een ambtelijk rapport - Ziek van Zorg

Rapport Taskforce Beheersing Zorguitgaven
Pagina 44
voorwaardelijke fase, tot het pakket toe te laten. Doet VWS dat niet dan wordt
de betreffende zorgvorm automatisch niet langer toegelaten tot het
basispakket en kan daarmee niet langer ten laste van de Zvw worden verleend.
Besluitvorming vindt plaats in het kader van de jaarlijkse pakketcyclus zodat
deze per 1 januari van kracht is.
32. De overheid heeft de mogelijkheid om op deelmarkten ex-ante
ordenend op te treden. De overheid kan een aparte deelmarkt creëren voor
zorg waarbij de verwachting is dat zonder aanvullende regulering de zorgmarkt
niet goed zal functioneren. Voorbeelden: de topreferente- en topklinische zorg,
de opleidingen, het onderzoek en geconcentreerde zorg voor zeldzame
aandoeningen. De Taskforce adviseert conform of in het verlengde van de
beschikbaarheidsbijdrage in de WMG nadere instrumenten te ontwikkelen voor
strakkere overheidregulering voor bijvoorbeeld investeringen met een bepaalde
omvang of zorg waarmee een groot deel van de nationale markt kan worden
bediend. Overigens zijn er ook zorginhoudelijk aanknopingspunten om
bepaalde zorg meer geconcentreerd aan te bieden. Dit vergt wel aandacht voor
de effecten op de concurrentie. Specifieke monitoring van volume- en
prijsontwikkelingen zorgt ervoor dat de indeling in de deelmarkten actueel
blijft 41 .
33. De Taskforce adviseert uit te gaan van een structurele
productiviteitswinst en dit in de tarieven, budgetten en kaders in het
BKZ te verwerken. Tarieven en budgetten in het gereguleerde deel en
totaalkaders in het vrije deel worden bij huidig beleid niet aangepast aan
productiviteitsontwikkelingen. Met de productiviteitswinst wordt echter wel
volumegroei geaccommodeerd en productiviteitswinst werkt daardoor op dit
moment onnodig kostenopdrijvend. Daarom adviseert de Taskforce voortaan bij
het vaststellen van deze tarieven en budgetten rekening te houden met de
extra zorg die kan worden geleverd door de productiviteitsstijging in de sector.
Hiermee komt (een deel van) de productiviteitswinst ook aan de premiebetaler
ten goede.
34. Er dient altijd een slot op de deur te zijn om de macrokostenbeheersing
van de zorguitgaven te garanderen. De Taskforce verwacht op het
voorgestelde groeipad terecht te komen door primair de prikkels en
verantwoordelijkheden voor alle partijen aan te scherpen. Dit sluit ook aan bij
de aanbevelingen van de commissie-Baarsma. De Taskforce is van mening dat
zekerheidshalve het huidige ‘slot op de deur’ nodig blijft. Hiervoor is in de
ziekenhuissector het macrobeheersinstrument (MBI) in het leven geroepen.
Wanneer het kader wordt overschreden moeten alle aanbieders naar rato
afdragen. Ten opzichte van pakket- en tariefmaatregelen slaat een generiek
MBI gelijkmatiger neer. Een generiek MBI kan marktverstorend werken voor
zover het instellingen in staat stelt de prijzen te verhogen. Het generieke MBI
maakt geen onderscheid naar het gedrag van aanbieders bij de bepaling van de
korting wanneer zich een overschrijding voordoet. Dit kan ertoe leiden dat een
aanbieder die gepaste zorg levert tegen een goede prijs evenzeer moet
bijdragen aan een korting als een aanbieder die zoveel mogelijk zorg levert
tegen een zo hoog mogelijke prijs. Gelet op bovenstaande is de Taskforce van
mening dat een specifiek MBI in principe de voorkeur heeft, mits uitvoerbaar en
41 Dit betekent dat dit instrument anders zal moeten functioneren dan de huidige Wbmv.