E-boek 2010 PDF

MENS, VONK DER EEUWIGHEID
deze planeet ons te leren heeft. Zijn we hier eenmaal klaar,
dan zullen we ergens anders worden geboren, om alles te
leren wat er te leren valt op een hoger gebied van ervaringen,
noem het een planeet als je wilt.
Vraag — Wat ik daarvan zo mooi vind is dat je weet dat je
voortdurend verdergaat, en niet maar één kans hebt en daarna
naar een bepaalde plaats gaat om daar eeuwig te blijven.
Commentaar — Dat is het mooie van de waarheid en het wonderlijke
van de natuur en van onze onbegrensde mogelijkheden
tot groei. En dat niet alleen. Als we het punt hebben
bereikt waarop we, laten we zeggen, een zon zijn geworden
in de verre, verre toekomst, en we hebben ons werk goed
gedaan en alles meegemaakt wat voor een zon mogelijk is,
dan is zelfs dat niet het einde, omdat we vandaar nog verder
gaan. Er is gezegd dat de goddelijke intelligentie, die het werkelijke
hart van onze zon is en in zekere zin het hogere deel
van ons zonnestelsel, zich daarin slechts zo lang belichaamt
totdat het zonnewezen alles heeft geleerd wat er voor onze
zon te leren is. Dan moet het zonnewezen nog verder – er is
geen einde aan groei – om na vele eeuwen een zogenaamde
råja-zon te worden, wat betekent een ‘koninklijke zon’, die de
zon is over vele zonnen.
Vraag — Dat vind ik prachtig!
Commentaar — Ons zonnestelsel is niet het enige in ons melkwegstelsel;
er zijn in werkelijkheid ontelbare zonnen, weet je,
die alle met één råja-zon zijn verbonden. Als onze eigen zon
alles heeft bereikt wat in zijn planetenfamilie mogelijk is, kan
hij de zon worden van een ander, groter stelsel, hoger ontwikkeld,
totdat hij een råja-zon wordt met vele zonnefamilies
die deel uitmaken van zijn wezen.
130