Heraut #33 - Ismus

More documents

Recommendations

Info

4 Zweden: een onmogelijk te vergeten avontuur! door Adaja Bos “Wie gaat er nou studeren in het koude en donkere Zweden?” Aangenaam kennis te maken… Mijn naam is Adaja Bos, derdejaars Politicologie student. Bij deze wil ik de mogelijkheid aangrijpen om een kleine impressie te geven van mijn Erasmustijd in het Zweedse landschap. Afgelopen augustus stapte ik vol verwachtingen in het oh zo goedkope Ryanair vliegtuig richting het kleine plaatsje Växjö, gelegen in de zuidelijkste provincie Småland. Växjö staat bekend om haar natuurschoon en in 2007 is de stad dan ook door de Europese Unie uitgeroepen tot de groenste stad van Europa. In combinatie met de grote campus en het Engelstalige onderwijs was de natuurrijke omgeving voor mij één van de hoofdredenen om een halfjaar van mijn studietijd in Växjö te spenderen. Mijn eerste momenten in Växjö kan ik me nog herinneren als de dag van gisteren: de schone lucht, het (toentertijd nog) stralende zonnetje en de nogal dunbevolkte omgeving gaven een zeer aangenaam ruimtelijk gevoel. De stafleden van het International Office deden tijdens het introductieweekend hun uiterste best om alle nieuwe buitenlandse studenten een warm welkomstgevoel te geven. Laat ik beginnen het een en ander te vertellen over de tijd die ik heb doorgebracht op de campus zelf en in het stadje Växjö. De eerste paar weken stonden vooral in het teken van het leggen van nieuwe contacten met voornamelijk andere internationale studenten. Al gauw kwam ik erachter dat vriendschap sluiten met de Zweden zelf nog een tamelijk enerverende ‘klus’ is. Om de geslotenheid of verlegenheid van de Zweden te doorbreken is waarschijnlijk een langere periode nodig dan de marginale tijd van een halfjaar, die ik tot mijn beschikking had. De introductietijd was een hele leuke periode; de menging van veel verschillende culturen kan tot komische, enerverende, sprankelende en verwarrende momenten leiden. Zo kwam ik in één van de eerste weken mijn Pakistaanse klasgenoot Kaissief tegen in de plaatselijke studentpub. Hij bevond zich voor de eerste keer in een discotheek en nuttigde bovendien zijn allereerste flesje Heineken bier. Toen ik een grapje maakte over zijn alcoholgebruik kreeg ik een zeer onwennig en beschamend gezicht tegenover me te zien. Later heb ik begrepen dat hij, vanuit strenge geloofsovertuigingen, mij vanuit schaamte geen enkele blik meer durfde te geven in de collegezaal. Al met al, Växjö was een grote hoeveelheid aan internationale studenten rijk en deze diversiteit van allerlei culturen maakte het halfjaar voor mij natuurlijk reuze interessant! Naast verwarring bracht de mix tussen de studenten natuurlijk ook liefdevolle en sprankelende momenten tot stand… De campus kan omschreven worden als een klein studentendorp, waar naast de universiteit zelf werkelijk alle faciliteiten aanwezig zijn die je maar nodig hebt; een dokterspraktijk, een grote supermarkt, een sportschool, twee studentpubs en er was zelfs een manege aanwezig. Al snel realiseerde ik me dat ik in een gespreid bedje was beland. Ook het arrangeren van mijn grote en luxe studentenkamer, gelegen midden op de campus, was eigenlijk in een mum van tijd gedaan. Het begrip studentenkamer heeft in Zweden toch wel een andere betekenis gekregen; het ontbreken van een eigen sauna, balkon badkamer, wc en garderobe is meer een uitzondering dan de regel. Binnen het studentencomplex werd er op dinsdag- en vrijdagavond ook flink gefeest. Rond een uur of acht werd er dan gezorgd voor muziek en in de loop van de avond werden de drank en de Zweedse Snus (variant van rookloos tabak) uit de kast gehaald. De starttijd voor het uitgaan en feesten is in vergelijking