E-boek 2010 PDF

Commentaar — Ik houd niet van het woord erven, zoals dat nu
in de wetenschap wordt gebruikt. Het is te beperkt. Laten we
liever zeggen dat de ziel tot die ouders wordt aangetrokken
die hun bemiddeling kunnen of willen verlenen voor het verschaffen
van het voertuig en het milieu. Ze verschaffen het
voertuig niet maar ze zijn beslist wèl het middel waardoor de
fysieke tot en met de hogere mentale en geestelijke aspecten
zich kunnen manifesteren. Maar wij ‘erven’ onszelf, omdat we
onszelf zijn, voortgekomen uit vele eeuwen van ervaring.
Laten we een ogenblik stilstaan bij het mysterie van het
verenigen van de twee oneindig kleine cellen bij de conceptie.
Duizenden cellen worden door de vader uitgestoten,
maar slechts één, één van ontelbaar vele, verenigt zich met
een cel van de moeder, en het wonderlijke proces van de
embryonale groei neemt een aanvang. Het zijn niet de
ouders die het embryo vormen; evenmin doen zij het groeien.
Het mysterie van de groei vindt plaats, omdat de zielessentie
van het kind-in-wording – het ‘niets’ dat de vijg een
vijg deed worden – de groei van de foetus leidt, vanaf de conceptie
totdat een voldoende aantal van de levensatomen, die
al eerder in het verre verleden bij hem hoorden, zijn aangetrokken.
Deze levensatomen zijn van hem; de ouders verschaffen
ze niet. De ouders zijn slechts het instrument
waardoor deze levensatomen worden aangetrokken tot die
combinatie van elementen, die zich als een mens gaat manifesteren
als deze op aarde wordt geboren.
Vraag — Wat bedoelt u met levensatomen?
ERFELIJKHEID EN MILIEU
Commentaar — Precies wat het woord zegt – het levens-beginsel
of de levengevende essentie binnen de atoomdeeltjes die
op elk gebied bestaan.
Vraag — Hoe staat het met het overdragen van karaktertrek-
55