E-boek 2010 PDF

DE KONINKLIJKE WEG: HET DIENEN VAN ANDEREN
de poort te hebben bereikt, het licht voor zich uit ziet en
nirvåña binnengaat en daarmee zijn welverdiende gelukzaligheid
verwerft.
Vraag — Toen mijn man en ik kort geleden in Japan waren,
hebben we enige tijd besteed aan het bezoeken van enkele
tempels. We zagen gebeeldhouwde bodhisattva’s in allerlei
afmetingen, sommige heel kunstzinnig. Zou u daarover iets
willen zeggen?
Commentaar — Niet alleen in Japan maar ook in China en die
delen van India waar het boeddhisme vaste voet heeft gekregen,
zult u ontelbare beelden van bodhisattva’s vinden. Bij
enkele van deze figuren is het ideaal van mededogen vereeuwigd
in de rechterhand van de bodhisattva die omhoog reikt
naar de wijsheid en het licht en de schoonheid van nirvåña,
terwijl de linkerhand zich naar omlaag uitstrekt naar de mensheid,
in een gebaar van mededogen en welwillendheid.
Vraag — Mag ik nog even terugkomen op het woord gelukzaligheid?
Ik moet zeggen dat ik daar wat moeite mee heb.
Als we aan gelukzaligheid denken, staat ieder van ons volgens
mij iets anders voor ogen. Voor een kind betekent het
waarschijnlijk net zoveel roomijs hebben als het maar eten
kan; voor iemand anders wellicht het bereiken van een bergtop
na heel veel zwoegen. Misschien ben ik teveel op de
wereld gericht, maar mij kwam het altijd als laf voor zich te
willen terugtrekken in de rust van de natuur en kluizenaar te
worden. Wat is nu eigenlijk het verhevene in het bereiken
van gelukzaligheid, zelfs als je later besluit er afstand van te
doen ten bate van de wereld?
Commentaar — In wezen is er niets verhevens aan het bereiken
van de nirvåñische gelukzaligheid. De woorden in het
183