OlmenEs Nieuwsbulletin 2

Olmenes
Nieuwsbulletin 2
Lees alles over:
n Woon- en werkgemeenschap
OlmenEs in Appelscha
nummer 2 - 2010
n De nieuwbouw voor huidige en
nieuwe bewoners
n Waarom bewoners en medewerkers
kiezen voor OlmenEs
n De Kerstmarkt op vrijdag
17 december 2010
n Aanmelding nieuwe bewoners
weer mogelijk door nieuwbouw

2
Olmenes ruimte voor ontwikkeling
Woon- en werkgemeenschap
OlmenEs
OlmenEs is een gemeenschap voor volwassenen met een
verstandelijke beperking. Wij bieden zorg, begeleiding en
ondersteuning bij het samen wonen, samen werken en samen
leven. OlmenEs werkt vanuit een antroposofische mensvisie.
Voor ons is de persoon van de bewoner leidend, niet zijn
beperking.
OlmenEs ligt in een prachtige en rustige omgeving
met het gezellige dorpsleven van
Appelscha om de hoek. Op het bosrijke terrein
van ruim 50 hectare, bevinden zich
woonhuizen, werkgebouwen, een boerderij,
weidegrond, akkers en kassen en diverse
gemeenschappelijke voorzieningen. Het woonwerkverkeer
van de bewoners speelt zich af
over betrekkelijk korte afstand.
OlmenEs wil voor bewoners en ook voor medewerkers
mogelijkheden creëren die uitnodigen
tot ontwikkeling. Vanaf 1994 zijn er inmiddels
zes woonhuizen gebouwd van het type tweeonder-één-kap
voor zo’n honderd bewoners.
Daarnaast beschikt OlmenEs over twee woningen
in het dorp voor bewoners die een redelijke
mate van zelfstandigheid aankunnen.
Er zijn veertien werkplaatsen met uiteenlopende
vakgebieden. In OlmenEs werken ongeveer
170 medewerkers.
OlmenEs is sinds januari 2009 HKZ-ISO 9001
gecertificeerd.
Persoonlijk
kennismaken?
Welkom!
Wanneer u een kijkje wilt komen nemen in
OlmenEs, dan kan dat. Er worden rondleidingen
georganiseerd voor ouders, bewoners of
verwanten die zich willen oriënteren.
Voor een afspraak kunt u bellen met Bridie
Zeylmans van Emmichoven: (0516) 438 100 of
via bridie.zeylmans@olmenes.nl.
Wil je in OlmenEs komen werken? Er zijn
algemene rondleidingen. Graag opgeven bij
Hanneke Weehuizen via (0516) 438 100 of via
hanneke.weehuizen@olmenes.nl.
Wilt u ons een bezoek brengen met uw vereniging,
cursusgroep of ander groter gezelschap,
dan kunt u ook bellen met Hanneke Weehuizen
(0516) 438 100 voor het maken van een
afspraak.
Colofon
Dit is de tweede uitgave van het
Nieuwsbulletin van OlmenEs.
Het Nieuwsbulletin wordt twee
keer per jaar gestuurd aan externe
relaties en iedereen die graag op
de hoogte wil blijven van actuele
ontwikkelingen binnen OlmenEs.
Ontvangt u het Nieuwsbulletin nog
niet automatisch, stuur dan een
e-mail naar: olmenes@olmenes.nl
Interviews:
Pool Communicatie; Wim Bras
Overige teksten en kleine
interviews:
OlmenEs; Ineke Peerdeman
Fotografie:
Pool Communicatie; Daan Pool
en anderen
Concept/ontwerp/opmaak/
productie:
Pool Communicatie; Ab Pool
© Copyright
OlmenEs/Pool Communicatie
Contact
OlmenEs
Beatrixoord 1
8426 GM Appelscha
Telefoon: (0516) 438 100
Fax: (0516) 438 108
E-mail: olmenes@olmenes.nl
Website: www.olmenes.nl

Olmenes ruimte voor ontwikkeling
Nieuwbouw voor huidige en nieuwe bewoners
Het eerste woonhuis, de Prunus, is
inmiddels opgeleverd en aan het
tweede, de Fraxinus, wordt de
laatste hand gelegd.
