Vwo Nederlands oefenexamen 2 - DUO

Het verzuilde onderwijsbestel is niet meer van deze tijd. Het zijn namelijk
allang niet meer de ouders die hun overtuiging aan een school willen
opleggen, maar de instituties zelf, waaronder Kuipers eigen Besturenraad.
Die is zijn positie als werkgeversorganisatie kwijtgeraakt aan de pas
opgerichte (niet verzuilde) PO-raad en VO-raad, de sectororganisaties
voor het primair en voortgezet onderwijs, en richt zich nu min of meer
noodgedwongen op zijn ideologische grondslag.
Maar kennelijk is de samenleving buiten het gezichtsveld van Kuiper
veranderd of is de Besturenraad niet van plan zich iets aan te trekken van
die ontwikkeling. Uit de Onderwijsmeter van het ministerie blijkt namelijk
al jaren dat de levensbeschouwelijke overtuiging van ouders bij de
schoolkeuze een volstrekt ondergeschikte rol speelt. De afstand naar de
school, de sfeer en de kwaliteit van de school zijn voor vrijwel iedere
ouder de belangrijkste selectiecriteria. Na kwaliteit komt een tijdje niets
en dan pas doemt de denominatie (grondslag) van de school op. Hiermee
is de maatschappelijke rechtvaardiging voor het verzuilde onderwijsbestel
volledig verdwenen.
Kuiper maakt zich dus terecht zorgen over de houdbaarheid van artikel
23. Volgens hem is de vanzelfsprekendheid van het artikel weg. Daar ben
ik blij mee. De Vereniging Openbaar Onderwijs is al sinds 1866 de
belangenbehartiger van het openbaar onderwijs, maar sluit haar ogen niet
voor de veranderde samenleving. Als het lukt om in 2017, honderd jaar na
de onderwijspacificatie (toen het openbaar en bijzonder onderwijs
financieel werden gelijkgesteld), het verzuilde onderwijsbestel af te
schaffen, dan heft deze vereniging zichzelf ook op. Dan is er wat ons
betreft "school" voor elk kind. Op die school is ruimte voor ieders
overtuiging en is er actief aandacht voor de vele overeenkomsten en
verschillen die in onze samenleving en dus op de school voorkomen.
Bron: Limper, R. (2009, 27 oktober). Vrijheid van onderwijs belemmert de integratie.
Trouw.