een ambtelijk rapport - Ziek van Zorg

Naar beter betaalbare zorg
42. De zorg wordt meer en meer gefinancierd op basis van
gezondheidsuitkomsten. Dit komt de kwaliteit en de doelmatigheid ten
goede. Dit vraagt om een breed gedragen visie wat goede zorg is, met
indicatoren die daadwerkelijk uitkomsten van de geleverde zorg meten (zie ook
motie-Smilde 42 ). De huidige ziekenhuisbekostiging – op dit vlak is overigens al
veel mogelijk – moet verder worden ontwikkeld naar een bekostigingssysteem
waarin uitkomsten een prominentere rol innemen. Daarvoor zou enerzijds
nadere ruimte voor zorgaanbieders en zorgverzekeraars moeten worden
geschapen door verdere deregulering van prestatiebeschrijvingen in het vrije
segment. Anderzijds zou een meer normatieve benadering kunnen worden
gehanteerd waar de overheid nog wel een regulerende rol heeft. De uit
zorgstandaarden en behandelrichtlijnen af te leiden geboden en verboden
(indien beschikbaar) zouden kunnen worden geïntegreerd in bestaande
prestatiebeschrijvingen.
43. Het toekomstige inkomen van de arts maakt het mogelijk dat de arts
zelf een grotere bijdrage levert aan de kosten van de opleiding. Hiermee
gaat de keuze om arts te worden en de afweging hoeveel te werken gepaard
met een financiële afweging waarbij de opleidingskosten meespelen. De
opleidende instellingen kunnen voorts worden gestimuleerd doelmatiger te
werken door inkorting van de opleiding tot de Europese richtlijn en door
harmonisatie van de opleidingstarieven.
44. In de opleiding van medische professionals komt meer aandacht voor
het leveren van gepaste zorg en kosteneffectiviteit. Goede zorg betekent
ook de juiste zorg leveren op het juiste moment aan de juiste persoon. Het
Kwaliteitsinstituut krijgt als taak te bevorderen dat in professionele
standaarden wordt vastgesteld wat wordt verstaan onder gepaste zorg.
Gepaste zorg is ook het samen met de patiënt bespreken van de
mogelijkheden. Richtlijnen zijn maatgevend, hierin is het stepped care principe
opgenomen. Dit vraagt om een cultuurverandering zowel bij de zorgaanbieders
als de patiënten. Een goed voorbeeld van een cultuurverandering is het door de
KNMG gestarte debat over het doorbehandelen in de laatste levensfase 43 .
45. Zorgaanbieders moeten declaraties beter controleren. Door
zorgaanbieders op de juiste wijze te prikkelen om declaraties beter te
controleren wordt de controle verlegd naar het begin van de declaratieketen en
worden zorgaanbieders gestimuleerd ‘te staan’ voor de rechtmatigheid van hun
declaraties. Hiermee wordt een einde gemaakt aan perverse prikkels die het
systeem nu kent; de zorgaanbieder heeft nu geen prikkel om declaraties te
controleren, zorgverzekeraars verzorgen feitelijk ‘kosteloos’ de controle voor
zorgaanbieders; en bij onrechtmatigheden wordt geen boete gegeven. Deze
situatie moet worden opgelost door bijvoorbeeld een bonus/malusregeling of
boetes in te voeren.
Zorgverzekeraars
Zorgverzekeraars hebben een belangrijke rol in de beheersing van het volume en de
kosten van zorg.
42 TK 2011-2012, 33 000 XVI, nr. 45.
43 Medisch Contact, 1 juni 2012, nr. 22.
Pagina 47