E-boek 2010 PDF

DE MENS ZAL OVERLEVEN
de toets van de tijd hebben doorstaan, naar beste vermogen
in praktijk te brengen, maar we mogen een ander niet voorschrijven
hoe hij die verworven wijsheid in zijn leven moet
toepassen. Want wie zijn wij om te kunnen zeggen dat onze
opvatting over wat goed en onzelfzuchtig is, ook juist is voor
iemand anders? Hij alleen moet dit beoordelen. Daarom is
groei in de eerste plaats een individuele aangelegenheid –
een eeuwigdurende ontwikkeling van de ziel op haar reis van
het kleinere naar het grotere, van het egocentrische naar het
onbaatzuchtige, van de duisternis naar het licht.
Niemand van ons mag achterom zien of opzij of in een
andere richting dan vooruit. Als we onze aandacht en belangstelling
zelfs maar een kort moment laten afdwalen van het
rechtstreekse pad dat ons onsterfelijke zelf voor ons heeft
aangegeven – wat in eenvoudige woorden erop neerkomt dat
we trouw blijven aan wat we innerlijk voelen als eerlijk en
waar, en voor het welzijn van allen in plaats van voor onszelf
alleen – lopen we gevaar dat onze idealen, onze toewijding
en zelfs onze liefde voor het allerhoogste dat we zouden willen
dienen, in een zoutpilaar veranderen. Zoals meester Jezus
zei tot zijn discipelen: ‘Denk aan de vrouw van Lot. Ieder die
zijn leven zal trachten te behouden, zal het verliezen, maar
ieder die het verliezen zal, die zal het behouden.’
De huidige verwarring van idealen heeft ons in een kritieke
situatie gebracht – en ik doel niet op de gevaren van
projectielen en raketten, satellieten of bommen. Dat zijn
symptomen, en verontrustende in handen van hen die op
vernietiging uit zijn; maar ze zijn slechts symptomen en de
mens wordt niet daardoor bepaald. Als de zozeer gevreesde
vernietiging van de beschaving zou plaatshebben – wat ik ten
zeerste betwijfel – dan moeten we vertrouwen op de eenvoudige
maar alomvattende waarheid, dat men het lichaam kan
doden maar het leven niet kan vernietigen. De mens zal overleven;
hij zal alle rampen die mochten komen onder ogen zien
235