E-boek 2010 PDF

MENS, VONK DER EEUWIGHEID
levensadem – welk verband heeft dit met de uitspraken van
Paulus en ook met de zeven beginselen in de mens?
Commentaar — ‘En de Here God schiep de mens uit het stof
van de aardbodem en blies de levensadem (neshåmåh) in zijn
neus; en de mens werd een levende ziel (nephesh).’ In de eerste
twee hoofdstukken van Genesis is er sprake van drie verschillende
uitademingen van de godheid of de Here God:
neshåmåh, de ‘levensadem’, die in het algemeen overeenkomt
met het pneuma of het ‘geestelijke lichaam’ van Paulus; rûahh,
de adem of de geest van de elohim, die de wereld voortbrengt
en in de mens het zelfbewustzijn opwekt en daarom
vaak met het Griekse nous, de kenner, in verband wordt
gebracht; en nephesh, de ‘levende ziel’, analoog aan de psyche
of het ‘natuurlijke lichaam’ of de gewone menselijke ziel; en
deze drie uitademingen of beginselen houden het omhulsel
of het fysieke lichaam bijeen en bezielen het.
Brengen we dit nu in verband met de zeven eigenschappen
of het spectrum van energieën dat de mens is, dan kunnen
we zeggen dat het ‘lichaam’ van Paulus de drie laagste
omvat: de levenskrachten die de astrale blauwdruk of het
modellichaam tot leven wekken, waarnaar de fysieke vorm
zich modelleert. Men zou kunnen zeggen dat de ‘ziel’ de
gebieden van de begeerten, de emoties en het denken omvat,
maar niet de hoogste aspecten van het denken; terwijl de
‘geest’, als een straal van de goddelijke essentie, het geestelijkintuïtieve
beginsel is, dat op zichzelf niet bij machte is op
aarde zijn werk te doen tenzij het is verbonden met het denkvermogen
als hulpmiddel om zich tot uitdrukking te brengen.
Als we weten dat de chemische elementen op aarde ook
in het lichaam van de zon voorkomen, is het dan zo moeilijk
ons voor te stellen, dat als men een spectrogram zou kunnen
maken van de energieën van de ziel en de geest van een
mens, en ook van zijn denken, zijn begeerten en aspiraties,
200