De afgelopen maanden hebben we regelmatig torenhoge bouwkranen
gezien, zo hoog dat ze ver boven de toppen van de bomen
uitstaken. Grote vrachtwagens met bouwmaterialen blokkeerden
soms de weg en een enkeling was van zo’n formaat dat er een
probleem ontstond bij het passeren of keren op de weg. Nu wordt
het weer rustiger met de aanvoer. Uit het aangeleverde materiaal
hebben we langzaam maar zeker de gebouwen zien ontstaan en
allemaal hebben ze een naam gekregen.
Het is nu zover dat hier en daar de steigers worden weggehaald
en bij de Prunus, het eerste woonhuis dat onlangs is opgeleverd,
ziet het er al bijna bewoonbaar
uit. Op 1 december is de sleutel
formeel van de bouwmanager
overgedragen aan de teamleider,
die nu druk doende is om het huis
aan te kleden, om de warmte en de
gezelligheid er in te brengen. De
bewoners, van zowel binnen als
buiten OlmenEs, zijn vol verwachting
van hun nieuwe woonplek.
Na de Prunus zal in februari 2011
de Fraxinus in gebruik genomen
worden, het tweede woonhuis. Daar is, naast een groep redelijk
zelfstandige bewoners met een wat grotere zit-slaapkamer, ook
ruimte voor bewoners die gebaat zijn bij een kleine woongroep.
En dan zijn er nog de werkplaatsgebouwen: De Ulmus, voor de
weverij, de wasserij, het kunstatelier en de papierwerkplaats, de
Robinia waar de twee tuingroepen, de bos- en de plantsoengroep
hun onderkomen krijgen en tenslotte de Amelanchier, de bakkerij,
waar het brood en overheerlijk
banket gebakken gaat worden.
In ieder gebouw zal geleefd
en gewerkt worden en straks weten
we niet meer dat nog niet zo
lang geleden op deze plek hoge
bomen hebben gestaan waar het
bosleven de boventoon voerde.
De bouw is voorspoedig gegaan.
Op enkele weken na in de vorige
winter, is door het weer geen problematische
vertraging ontstaan.
De samenwerking met de aannemer(s) is tot nu toe bijzonder
goed verlopen.
3

4
Olmenes ruimte voor ontwikkeling
‘veel ouders die hun kind bij olmenes onderbrengen, hebben geen antro-
posofische achtergrond. enkele van hen hebben zich zelfs nog nooit ver-
diept in het gedachtegoed. Dat hoeft ook niet’.
Bridie zeylmans van emmichOven
Intake nieuwe bewoners OlmenEs
‘Op zoek naar een
veilige plek’
De dorpse setting en de bosrijke omgeving
van olmenes spreken de ouders aan. en
anders wel het idee van wonen en werken
op één locatie – eindelijk verlost van het
gedoe met busjes. of zij hebben gehoord
dat er onder de begeleiders weinig verloop
is. en dat isoleerpraktijken taboe zijn
bij olmenes. Hoe dan ook, hun interesse
bestaat meestal uit een optelsom van
verschillende motieven, vertelt Bridie
Zeylmans van emmichoven, maar komt uit-
eindelijk neer op die ene wens: ‘waar vind
ik een veilige plek voor mijn kind.’
vOOr de intake
Bridie Zeylmans van emmichoven is het
gezicht van olmenes bij de eerste kennis-
making. Ze verzorgt de intake van nieuwe
bewoners en stelt met de intakecommissie
vast of iemand hier past en op zijn
plaats zal zijn. voordat het zover is,
nodigt Bridie de nieuwkomers uit om een

ondje met haar te maken over het terrein.
‘ouders worden dan geraakt door de warme
manier waarop bewoners en begeleiders
hier met elkaar omgaan. Zij zijn opgetogen
over de omgeving, en verbazen zich
over hoe schoon en verzorgd de leef- en
werkruimtes eruit zien. Dan leg ik uit dat
achter dat alles wel een gedachte zit; dat
antroposofie over kwaliteit van leven gaat.
Je hoeft geen antroposoof te zijn om hier
te wonen of te werken, maar je maakt wel
een bewuste keuze.’
De nieuwe bewoner en olmenes moeten
bij elkaar passen, houdt Bridie de ouders
voor. Zij dienen zich te realiseren dat in de
leefwereld van olmenes bepaalde waarden
gelden die de buitenwacht misschien niet
direct verwacht binnen een zorginstelling.
