HOEKSTEEN 58 - Bazuin te Sion

TNT POST
Port betaald
PAYS-BAS
HOEKSTEEN 58
De Steen, die de bouwlieden verworpen hadden, is tot
een hoofd des hoeks geworden ( Psalm 118:22 )
* De 144.000 in de geest der profetie
* Moderne opwekkingen - deel 2
* Verkiezingen
ADRES
ONTVANGER

COLOFON
De uitgave van dit blad is mogelijk
gemaakt door vrijwillige bijdragen.
Mocht deze uitgave bij u aanslaan,
dan is het mogelijk een bijdrage te
leveren door een bedrag te storten
op:
Postrekeningnr.
140 62 00 t.n.v.
Stichting de Bazuin te Sion
of
ABN/ Amro 59.18.60.724
Dan is er uitbreiding van dit blad mogelijk
zodat ook anderen kennis kunnen
nemen van Gods boodschap
Namens de redactie.
Marian Pel / Wim Wiggers
----------------
Wilt u dit blad blijven ontvangen
stuur dan uw adres naar:
DE HOEKSTEEN.
p/a Marian Pel
Struikenlaan 34
4631 AN
Hoogerheide
-----------------------------
BIJBELSCHOOL
AMERSFOORT.
Kom ook naar de Bijbelschool in
Amersfoort, elke vierde zondag in
de maand.
De nog volgende data voor 2010
zijn: 27 juni- 22 aug- 26 sep-
24 okt- 28 nov.
( Met de trein tot station Amersfoort
Schothorst. Bel van te voren dan
komen we u ophalen: 0543-518464,
of voor het verkrijgen van een routebeschrijving)
REDACTIE
Er is nooit in de geschiedenis van deze wereld een tijd geweest dat het
zo belangrijk was voor de volgelingen van Christus om de Bijbel te bestuderen
als nu. Wij leven in gevaarlijke tijden, terwijl we steeds dichter
bij het einde van de wereldgeschiedenis komen. Er zal geen veiligheid
zijn voor hen die niet bekend zijn met het Woord van God. Satan doet
zijn uiterste best om de uitverkorenen te misleiden door spiritisme en
door hen te verblinden voor het laatste werk van onze grote Hogepriester
in de hemel. Laten wij toch dagelijks de Schriften bestuderen om na
te gaan of deze dingen zo zijn. (Hand. 17: 11)
De Hoeksteen
Marian Pel / Wim Wiggers
Een tijdschrift waarin de grondbeginselen van de adventsboodschap
uitgebreid aan de orde komen, die door de Hoeksteen - Christus- aan
zijn boodschappers, ter verkondiging en waarschuwing aan een ten ondergaande
wereld zijn gegeven. Ook het in het licht stellen van de adventsboodschap
in deze tijd en deze wereld zal de bruikbaarheid van
deze oude boodschap steeds urgenter maken. De Medewerk(st)ers van
de redactie van dit tijdschrift hebben één doel voor ogen, namelijk in
deze sombere, door oorlog, geweld, en door nog veel meer ellende geteisterde
wereld, zonder toekomst, een ieder de warme blijdschap te
laten ervaren van deze boodschap, dat er wél een toekomst is en dat de
Here spoedig komt! Dit tijdschrift wordt uitgegeven door leken binnen
de zevendedags adventgemeenschap, die zending bedrijven, boeken
drukken en uitgeven.
INHOUD
► De 144.000 in de geest der profetie 3
► Moderne opwekkingen, deel 2 6
► Verkiezingen 12
► De uitleg van de Schrift 13
► De Derde Engelboodschap A.T.Jones - deel 5 17
► De geschiedenis van de hervorming - deel 14 21
► De ommekeer 24
► Kinderverhaal ... Een boodschap voor een meisje 26
► Daniël - Het boek van bevrijding 29
► Boekenlijsten 30
pag - 2 -

DE
144.000
IN DE
GEEST
DER
PROFETIE
Het eerste Gezicht
In het eerste gezicht dat Ellen
White had kort na de grote teleurstelling
in 1844, werden haar twee
fundamentele dingen verteld over
de 144.000 met betrekking tot de
komst van Christus. Vlak voor Zijn
komst hoort zij de stem van God
die de dag en uur van Zijn komst
aankondigt. Zij zegt:
“De levende heiligen, 144.000 in
getal…”
Even later ziet zij de opstanding uit
de doden en beschrijft dat met de
volgende woorden:
“Toen weerklonk Jezus’ zilveren
bazuin, terwijl Hij op de wolk nederdaalde,
omgeven door vlammen
van vuur. Hij sloeg Zijn blik op de
graven van de slapende heiligen.
En Zijn ogen en handen naar de hemel
opheffende riep Hij: Waakt op!
Waakt op! Waakt op! Gij die in het
stof slaapt.” Toen geschiedde er een
grote aardbeving. De graven werden
geopend, en de doden stonden
op, met onsterfelijkheid bekleed.
De 144.000 jubelden “halleluja”!
toen zij hun vrienden herkenden,
die de dood hun ontrukt had, en op
hetzelfde ogenblik werden wij veranderd
en tezamen met hen opgenomen
om de Heer te ontmoeten in
de lucht.”
E. G. oud, p. 6, 8; nieuw, 15, 16.
De gemeente van Christus wordt
hier met het oog op de wederkomst
in tweeën verdeeld:
• De levende heiligen bij
Zijn komst.
• Zij die opstaan uit hun graf.
De levende heiligen zijn dus de heiligen
van de laatste generatie voor
de komst van Christus. Wij zien dezelfde
verdeling in de Bijbel:
“Want dit zeggen wij u met een
woord des Heren, wij levenden,
die achter blijven tot de komst
des Heren, zullen in geen geval de
ontslapenen voorgaan…”
1 Thess. 4: 15.
Er zijn twee mogelijkheden:
• Of bij de levenden behoren
en dan ook al de gebeurte-
nissen die in verband staan
met de wederkomst
meemaken.
pag - 3 -
• Of bij de anderen die uit
het graf opstaan zonder
de andere gebeurtenissen
mee te maken en alleen
zullen opstaan bij de komst
van Christus.
Is er een verschil en als dat er is,
wat is het verschil dan?
James White zei daarover het volgende:
“De meerderheid van de mensen
denkt dat, wanneer iemand bereid
is om te sterven, hij ook bereid is
voor de komst des Heren. Maar zij
overwegen niet het verschil tussen
het sterven en het levend staan
om de Here bij Zijn verschijning te
ontmoeten. Het is één ding om in
de Here te sterven, om onze geest
aan Hem over te geven, terwijl Hij
voor de troon van de Vader voor
ons pleit, maar een heel ander ding
is het om staande te blijven in de
tijd van benauwdheid, nadat Jezus
is opgehouden voor de mens te
pleiten, nadat Zijn priesterschap is
geëindigd en Hij zich voorbereidt
de Zijnen te verlossen en wraak

te nemen op Zijn vijanden. Zij die
zich deze dingen realiseren, zullen
de hemel prijzen dat er in Gods genade
middelen zijn bedacht voor de
volmaking van de heiligen.” James
White Life Sketches 1888 p. 431.
Een ander punt in dit eerste gezicht
over de 144.000 is het volgende.
Nadat Ellen White een aantal gebeurtenissen
beschrijft die betrekking
hebben op de weg die de gemeente
bewandelen moet zegt zij
het volgende over de 144.000:
“De 144.000 werden allen verzegeld
en volkomen één gemaakt.
Op hun voorhoofden stond geschreven:
God, het Nieuwe Jeruzalem
en een glinsterende ster,
die de nieuwe naam van Jezus bevatte.
De goddelozen waren woedend
over onze gelukkige, heilige
staat en kwamen aanlopen met het
doel ons met geweld te grijpen en
in de gevangenis te werpen…” E.
G. nieuw 15, oud 16.
Hier hebt u het karakter van de
groep: verzegeld en één gemaakt,
met de naam van God op hun
voorhoofd, met de bestemming,
het Nieuwe Jeruzalem. Zij waren
in een heilige staat. Hier vinden
wij wat we lezen in Efeze 3: 14-
20
“…Zult gij dan samen met alle
heiligen, in staat zijn te vatten,
hoe groot de breedte en lengte en
hoogte en diepte is, en te kennen de
liefde van Christus, die de kennis te
boven gaat, opdat gij vervuld wordt
tot alle volheid Gods….”
Nog een uitspraak van E. G. White
over de 144.000. Als men in dit gezicht
komt bij een nieuwe tempel
dan verheft Jezus Zijn stem en zegt:
“Alleen de 144.000 mogen hier binnen
gaan.” E. G. oud 11, nieuw 18.
De reden daartoe werd niet gegeven,
maar het is een speciale eer om
daar binnen te gaan, dat is toch duidelijk.
Dat is vergelijkbaar met wat
de Bijbel zegt: “En niemand kon het
gezang leren dan de honderdvierenveertigduizend”.
Openb. 14: 3.
Al deze dingen verdelen de verlosten
in 2 categorieën: De levenden
en de ontslapenen. Dat betekent dus
dat er twee ervaringen zijn.
• In het graf wachten op
Zijn komst.
• Zijn komst en alles wat
daaraan vast zit meemaken.
Hoofdstuk zeven van de
Eerste Geschriften
In hoofdstuk zeven van Eerste Geschriften
worden een paar dingen
bij elkaar gevoegd die duidelijk
maken wie de 144.000 zijn.
“Jezus is in zijn heilige tempel, en
zal nu onze offeranden, onze gebeden
en onze belijdenis van bedreven
fouten en zonden nog aannemen
en al de overtredingen van Israël
vergeven, dat zij uitgewist kunnen
worden, voordat Hij het heiligdom
uittreedt zullen zij, die heilig
pag - 4 -
en rechtvaardig zijn, nog geheiligd
en gerechtvaardigd worden; want
al hun zonden zullen dan uitgewist
zijn en zij zullen verzegeld zijn
met het zegel van de levende God.
Maar zij die onrecht doen en die
vuil zijn, zullen nog onrecht doen
en nog vuil worden; want dan zal er
geen priester in het heiligdom zijn,
om hun offeranden, hun belijdenis
van zonden en hun gebeden op te
offeren voor de troon des Vaders.
Wat er dus gedaan wordt om zielen
te redden, van de komende toorn,
moet gedaan worden voordat Jezus
het heilige der heiligen van
het hemels heiligdom verlaat.” E.
G. nieuw 44-45, oud 45-46.
Wat hier samengevoegd wordt is
dat de 144.000:
• Verzegeld zijn.
• Hun zonden zijn
uitgedelgd.
• Zij zijn heilig en
rechtvaardig.
Hoe hebben de tijdgenoten van
zr. White deze
woorden gelezen?
Br. D. T. Bordeau zegt daarover
het volgende:
“Voordat van ons gezegd kan
worden dat wij verzegeld zijn,
moet gezien worden dat wij al Gods
geboden houden, naar de geest zowel
als naar de letter; al onze zonden
moeten zijn uitgedelgd en wij
moeten de stempel van de Geest
van God ontvangen, dat ons voor
eeuwig ervan verzekert Gods eigendom
te zijn.” Het gefundeerde
Geloof van de Gemeente,
p. 91; RH 23-04-1889.
Hij geeft de volgende dingen aan:
• Wij zullen verzegeld zijn
• Het houden van Gods
geboden, naar de geest zo
wel als naar de letter

