E-boek 2010 PDF

MENS, VONK DER EEUWIGHEID
natuur is dus onderworpen aan deze ene wet van vernieuwing
van vorm, van geboorte en dood, dood en geboorte,
opdat de inwonende geest telkens weer over een nieuw
voertuig kan beschikken. Reïncarnatie heeft betrekking op
de wedergeboorte van de ziel hier op aarde – een specifieke
toepassing van de algemene wet van vernieuwing of wederbelichaming.
Vraag — Maar voor zovelen van ons is het begrip reïncarnatie
nieuw. Ik herinner me natuurlijk uit mijn studietijd dat
Shelley, Wordsworth en Tennyson en ook Goethe over
andere werelden spraken waaruit ze waren gekomen, en dat
ze ‘hier al eerder waren geweest’. Ik beschouwde dit als louter
dichterlijke fantasie. Ik bewonderde de schoonheid van
hun scheppingen, maar het kwam nooit in me op dat ze het
misschien letterlijk bedoelden. Nu ik wat ouder word, ben ik
daar niet meer zo zeker van. Was dit geloof ook in vroegere
tijden bekend?
Commentaar — Dat was het zeker; als we geschriften uit het
oosten bestuderen, uit Klein-Azië, Griekenland en Perzië,
vinden we inderdaad duidelijke aanwijzingen voor het geloof
in een of andere vorm van wedergeboorte.
De heilige traditie stelt dat u en ik in essentie goddelijk
zijn, potentiële goden, die onafgebroken bezig zijn te proberen
onze weg te vinden; in dit proces zijn wij, of we ons
daarvan bewust zijn of niet, als mensen gedurende ontelbare
eeuwen telkens weer op deze aarde verschenen en verdwenen,
omdat de natuur tot gewoonte heeft zich spiraalsgewijze
te ontwikkelen – actie gevolgd door reactie, oorzaak
door gevolg. Daarom was het begrip wedergeboorte altijd
verbonden met rechtvaardigheid: wat een mens nu zaait zal
hij later moeten oogsten als de ronde van de cyclus van oorzaak
en gevolg zich heeft voltrokken, hetzij in dit leven of in
40