Zoals aandacht voor natuurbeleving en het
belang van zelfontplooiing. en praktische
zaken die daar weer uit voortvloeien, onder
andere de afwezigheid van televisies
in de woonhuizen. Dat is voor sommige
ouders even schrikken, beaamt Bridie. ‘in
onze visie leidt tv kijken tot passiviteit,
bij een aantal bewoners zelfs tot prikkelstoornissen.
Zet vier bewoners in hun
woonkamer voor de tv en je bent ze kwijt.
wij zien meer heil in het stimuleren van
activiteiten: iets doen met de tijd die je
hebt.’ Het gemis blijkt overigens meer een
zorg van de ouders dan van hun kind, zo
leert het leven van alledag in olmenes.
thuis tussen huisgenOten
Besluiten de ouders tot aanmelding, dan
noteert Bridie de gegevens die ze vervolgens
bespreekt met de intakecommissie.
met de orthopedagoog, de werkleider en
de zorgprocesbegeleider bekijkt ze wat
het beste bij de nieuwe bewoner past.
olmenes steekt veel tijd in een zorgvuldige
samenstelling van de woongroepen,
want vanzelfsprekend veranderen met
nieuwkomers de onderlinge verhoudingen.
Bridie hanteert de wachtlijst dan
ook niet op volgorde van binnenkomst
maar op wederzijdse geschiktheid: voelt
de aanstaande bewoner zich straks thuis
tussen de nieuwe huisgenoten, en is dat
andersom ook het geval. ‘ik ken al onze
Olmenes ruimte voor ontwikkeling
bewoners, en ik prik regelmatig een hapje
mee bij de verschillende woongroepen om
de sfeer te proeven. Zodoende kunnen we
aardig inschatten wie bij wie op zijn plek
komt.’ Bij het tweede gesprek kunnen de
ouders, liefst samen met kind, een kijkje
nemen en een kopje koffie drinken met de
woongroep en hun begeleiders.
ruimte vOOr nieuwe
BewOners
met de oplevering van de nieuwbouw in
januari verwacht Bridie een spannende
periode voor olmenes. Sommige vertrouwde
huisgenoten zullen verhuizen naar de
moderne onderkomens om daar nieuwe
woongroepen te vormen, de plekken die zij
openlaten worden weer ingenomen door
andere gezichten. ‘we halen niet alles
overhoop maar onze medewerkers zien wel
de nodige reuring tegemoet. tegelijkertijd
komt er nu ook ruimte op de wachtlijst en
kunnen we nieuwe bewoners begroeten.’
5

6
Olmenes ruimte voor ontwikkeling
raPhaëla Bewoner OlmenEs
sandra Begeleider OlmenEs
‘Als alles nu eens
een tikje nerveus strijkt raphaëla over de kerstloper die ze aan het vilten is. Jawel,
die dessins heeft ze zelf bedacht, maar om zomaar te vertellen hoe ze op zoiets
komt, vindt ze toch een beetje moeilijk nu alle ogen van haar collegaatjes in de
weverij op haar zijn gericht. misschien kan ze beter even een rustig plekje opzoeken
voor het gesprek, oppert werkbegeleidster Aafke. waarom niet in de spinnerij?
goed idee, raphaëla kruipt wel vaker achter het spinnewiel als ze spanningen
voelt. Bij het spinnen hoeft ze niet na te denken, de wol glijdt als vanzelf door haar
vingers en zo maakt ze dan haar hoofd weer leeg.
raphaëla houdt er niet van als dingen
anders lopen dan normaal, ze wil graag
weten waar ze aan toe is. veranderingen
brengen haar uit evenwicht, dan overkomt
haar een naar gevoel en zou ze zich het
liefst terugtrekken in een hoekje.
Pfff, niet leuk. gelukkig merkt Sandra,
haar persoonlijk begeleidster, vrijwel
onmiddellijk als er iets aan de hand is.
‘Sandra ziet dat, wij zijn al jaren bij elkaar.’
raphaëla laat Sandra dan lezen wat
ze de vorige avond in haar dagboek heeft
opgeschreven, over wat haar dwars zit.
Dan hebben ze het er even over en meestal
gaat het rotgevoel dan ook zomaar weer
weg. Ze snapt wel dat dingen niet voor
altijd hetzelfde blijven. maar toch.