• Al onze zonden moeten
zijn uitgedelgd
• Eeuwige verzekering van
Gods eigendom te zijn.
James White zei het volgende:
“De spade regen – de uitstorting van
de Heilige Geest – die vooraf gaat
aan de wederkomst, zal de 144.000
rijp maken voor de oogst, terwijl de
andere heiligen in het graf slapen.
Zij zullen zonder schuld voor de
troon staan. Zij zullen al hun zonden
belijden, terwijl Jezus in het
Heiligdom gereed staat om ze uit
te delgen en de zonden zullen, juist
voordat onze Hogepriester naar buiten
komt, om zijn wachtende volk te
zegenen, door de zondebok worden
weggedragen.” RH 9-9-1854. Het
gefundeerde geloof… p. 90.
Volgende punten worden aangegeven.
• De spade regen vormt
de 144.000.
• Dat gebeurt als de andere
heiligen slapen in het graf.
• Hun zonden worden
uitgedelgd, beter gezegd als
men verzegeld is zijn de
zonden uitgedelgd.
Ellen White had een vriend. Een
Joodse Rabbi die Zevende-dags Adventist
werd. Zijn naam was F. C.
Gilbert. Hij schreef een boek over
de heiligdomsdienst. “Messiah in
His Sanctuary. Op blz. 192 zegt hij
het volgende:
“Op de typische Grote Verzoendag
werden vier bijzondere dingen tot
stand gebracht. Dat waren:
• De reiniging van het
heiligdom.
• Het werk van het oordeel.
• De uitdelging van de
zonde.
• Het werk der verzegeling.
Vier in het oogspringende fundamentele
leerstellingen van de
Zevende-dags Adventisten zijn:
• De reiniging van het
Heiligdom.
• De uitdelging van de
zonde.
• Het onderzoekend oordeel.
• Het werk der verzegeling.
Vanaf het begin van ons werk in
deze wereld hebben wij als kerk
verkondigd dat de verzegeling vereiste
dat er
• een onderzoekend oordeel
was
• een reiniging van het
heiligdom
• en een uitdegling van de
zonde
en dat dit werk resulteerde in een
F.C.Gilbert
pag - 5 -
volk dat de wet hield naar de letter
en naar de geest. Of zoals J. N.
Laughborough het uitdrukte:
“De tijd is gekomen dat onze grote
Hogepriester het laatste werk tot
stand brengt. Dat werk is beslissend
van aard. Het bereidt heel het volk
van God voor op hun beloning,
want het delgt al hun zonde uit en
laat hen onberispelijk voor de troon
van God staan en in hun mond is
geen bedrog gevonden.” RH 19-11-
1857. gefundeerde geloof… p. 90.
J. N. Andrews zei het op deze manier:
“Wij worden nu door het geloof gerechtvaardigd.
Wij moeten echter
gerechtvaardigd verklaard worden
op de dag van het oordeel, voordat
de gevolgen van de val weggenomen
worden, en de heiligen hersteld
worden in Gods volmaakte beeld en
heerlijkheid.” RH. 5-02-1870.
Kostbare woorden! Toekomstige
hoop? Sommigen denken ijdele
hoop. Neen, gij vermoeide reiziger,
daarin is geen ijdele hoop. Vergeet
nooit dat het zegel verbonden is met
de uitdelging van de zonde. Jezus
staat gereed om onze zonden uit te
delgen en ons te bekleden met het
kleed van Zijn gerechtigheid om
nooit meer te worden bevuild door
welke zonde ook. U, lezer bent een
kandidaat voor deze eeuwige zekerheid
tegen de verleidingen van de
verzoeker. Laten wij Hem prijzen
en ons in Zijn armen werpen om
door Hem gered te worden.
Wim Wiggers.

De opeenvolgende stadia van de
moderne opwekkingen.
De heiligingsbeweging onder
Charles Finney (1838)
De Pinksterbeweging (1906)
De charismatische beweging
(1960)
De kerkgroeibeweging (1980)
De greep naar de macht (1980).
Bovenstaande opsomming van de
moderne opwekkingen hadden allen
te doen met heiligmaking. Zij
volgden elkaar op. In de Geest der
Profetie zien wij hoe Ellen White
ons een aanzet geeft om dit terrein
nader te bestuderen. Volgens de
Grote Strijd (1888) in het hoofdstuk
over moderne opwekkingen begon
het in 1838, “vijftig jaar geleden”.
Dat was het moment waarop
Charles Finney naar het Oberling
MODERNE OPWEKKINGEN
deel 2
College ging. Zijn leer kwam hier
in het kort op neer:
“De werkelijke kenmerken van deze
leer (van de heiligingsbeweging)
herhaalt zich in al deze bewegingen
en vormen haar eigenlijke karakter.
In al deze bewegingen worden
rechtvaardigmaking en heiligmaking
van elkaar gescheiden als twee
gescheiden gaven van God. In al
deze bewegingen wordt het voorgesteld
dat heiligmaking verkregen
wordt op dezelfde manier als
rechtvaardigmaking door eenvoudigweg
een handeling van geloof,
het is een nieuwe geloofshandeling,
handelend met dit specifieke
doel – de heiligmaking. In al deze
bewegingen komt de heiligmaking
door een handeling van het geloof,
hij komt direct op het geloof, en dat
helemaal, en in alle gevallen is de
heiligmaking die men ontvangt een
pag - 6 -
volledige heiligmaking. In al deze
bewegingen wordt echter gezegd
dat deze volledige heiligmaking,
niet het vrij zijn van zonde betekent;
maar alleen het vrij zijn van zondigen,
of het vrij zijn van bewust zondigen;
van het doen van “bewuste
zonden”. In al deze bewegingen is
de heiligmaking geen stabiele toestand,
waarin wij ééns voor altijd
binnen gaan door het geloof, maar
het is een toestand waarin de heiligmaking
van moment tot moment in
stand moet blijven. Men kan deze
toestand gemakkelijk verliezen en
men verliest haar vaak, maar kan
dan ook ogenblikkelijk terug ontvangen
worden.” Studies in Perfectionisme
p. 351, B. B. Warfield.
Hier volgen een paar voorbeelden.
Het eerste gaat over het levensverhaal
van een Russische soldaat en

daar vinden wij iemand die allerlei
dingen meemaakt die wij wonderen
noemen. Maar wij willen zien
hoe de heiligmaking bij hem plaats
vond. Zonde was, en is niet meer.
“Lieve ouders, de Heer heeft me
de weg laten zien die ik moet gaan.
Ik ben besloten te gehoorzamen. Ik
weet alleen niet of ik ooit terugkom,
want de strijd is zwaarder dan ooit.
Ik zal fellere en grotere gevechten
moeten leveren dan tot dusver.
Maar ik hoef niet bang te zijn. Hij
gaat voor mij uit. Wees niet verdrietig
om mij, mijn lieve ouders.
Ik hou immers meer van Jezus dan
van mezelf. Ik zal Hem gehoorzamen,
ook al is mijn lichaam een
beetje bang of al wil het dat alles
niet doormaken. Ik doe het omdat
ik meer waarde hecht aan Hem dan
aan mijn eigen leven. En ik zal geen
acht slaan op mijn eigen wil, maar
de Heer volgen zoals Hij me leidt.
Als Hij zegt: “Ga”, dan ga ik.
Wees niet bedroefd als dit mijn
laatste brief aan jullie mocht zijn.
Ik verbaas me er zelf wel eens over,
als ik visioenen zie en hoor, als ik
engelen zie en hoor spreken, dat
Vanya, jullie zoon, met engelen
spreekt; ik kan het haast niet geloven.
Ik heb ook mijn tekortkomingen
gehad en ik was zondig, maar
de Heer heeft dat door het lijden
weggedaan. Dan leef je niet meer
zoals jezelf wilt, maar zoals de
Here dat wil. … Neem van mij aan
dat ik met engelen gesproken heb,
en dat ik zelfs met hen naar andere
planeten gevlogen ben, waar het
eeuwige leven op ons wacht… Ik
schrijf dit, omdat ik dit alles gezien
heb en weet dat het bestaat.” Vanya,
uitgever Gideon p. 175-176.
Een ander citaat:
“Toch voelde hij iedere keer weer
de machtige en bevrijdende aanraking
van God. Iets in hem verzette
zich tegen het geweldige voorrecht
dat hem te beurt viel. Hij wilde niet
bijzonder zijn, hij verdiende geen
wonderen en geheimenissen. Hij
hóórde te bevriezen! Hij was niet
goed genoeg. Hete tranen vulden
zijn ogen.
Tegen drie uur ’s morgens stond hij
half te slapen. Hij had al lang geen
zonden meer te belijden. En voor
alle gelovigen die hij kende had hij
steeds maar weer opnieuw voorbede
gedaan. Hij had kerstliederen
gezongen. Hij had voor iedere officier
die hij kende en van wie hij
gehoord had gebeden. Hij had God
aangeroepen voor de mannen uit
zijn onderdeel. Maar geleidelijk aan
leek zijn geest uit zijn hoofd weg te
drijven. Hoe hij zich ook inspande
om te bidden, het lukte hem niet.”
Vanya p. 70.
Hier is sprake van wonderen, hier
is sprake van heiligmaking want er
zijn geen zonden te belijden.
In dit boek is ook sprake van engelen,
van “ruimtereizen” naar andere
planeten. Is dat wat de Bijbel ons
leert?
Ellen White vertelt ons dat de Satan
de mensen bedriegen zal, door hen
pag - 7 -
de heerlijkheden van het niet gevallen
universum te laten zien. Engelen
“brengen” mensen naar niet
gevallen planeten en daar ontmoeten
zij mensen waarvan de Schrift
zegt dat zij in het graf zijn. David
en Johannes en Daniël liggen in het
graf. (Hand. 2: 29-34; Dan. 12: 13)
en toch leven zij volgens dit waar-
gebeurde verhaal? Wie brengt hier
een boodschap aan wie?
“De engel stak de beek zonder enige
moeite over en keerde zich vragend
om toen Iwan aarzelde. “Waar ben
je bang voor, Vanya?” De stem was
rustig en teder. Op onverklaarbare
wijze had Iwan zich plotseling bang
voelen worden voor slangen.
“Slangen”. Terwijl hij het woord
uitsprak, schoten zijn ogen naar het
dikke gras onder zijn voeten. Door
alle vreemde gebeurtenissen werd
hij bevangen door een onverklaarbare
angst.
Hoewel de engel een eind bij hem
vandaan stond, hoorde Iwan zijn
stem als stond het glanzende wezen
vlak bij hem. “Niet bang zijn. Je
bent bij mij. Het is hier niet als op
aarde. Hier zijn geen slangen.”
De angst verliet hem even plotseling
als hij gekomen was, waarna
Iwan de beek rustig over stak. In
het heldere licht van deze wereld
werd elk grassprietje en elk bloemblaadje
zo helder afgetekend, alsof
er een schijnwerper op was gericht.
De tekening in de schors van de
bomen was onbeschrijfelijk mooi.
De takken strekten zich zo sierlijk
uit en glansden zo, dat het leek of
het licht uit de bomen zelf kwam.
Instinctmatig keek Iwan naar de hemel,
maar waar hij ook keek – er
was geen zon.
Toen hij weer naar de engel keek,
zag hij een gestalte naast dit wezen,
verhevener en tegelijkertijd nog
meer liefde uitstralend dan de engel.
Op een of andere wijze scheen

