E-boek 2010 PDF

MENS, VONK DER EEUWIGHEID
uit zich sterren vormen, moeten we wel tot het inzicht komen
dat er overal een eeuwig ritme en een eeuwige beweging aan
de gang zijn.
Laat ik nu proberen een eenvoudig overzicht te geven
van de drie grondstellingen zoals H.P. Blavatsky die in De
Geheime Leer heeft uiteengezet en waarop deze oude theosophia
of wijsheidsreligie berust. Later kunnen we ze nader
bespreken. De eerste is:
Achter alles in het heelal ligt het onkenbare, de diepe
afgrond van de ruimte, de realiteit. Omdat het niet kan worden
beschreven, noemen we het eenvoudig de oneindigheid,
zonder begin, zonder einde, omdat het geen eigenschappen,
geen beperkende hoedanigheden bezit. Er zijn vele namen
aan gegeven in een poging het grenzeloze te omschrijven,
maar de mens kan het ondefinieerbare niet definiëren. De
schrijvers van het Oude Testament noemden het ‘vormloos
en leeg’, en de ‘duisternis op de wateren’. De boeddhisten
noemden het ook de leegte, omdat nog niets vorm had aangenomen.
In de IJslandse Edda’s gaven de oude Noorse barden
het de naam ‘gapende kloof’, terwijl de kabbalisten in de
Zohar de term ein soph gebruikten, wat ‘zonder grenzen’ of het
‘grenzeloze’ betekende.
Uit dit schijnbare niet-iets-zijn – dat beslist geen niets was,
maar een latente toestand vol vibrerende levensverwachting,
de zaad-essenties van het goddelijke – volgt het tweede fundamentele
denkbeeld:
Beweging, ritme, of het periodiek verschijnen van een
heelal vanuit de duisternis van het grenzeloze naar het licht,
is de werking van de godheid als deze doorbreekt tot manifestatie
– een woord dat een periode van activiteit aangeeft in
tegenstelling tot de toestand van inactiviteit, waarin ze zich in
haar periode van rust bevond. Zoals een oude stanza het
zegt: gelijk de eb en vloed van de getijden komen en gaan,
verschijnen en verdwijnen talloze heelallen, die ‘vonken der
68