Pas na een tijdje
iets nieuws wordt voor raphaëla pas na
een tijdje leuk. Zo ging het met stijldan

hetzelfde kon blijven’
sen, met zangles, en met zwemmen. en
met hardlopen, nog niet zolang geleden
heeft ze met een paar andere bewoners
een hardloopclubje opgericht en rennen
ze een keer in de week door het bos van
olmenes. Drie minuten op snelheid, dan
weer twee minuten wandelen. gaat hartstikke
goed. Je zou het nu niet meer zeggen,
maar ze werd een beetje dik omdat ze
zo van lekker eten houdt. Die extra pond-
jes is raphaëla alweer kwijt, ook omdat
ze elke middag na het eten een wandeling
over het terrein maakt. met Janet van
de andere bewonersgroep. Die heeft iets
aan haar ogen en kan volgens raphaëla
niet zo goed diepte zien. Dus steken ze
armpje door voor hun rondje. meestal gaat
het onderweg dan van: hoi raphaëla, hoi
Janet, en dan kletsen ze even wat met de
een of de ander. vindt Janet gezellig.
raphaëla kwam naar olmenes op haar
negentiende, volgens Sandra is ze hier van
meisje vrouw geworden. Dat klopt wel,
knikt raphaëla, toen had ze nog van die
vlechtjes. met zijn tweetjes hebben ze de
afro kapper in groningen bezocht; daar
zaten allemaal mensen met hetzelfde haar
als zij heeft. Had ze nog nooit gezien.
Dat is nu haar vaste kapper, om de paar
maanden maken ze een nieuwe afspraak en
Olmenes ruimte voor ontwikkeling
gaan daarna iets leuks doen. ‘Shoppen of
zo, dat doe ik het liefst.’
zelfstandig wOnen
raphaëla vormt met thea en de oudere
gerard een zelfstandige woongroep. met
elkaar hebben ze bij ikea hun meubels
uitgezocht voor de huiskamer. Die is echt
van hun, rood met wit. Ze hebben alle drie
zo hun vaste taken: raphaëla haalt tussen
de middag altijd de warme maaltijd op en
spoelt na het eten de schalen af om ze
terug te brengen, thea wast af, en gerard
veegt de boel aan. om beurten zetten ze
koffie. Als ze er zelf niet meer uitkomen,
kunnen ze altijd bij de begeleiders terecht
van de twee aangrenzende woongroepen.
Dat is wel een fijn idee, maar in de beleving
van raphaëla eigenlijk
nooit nodig.
7

8
Olmenes ruimte voor ontwikkeling
Binnen de antroposofische gezondheidszorg spelen kunstzinnige therapieën een
niet te onderschatten rol bij het herstel van zieken. De extra aandacht met muzikale,
kleurrijke, of ritmische oefeningen naast de reguliere zorg, reikt verder dan
alleen zijn druppeltjes en pillen, zegt rigobert van Zijl, de huisarts van olmenes.
‘De therapieën wakkeren bij zieke bewoners het gebruik van hun zintuigen aan.
tegelijkertijd zijn ze ook iets aan het doen. Dat werkt helend en geeft hun gevoel
van eigenwaarde.’
rigOBert van zijl
Antroposofisch huisarts OlmenEs
‘Dorpsdokter
van OlmenEs’
Arts rigobert van Zijl verruilt een dag in
de week zijn antroposofische praktijk in
groningen voor de buitenpost olmenes.
in de overzichtelijke gemeenschap van de
instelling voelt hij zich af en toe als een
ouderwetse dorpsdokter, maar dan wel
zonder de verheven autoriteit die in vroeger
tijden aan de beroepstatus kleefde.
eerder het omgekeerde, in de benadering
van gezondheidzorg op olmenes maakt
hij deel uit van een kring rondom de
patiënt, samen met de orthopedagoog, de

fysiotherapeut, de psychotherapeut, en
de andere therapeutische begeleiders. ‘Die
verbreding van disciplines is de kern van
de antroposofische gezondheidszorg’, legt
van Zijl uit. ‘wij gaan uit van de gedachte
dat de natuur gehelen maakt. elk mens
is een uniek wezen, en niet zomaar een
optelsom van organen en ledematen.’ in
de wetenschappelijke geneeskunde ligt
volgens hem de misschien wel logische
neiging besloten om op onderdelen te
concentreren, maar een helingsproces omvat
nu eenmaal meer dan louter klinische
ingrepen. ‘wij verliezen de klinische zorg
natuurlijk niet uit het oog, maar zoeken
tegelijkertijd ook naar samenhangen daarbuiten
die werkbaar zijn voor de patiënt.’
