E-boek 2010 PDF

MENS, VONK DER EEUWIGHEID
‘lichamelijke kracht of macht’, maar ook ‘sterkte van geest’.
Waarom zouden we de woorden van de meester dan niet uitleggen
als: ‘Het koninkrijk van de geest moet met kracht worden
genomen en de sterken van geest veroveren het’.
De crisis die we nu doormaken is niet nieuw – ontelbare
keren hebben we in vervlogen eeuwen ermee te maken
gehad, maar voor zover de geschiedenis ons verhaalt, heeft
men zich nog nooit zo intensief erom bekommerd of ons
handelen wel van wijsheid getuigt. Gezien alle hulpbronnen
waarover we beschikken, geestelijke, mentale en fysieke, zou
men denken dat de overwinning een eenvoudige zaak is. De
mens houdt echter altijd een natuurlijke schroom om afstand
te doen van het oude en met kracht het koninkrijk van het
nieuwe te veroveren. Er zijn nog altijd mensen die, als
Nicodemus, zich uit eigen verkiezing afzijdig houden, buiten
de kring van daadwerkelijke verantwoordelijkheid, en rijke
jonge heersers die, hoewel ze door de waarheid worden aangetrokken,
toch de voorkeur geven aan hun oude banden, de
‘rijkdommen’ van de hun vertrouwde denkwijze, en zichzelf
daarmee het voorrecht ontzeggen zich bij de voorhoede aan
te sluiten.
De hoop van de wereld ligt niet in de dogmatische godsdienst,
niet in wijsgerige bespiegelingen of in wetenschappelijke
experimenten. Ze ligt als altijd in de moed en de visie
van elke nieuwe generatie om mee te gaan met de stroom
van de vooruitgang als deze zich van de ene cyclus naar de
andere voortbeweegt. We moeten voortdurend attent zijn op
hen die jong van hart zijn – dat wil niet altijd zeggen jong in
jaren, maar jong in geestelijke veerkracht – die nieuwe wegen
projecteren, opdat de na hen komende generaties de vooruitgang
van de mensheid kunnen voortzetten.
De jeugd van nu bewijst dat ze in hun karakter een grote
mate van onbaatzuchtigheid bezit, gepaard gaand met een
verlangen om iets creatiefs te doen met hun leven. Weliswaar
100