de engel hem eerbied te betonen en
wist Iwan dat het de apostel Johannes
was. De apostel sprak tot hem
door middel van de engel. Iwan
stond als aan de grond genageld en
zijn geest dronk ieder heilig woord
in. Na de apostel verschenen nog
drie wezens, die Iwan op een of
andere geheimzinnige manier herkende
als David, Mozes en Daniël.
Iwan was er met zo’n intense aandacht
bij betrokken en voelde zo’n
ontzag en blijdschap, dat hij het gevoel
had in een diepe slaap te zullen
vallen toen de laatste gestalte
verdwenen was. Maar toen sprak
de engel weer, die nu alleen in het
stralende licht stond.
“We hebben een heel eind gereisd
en je bent moe. Kom hier zitten.”
De boom waar Iwan onder ging zitten
was groot en verwelkomde hem
met een geur die hem op een onverklaarbare
manier herinnerde aan
de wijngaarden van Moldavië. Als
de engel niet opnieuw gesproken
had, had Iwan daar best altijd willen
blijven zitten met de heerlijke
geur van de boom om zich heen en
het uitzicht over het stralend verlichte
landschap. “Ik zou je graag
de hemelse stad willen laten zien,
het nieuwe Jeruzalem. Maar als je
dat zou zien zoals het is, zou je niet
in het lichaam kunnen blijven dat je
nu hebt. Er is nog een heleboel voor
je op aarde te doen.” Na een korte
stilte begon de engel weer te spreken.
“We zullen samen naar een andere
planeet vliegen en dan zal ik je
het licht van deze stad tonen, zodat
je zeker weet, ook al leef je nog in
je aardse lichaam, dat er een nieuw
Jeruzalem is.”
In een oogwenk vlogen ze naar een
andere planeet met hoge bergen.
Ook hier verlichtte de heerlijkheid
van het licht ieder detail van deze
wereld. Iwans blik bleef rusten op
diamanten stromen die van de berg-
hellingen omlaag stroomden naar
de nevel die uit de heldergroene valleien
opsteeg. Toen ze bij een heel
diepe kloof gekomen waren, daalden
de engel en Iwan erin af, tot ze
op de bodem waren. De engel leek
een vlam van blijdschap, de Stem
klonk plechtiger en jubelender dan
Iwan tevoren gehoord had.” Vanya
p. 74-75.
Ellen White schrijft het volgende:
“Satan heeft het voordeel in vele
dingen. Hij kan die heerlijkheden
aanhalen, die hij bezat in het hemels
heiligdom precies alsof ze
hem toebehoorden en hij zal deze
dingen aanhalen. Hij werkt op de
menselijke geest en hij zal al die
drogredenen aanhalen, die hij aandragen
kan, en daarmee wat van
zijn wonderlijke kennis en macht
vermengen die hij bezat in de hemelse
hoven. De wereld zal beslist
denken dat hij uitnemend is. Ons
ontbreekt het aan die heerlijkheid
en kracht, maar wij zullen het licht
der waarheid bezitten dat schijnen
moet. Maar Satan zal het licht aanbieden
en velen zullen denken dat
het de waarheid moet zijn en zij zijn
goede intelligente mannen en vrouwen
en hij leidt hen regelrecht naar
het verderf.” Loma Linda Messages
895- 896.
En dat is precies wat het boek doet.
Van zondige mensen wordt beweerd
dat zij zonder zonde zijn. Zonde is
iets van het verleden, niet van het
heden. Diezelfde mensen worden
dan meegenomen om de heerlijkheden
van de nieuwe wereld te zien.
De boze geesten kennen die wereld
en dat wordt hun dan voorgespiegeld.
Maar in deze tijd van nu, hebben
wij meer dan alle dingen, de
waarheid, nodig. De waarheid zal
ons staande houden. Als wij dan doden
zien op die planeten, dan leert
ons het woord der waarheid dat hier
pag - 8 -
sprake is van spiritisme.
Een ander voorbeeld is een boek
met de titel: “Geest, ziel en Lichaam”
van Andrew Wommack uit
2006.
Ellen White vertelt ons dat Bijbelse
heiligmaking een proces is. De
heiligingsbeweging beweert dat het
een zaak is van onmiddellijke heiligmaking,
van een ogenblik, maar
wel van een bijzondere soort. Laten
we lezen in “Geest, ziel en lichaam”:
“De waarheid is echter, dat de geest
verzegeld werd. Zonde, en haar gevolgen,
kunnen niet in de geest binnen
komen. Als u zondigt, doet uw
geest daar niet aan mee. De geest
behoudt zijn oorspronkelijke heiligheid
en zuiverheid – en zal die
bewaren voor eeuwigheid! “Een
ieder, die uit God geboren is, doet
geen zonde; want het zaad Gods
blijft in hem en hij kan niet zondigen,
want hij is uit God geboren.”
(1 Joh. 3: 9) Dat betekent dat
u nu zo rechtvaardig en heilig bent,
in uw geest, als u het ooit zult zijn!”
p. 39
“Toen u werd wedergeboren, werd
uw geest onmiddellijk ingekapseld
– vacuüm verpakt – door de Heilige
Geest met het doel om het in goede
staat te bewaren. Als u faalt op één
of ander gebied in uw leven nadat
u gered bent, kan de verdorvenheid,
de onreinheid en verontreiniging
die in uw lichaam en ziel
komt, niet uw geest binnendringen.
Deze verzegeling door de Heilige
Geest houdt het goede er in en
het slechte eruit!” p. 38.
“Deze waarheid is essentieel voor
uw relatie met God! Als u Zijn aanvaarding
verbindt met uw gedrag en
prestaties, zal u altijd tekort schieten.
U kunt het er wellicht beter afbrengen
dan andere mensen, maar

uw eigen geweten zal u veroordelen.
Uiteindelijk, zal het u weerhouden
van het genieten van Gods liefde en
zegeningen, omdat u weet dat u het
steeds weer geprobeerd heeft, maar
u nog steeds na al die jaren tekortkomingen
heeft. Maar als u geest,
ziel en lichaam begrijpt, weet u dat
het uw geest was, die veranderd is.
Geschapen in waarachtige gerechtigheid
en heiligheid, is die verzegeld
door de Heilige Geest, zodat er
geen zonde binnen kan dringen. De
gerechtigheid, waar u mee geboren
bent, blijft onaangetast. Aangezien
God Geest is, zal Hij altijd met u te
maken hebben van Geest tot geest.
Ongeacht hoe u zich gedraagt en
hoe u presteert, u kunt altijd tot Hem
naderen in uw wedergeboren geest!
Dat is ontzagwekkend!” p. 41.
Dat is exact hetzelfde
als het argument
van Satan in de hemel
om de engelen
ten val te brengen.
Je kunt heilig zijn
terwijl je toch de
wet overtreedt.
Maar Johannes zegt
in de Openbaring:
“Gij alleen zijt heilig”
Openb. 15: 4.
In deze zin wordt
één van de meest
fundamentele leerstellingen
van het
Christendom geopenbaard.
De oorsprong van de
zonde is namelijk de ontkenning
dat God álleen heilig is. Ellen
White beschrijft dit grondbeginsel
talloze malen bij de beschrijving
van de zondeval van Satan en bij
de bespreking van de moderne heiligmaking
en het spiritisme. Jezus
zei: “Niemand is goed dan God alleen.”
Marcus 10: 19; “Eén is de
Goede.” Matt. 19: 17, Lucas 18: 20.
De enige manier om goed en heilig
te zijn is de verbinding met de
goede boom. – Joh. 15: 1-8. Niettemin
is Satans argument excellent.
Zijn bewering is: “een goede boom
brengt goede vruchten voort.” Op
zichzelf genomen is dat juist, maar
alleen God is goed en de enige manier
om met God verbonden te zijn
is dezelfde manier waarop man en
vrouw verbonden zijn. De mens is
met God verbonden door de wet zoals
man en vrouw door de wet verbonden
zijn. – Rom. 7: 1-4. Alleen
dan komt er goede vrucht. “Indien
gij mijn geboden bewaart, zult gij
in mijn liefde blijven, gelijk Ik de
geboden mijns Vaders bewaard heb
en blijf in Zijn liefde.” Joh. 15: 10.
Blijft nu en voor altijd de uitspraak:
“Gij alleen zijt heilig.”
“Goede boom, goede vrucht”argument
Terwijl hij zijn plaats in de onmiddellijke
tegenwoordigheid van de
Vader verliet ging Lucifer heen
om de geest van ontevredenheid te
zaaien onder de engelen. Hij werkte
op een geheimzinnige, verborgen
wijze en voor een tijd bedekte hij
pag - 9 -
zijn werkelijke voornemen onder
de schijn van eerbied voor God. Hij
begon twijfel te zaaien over de wetten
die hemelse wezens bestuurden,
insinuerend dat hoewel wetten wellicht
nodig waren voor de bewoners
van de werelden, engelen, die hoger
stonden, deze beperkingen niet
nodig hadden, want hun eigen wijsheid
was hun een voldoende gids.
Zij waren geen wezens die God
oneer aan konden doen; al hun gedachten
waren heilig; het was voor
hen even onmogelijk om te dwalen
dan voor God. P. P. 37 Engels – P. P.
12-13 Nederlands.
Lucifer… trachtte ontevredenheid
op te wekken met betrekking tot
de wetten die de hemelingen besturen,
insinuerend dat dit onnodige
dwang betekende. Daar hun natuur
heilig was, beweerde
hij, dat de engelen
de voorschriften van
hun eigen wil zouden
gehoorzamen…
Hij herhaalde zijn
bewering dat de engelen
geen toezicht
behoeven, maar vrij
behoorden te zijn
om hun eigen wil te
volgen, welke hen
altijd op het juiste
pad zou leiden. Hij
sprak met verachting
over de goddelijke
voorschriften als een
beperking van hun vrijheid, en verklaarde
dat het zijn voornemen was
de wet af te schaffen; opdat, vrij
van deze beperking, de hemelingen
op zouden klimmen tot een meer
verheven en heerlijker staat.
G. S. 456-457, 460 – G. C. 495,
499.