samen zOeken, samen
vinden
Buiten de normale klachten – variërend
van een griepje tot plotselinge voetklachten
omdat de steunzooltjes per ongeluk
zijn verwisseld – becijfert van Zijl dat
vijfentwintig procent van de bewoners van
olmenes met een complexe zorgvraag te
maken heeft. Het stellen van een diagnose
is dikwijls een puzzel die de nodige tijd
vergt, want medische tekortkomingen
leiden vrijwel altijd tot problemen met
gedrag. ‘Dat ligt natuurlijk niet aan de
patiënt. wie weet veroorzaken de herfstblaadjes
wel een gevoel van onbehagen,
het is aan ons om de vinger erachter te
krijgen wat er aan scheelt.’ Zijn spreekuur
heeft dan ook meer weg van een overleg;
tussen bewoner, orthopedagoog, en de
belangrijkste schakel: de persoonlijk
begeleider. Zij vertegenwoordigen de
oren en ogen van de bewoner en staan
weer in direct contact met de ouders. Die
onderlinge relaties zijn cruciaal voor diagnose
en behandeling. ‘Dat zijn de gouden
randen van dit werk: het samen zoeken en
het samen vinden. De bewoner gedijt bij
een liefdevolle kring om zich heen.’
verBreding
De structurele gezondheidszorg beperkt
zich echter niet tot het spreekuur. van Zijl
Olmenes ruimte voor ontwikkeling
voert met regelmaat van de klok gesprekken
met alle therapeuten waarbij dan
een van de bewoners centraal staat. Hoe
gaat het met hem of met haar? Zo komt
iedereen eens in de drie jaar een keer aan
de beurt. vanuit de diverse disciplines
bezien zij de ontwikkelingen en signaleren
zij mogelijk aanwijzingen vanuit een ander
vakgebied. ‘Je neemt even de tijd voor
verdieping en steekt wat van elkaar op.
Dat is een groot goed. een medisch probleem
heeft doorgaans meerdere kanten,
door de verbrede zorg komt dat aan het
licht.’
9

10
Olmenes ruimte voor ontwikkeling
Waarom kies je
voor OlmenEs?
Ytje Miedema, 31 jaar, woont ruim 11 jaar
in OlmenEs:
Het werken vind ik het leukst. Ik werk in
de pottenbakkerij en leer het maken van de
potten op de draaischijf. Ook werk ik in de
winkel. Het helpen van de klanten en inpakken
van cadeautjes doe ik graag.
Daniël Figaroa, 32 jaar, woont 9,5 jaar in
OlmenEs:
OlmenEs sprak mijn ouders aan. Ik vind het
terrein mooi en het bos en woon met gezellige
mensen, ook de groepsleiding. Ik werk graag
bij Ben en repareer stoelen en ik vind het heel
leuk om boodschappen voor hem te doen. En
bij Hans zet ik de bestellingen klaar of controleer
wat er binnen komt. Dat is mooi werk.
Nanja Sinnige, ouder van Hidde die ruim
1,5 jaar in OlmenEs woont:
De kennismaking met de antroposofie tijdens
de stage van Hidde in Bronlaak voelde al
goed. Na het bezoek aan OlmenEs waren we
heel enthousiast: de ruimte, het bos, de rust
en de beschutte omgeving. En er wordt uitgegaan
van de mogelijkheden van iemand i.p.v.
de beperkingen.
Anna Cool, ouder van Koen die 7 jaar in
OlmenEs woont:
Wij hebben als ouders gekozen voor een antroposofische
instelling vanwege het ritme, de
regelmaat en de jaarfeesten. Na een oriënterend
bezoek aan OlmenEs in de zomer, heeft
Koen zelf zijn keus gemaakt. Hij zei: “Eerst
Michaël, eerst St Maarten en dan gaat Koen
naar OlmenEs.” En zo is het gegaan.
Thijs Gerritsen, 41 jaar, werkleider plantsoengroep,
werkt bijna 4 jaar in OlmenEs:
Ik werk hier iedere dag met een lach! Ik kan
de bewoners wat leren, maar zelf leer ik ook
heel veel van hen.
Jenneke Klomp, 42 jaar, vervangend teamleider,
werkt 2,5 jaar in OlmenEs:
Ik heb een zoon met het syndroom van Down
en ik wilde alleen daar gaan werken waar de
zorg zo is dat ik er mijn zoon zou willen plaatsen.
