E-boek 2010 PDF

MENS, VONK DER EEUWIGHEID
reis naar het zuiden weer begint. Daarom spreken we van
‘solstitium’, wat ‘zonnestilstand’ betekent. Het is nu eind
december, de maand waarin de herfst in de winter overgaat,
en we hebben juist de kortste dag van het jaar en de langste
nacht op of omstreeks 21 december achter de rug. Dit is de
winterzonnestilstand, omdat de zon zijn meest zuidelijke
punt heeft bereikt en weer schijnt ’stil te staan’ vóór hij
opnieuw naar het noorden reist.
Zie je, de oude volkeren beseften dat op die vier punten
van het jaar, de twee nachteveningen en de twee zonnestilstanden,
de hele wereld een kleine verandering voelde, en ze
spraken daarom van de heilige jaargetijden. Je vraagt je misschien
af waarom die perioden heilig zijn? Is het alleen maar
omdat de zon toevallig in het noorden of het zuiden staat of
op de equator?
Eeuwen geleden al wisten vele volkeren dat de aarde,
omdat ze deel uitmaakt van het zonnestelsel – en dat geldt
ook voor de andere planeten – haar leven krijgt van de zon.
Daarom spraken zij van Vader Zon, want zonder de zon was
er geen leven mogelijk. Wetenschappers zeggen nu hetzelfde,
alleen in wetenschappelijke termen, want ze vertellen ons
dat de meeste levenskracht en energie vanuit de ruimte via
de zon naar de aarde komen.
Laat ik je een voorbeeld geven: zaad moet in bepaalde
maanden van het jaar worden gezaaid, zodat het, als de
dagen langer zijn, kan profiteren van de hulp van de zon om
boven de grond te komen en de vruchten en de oogst voort
te brengen. Al lijkt dat hier niet zo belangrijk, het houdt wel
degelijk verband met ons onderwerp, want de Ouden geloofden
dat er bij de wisseling van de jaargetijden een bepaald
soort zonne-energie binnenstroomt die van invloed is op de
hele menselijke constitutie.
Vooral met Kerstmis en Nieuwjaar zendt Vader Zon een
nieuwe frisse levenskracht de wereld in, waarvan de mens,
120