een ambtelijk rapport - Ziek van Zorg

Naar beter betaalbare zorg
en Ontwikkeling (OESO) worden bereikt door het continu verbeteren van de
werking van het stelsel en de ontwikkeling en verspreiding van institutionele
best-practices. In de Nederlandse context van gereguleerde marktwerking
vraagt dit om een actieve markt én een actieve overheid.
6. Internationaal vergelijkend onderzoek naar langdurige zorg maakt
duidelijk dat hier veel grotere institutionele verschillen bestaan dan in
de curatieve zorg. Dit geldt onder meer voor de omvang van de aangeboden
zorgdiensten. Het Nederlandse systeem typeert zich door zijn brede collectieve
pakket en door het samenkomen van uiteenlopende zorgvormen binnen één
systeem. De brede heroverweging langdurige zorg heeft in 2010 in een
scenario-analyse vier verschillende opties geschetst. De Taskforce bouwt hierop
voort. Zij analyseert hoe de betaalbaarheid van de langdurige zorg kan
verbeteren door gebruik te maken van de sterke kanten van elk van deze vier
scenario’s, waarbij transitiekosten zoveel mogelijk worden vermeden.
7. In landen met uiteenlopende systemen zijn de zorguitgaven sterk
gegroeid. Figuur 1.1 laat zien dat de zorguitgaven in vrijwel alle landen sterk
zijn gegroeid. Of het nu gaat om Engeland met zijn NHS, Noorwegen en
Denemarken met hun regionale zorginkoop of Zwitserland of ons land met
meer marktgerichte instituties: de zorguitgaven zijn overal gestegen. Het soort
stelsel heeft daarbij geen grote impact. Toch valt er iets op. In Nederland is de
uitgavengroei relatief hoog, zowel in de Zvw als in de AWBZ. Dit heeft veel te
maken met het gevoerde beleid. In Zwitserland, een land met een gelijksoortig
stelsel van zorgverzekeraars, is de uitgavengroei juist zeer beperkt. Dit vormt
een indicatie dat er nog veel ruimte is binnen het huidige stelsel.
Figuur 1.1 Uitgaven gezondheidszorg per persoon in euro’s, niet gecorrigeerd voor
koopkrachtverschillen 1998-2009 in verschillende landen, tussen haakjes het
gemiddeld groeipercentage
Pagina 11