In OlmenEs is dat over het algemeen zo.
Ontmoeting
Iedereen wil wel eens naar
’t café. Even wat anders aan
het hoofd. Dat geldt ook voor
de bewoners van OlmenEs.
Dorpscafé De Thuja wordt druk bezocht. Drie
avonden per week. Je ontmoet er nu eens niet
alleen de mensen waar je mee woont of werkt,
of de groepsleiding die je ook al zo goed kent.
Je kunt eens lekker kletsen met degene die je
juist niet zo vaak ziet. Of je kijkt met elkaar
naar die spannende film. Het kan ook dat je op
een van de computers iets via internet opzoekt
wat je graag wilt weten.
De sfeer is gezellig en ongedwongen en ook
het spelen van een spelletje behoort tot de
mogelijkheden. Nu het in de wintermaanden al
vroeg donker is, kun je toch dichtbij huis even
buurten in het café.
Café de Thuja ligt in het hart van OlmenEs en
is vanaf alle kanten gemakkelijk bereikbaar.
De avonden worden begeleid door de onontbeerlijke
vrijwilligers. Ze helpen je bij het
surfen op het net, of om te kiezen wanneer er
teveel wensen zijn voor de TV progamma’s. En
zij schuiven aan met een lekker bakje thee.
We zijn heel blij dat zij er zijn, want een vaste
‘kroegbaas achter de tap’ kunnen we ons niet
veroorloven met de omzet die in dit ‘etablissement’
wordt gehaald.
En dat er geen alcohol geschonken wordt,
wordt helemaal niet gemist.

Ontwikkeling
In de weverij/textielwerkplaats voelt het altijd warm en gezellig.
Komt dat door de draden, de lappen stof en de wol die
daar in grote getale aanwezig is? Of is het het ritmisch werken
van de wevers: de draad naar links, weefspoel omdraaien, het
geluid van de trappers en de draad weer naar rechts.
Er staan vele weefgetouwen met uiteenlopende werkstukken
er op. Van zeer fijne katoen tot regelmatig gesponnen wollen
draden of juist grove en onregelmatige stukken. En alles in
diverse kleuren. Er zijn wevers die al jaren de prachtigste lap-
Olmenes ruimte voor ontwikkeling
pen laten groeien tussen de vele kettingdraden. De variatie
in het materiaal en de kleuren en het uitwerken van soms
ingewikkelde patronen is de uitdaging om altijd weer met
iets nieuws aan de slag te gaan. Maar niet iedereen is zo bedreven.
Achterin de werkplaats staat een bijzonder getouw.
Dat is breder dan de rest en daaraan werkt niet één maar
werken twéé personen.
Josine is daar als volleerd weefster regelmatig te vinden.
Naast haar zit Lieke die nog van alles moet leren. Beiden
hebben ze een lap voor zich die gestaag groeit, beiden
hebben ze een weefspoel die even vaak van links en dan
weer naar rechts moet gaan. Josine bedient de trappers die
maken dat de draden wisselen en weer doorgang bieden
aan de weefspoel. Daar hoeft Lieke niet aan te denken. Zij
weet dat na het geluid van de trappers haar spoel weer door
de draden heen kan en dat ze dan samen met het riet het
weefwerk aanslaan en dat is meer dan genoeg. Josine leert
geduldig te wachten tot Lieke de handeling heeft verricht,
want zoeoefff, haar spoel is al lang weer aan de andere kant.
Voor de een de oefening van het geduld, voor de ander de
oefening van de werkhandeling en samen ontstaat er een
prachtig dubbel resultaat.
Hoe is de verbinding met OlmenEs wanneer dat maar tijdelijk of onregelmatig is?
We leggen een aantal vragen voor aan Victor Couzy, trainer/coach in omgaan met
agressief gedrag. Victor geeft al jarenlang trainingen binnen OlmenEs.
Verbinding
1. Je bent iemand die onregelmatig in OlmenEs aanwezig is. Hoe is de samenwerking, de
verbinding en betrokkenheid met OlmenEs? De samenwerking is uitstekend! Ik ontmoet bij de trainingen
alle teams en ook therapeuten waardoor ik me in de breedte betrokken voel. Ik volg de mededelingen over de
ontwikkelingen van de instelling en let ook op aankondigingen van culturele aard.