“Goede boom, goede vrucht”argument
in de moderne
heiligmaking
Voor Lucifer uit de hemel werd
gebannen, zocht hij Gods wet te
vernietigen. Hij beweerde dat ongevallen,
intelligente wezens in
een heilige hemel geen behoefte
hadden aan een wet, maar in staat
waren om zichzelf te besturen, en
hun onbevlekte oprechtheid konden
bewaren…
De verandering van volmaaktheid
van karakter naar zonden en afval
kwam zelfs in de hemel. Het hart van
Lucifer was trots op zijn schoonheid
en met zijn luister deed hij ook zijn
wijsheid teniet (Ezechiël 28: 17).
Zelfverheffing is de sleutel tot zijn
opstand en het ontsluit het moderne
thema van de heiligmaking. Satan
verklaarde dat hij geen behoefte had
aan de beperkingen van de wet, dat
hij heilig was en zondeloos, en niet
in staat om kwaad te doen; en zij
die trots zijn op hun heiligheid en
op hun staat van zondeloosheid, terwijl
zij de wet van God overtreden,
terwijl zij de Sabbat des Heren met
voeten treden, zijn verbonden met
de eerste grote opstandeling. Indien
geheiligde, heilige engelen, onheilig
werden door het overtreden van
Gods wet, en hun plaats niet langer
in de hemel gevonden werd, denkt
u dan dat mensen verlost door het
bloed van het Lam, ontvangen zullen
worden in heerlijkheid als zij de
voorschriften van de wet breken,
waarvoor Christus kwam om die
groot en heerlijk te maken aan het
kruis?
… - Zij die beweren heilig te zijn,
en trots beweren dat zij niet zondigen
kunnen, hoewel zij terzelfder
tijd in overtreding van de wet leven,
bevinden zich in dezelfde toestand
als de engelen die zondigden in de
hemel.
Zij maken grote aanspraak op de
gunst des hemels, en beweren verheven
kennis te bezitten van de hemelse
dingen, terwijl zij voortgaan
in een roekeloos minachten van het
woord des Heren. Satan verleidt en
bederft de wereld en doet de mensen
geloven dat zij zondeloos zijn
terwijl zij zondigen tegen God,
maar op deze wijze zet hij zijn oorspronkelijke
werk voort. Hij draagt
geen nieuwe argumenten aan. S. T.
25-4-1890.
Dit “goede boom, goede vrucht”-
argument is een van de meest
hardnekkige dwalingen
Zoals Satan in de hemel deed, zo
deed hij op aarde, - hij verklaarde
Gods regering onrechtvaardig, de
beperkingen van zijn wet onnodig,
en gebood de mens zoals hij met de
engelen gedaan had om hun juk af
te werpen en dat de ingevingen van
hun eigen natuur hun enige gids en
wet zouden zijn. S. T. 13-2-1893;
Zie ook G. S. 508 voor hetzelfde argument
in het spiritisme.
Gerechtigheid wordt het deel van
een schepsel zoals de bloem een
kleur ontvangt. De kleur zit niet in
de bloem maar in het licht dat erop
valt. En de bloem weerkaatst de
kleur die in het licht zit. Gerechtigheid
wordt nooit een wezenlijk bestanddeel
van de menselijke natuur.
Zij komt tot ons door de Heilige
Geest. Gal. 5: 5.
Zoals de zonnestraal aan de bloemen
hun tere tinten schenkt, zo schenkt
God aan de ziel de schoonheid van
Zijn eigen karakter. De Wens 263;
D. A. 313.
Christus toont aan dat de mens zonder
de beheersende macht van de
pag - 10 -
Heilige Geest een vreselijk macht
ten kwade is. 5 B. C. 1122. Zie G.
S. 567-568.
De volmaaktheid van de engelen
faalde in de hemel. De volmaaktheid
van de mens faalde in Eden,
het paradijs der heerlijkheid. Allen
die zekerheid willen op de aarde
of in de hemel moeten zien op het
Lam van God. 5 B. C. 1132.
De functie van de Tongentaal
Als u de doop in de Heilige Geest
ontvangt, komt het vermogen om
in tongen te bidden, mee. Als u in
de Geest bidt, put u uit de wijsheid,
die in het wedergeboren deel van
u zit, en zet die vrij. Het is niet de
enige manier, maar het is zeker één
van de voornaamste manieren. Dus,
het is essentieel dat u de doop in de
Heilige Geest ontvangt!
De doop in de Heilige Geest is een
tweede ervaring, onderscheiden,
losstaand van de redding. U ontvangt
de voorziening van kracht
door de Heilige Geest en de gave
van het spreken in tongen, die u zal
helpen om in die kracht te functioneren.
Als u in tongen bidt, bouwt u
uzelf op, maar het is veel meer dan
alleen maar een emotionele oppepper.
Het helpt u om de wijsheid van
God binnen in u vrij te zetten. Zelfs
als er geen andere resultaten zouden
zijn (die er wel zijn), zou dat zeker
genoeg zijn! Het spreken in tongen
brengt geweldige geestelijke voordelen
met zich mee. “Geest, ziel en
Lichaam” p. 95-96.
De wijsheid die u al bezit wordt
door de gave der tongen beschikbaar,
vrij gezet.
In mijn hart was ik vastbesloten
door te breken. Een vrij lange pe-

iode bracht ik zes tot tien uur per
dag door met het voluit schrijven
van teksten in mijn bloknote. Onderwijl
stopte ik dan en mediteerde
op elk individueel woord. Dan
sloot ik mezelf op in ons kleine appartement
in Garland, Texas (een
voorstad van Dallas), om over die
teksten een uur of twee in
tongen te bidden.
Mijn geest kende die waarheden
al, maar als ik in tongen
bad en God vroeg om die aan
mijn verstand uit te leggen, zodat
ik ze kon begrijpen, kwam
de openbaring. Idem, p. 91-
92.
Ellen White geeft daarover het
volgende getuigenis:
“Zij maken grote aanspraak
op de gunst des hemels, en beweren
kennis te bezitten van
de hemelse dingen, terwijl zij
voortgaan in een roekeloos
minachten van het woord des
Heren. Satan verleidt en bederft
de wereld en doet de mensen
geloven dat zij zondeloos
zijn terwijl zij zondigen tegen God,
maar op deze wijze zet hij zijn oorspronkelijke
werk voort. Hij draagt
geen nieuwe argumenten aan.”
S. T. 25-4-1890.
pag - 11 -
Samenvatting
De moderne opwekkingen hebben
een zekere verwantschap. Het
begon in 1838 met Charles Finney
en breidde zich steeds verder uit
via de pinkstergemeenten naar de
kerkelijke – grens overschrijdende
charismatische beweging, die in
een volgend stadium, de kerkgroei
beweging is. Dit mondt tenslotte uit
in een greep naar de macht.
Heiligmaking speelt daarin een grote
rol. Zonde wordt gezien als een
gebeuren uit het verleden. In een
deel van hun anatomie is men heilig.
Niet in de gehele anatomie. Er
is ook de omgang met de eeuwige
wereld en men heeft gemeenschap
met de gestorvenen.
In een volgend artikel zullen wij
meer direct ingaan op moderne heiligmaking
en spiritisme.
Wim Wiggers
Met genoegen kunnen wij, de redactie van de Bazuin te Sion, u mededelen dat al onze boeken
en de boeken van de Ellen White Stichting nu te bestellen zijn via de website
www.bazuintesion.nl
Van alle boeken wordt hier een korte omschrijving gegeven.

