E-boek 2010 PDF

MENS, VONK DER EEUWIGHEID
En dan het verhaal van de blinde in het Evangelie van
Johannes. We kennen het allemaal. Jezus liep langs een man
die vanaf zijn geboorte blind was, en zijn discipelen vroegen
hem: ‘Meester, wie heeft er gezondigd, deze of zijn ouders
dat hij blind is geboren?’ En herinnert u zich het antwoord
van Jezus? – ‘Noch deze heeft gezondigd noch zijn ouders:
maar dat de werken Gods in hem zouden worden geopenbaard.’
Let wel, Jezus weidde niet uit over de vraag of de man
al dan niet eerder had geleefd – de vraag zoals die door de
discipelen werd gesteld gaat daar als vanzelfsprekend vanuit,
want zondigen in dit leven kon nooit de oorzaak zijn van een
blindheid die hij al vanaf zijn geboorte had. Waar het hier op
aankomt is, dat Jezus het hele idee van actie en reactie, oorzaak
en gevolg, verheft uit een louter ‘oog om oog’ sfeer tot
een ruimere en meer meedogende zienswijze, waarin karma
niet bestraffend is, niet noodzakelijk een vergeldende ervaring,
maar altijd een gelegenheid voor de ziel om te groeien. Hij
wees er dus op dat de blindheid niet een straf was, maar een
ervaring waardoor de ‘werken Gods (van de innerlijke god
van de mens) zich konden openbaren’, en de Wet of de verwezenlijking
van de inherente bestemming van de blinde
zich kon voltrekken.
Vraag — We zijn natuurlijk allen vertrouwd met de uitspraak
van Paulus ‘God laat zich niet bespotten’, en dat we eens zullen
oogsten wat we zaaien. Maar hoe kunnen we de verschrikkelijke
onrechtvaardigheden in het leven rijmen met
een God die alles liefheeft?
Commentaar — Dat is het nu juist. We kunnen die twee niet
met elkaar rijmen als we het bestaan van de ziel beperken
tot een korte periode van ongeveer zeventig jaar – want hoe
zouden we dan de gevolgen kunnen oogsten van wat we
hebben gezaaid? Nee, het denkbeeld van wedergeboorte is
44