2. Is het geven van training hier in OlmenEs anders dan je gewend bent? Nee, ik werk alleen maar
binnen antroposofische organisaties. Wel is het geven van trainingen in het noorden van het land, Friesland,
anders dan bijv. in het westen. Sommige grappen veroorzaken in Noord Holland bulderend gelach en hier brengt
het slechts een glimlach teweeg.
3. Stelt het andere eisen aan jou? Doet het iets met jezelf? Jazeker. Ik ga in tempo terug. Ik wil er zeker
van zijn dat de boodschap goed overkomt. Ik ontmoet hier iets meer reserve. Bovendien zijn de medewerkers
in OlmenEs nog meer op ‘doen’ en minder op ‘praten’ dan in het westen of zuiden van het land.
4. Ben je trots op het resultaat wat je training teweeg brengt? Ik ben héél trots! Het effect van de
training is dat medewerkers met datgene wat ze geleerd hebben aan de slag gaan en dat daardoor problematische
verhoudingen met bewoners soepeler gaan. Dit is ook een uitdrukking van de verbondenheid met OlmenEs.
5. Wat is het leukste wat je hier tot nu toe hebt meegemaakt? Tijdens een training van werktherapeuten
ontmoette ik de bakker van OlmenEs. Een grote man die vriendelijk onverstoorbaar leiding geeft aan een
soort revolutionaire garde van bewoners in zijn werkplaats. Uit die ontmoeting kwam zo’n leuke samenwerking
voort dat de bakker nu zelf agressietraining geeft aan nieuwe medewerkers in OlmenEs. Eigen kweek dus en zelf
gebakken. Dat noem ik nog eens vruchtbare weerbaarheid!
11

12
Olmenes ruimte voor ontwikkeling
Welkom op de Kerstmarkt
Op vrijdag 17 december van 16.00 tot 19.30 uur houdt OlmenEs haar welbekende
kerstmarkt. Iedereen is van harte welkom op deze sfeervolle markt. Voor potentiële
bewoners en medewerkers is, met het oog op de komende uitbreiding, een bezoek
aan de kerstmarkt een gezellig manier om kennis te maken met OlmenEs.
Enthousiaste vrijwilligers
Naast de medewerkers
met een dienstverband
kunnen wij door de
inzet van mensen op
vrijwillige basis een
aantal waardevolle
extra’s realiseren in het
leven van alle dag.
Enthousiaste vrijwilligers die een steentje aan het reilen en zeilen van
onze gemeenschap willen bijdragen zijn altijd welkom. Bijvoorbeeld in het
dorpscafé om de bewoners te kunnen begeleiden bij het computergebruik,
als chauffeur voor het vervoer van en naar de avondactiviteiten zoals het
zwembad en paardrijden, of wanneer u het leuk vindt om met een van
onze bewoners een stukje te fietsen, wandelen of een spelletje te doen,
dan nodigen we u daartoe van harte uit. Heeft u belangstelling voor een
van deze activiteiten, dan kunt u contact opnemen met Michel de Jonge,
tel. (0516) 438 100 of via olmenes@olmenes.nl.
Vol trots zullen bewoners de door hen gemaakte
producten te koop aanbieden, zoals prachtige
kerstartikelen, kerstkaarten, kaas, groente,
kruiden, zijden sjaals, geweven theedoeken,
koperen kandelaars en prachtige papierwaren.
Door de verkoop van lootjes is het mogelijk om
een prijsje te winnen bij het rad van avontuur.
Het evenement wordt ondersteund door sfeervolle
verlichting en kerstmuziek en er is warme
chocolademelk en bessendrank verkrijgbaar,
met een kerstkrans uit eigen bakkerij.
Fondswerving
Wilt u OlmenEs financieel steunen? Dat is mogelijk
via de Stichting Voorzieningen OlmenEs. Met uw
schenking kunnen we bewoners extra’s bieden die
niet binnen het gewone budget passen. En u krijgt
de prachtige film over
OlmenEs toegestuurd.
Neem voor meer informatie
contact op met
Grietzen Kunnen
via tel. (0516) 438 100 of
g.kunnen@olmenes.nl
Vacatures
Steun
OlmenEs!
Een korte film over
woon- en werkgemeenschap
OlmenEs in Appelscha
In verband met de komende uitbreiding zijn
wij op zoek naar:
• Inval Groepsleiders
Voor meer informatie zie onze website.
www.olmenes.nl