VERKIEZINGEN
Wanneer deze Hoeksteen verschijnt
hebben wij net verkiezingen gehad
in Nederland. Er moest een nieuwe
volksvertegenwoordiging gekozen
worden. Er moest een nieuwe regering
komen. Terwijl ik dit opschrijf
is er een ware oorlog gaande om
“de stem”. Op wie moeten wij stemmen?
Gaat het over personen of
over inhoud? Wat betekent “stemmen”
eigenlijk. Wanneer stemmen
wij, en wanneer stemmen wij niet?
Is er een onderscheid tussen stemmen
in de kerk en in de maatschappij.
In de maatschappij wordt alleen
gestemd over zaken die veranderd
mogen worden. Over de grondwet
wordt in de gewone gang van zaken
niet gestemd. Waarom niet? Omdat
in de normale gang van zaken de
grondwet niet veranderd wordt. Bij
het stemmen over de grondwet gaat
het ook niet om een eenvoudige
meerderheid van stemmen, de helft
plus één. Nee, bij de grondwet gaat
het om een gekwalificeerde meerderheid.
In sommige landen bete-
kent dat twee derde van de stemmen,
in andere landen drie vierde
van de stemmen. De grondwet is
dus geen speelbal van de waan van
de dag.
De eigenlijke grondgedachte van
het stemmen is dat alles waarover
gestemd kan worden, kan en mag
worden veranderd. Kan men dan in
de kerk over alles stemmen? Ik geef
een voorbeeld. Ik was aanwezig bij
een huishoudelijke vergadering,
waar het voorstel werd gedaan om
te stemmen over het zevende gebod
van de Tien Geboden. Er kwam protest
en de stemming ging niet door.
Kan er gestemd worden over één
van de Tien Geboden, de grondwet
van het universum? Jakobus zegt
dat de Tien Geboden, de wet der
vrijheid is. Dit betekent eigenlijk
dat de Tien Geboden de grondwet
is. (Jakobus 1: 25). Het is namelijk
de grondwet die onze vrijheid garandeert.
pag - 12 -
Je hoeft niet eens te stemmen om
de fout in te gaan, het instemmen
dat er gestemd mag worden, is het
toegeven dat de zaak veranderd
mag worden. Op de Generale Conferentie
van 1995 in Utrecht, werd
er gestemd over de vrouw in het
ambt. Het ging erom of een vrouw
ingezegend mocht worden. Er was
een hele discussie over. Ik herinner
mij een gesprek hierover met een
uiterst progressief lid van de kerk.
Het ging erover of stemming over
dit punt nog noodzakelijk was om
de vrouw in het ambt in te zegenen.
Mijn stelling was dat stemmen niet
meer nodig was, daar de beslissing
om erover te stemmen voldoende
was om het oorspronkelijke standpunt
op te geven.
Het voorstel werd weggestemd. De
vrouw mocht niet ingezegend worden.
Zes weken later werd de eerste
vrouw ingezegend. Wat was er gebeurd?
Het oorspronkelijke standpunt werd
in stemming gebracht. Daardoor
had iedereen die instemde met een
stemming, het punt opgegeven en
werd de eerste vrouw ingezegend.
Stel dat de crisis over de sabbat
morgen begint, en er wordt een
voorstel gedaan om een gemeenschappelijk
standpunt in te nemen.
Mijn instemmen om voor de sabbat
te stemmen is het opgeven van de
sabbat. Er zijn heel veel dingen in
de kerk waar niet over gestemd mag
worden, omdat God daar al een mening
over heeft en Hij dat bekend
gemaakt heeft. De kerk is niet democratisch
maar theocratisch. God
heeft het voor het zeggen. En wij
behoren Gods wil te bestuderen
om die vervolgens in de praktijk te
brengen.
Wim Wiggers

DE UITLEG VAN DE SCHRIFT
In een vorig artikel over de uitleg
van de Schrift hebben wij bestudeerd
hoe wij vast moeten houden
aan het beginsel dat een bepaald
woord in een bepaalde samenhang
maar één betekenis heeft. Eigenlijk
is dat heel logisch. Wij passen dat
altijd toe als wij met elkaar communiceren.
Maar toch, als de Bijbel
benaderd wordt, dan geldt dat plotseling
niet meer. De vraag die wij
ons stellen is, wat gebeurt er als wij
dit beginsel loslaten en er meerdere
manieren van uitleg toegepast worden.
In het Nieuwe Testament gebeurt
dat door de Schriftgeleerden
en de Farizeeërs. De volgende citaten
zijn van een Jood die voor Rabbi
studeerde. Toen is hij een christen
geworden en de vraag nagegaan
hoe de Joden Christus hebben verworpen.
Dat had veel te doen met
de manier van schriftuitleg:
Leringen van Rabbi’s boven
Gods Woord geplaatst
Zij plaatsten zichzelf tegenover het
volk in de plaats van God; wat zij
zeiden werd gelijkgesteld met Gods
leringen. Daarom lezen wij dat de
geschreven wet is als water; maar
de gehoorde wet, was als wijn: de
Gemara, als gekruide wijn. Sommigen
gingen zover te zeggen dat
de woorden van de schriftgeleerden
lieflijk zijn, boven de woorden van
de wet (d.w.z. de geschreven wet),
want de woorden van de geschreven
wet zijn gewichtig en licht;
maar de woorden van de schriftgeleerden
zijn allemaal gewichtig.
Eén Rabbi, Juda, zoon van Tamai,
zei: “Een kind van vijf jaar moest
pag - 13 -
de bijbel bestuderen, op zijn tiende
de Mishna, op zijn vijftiende de Gemara.”
Uit deze laatste uiteenzetting kan
begrepen worden dat driemaal
meer waarde gehecht wordt aan
de woorden van de mensen dan
aan de woorden van God. Wanneer
de persoon de volwassenheid
bereikt, moest hij de woorden van
de Schriften slechts voor een derde
van de waarde beschouwen als de
woorden van de rabbi’s. Ja, zij gaan
zo ver te zeggen:
“Ja, ofschoon zij u zeggen dat uw
rechterhand de linker is, en de linkerhand
de rechterhand is, het moet
geloofd worden.”
Het is daarom niet te verwonderen
dat de Heiland deze leraars veroordeelde
voor het krachteloos maken
van Gods Woord door hun traditie.
Door hun veelheid van leerspreuken
maken zij slaven van de mens;
zij stellen het Woord van God terzijde,
teneinde hun woorden hooggeëerd
te maken.
Eigentijdse Leiders
Er waren tijden dat er verscheidene
leiders waren, en dikwijl waren zij
het niet eens wat betreft hun ideeën

over de uitleg van de Schrift. Wat
juist is was dikwijls de vraag, want
het volk mocht alleen de wet verstaan
zoals die door deze mensen
werd verklaard. Van het gewone
volk werd nooit verondersteld dat
zij zelf de Schriften zouden verstaan;
dit is ongetwijfeld waarom
wij de volgende uitspraak vinden:
“Maar die schare, die de wet niet
kent, vervloekt zijn zij!” “Zij antwoordden
en zeiden tot hem: Gij
zijt geheel in zonden geboren en
wilt gij ons leren? En zij wierpen
hem uit.” Joh. 7: 49 en 9: 34.
Men verwachtte dat alleen de wijzen
en geleerden de Schriften begrepen;
wat deze mensen zeiden moest aanvaard
worden. Een beroep doen op
een andere bron betekende uitsluiting
uit de synagoge. Ongetwijfeld
was dit de reden waarom Nicodemus
’s nachts tot Christus kwam.
(Joh. 3:1-10) Dit maakt duidelijk
waarom het volk grotendeels
Christus niet aannam.
Hillel en Shammi
Twee van de meest beroemde tijdgenoten
van Jezus waren Hillel en
Shammi, die in hun bloeitijd waren
omstreeks de tijd van Christus’
komst. Ieder vertegenwoordigde
een andere theologische school en
dikwijls waren zij gewikkeld in heftige
discussies. Bij een gelegenheid
ontbrandde er een verhitte discussie
over een hen die haar eieren op de
Sabbat legde, of het wel of niet wettig
was om zulke eieren te eten. Als
resultaat van dit verhitte debat werd
een hele verhandeling geschreven,
die “Bet-za” (ei) getiteld werd, over
dit onderwerp. Hillel hield vast aan
zijn wettige beslissing, en wat hij
beweerde moest ook het standpunt
van de andere grote rabbi’s zijn,
namelijk, dat het ei niet gegeten
mocht worden. Shammi echter, die
van wat meer toegeeflijk soort was,
beweerde dat het ei gegeten kon
worden. Wat moest er nu gedaan
worden? Beide mannen werden hogelijk
geëerd. Hun discipelen zaten
erbij en wachtten op de uitkomst.
De hele opzet van hun uitleg van de
Schrift zou kunnen verkruimelen
wanneer een van beiden zou toegeven
verslagen te zijn.
Tenslotte verhief één van de aanwezigen
zijn stem en riep, “Bathkol”
(letterlijk, de dochter van een
stem). Dit was hun vervanging voor
“de geest van profetie.” Zij beweerden
dat dit de wijze was waarop
God Zichzelf aan hen openbaarde.
Wanneer iemand zei: “Bath-kol”
viel er een geheimzinnig zwijgen
op het gehele gezelschap. “Wat zei
de Bath-kol aangaande het punt van
discussie?” Dit was het antwoord:
“Beiden zijn de woorden van de levende
God, toch moet de regel van
de school van Hillel gevolgd worden.”
Tractate Eruvin.
Is het verwonderlijk dat de Heiland
zei, zij vangen een mug en verzwelgen
een kameel? Kunnen wij niet
zien, waarom de Heiland hen veroordeelde
en hun leer, en waarom
de apostelen het volk waarschuwden,
niet naar hen te luisteren?
Verdraaiing van de Schrift
Als resultaat van zulke wanverklaringen
van de Schriften kunnen
wij beter begrijpen wat de apostel
Petrus bedoelde toen hij zei dat er
sommigen waren die de Schrift tot
hun eigen ondergang verdraaien (2
Petr. 3: 16). Het Woord van God
werd krachteloos gemaakt door
pag - 14 -
zulke verdraaiingen en verminkingen.
Het volk werd geleerd om alles
te geloven, en wat ook van deze
mensen tot hen kwam, moest voor
hen het woord van God zijn.
Loze Uitlegging
Het was niet moeilijk voor deze leraars
met het oog op zulke vrijheden
en arrogantie, te beweren dat
het woord van God meer dan één
verklaring had, en op welke wijze
de Schrift ook werd uitgelegd, het
was juist. Als resultaat werd beweerd
dat elke passage van de
Schrift tenminste vier verschillende
uitleggingen had waaraan de
volgende namen werden gegeven:
“Peshat”, of op eenvoudige wijze
(dit is het nemen van de tekst zoals
die gelezen wordt); “Derush”, of de
geestelijke wijze; “Remez”, de allegorische
of parabolische wijze;
“Sod”, of de geheime wijze. Van de
eerste vier letters van Peshat, Derush
en Sod werd het woord PaR-
Des gevormd; vandaar het woord
“Paradijs”.
Nadat men vastgesteld had dat
de Schrift zo verklaard kon worden,
vond men dat vier manieren
niet genoeg waren; dus vormde
deze Hillel de bekende “zeven regels
van interpretatie”. Deze methode
werd een tijd lang gevolgd
tot Rabbi Ishmaël het uitbreidde
tot dertien regels, en tenslotte iemand,
Rabbi Jose van Galilee, (b)
introduceerde de bekende “twee en
dertig regels van Interpretatie”. En
de Talmud zelf zegt dat de wet
op negen en veertig verschillende
wijzen verklaard kan worden. Uit
het voorgaande kunnen wij nu beter
begrijpen dat de Heiland bij een gelegenheid
zei: “Gij dwaalt, niet wetende
de Schriften, noch de kracht
Gods.” (Matt. 22: 29)

