E-boek 2010 PDF

MENS, VONK DER EEUWIGHEID
evenmin als de zon zijn verplichte baan verlaat. Maar zo
goed als de warmte en het licht van de zon alle lagen van de
atmosfeer tussen de zon en de aarde doordringen, is dat ook
met de mens het geval. De vonk van de godheid blijft transcendent
in haar eigen goddelijke baan, maar haar licht of
vitale essentie doordringt ons hele wezen en concentreert
haar kracht via de geestelijke ziel, om zodoende het hoogste
mentale of werkelijk menselijke deel, ons hogere zelf, te verlichten.
Het is dus dit blijvende onsterfelijke element in ons
dat zich van leven tot leven handhaaft en bij iedere geboorte
op aarde in een nieuwe persoonlijkheid reïncarneert. Maar
het goddelijke per se heeft tussenstadia of ‘transformatoren’
nodig om zijn hogere kracht om te zetten, en reïncarneert
daarom niet rechtstreeks. Evenwel, het reïncarnerende element
kan net zo min los van zijn goddelijke bron bestaan of
functioneren als een zonnestraal van de zonne-oorsprong
waaruit hij voortkomt, om niet alleen aan de aarde en al haar
schepselen maar aan het hele gebied van het zonnestelsel
vorm en leven te geven.
Vraag — Voor de meesten van ons ligt de gedachte nader te
komen tot de Vader in ons nog heel ver weg. Als we werkelijk
oogsten wat we zaaien, en ik denk dat dit het geval is,
moeten we al een heel lange tijd gezaaid en geoogst hebben.
Dit op zichzelf lijkt een last die we nauwelijks kunnen dragen
– gedurende duizenden eeuwen hebben we eenzaam moeten
worstelen, terwijl we talloze fouten maakten en veld na veld
met ‘onkruid’ bezaaiden zonder de kracht en de kennis om
ons de weg te wijzen.
Commentaar — Maar we zijn niet alleen geweest en zijn dit ook
nu niet. Toen de goddelijke vonk in ieder van ons ons uit de
Hof van Eden wegvoerde en als het ware zei: je hebt een
lange weg afgelegd tot dit punt, nu kan je het recht verwer-
46