E-boek 2010 PDF

MENS, VONK DER EEUWIGHEID
kunnen verschaffen, en dan zullen we opnieuw tot elkaar
worden aangetrokken.
Je ziet dus wat er kan gebeuren: neem je eigen ouders of
de mijne; terwijl hun persoonlijkheden en namen zullen verdwijnen,
kunnen we een volgende keer toch met hen in aanraking
komen, maar niet noodzakelijk als familie van elkaar.
We zouden heel goede vrienden kunnen zijn. Er zal een
zekere aantrekkingskracht bestaan voor kortere of langere
tijd, want echte liefde en vriendschap horen tot het hogere,
het werkelijke deel van ons, en nooit zullen we iets verliezen
van het goede dat we in het verleden hebben verworven.
Hoeveel een mens ook weet, praktisch iedereen wil een
beetje beter worden dan hij nu is. Dit is niet meer dan natuurlijk,
omdat zich in het hart van elk levend wezen die vonk
van God bevindt, dat licht van de zon, dat sprankje goddelijke
intelligentie dat er voortdurend op uit is dat we meer
en meer aan haar gelijk worden. Dit is de opzichter, de beschermengel
van ieder van ons . . . Ga je gang, wat wilde je
zeggen?
Vraag — Ik ken een jongen met wie ik af en toe speel. Hij
schijnt altijd overal bang voor te zijn. Als hij iets verkeerds
doet is hij als de dood voor wat er kan gebeuren. En toen
kwam mijn vriendinnetje met me praten. Ze was een beetje
van streek, omdat ze geen erg prettige tijd had gehad. Ze was
bang om te doen wat ze eigenlijk graag zou willen doen, uit
angst om fouten te maken, omdat dit haar enige kans was. Ze
denken dat dit hun enige leven is.
Commentaar — Dat heb je heel goed gezegd, en het is jammer
dat niet meer jonge mensen een ruimere voorstelling hebben
van waar het in het leven om gaat, in plaats van dit benauwende
gevoel van angst en van doodsbang te zijn een fout te
maken of iets verkeerds te doen, en dan te denken dat dit
128