Tientallen, honderden, zelfs duizenden
wetten en uitleggingen werden
van de Schrift gegeven; zij slaagden
er zeker in een omheining voor
de wet te maken; maar de wet en de
Schriften waren ingekrompen tot
slechts een vorm van woorden. Zij
hadden de dop, maar proefden de
smaak van de zoetheid van de noot
binnenin niet.
- MISHNA -
Een omvangrijke Massa
Om niets te zeggen van de Gemara,
het commentaar van de Mishna, de
laatste alleen bevat drie en zestig
traktaten, verdeeld in vijfhonderd
en twintig hoofdstukken, bestaande
uit bijna vijfduizend aparte secties,
of tradities. Bijna al deze waren in
de dagen van de Heiland in zwang
en waren de speciale wetten. Er waren
een groot aantal andere die, terwijl
ze misschien meer in de tweede
plaats kwamen, niettemin in acht
genomen en gehoorzaamd moesten
worden. Verder zou eraan herinnerd
moeten worden dat al deze duizenden
wetten niet geschreven waren in
de tijd van Christus, zij waren eenvoudig
doorgegeven van mond tot
mond. Gedurende de tweede eeuw
na Christus werden die verzameld
in hoeveelheden door een heel geleerde
rabbi, genoemd “Rabbi Juda,
de Na-si, of Prins”. (c)
Hij verzamelde deze
gezegden, die men
bijna zes eeuwen lang
had doorgegeven, en
classificeerd ze in zes
grote hoofden of divisies,
en gaf ze de naam
van “Sederim”, of Orders.
(d) Dit omvangrijke
werk, de Mishna,
was de basis voor alle
studie van de wet. De
Bijbel zelf, indien bestudeerd,
moest in het
licht van de Mishna
begrepen worden. Natuurlijk
had het volk
de perkamentrollen, zij
lazen ze wel, maar als
zij de betekenis wilden
weten, moesten zij
vragen wat de rabbi’s
daarover zeiden. Als
twee of meer het oneens waren
over enig punt, moesten zij geloven
wat al de leraars zeiden. Zij
waagden het niet vele vragen te
stellen; als ze dat deden, liepen zij
de kans buitengesloten te worden.
Verder werd beweerd dat deze uiteenzettingen
van de rabbi’s in directe
opvolging van Mozes waren,
omdat het geschreven staat in “de
Zedenleer van de Vaders”, dat “Mozes
de wet op de Sinaï ontving en ze
overgaf aan Jozua, en Jozua aan de
oudsten, en de oudsten aan de profeten,
en de profeten aan de mannen
van de Grote Synagoge.”
pag - 15 -
Er wordt beweerd dat Mozes
deze tradities ontving
De traditie gaat zelfs verder en zegt
dat Mozes deze leerstellingen en
verklaringen van de Schrift van de
Here Zelf ontving; en in plaats van
ze in de Schrift te laten zetten, gaf
hij ze mondeling aan Aäron door,
aan zijn zonen, aan de zeventig
ouderlingen, en aan al het volk; iedere
groep die hem gehoord had,
herhaalde ze viermaal. Nog een andere
passage in de Talmud probeert,
door een vervalste interpretatie van
de volgende tekst van de Schrift, te
bewijzen “dat gesproken wet” aan
Mozes was gegeven: “En Ik zal u
stenen tafelen geven, en een wet, en
geboden die Ik geschreven heb; en
gij ze leren kunt.” (Ex. 24: 12) Rabbi
Levi betoogt dat de stenen tafelen
de tien geboden zijn. De “wet”
is de geschreven wet in de vijf
boeken van Mozes. De ‘geboden’
zijn de Mishna; die Ik geschreven
heb’ verwijst naar de profeten en de
Schriften: waar de woorden ‘dat gij
ze lere’, verwijst naar de Gemara.
Hiervan leren wij dat alles aan Mozes
werd gegeven op Sinaï. (21)
Met het oog op het bovenstaande,
zouden wij niet verbaasd zijn dat de
Joden een blinde man beschimpten,
zoals vermeld in Joh. 9, en zeiden:
“Gij zijt Zijn discipel; maar wij
zijn Mozes’ discipelen. Wij weten
dat God tot Mozes sprak; maar wat
betreft deze mens, wij weten niet
vanwaar hij komt.” (Joh. 9: 28, 29)
Maar ach! Wisten zij slechts en begrepen
zij Mozes en de profeten,
zij zouden Hem begrepen hebben;
want Mozes schreef van Hem. (Joh.
5: 46. 47) In Mozes’ boeken waren
schrifturen die in Hem vervuld werden
(Luk. 24: 44) en die zij gezien
zouden hebben, als zij ze maar bestudeerd
hadden in het licht van de

Geest, in plaats van in de duisternis
van hun tradities.
Onmogelijk om een juiste schatting
te vormen
Het zou absoluut onmogelijk zijn
om de lezer enig betrouwbaar of
begrijpelijk idee te geven van de
omvangrijke massa die de Talmoed
vormt. De oorsprong hebben wij
nagespeurd; de gedeeltelijke samenstelling
hebben wij gezien; de
bedoeling hebben wij geleerd; de
resultaten kunnen beter op prijs
worden gesteld.
Het volk verliet de Bron van het
Levende Water, en hakte zichzelf
gebroken watervaten, die geen water
konden houden. Wij moeten de
zuiverheid van het Woord van de
Here meer op prijs stellen zoals die
door Jezus Christus geopenbaard
wordt en zoals die ons duidelijk gemaakt
wordt door de Heilige Geest.
Ik vertrouw dat wij vele gezegden
zuiverder kunnen zien, die tot nu
toe moeilijk te begrijpen leken, zodat
onze liefde voor het woord van
God meer verdiept wordt.
De woorden van de Schrift
hebben maar één betekenis
Wat gebeurde er toen deze mensen
geconfronteerd werden met Jezus
de Messias en zijn leerlingen de
apostelen? De profetieën waren zo
duidelijk, de wonderen zo overtuigend
“Niemand kan die tekenen
doen die Gij doet, tenzij God met
Hem is.” Joh. 3: 1-3. Wat heb je
pag - 16 -
dan nodig? Juist!! Meer regels om
de Schrift uit te leggen. Eerst vier
regels. Hillel een tijgenoot van Jezus
maakte er zeven regels van. Dat
was hun antwoord op meer licht.
Maar zeven was niet genoeg. Vandaar
ging het naar dertien, toen naar
twee en dertig en toen naar negen
en veertig. Maar Jesaja 53 veranderde
niet en de wonderen bleven
komen. Laat nieuw licht nooit de
oorzaak worden van nieuwe regels
voor uitleg. De Westminster geloofsbelijdenis
zegt het zo duidelijk
“The meaning of Scripture is one”.
De woorden van de Schrift hebben
maar één betekenis.
Wim Wiggers

DE DERDE
ENGELBOODSCHAP
A.T.Jones. deel 5
In vorige artikelen in de Hoeksteen
hebben we de preken van A.T.Jones
bestudeerd over de raad van de getrouwe
en waarachtige getuige. We
hebben bestudeerd wat het betekent
om het eerste te kopen. “Ik raad u
aan van Mij te kopen goud, dat in
het vuur gelouterd is, opdat gij rijk
moogt worden.”
Nu zullen we beginnen met het volgende.
“En witte klederen, opdat
gij die aandoet en de schande uwer
naaktheid niet zichtbaar worde.”
Wat zijn die klederen? Gerechtigheid.
Wiens gerechtigheid? De gerechtigheid
van Christus. En wiens
gerechtigheid is dat? De gerechtigheid
van God.
Wat is gerechtigheid? Recht doen.
Al uw geboden zijn gerechtigheid.
Wat zeggen zij tot ons? Doe. De
geboden vereisen het doen. De eerste
van alle geboden is: “Gij zult
de Here, uw God, liefhebben met
geheel uw hart en met geheel uw
ziel en met geheel uw verstand. Dit
is het grote en eerste gebod. Het
tweede, daaraan gelijk, is: Gij zult
uw naaste liefhebben als uzelf. Aan
deze twee geboden hangt de ganse
wet en de profeten.” Het is duidelijk
dat gerechtigheid recht doen is.
Wiens gerechtigheid moeten wij
zoeken? Gods gerechtigheid. Wiens
recht doen moeten wij hebben? Dat
van Christus. Maar wiens recht
doen is in Christus? Dat van God.
Deed Christus iets van zichzelf?
Hij zegt: “Ik kan van Mijzelf niets
pag - 17 -
doen.” Johannes 5: 30. Wiens recht
doen vinden wij in Christus? Die
van God. “God was in Christus.” 2
Korintiërs 5: 19. Wiens gerechtigheid
moeten wij zoeken? Dat willen
wij in deze les ontdekken.
Laten wij nu onze aandacht richten
op dat waarmee wij onze studie begonnen,
wat betekent deze gerechtigheid
nu voor ons. Laat ons naar
Joël 2: 23 gaan.
“En gij, kinderen van Sion, juicht
en verheugt u in de HERE, uw
God, want Hij geeft u de leraar ter
gerechtigheid; ja, regenstromen
laat Hij voor u nederdalen, vroege
regen en late regen, zoals voorheen.”
Wat was de vroege regen
met Pinksteren? “De leraar ter gerechtigheid.”
En Hij zal u de regen
geven “de vroege en de late regen,
zoals voorheen.” Wat zal dan de
late regen zijn? opnieuw de leraar
ter gerechtigheid. Welke andere
uitdrukking is er voor de late regen?
De uitstorting van de Heilige
Geest. En welke nog meer? De tijd
van verademing. Wat betekent de
late regen voor de derde engelboodschap?
De luide roep. Wat betekent
de late regen met betrekking tot de
val van Babylon. Het is het verlenen
van die kracht en die heerlijkheid
waarmee de engel van Openbaring
18 neerdaalt en de aarde verlicht.
Laat ons enige getuigenissen
lezen
om het verband te
leggen.
“De tijd van toetsing
nadert, want
de luide roep van
de derde engel is
al begonnen in de
openbaring van de
gerechtigheid van
Christus. . . Dit
is het begin van

