E-boek 2010 PDF

DE ZES VERHEVEN DEUGDEN – II
het succes uitblijft en de patiënt overlijdt. Wat doet hij? Hij
mag nog zo pijnlijk zijn getroffen maar hij moet verder. Er zijn
andere levens die gered moeten worden; andere mannen en
vrouwen, en hun geluk en toekomst hangen af van zijn
bekwaamheid, toewijding en onpersoonlijke dienstbetoon.
En daarom zet hij zich met goddelijke ‘onverschilligheid’
voor de uitwerking van vreugde en verdriet volledig in voor
de volgende patiënt – zonder te grote gehechtheid aan het
welslagen of mislukken van zijn pogingen.
Vraag — U spreekt over de ideale dokter, want ze zijn niet
allemaal zo onpersoonlijk of toegewijd als degene die u
beschrijft.
Commentaar — Natuurlijk heeft ieder beroep, iedere religieuze
organisatie en ieder menselijk streven zowel edele als zelfzuchtige,
ongevoelige en zelfs wrede vertegenwoordigers.
Maar dit tast het beginsel niet aan. Op welk terrein we ons
ook bewegen, overal kunnen we op positieve en onpersoonlijke
wijze handelen met gevoel voor innerlijke waarden,
voor zover we ons daarvan bewust zijn. Als we dit doen, zullen
we ontdekken dat er een gunstige invloed uitgaat van het
in praktijk brengen van deze påramitå’s.
Vraag — Het klinkt allemaal heel mooi, maar is het niet bijna
onmogelijk om de ingewikkelde problemen van het dagelijks
bestaan met gelijkmoedigheid tegemoet te treden?
Commentaar — Het is beslist niet gemakkelijk. Maar niemand
verwacht dat we in een handomdraai zo ‘gelijkmoedig als
een wijze’ worden. De påramitå’s zijn gegeven als een ideaal,
iets om in het hart te bewaren en naar te streven. Ik kan daaraan
nog toevoegen dat er bepaalde sleutels zijn die, als we ze
goed begrijpen, ons niet alleen een wijder perspectief maar
175