E-boek 2010 PDF

DE MENS: DEELS ATOOM, DEELS MELKWEG
Vraag — Zo heb ik er nooit over gedacht. Maar welke plaats
moeten we toekennen aan ons denken en al die vreemde
maar toch wezenlijke ingevingen dat we iets meer zijn dan
onze gewone emoties en gevoelens?
Commentaar — Waardoor verschilt de mens van een atoom of
een roos? Wat geeft hem dat gevoel zich van zichzelf bewust
te zijn, die eigenschap van zelfbewustzijn die hem van de
lagere rijken onderscheidt en hem tegelijk tot de wanhoop
van zichzelf en tot de kroon van de schepping maakt? Het is
het denken – het actieve, overheersende, scheppende denken.
U herinnert zich hoe de slang tegen Eva zei, dat als zij
en Adam maar van de vruchten van de boom van kennis zouden
eten, zij niet zouden sterven, maar als goden zouden worden
en goed en kwaad zouden kennen. Het denken van de
mens werd hier ontstoken tot de vlam van bewustzijn door
het vuur van Prometheus – zelf een vonk van het centrale
vuur van het kosmische denkvermogen – waardoor de kennis
van goed en kwaad ontstond; en wat heel belangrijk is, het
besef van de morele verantwoordelijkheid om met wijsheid
en in harmonie met de natuur onze keuzes te maken.
Het punt waarop geen terugkeer meer mogelijk is werd
aldus bereikt, voor zover het de loop van de evolutie van de
mens betrof. Niet langer kon hij zich zorgeloos op de langzame
stroom van de vooruitgang laten meedrijven. Vanaf
dat moment moest hij aanpakken, moest hij de uitdaging
aanvaarden zelf zijn groei te leiden en door vallen en opstaan
leren dat wat hij ook zaait, hijzelf moet oogsten in
cyclus na cyclus van ervaring. Wie is dan de mens? Kort
gezegd is hij zowel de kenner als de misleider van zichzelf:
aan hem de keus.
Vraag — Wat bedoelt u daarmee? Dat wij zowel kenner als
misleider zijn?
197