het licht van de derde engel wiens
heerlijkheid de hele aarde zal vervullen.”
“Toch zal het werk afgesneden worden
in gerechtigheid.”
Welk werk zal afgesneden worden
in gerechtigheid? Gods werk.
“De boodschap van de gerechtigheid
van Christus moet weerklinken
van het ene einde van de wereld tot
het andere. Dit is de heerlijkheid
van God wat het werk van de derde
engel afsluit.”
Wat is de boodschap van de gerechtigheid
van Christus? Dit is het begin
van het licht van de derde engel
wiens heerlijkheid de hele aarde zal
vervullen. Welnu, Dit is de heerlijkheid
van God wat het werk van de
derde engel afsluit. Wanneer we tot
die tijd gekomen zijn, welke tijd
hebben we dan bereikt? De luide
roep van de boodschap. Wij hebben
de tijd bereikt dat God het gaat
afsluiten. Dat is de heerlijkheid die
het werk van de boodschap afsluit.
Nu nog iets anders. Welke uitdrukking
hebben we eerst gelezen? “Hij
zal het afsnijden in gerechtigheid.”
Wanneer dan de boodschap van
Gods gerechtigheid – de gerechtigheid
van God, die is door het geloof
van Jezus Christus, het recht doen
van God – wanneer dat wordt aangenomen
en toegelaten om uitgeoefend
te worden en wordt vastgehou-
den door Zijn volk, wat betekent dat
dan voor Gods werk op aarde? Het
zal slechts een korte tijd zijn tot alles
is gedaan.
Welnu, de late regen is de luide roep
van de derde engelboodschap, het
is het begin van die boodschap van
heerlijkheid die de hele aarde verlicht.
Maar de late regen is de leraar
ter gerechtigheid. De boodschap
van de gerechtigheid van Christus
is de luide roep. Het is de late regen.
Wij hebben hier om de late regen
gebeden. Waar heeft u naar uitgezien
als antwoord op uw gebed?
Bent u nu gereed om de late regen
te ontvangen? Dat wil zeggen, bent
u gereed om Gods boodschap van
gerechtigheid te ontvangen.
Joël schrijft dat het de leraar ter
gerechtigheid is. Volgens wiens
gedachte van gerechtigheid? Gods
gedachte. Waarom? Als ik de gerechtigheid
van Christus ontvang
volgens mijn eigen gedachte, is
dat dan niet genoeg? Is dat niet het
ontvangen van de late regen? Is dat
niet het ontvangen van de gerechtigheid
van Christus? Nee, het is
uw eigen gerechtigheid. Maar dat is
het geval met heel veel mensen die
deze boodschap over de gerechtigheid
van Christus hebben gehoord.
Zij hebben de boodschap van de
gerechtigheid van Christus volgens
hun eigen gedachten van wat die
pag - 18 -
gerechtigheid is, ontvangen, en zij
hebben de gerechtigheid van Christus
helemaal niet.
Wanneer wij de onderwijzing ontvangen,
deze onderwijzing der gerechtigheid,
moeten wij die ontvangen
volgens Gods gedachte over
gerechtigheid en niet naar onze eigen
maatstaf daarvan. En wie denkt
die boodschap van Christus’ gerechtigheid
volgens zijn eigen gedachte
daarvan te ontvangen, zal het helemaal
ontgaan. Wij moeten het ontvangen
volgens Gods gedachte en
niets anders dan Gods gedachte van
gerechtigheid, niets anders dan dat
is gerechtigheid. Sommigen hebben
het aanvaard precies zoals het
is gegeven en waren verheugd over
het nieuws dat God gerechtigheid
had, die het oordeel zou doorstaan
en aanvaardbaar zou zijn in Zijn
ogen. Een gerechtigheid die veel
beter is dan wat men ook tot stand
kon brengen door vele jaren van
hard werken. Mensen hadden zich
bijna uitgeput in hun pogen om een
toereikende mate van gerechtigheid
tot stand te brengen om de tijd van
benauwdheid te doorstaan en de
Heiland in vrede te ontmoeten bij
Zijn komst, maar zij hadden het niet
volbracht. Zij waren zo blij om te
ontdekken dat God al een kleed van
gerechtigheid had gemaakt en het
aanbood als een vrije gave aan iedereen
die het wilde aannemen. Zij
zouden nu en in de tijd van de plagen
en in de tijd van het oordeel en
in alle eeuwigheid antwoorden, dat
zij het met blijdschap aanvaardden
precies zoals God het had gegeven
en dankten de Here van harte daarvoor.
Anderen wilden er niets van
weten en verwierpen alles. Anderen
namen een afwachtende houding
aan. Zij namen het niet volledig aan,
ook verwierpen zij het niet openlijk.
Zij dachten een middenweg te ne-

men en met de massa mee te lopen
als de meerderheid die kant op zou
gaan. En dat is de manier waarop
zij hoopten de gerechtigheid van
Christus en de boodschap van de
gerechtigheid van God te ontvangen.
Anderen hebben opzettelijk de
boodschap voor de helft afgewezen
en hebben dat als de gerechtigheid
van God gerekend. Tussen
een open, vrije en weloverwogen
overgave en aanvaarding ervan en
een open weloverwogen en nadrukkelijke
afwijzing ervan, zijn zij die
compromissen sluiten verdeeld.
Derhalve doe ik een beroep op allen
om nu samen te komen en laat ons
alles opzij zetten, elke vooropgezette
gedachte, elke gedachte over
hoe dit of dat moet zijn, en laat ons
samen komen om de boodschap van
de gerechtigheid van Christus te
horen en bestuderen in de vreze des
Heren, biddende met heel ons hart
dat Hij ons de leraar ter gerechtigheid
zal geven volgens Zijn eigen
gedachte van gerechtigheid. Dat is
wat wij willen.
En wanneer wij Hem bidden dat
te doen, zal Hij het zeker doen. En
wanneer Hij dan, door Zijn Geest,
de onderwijzing van de boodschap
van Zijn gerechtigheid zendt, laat
ons die dan aannemen precies zoals
Hij het geeft, en wijs geen enkel
deeltje af, zelfs al zou het alles wegnemen
wat we ooit hebben gedacht
dat juist was in verband hiermee.
Wat u en ik willen doen is iedere
gedachte hierover opzij zetten, elke
gevolgtrekking die we gemaakt
hebben, elke vorm die wij het hebben
gegeven – laat dat alles vallen,
en laat ons komen zoals Christus
zegt: “als kleine kinderen,” die
vragen wat het koninkrijk van God
is, want het koninkrijk van God is
gerechtigheid, en vrede en vreugde
in de Heilige Geest. Zij die het koninkrijk
van God niet willen ontvangen
als kleine kinderen, zegt
Jezus, kunnen het niet binnen gaan.
En als wij komen met wat we al
hebben geleerd en proberen om dat
daarin te passen, zal het niet passen.
Als wij proberen om alles wat Hij
ons nu wil geven te vormen naar
onze voorstelling van wat we hebben,
zullen we alles bederven en
onszelf erbuiten zetten. De tekst die
bij ons blijft is: “Indien iemand zich
inbeeldt enige kennis verworven te
hebben, dan heeft hij nog niet leren
kennen, zoals het behoort.”
Laten we met deze gedachte verder
gaan. De late regen, deze boodschap,
is de gerechtigheid van God,
welke is door het geloof van Jezus
Christus. Dat is de luide roep, maar
die boodschap is de onderwijzing
van gerechtigheid overeenkomstig
gerechtigheid, en dat betekent
Gods gedachte van gerechtigheid
pag - 19 -
en niet die van onszelf. Is mijn gedachte
over Gods gerechtigheid –
mijn meest ruime gedachte – is dat
Gods gedachte van gerechtigheid?
Nee. Als ik dan de ruimste gedachte
neem die ik kan hebben over Gods
gerechtigheid en ik daar tevreden
mee ben en zeg dat dat mij zal redden,
wiens gerechtigheid is het dan
die mij moet redden? Mijn eigen.
Natuurlijk, want wanneer ik Zijn
gedachten met die van mij meet en
Hem als mijzelf maak, dan beperk
ik Hem binnen mijn begrip en dan
ben ik mijn eigen verlosser, want
dat maakt Hem niet groter dan ik
ben.
Ja, wij moeten deze boodschap, deze
late regen, deze gerechtigheid van
God, ontvangen volgens Zijn eigen
gedachten en op Zijn eigen manier,
en wanneer Hij het zegt, wanneer
Hij het geeft, moeten wij het opnemen
en Hem ervoor danken. Wij
moeten ons niet afvragen hoe het
komt, of zoiets dergelijks, maar het
ontvangen zoals Hij het spreekt en
zoals Hij het geeft en het Hem laten
doen zoals Hij wilt in het uitdragen
ervan in de wereld. Want, wat is
gerechtigheid? – recht doen. Wiens
gerechtigheid moeten wij hebben?
Die van God. Dan is het recht doen
van God dat wij moeten hebben, het
is niet ons eigen recht doen. Het is
Zijn gedachte van recht doen en niet
onze gedachte van recht doen – het
is niet onze gedachte van Zijn recht
doen, het is Zijn eigen gedachte
van Zijn eigen recht doen. Het is
in feite Zijn eigen recht doen wanneer
Hij iets doet. Derhalve doet het
een beroep op u en mij om alles van
onszelf over te geven aan Hem en
Hem het laten doen zoals Hij wil
met dat wat van Hem is. Hij moet
het doen. Wij moeten instrumenten
zijn. “Stelt nu uw leden ten dienste
van de gerechtigheid.” Uw leden