met Nederlandse begrippen tamelijk vroeg, want zeg nou zelf, in Nijmegen rond een uur of acht de Molenstraat ingaan garandeert niet bepaald een succesvolle avond. Het Zweedse onderwijs is zonder twijfel grotendeels gericht op het bieden van gelijke kansen aan iedereen. Jonge moeders mogen zonder enig overleg de baby, peuter, kleuter (of ouder) meenemen naar de collegezalen. Ikzelf moest er heel even aan wennen toen ik tijdens college een rammelaar op de achtergrond hoorde, maar tegelijkertijd stimuleert het jonge moeders om verder te studeren; een goede zaak dus! Ook bestaat er veel ruimte voor een rondtrekkende buitenlandse student om studie en reizen te combineren. Voor een reislustig persoon als ik was dit het beste nieuws van het semester! En ik heb dan ook dubbel en dwars gebruik gemaakt van deze toegestane ‘vrijheid’. In oktober ben ik afgereisd naar het mysterieuze Gotland. Dit eiland, gelegen aan de oostkust van Zweden, staat bekend om haar burchten, ruïnes en oude dorpen. Gotland kent een prachtige omgeving, vooral de enorme gesteentes langs de kust lieten me aan Stonehenge taferelen denken. Een lang weekend Stockholm volgde spoedig daarna, een stad die ongetwijfeld op nummer één staat in mijn Europese steden top tien. Tevens heb ik Göteborg verkend, de tweede stad van Zweden, die me vooral nog bijstaat vanwege het bruisende uitgaansleven in de Avenue. Nog bijkomend van de Göteborgreis heb ik me één week later begeven aan een ander groot avontuur; een tocht door Zweden en Finland met als eindbestemming het imposante en tegelijkertijd grimmige Rusland! Het krijgen van zoveel impressies in een korte periode is eigenlijk moeilijk te verwerken in één keer, waardoor het moment van bezinning pas later komt. Je gaat je dan pas realiseren wat je het afgelopen halfjaar allemaal hebt uitgespookt. Inmiddels ben ik alweer een maand in Nederland en ik kan met een zeer warm en goed gevoel terugkijken op mijn Erasmustijd. Vooral de nieuwe vriendschappen die ik heb gesloten gaan me erg aan het hart. Het voor een langere tijd naar het buitenland gaan is een topervaring die eigenlijk iedere student zou moeten hebben! Heb je de kans, ga ervoor! Hartegroet, Adaja
door Jesse Gusman Op 13 oktober 2009 werden de winnaars van de Nobelprijs voor de economie bekend gemaakt. Met Oliver Williamson en Elinor Ostrom hebben we twee opmerkelijke winnaars. Niet verwonderlijk na de financiële en economische crisis. Beiden hebben hun sporen verdiend met hun onderzoek naar economisch bestuur. Met hun bijdrage aan de institutionele economie laten beiden de beperkingen van de markt en alternatieven voor de markt zien. De zevenenzeventig-jarige Williamson heeft de prijs gekregen voor zijn onderzoek naar economisch bestuur in bedrijven. Opmerkelijker is de toekenning van de prijs aan Ostrom. Naast het feit dat zij de eerste vrouwelijke winnaar van de Nobelprijs voor de economie is sinds de eerste uitreiking van de prijs in 1969, is Ostrom ook Politicologe! Het is niet de eerste keer dat een Politicoloog deze prijs in de wacht sleept. Zo deed Herbert Simon dit kunstje al in 1978. Echter toch voldoende reden om aandacht te besteden aan de prijs die Ostrom heeft Oliver Williamson gewonnen. Waarom de prijs naar Ostrom (en Williamson) is gegaan is niet moeilijk te begrijpen. De economische crisis heeft ervoor gezorgd dat men is gaan twijfelen aan de onfeilbaarheid van de markt. Dat twee onderzoekers dit in hun onderzoek naar voren laten komen is niet verwonderlijk. Williamson is al langer bekend in de economenwereld. Hij is één van de grondleggers van de ‘nieuwe institutionele economie’. In het kort houdt institutionele economie zich bezig met de effecten die instituties, zoals overheden, conventies