen, Brian S. Neumann € 3,00
De man die niet gedood kon worden, S.Maxwell € 5,50
Het laatste geschenk van een moeder, Charles A.Tayler € 3,00
Altijd dichtbij € 3,50
Ongelooflijke antwoorden op gebed, R.J.Morneau € 3,25
Meer Ongelooflijke antwoorden op gebed, R.J.Morneau € 3,25
Gebedsgenezing, E.W. Farnsworth € 3,40
Vertrouwen door je verdriet heen, Silke Divaa € 4,50
Elijah, Zijn machtig gebedsleven, A.De Ligne € 3,50
Een nieuwe start, V.W.Foster € 5,90
Het Weimar kookboek € 6,60
Bijbelvertalingen: Zit daar ... zoveel verschil in? W.J. Veith € 5,00
pag - 26 -
STICHTING
DE
BAZUIN TE SION
Postbus 30
2957 ZG
Nieuw-Lekkerland
tel. 0184-681616
Giro 140 62 00
ABN/Amro 59.18.60.724
Email
ndouden@zonnet.nl
Web: www.bazuintesion.nl
.... en dezen
onderscheidden zich
gunstig... daar zij het
woord met alle
bereidwilligheid aannamen
en dagelijks de Schriften
nagingen, of deze dingen
zo waren.
Hand. 17: 11
AFZENDER
MARIAN en BEN PEL
STRUIKENLAAN 34
4631 AN
HOOGERHEIDE

Boeken van de Bazuin te Sion.
Brochures
Alternatieve geneeswijze en spiritisme € 4,00
Trouwen of samenwonen € 2,50
Geen tijd om feest te vieren, M.Grosboll € 2,00
Kinderen aan het avondmaal € 0,90
Oecumenisch netwerk € 2,50
De Joden en Israël € 2,50
Het begin van het einde, M.L.Andreassen € 4,00
Romeinen 7, W.Wiggers € 2,50
Het Heiligdom in de hemel en het hart ( geïllustreerd ) € 5,00
Bijbeluitleg € 2,50
De tekst van het Nieuwe Testament, Dr.J.van Bruggen € 2,50
Hoe bestudeer ik de Bijbel € 2,50
Jezus Christus binnen de godheid € 2,50
Volmaaktheid in het licht van het oordeel en de 2de komst € 2,50
De uitstorting van de Heilige Geest € 2,50
De toegerekende gerechtigheid e/d 3de engelboodschap € 4,00
De boodschap van 1888 € 4,00
De Strijd achter de schermen € 0,15
Het oordeel over de goddelozen € 0,50
Als een mens sterft, wat dan € 0,50
Het hiernamaals, hoe zit dat? € 0,50
Hoe zit dat eigenlijk met de zondag? € 0,50
Als nieuw geboren ( volwassendoop) € 0,50
Waarom heeft God het kwaad toegelaten? € 2,50
Kerk en Staat € 2,50
Nog twee maanden te leven € 2,00
De ware achtergrond van Kerstmis € 0,50
Kinderboeken
Huisje aan de waterkant € 0,50
Oma vertelt € 0,50
De zwarte boer € 0,50
Toe vertel eens wat € 0,50
Obed de herdersjongen € 0,50
Helpende handen € 2,00
Verhalen van kleine Ellen en de boodschap (Kinderboekje) € 2,70
Het heiligdom voor kinderen (lessen en werkjes) € 4,55
-------------------------------------------------
Touched, Feeling our Infirmities, Wim Wiggers € 6,00
The Sanctuary in Heaven and in the Heart, Wim Wiggers / Marian Pel € 9,00
God’s Eternal Purpose € 10,00
Jesus has a message for you today € 6,00
Perfection € 4,30
Europe and the papacy € 5,00
Zodra uw betaling bij ons binnen is, wordt het bestelde toegezonden. Bovenstaande prijzen zijn exclusief portokosten.
pag - 27 -

Boeken van de Ellen G.White Stichting
te bestellen via www.bazuintesion.nl
Conflictserie bestaande uit:
Patriarchen en Profeten, Profeten en Koningen,
De Wens der Eeuwen, Van Jeruzalem tot Rome,
De Grote Strijd, leergebonden € 60,00
Patriarchen en Profeten, leergebonden € 14,75
Profeten en Koningen, leergebonden € 14,75
De Wens der Eeuwen, leergebonden € 14,75
De Wens der Eeuwen, pocket € 4,00
Van Jeruzalem tot Rome, leergebonden € 14,75
De Grote Strijd, leergebonden € 14,75
Het Grote Conflict geïllustreerd € 3,50
Lessen uit het Leven van Alledag € 7,95
De Nieuwe Wereldorde..?(bij 10 of meer, €0,35 p/st) € 0,45
Schreden naar Christus- harde kaft € 1,90
Schreden naar Christus- pocket € 0,70
Het lijden van Christus (bij 10 of meer, €0,35 p/st) € 0,45
De Daad bij het Woord € 5,00
Karaktervorming € 3,85
Hoe leid ik mijn kind (gebonden harde kaft) € 14,75
Brieven aan jonge mensen € 4,80
Boodschappen voor jonge mensen € 5,00
Het Bijbels Gezin € 11,50
Schatkamer der Getuigenissen deel 1,2,3 per deel € 8,85
Getuigenissen voor de gemeente, deel 5 € 14,75
Getuigenissen voor de gemeente, deel 9 € 11,00
Eerste geschriften € 8,85
Bijbelkommentaar deel 7A € 18,15
De Geest der Profetie € 3,85
De boodschapster des Heren € 4,00
Schetsen uit het leven van Ellen G. White (harde kaft) € 11,50
De Weg tot Gezondheid (pocket) € 5,65
De Weg tot Gezondheid (leergebonden) € 7,95
Geluk en Gezondheid € 3,40
Adviezen over dieet en voeding € 10,50
Het geloof waardoor ik leef (Bijbels dagboek) € 7,95
Maranatha (leergebonden, Bijbels dagboek) € 8,50
Christus weerspiegelen, (leergebonden, Bijbels dagboek) € 11,50
Het Geheiligde leven, Ellen G. White € 4,50
De Grote Strijd ( Op CD ) € 15,00
Eerste Geschriften ( Op CD ) € 15,00
Schreden naar Christus ( Op CD - MP3 ) € 15,00
Zodra uw betaling bij ons binnen is, wordt het bestelde toegezonden
Bovenstaande prijzen zijn exclusief eventueel bijkomende portokosten.
Prijslijst September 2011
pag - 28 -
De ELLEN G.WHITE
Stichting.
Postbus 30
2957 ZG
Nieuw-Lekkerland
tel: 0184 - 681616
Giro 1022 566
ABN 53 34 16 000
E-mail
ndouden@zonnet.nl
Web: www.bazuintesion.nl
.... Zalig hij, die voorleest,
en zij, die horen de
woorden der profetie,
en bewaren, hetgeen daarin
geschreven staat,
want de tijd is nabij.
Openbaring 1:3
AFZENDER
MARIAN en BEN PEL
STRUIKENLAAN 34
4631 AN
HOOGERHEIDE