E-boek 2010 PDF

MENS, VONK DER EEUWIGHEID
dhisme zeer spiritueel; niettemin is het een feit dat men zowel
in de hînayåna- als in de mahåyåna-school een aantal grove
misvattingen algemeen als waarheden heeft geaccepteerd.
Vraag — Wordt er niet gezegd dat als je op aarde een goed
leven leidt, je in een hoger dier en misschien wel in een mens
reïncarneert; maar dat je als een jakhals of een slang of een
luipaard terugkeert als je een slecht leven hebt geleid?
Commentaar — Dit is een uitstekend voorbeeld van wat ik
bedoelde. Gautama Boeddha – een van de edelste geesten
die ooit de wereld hebben verlicht – leerde niet dat de menselijke
ziel in een dierlijke vorm reïncarneert, want dat zou
volkomen in strijd zijn met de feiten in de natuur. Maar
omdat men in de oudheid veelvuldig gebruikmaakte van
beeldspraak of allegorische taal om bepaalde waarheden tot
uitdrukking te brengen, vatten latere generaties vaak de
vorm waarin de leringen waren gegoten, letterlijk op, en
daardoor hebben bepaalde misvattingen diep wortel geschoten
in het denken van het volk.
Wat de Boeddha wèl leerde was dat een mens zorgvuldig
op al zijn gedachten en gevoelens moet letten, want die drukken
hun stempel niet alleen op zijn karakter, maar ook op
alle levensatomen in zijn constitutie. ‘Soort zoekt soort’, en
daarom kunnen de levensatomen van een lager gehalte na de
dood gemakkelijk tot de lichamen van dieren worden aangetrokken,
zij het tijdelijk. En als de Upanishads zeggen, evenals
Plato hier en daar, dat een mens als een dier kan worden herboren,
dan bedoelen ze in werkelijkheid dat als bepaalde
dierlijke neigingen hun stempel op de ziel hebben gedrukt,
deze haar in volgende levens kunnen tegenhouden als daaraan
niets wordt gedaan.
Eén ding is zeker: de menselijke ziel is in wezen zoveel
verder ontwikkeld dan het dier, zowel wat vermogens als
180