E-boek 2010 PDF

MENS, VONK DER EEUWIGHEID
ter van de leer houden en beweren dat hun interpretatie de
enige gezaghebbende is. Aan de andere kant, en lijnrecht
daartegenover, staan de ultraliberalen, die in hun ijver om
alle beperkingen teniet te doen, alle gevoel voor verhoudingen
verliezen, hun waarden en normen ondermijnen en vaak
eindigen met zwart als wit en kwaad als goed te zien. Tussen
deze beide uitersten staan degenen die er standvastig naar
streven de ‘middenweg’ te volgen in hun poging de boodschap
te vertolken en achter vorm en traditie het goddelijke
motief opnieuw te ontdekken.
Dit is helemaal niet vreemd, want het treedt in alle aspecten
van het menselijk bestaan aan de dag: in het zakenleven,
bij de opvoeding, in het maatschappelijk verkeer, zowel als in
nationale en internationale aangelegenheden. En zo is het
gegaan met de theosofie in haar vroegere vormen, evenals
ook tegenwoordig het geval is met haar moderne expressies,
waar de verschillen nu duidelijk zichtbaar zijn geworden. Het
gaat hier om eigenschappen, die alle door mensen getrokken
grenzen doorbreken, want in elke organisatie kunnen deze
drie typen aanhangers in allerlei schakeringen worden
gevonden. Hopelijk zullen er altijd genoeg mensen zijn, al
dan niet bij een of andere organisatie aangesloten, die willen
trachten de kennis van de oorspronkelijke theosophia of goddelijke
wijsheid levend te houden – niet door te proberen aan
de zware verantwoordelijkheden van het leven te ontkomen,
maar door van haar filosofie op een intelligente en praktische
manier gebruik te maken voor het verzachten van de toenemende
noden van de mensen.
Vraag — Maar hoe kan men weten wat waar is en wat niet? Ik
heb heel wat gelezen in allerlei boeken. Sommige denkbeelden
kwamen mij als oude vrienden voor, zelfs al waren ze
nieuw voor mij, maar ik vond ook heel wat dat mij absoluut
niet aanstond.
216