E-boek 2010 PDF

De zes verheven deugden – II
Vraag — Kunnen we beginnen met de vierde påramitå, die u
‘onbewogenheid in vreugde en verdriet’ noemde? Ik heb
erover nagedacht, maar ik vind het niet erg logisch dat we
onverschillig zouden moeten worden. Het zou wat anders
zijn als we allemaal kluizenaars wilden zijn; maar ik heb altijd
gedacht dat we ons van alles behoorlijk bewust moeten worden
als we de problemen van onze medemensen willen
begrijpen. Waarom moeten we proberen vreugde en verdriet
te ontvluchten?
Commentaar — Het is beslist niet zo dat we onze verantwoordelijkheden
willen ontvluchten door kluizenaars te worden
en zo snel mogelijk onze eigen redding te bewerkstelligen.
Dat is verre van de bedoeling van de ware aspirant. Feitelijk
moeten we voor niets op de loop gaan, laat staan voor de
problemen waarvoor vreugde en verdriet ons plaatsen. Dat
zou een volkomen vlucht uit de werkelijkheid betekenen en
van groot egoïsme getuigen. Zelfs al zouden we daar enige
tijd in slagen, lang kunnen we ons toch niet eraan onttrekken,
want de ‘paren van tegengestelden’, hitte en koude, dag en
nacht, vreugde en verdriet, noord en zuid, zijn inherent aan
de natuur.
Ik zal de volledige omschrijving van deze vierde deugd
170