en wetten, hebben op de economie. Dat Ostrom de prijs heeft gewonnen is opmerkelijker. In economenkringen is zij veel minder bekend. Voordat ze de prijs kreeg toegewezen wist Paul Krugman, de winnaar van de prijs in 2008, niet eens wie Ostrom was. Hij was niet bekend met het onderzoek van haar! De vraag is nu wie Ostrom precies is en waar haar onderzoek precies over gaat. Ostrom heeft na haar Bachelor en Master in de Politicologie aan UCLA te hebben gehaald aan dezelfde universiteit een proefschrift geschreven. Ze promoveerde op een proefschrift over grondwater problematiek in Los Angeles. Ze beschreef hoe individuen zonder hulp van overheid of privatisering een grondwater probleem oplosten. Dit bleek een basis voor vele decennia van verder onderzoek. In 1973 richtte ze samen met haar man de ‘Workshop in Political Theory and Policy Analysis’ op aan de Universiteit van Indiana. Hier ging ze verder met het ontwikkelen van haar theorie over ‘common pool resources’ (CPR). CPR zijn bronnen waar iedereen vrijelijk gebruik van Revolutie? kan maken maar waarbij wel het risico bestaat van overbelasting van de bron. Er kan worden gedacht aan zaken als visgronden Elinor Ostrom en bossen. Volgens de heersende theorie van de ‘tragedy of the commons’ moet de overheid of de markt door het toekennen van eigendomsrecht aan bepaalde individuen voorkomen dat er roofbouw wordt gepleegd op de CPR. Het onderzoek van Ostrom laat zien dat dit niet zo is. Ze stelt dat het onder bepaalde voorwaarden mogelijk is dat een gemeenschap zelf duurzaam omgaat met CPR zonder dat overheidsbemoeienis of privatisering nodig is. Er blijkt dus nog iets tussen de overheid en de markt te bestaan waarmee een ‘tragedy of te commons’ kan worden afgewend. Naast het feit dat het opvallend is dat Ostrom de prijs heeft gewonnen gezien haar geslacht en Politicologische achtergrond is dit ook zo gezien de onderzoeksmethoden die ze gebruikt. Waar kwantitatieve methoden vaak overheersend zijn, zeker in de economie, maakt Ostrom veel gebruik van case studies. Ze neemt afstand van de wiskundige modellen met assumpties die van weinig realiteitsbesef getuigen die vaak door economen worden gebruikt. Of de toekenning van de prijs onder veel economen wordt gewaardeerd is dan ook de vraag. Volgens Steven Levitt zit het zo: “[T]he short answer is that the economics profession is going to hate the prize going to Ostrom even more than Republicans hated the Peace Prize going to Obama.”. In zijn reactie op de toekenning van de prijs haalt Levitt nog een ander interessant punt aan: ‘This award demonstrates, in a way that no previous prize has, that the prize is moving toward a Nobel in Social Science, not a Nobel in economics’. Hij stelt vervolgens dat dit niet slecht is. Economen hebben volgens hem niet het monopolie op talent binnen de sociale wetenschappen. De vraag is of de trend van Levitt doorzet of niet. Zijn we getuigen van een ware wetenschappelijke revolutie in de economie die meer ruimte maakt voor diverse onderzoeksmethoden en verschillende sociaal-wetenschappelijke disciplines? Of blijkt bij de komende uitreiking dat — net als de bonussen die weer rijkelijk vloeien in de bankenwereld — de economenwereld weer verdergaat op de oude fout? 5
Page 2 and 3: 2 5 Op de cover... 6 5 Revolutie? E
Page 6 and 7: 6 door Sjors Talsma Verplicht polit
Page 8 and 9: 8 Jong bloed in de gemeenteraad doo
Page 10 and 11: 10 De Kosovo-oorlog in de huidige s
Page 12 and 13: 12 door Joshua van ’t Hoff Intere
Page 14 and 15: 14 door Ries Peters Het is donderda
Page 16 and 17: 16 Moslimpartijen in Nederland door
Page 18 and 19: 18 Beste Joost, Ik heb een groot pr

Heraut #33 - Ismus

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?