E-boek 2010 PDF

MENS, VONK DER EEUWIGHEID
Commentaar — U zou kunnen zeggen dat het geweten een instrument
of werktuig is van de god in ons, want als de stem
van het geweten zich door vele eeuwen van beproevingen en
dwalingen heeft gevormd, moet ze wel nauw zijn verbonden
met het onvermoeibare streven van het goddelijke deel in
onszelf om ons met zijn goddelijke wil in harmonie te brengen.
Bovendien is onze beschermengel ons even nabij als
onze rechterhand; maar deze relatie werkt in twee richtingen.
We ontvangen zijn bescherming alleen als we die verdienen.
‘God laat niet met zich spotten: want wat een mens
zaait zal hij ook oogsten.’ Juist deze oogst aan verdriet en
pijn, aan teleurstellingen en eenzaamheid, is de betrouwbaarste
rem, die ons ervan weerhoudt te ver bergafwaarts te
gaan. Maar als iemand opzettelijk verkiest de stem van het
geweten te smoren, zal hij zijn les door schade en schande
moeten leren.
Laten we anderen daarom niet te gauw veroordelen. Als
we het hadden moeten stellen zonder de hulp die we op ons
pad ontvingen, of andere moeilijk aanwijsbare factoren, kon
ieder van ons wel eens op weg zijn naar de sloppenwijk, want
er bestaan geen andere remmen tegen het moedwillig bezoedelen
van de goddelijke kwaliteit van de vrije wil dan die
welke een mens zelf in werking stelt. De meeste mensen hebben,
hoe tragisch hun huidige leven misschien ook is, diep in
zichzelf verborgen onaangeboorde bronnen van kracht en
adeldom als resultaat van vroegere ervaringen; en wanneer
eenmaal de wil is ontwaakt om de weg omhoog in te slaan,
zijn er geen toppen zo hoog of zelfs de minste van de mensen
kan ze bereiken, als hij dat wil.
Vraag — Het leek er anders op dat met sommigen van deze
mensen geen eerlijk spel was gespeeld, alsof God hen werkelijk
voor het slechte pad had voorbestemd. U gelooft dat niet,
is het wel?
88