E-boek 2010 PDF

MENS, VONK DER EEUWIGHEID
Daar ligt onze vrijheid van keuze en tevens onze mogelijkheid
om te leren.
Vraag — Ik zie niet hoe we het begrip fatalisme of predestinatie
kunnen vermijden. Heeft God niet een bedoeling
voor ons leven? En als we die niet volgen, dan leven we dus
niet naar Zijn wil, en moeten we die zien te ontdekken, nietwaar?
Commentaar — In één en een heel belangrijk opzicht zijn we
allen gebonden aan Gods wil, mits we aan God denken als
dat deel van de godheid dat zich in het hart van ieder van ons
bevindt. Dat betekent dat in ons de kracht en de macht liggen
van Gods wil, die zich eens zal kunnen manifesteren.
Maar, en dit is ook belangrijk, hij zal zich voor ieder mens
anders openbaren, want hij is de wil van onze eigen innerlijke
god, en de goddelijke kracht daarvan werkt in op onze ziel.
In die zin kan men terecht zeggen dat de mens door zijn
eigen innerlijke god is ‘voorbestemd’: om in het leven geboren
te worden en de smart en de vreugde van het aardse
bestaan te ondergaan.
Maar laten we dit niet verwarren met het oude dogma dat
de mens al vóór de geboorte is voorbeschikt om gestraft of
beloond te worden naar de grillen en nukken van een buitenkosmische
godheid. Geen enkel mens is voorbestemd of
voorbeschikt door een God buiten hemzelf. Ook kan hij niet
door iets anders zijn voorbestemd dan door de kracht van
zijn eigen ervaringen in het verleden, de door hemzelf in het
blijvende deel van zijn wezen opgeslagen energieën. Met
andere woorden, de mens komt in het leven ‘gepredestineerd’
door zichzelf en door niemand anders, met het doel
datgene te ontplooien en te ontwikkelen dat hij in zijn eigen
zielenleven heeft vergaard; en daar bevindt zich ook zijn
eigen individuele vrije wil die hij kan gebruiken om van zich-
84