als instrumenten van de gerechtigheid.
Aan wie ten dienste stellen?
Aan God. Hij gebruikt deze leden.
Zult u Hem toelaten?
Een andere gedachte leidt ons als
volgt. Wij weten dat het alleen
Gods gedachte is, dat is de ware
gedachte van deze gerechtigheid
van God. Kan ik dan deze gedachte
van gerechtigheid met mijn eigen
geest bevatten? Nee. Kan ik een
geest hebben die het zal bevatten
en kan bevatten? Ja. Is er een geest
in het universum die Gods gedachte
van gerechtigheid kan bevatten?
Ja. Wiens? Die van Christus.
Brengt dit ons dan niet tot het feit,
dat, zonder de geest van Christus,
wij de gerechtigheid van God niet
hebben en niet kunnen hebben. Het
maakt mij niet uit wat voor theorie
iemand heeft over de gerechtigheid
van God, het maakt mij niet uit
hoeveel hij zegt dat hij gelooft in de
gerechtigheid van God, het maakt
mij niet uit hoeveel hij zegt dat hij
gelooft in gerechtigheid door het
geloof, als hij de geest van Christus
zelf niet heeft, begrijpt hij Gods
gedachte van rechtvaardiging door
het geloof niet, en kan hij het ook
niet uitdragen.
Niemand kan de gerechtigheid van
God bevatten zonder de gezindheid
van Jezus Christus, welke de enige
is in het hele universum die het kan
bevatten, of begrijpen, of kennen.
Maar kan mijn gezindheid niet veranderd
worden in de gezindheid van
Christus? Herschapen, opgeknapt,
veranderd naar de gezindheid van
Christus? Nee. “Laat die gezindheid
(KJV mind) bij u zijn, welke
ook in Christus Jezus was.” Dit is
waar wij moeten beginnen.
Wij willen de uitdrukking geven, die
in zichzelf correct is, dat de geboden
van God de weerspiegeling, het
afschrift, de uitdrukking van Gods
gerechtigheid zijn. De Tien Geboden
zijn de geschreven openbaring,
in letters, van de wil van God. Romeinen
2: 17, 18: “Indien gij u dan
Jood laat noemen, steunt op de wet,
u beroemt op God, zijn wil kent,
weet te onderscheiden waarop het
aankomt, daar gij onderricht in de
wet geniet.” Dus de wet die de uitdrukking
is van Gods wil, die drukt
uit wat Gods wil is die gedaan moet
worden in het recht doen. Zullen de
Tien Geboden het doen, aanvaarden
van iemand die tekortschiet in
Gods gedachte van wat recht doen
is? Nee. Dan vereisen de Tien Geboden
eenvoudig zulk een mate
van recht doen zoals Gods eigen
geest meet, zoals Zijn wil uitdrukt.
Welnu, als de Tien Geboden dat
vereisen en niets minder dan dat
zullen aanvaarden, hoe zullen dan
de eisen van de Tien Geboden in ’s
hemelsnaam voldaan worden in het
leven van enig mens in deze wereld
die niet de gezindheid van Christus
heeft. Het kan niet gedaan worden.
Waar ontvangen wij deze gezindheid?
In Christus. Is het dan voor
enig mens mogelijk, op enige manier,
om de Tien Geboden te geven
wat ze vereisen, en het enige wat zij
zullen aanvaarden, zonder de ge-
pag - 20 -
zindheid van Jezus Christus zelf te
hebben? Nee. Welnu, kan ik de gezindheid
van Christus hebben zonder
de rest van Hem? Nee, dat kan
niet. Omdat ik de gezindheid van
Christus niet kan hebben zonder de
rest van Hem, is het gevolg dat ik
de persoonlijke tegenwoordigheid
van Christus Zelf moet hebben.
Wat brengt de persoonlijke tegenwoordigheid
van Jezus Christus tot
ons? De Geest van God. We zullen
twee teksten lezen, een in Johannes
en de andere in Efeziërs.
“Ik zal u niet als wezen achterlaten.
Ik kom tot u.” Johannes 14: 18. Hij
laat ons niet alleen als wezen zonder
troost. Daarom zegt Hij: Ik kom
tot u, maar wanneer Hij zo tot ons
komt zijn wij niet zonder troost. Hij
komt tot ons door de Trooster, dat is
de Heilige Geest.
Lees nu Efeziërs 3: 16, 17. “Opdat
Hij u geve, naar de rijkdom zijner
heerlijkheid, met kracht gesterkt te
worden door zijn Geest in de inwendige
mens, opdat Christus door
het geloof in uw harten woning
make.” Wij ontvangen de belofte
van de Geest door het geloof, maar
wat brengt het? De Geest van God,
en wanneer wij dat hebben, woont
Christus in het hart. Dan is het dus
de Heilige Geest die de persoonlijke
tegenwoordigheid van Jezus Christus
brengt, en door het brengen van
Zijn persoonlijke tegenwoordigheid
tot ons, brengt Hij Zichzelf. Dan is
het de geest van Christus, waardoor
wij mogen begrijpen, onderzoeken,
en genieten van de diepe dingen van
God, die Hij opdiept en naar voren
brengt voor ons begrip en voor ons
plaatst in alle duidelijkheid. Dat is
wat wij moeten hebben, opdat wij
de tegenwoordigheid van Christus
hebben, opdat wij de gerechtigheid
van Christus hebben, opdat wij de
late regen mogen hebben, opdat wij
de luide roep mogen geven.

DE GESCHIEDENIS VAN
DE HERVORMING
Een overzicht uit “De KERK HERVORMING”
door Dr.J.H.Merle dÁubigné
deel - 14
Luthers preek en raad aan hen die
kwamen om te biechten hadden
weinig effect gehad op de stad.
Tetzel ging door met zijn overdreven
beweringen en schonk weinig
aandacht aan de monnik uit Wittenberg.
Luther had zijn waarschuwingen
laten horen als zielenherder en
prediker zonder resultaat. Nu zal hij
spreken als theoloog. Hij dacht er
niet aan om de kerk aan te vallen.
Hij meende dat zijn respect voor de
paus het noodzakelijk maakte om
tegen de vreselijke dingen te pro-
testeren die in de naam van de paus
gedaan werden. Hij moest zich aan
de kant van de paus opstellen! Verre
van te denken aan een revolutie die
Rome omver zou werpen, geloofde
Luther werkelijk dat de paus en alle
eerlijke katholieken en priesters aan
zijn kant stonden.
Het feest van Allerheiligen was een
belangrijke dag voor Wittenberg en
voor de kerk die de keurvorst daar
had gebouwd en die gevuld was
met relikwieën. Pelgrims van alle
pag - 21 -
delen van Duitsland kwamen om de
kerk en de prachtige relikwieën die
met goud, zilver en edelstenen waren
versierd te bewonderen. Ieder
die deze kerk op dit feest bezocht
en biechtte, kreeg een ruime aflaat.
Op de middag van 31 oktober 1517,
de dag voor het feest, liep Luther
naar de deur van de kerk, waar een
bijgelovige menigte pelgrims samenkwam.
Niemand, zelfs niet zijn
naaste vrienden, wist wat Luther
van plan was te doen. Hij nagelde de
95 stellingen aan de deur en ging terug
naar zijn cel. In een voorschrift
verklaarde hij dat hij de stellingen
geschreven heeft om de waarheid in
het volle daglicht te plaatsen en dat
hij bereid is om ze de volgende dag
in de universiteit te verdedigen. De
stellingen trokken grote belangstelling,
ze werden gelezen en gingen
van mond tot mond. Niet lang daarna
waren de bedevaartgangers, de
universiteit en de hele stad erover
in rep en roer.
Sommigen hebben zich verwonderd
over deze gang van zaken. Maar dit
was de gewoonte in die tijd. Alles
van belang, alle aankondigingen,
werden aan de deur van de kerk genageld
om door iedereen te worden
gelezen. Het was niet wat hij deed
dat voor zoveel ophef zorgde maar
de betekenis van de stellingen. Het
voorval was gebruikelijk, maar de
punten die hij aanhaalde waren ongehoord.
Hier volgen enkele stellingen:
1. Als onze Heer en Meester Jezus
Christus zegt bekeert u, dan bedoelt
Hij dat het hele leven van de gelovigen
op aarde een aanhoudende en
voortdurende bekering moet zijn.
6. De paus kan van geen enkele veroordeling
vrijspreken, maar alleen
de vrijspraak van God verkondigen

en bevestigen, behalve in die gevallen
die op hemzelf betrekking hebben.
Als hij iets anders doet, blijft
toch de veroordeling geheel van
kracht.
27. Zij die leren dat de ziel het vagevuur
verlaat, zodra het geld klinkt
in de kist, verkondigen slechts menselijke
dwaasheid.
35. Zij die voorgeven dat om een
ziel te verlossen uit het vagevuur,
of om een aflaat te kopen, geen
berouw of bekering nodig is, zijn
verkondigers van anti-christelijke
leringen.
43. Wij moeten christenen leren, dat
hij die aan de armen geeft of aan de
behoeftigen leent, beter doet dan hij
die een aflaat koopt.
53. Het zijn vijanden van de paus
en van Jezus Christus, die, omwille
van de verkoop van aflaten, de prediking
verhinderen van het Woord
van God.
94. Wij moeten christenen opwekken
tot ijver om Christus, hun
hoofd, te volgen door kruis, dood
en hel.
Zo begon het grote werk van de
Hervorming. Het misbruik van de
aflaten werd in de stellingen aangetast,
maar onder deze aanval lag
een grondbeginsel, dat eenmaal het
bouwwerk van het pausdom zou
omverwerpen. De evangelische leer
van de vrije vergeving van zonden
om niet, werd hier voor de eerste
keer openlijk beleden. Het werk
moest nu wel in kracht toenemen.
Wie geloof had in de vergeving
van zonden zou niet langer waarde
hechten aan menselijke inzettingen.
Hij zou de ware vrijheid van een
kind van God verkrijgen. Alle dwa-
lingen moesten vallen voor deze
waarheid. Het licht was begonnen
te schijnen in de geest van Luther.
De vroegere hervormers hadden de
kennis van deze waarheid gemist.
Het werk dat zij deden bracht niet
de resultaten die het evangelie van
Christus voortbracht. Luther zelf
erkende later dat hij met de verkondiging
van de rechtvaardiging door
het geloof, de bijl had gelegd aan
de wortel van de boom. Vroegere
hervormers vielen de kerk en haar
overtredingen aan; Luther predikte
de waarheid.
In onze dagen (het boek werd geschreven
in 1835) hebben wij ook
de leerstelling van gerechtigheid
door het geloof uit het oog verloren,
hoewel in een tegenovergestelde
zin dan waarin onze vaders dat
deden. Ten tijde van Luther kostte
de vergeving van zonde tenminste
nog geld, maar in onze tijd voorziet
iedereen zichzelf gratis. Er is grote
overeenstemming tussen die twee
dwalingen. Er ligt misschien meer
vergetenheid van God in de onze,
dan in die van de zestiende eeuw.
Het beginsel van de rechtvaardiging
door de genade van God, dat
de kerk in de dagen van de Hervorming
uit zoveel duisternis verloste,
- dat beginsel alleen kan ons
nu vernieuwen, en een einde maken
aan ons twijfelen en weifelen, de
zelfgenoegzaamheid tenietdoen die
aan het leven knaagt, gerechtigheid
en zedelijkheid herstellen onder de
natiën, en, met één woord, de wereld
opnieuw verenigen met God,
van wie zij is losgeraakt. (Dit is ook
onze grote behoefte vandaag de dag
in 2010).
Luther had moedig het zwaard van
het Woord getrokken en hij had het
gedaan in vertrouwen op de kracht
van de waarheid. Hij sprak met het
pag - 22 -
oog op zijn eigen moedige aanval:
“Laat hem, die een goed werk wil
beginnen, dat werk aanvangen met
het vertrouwen op het goede van
zijn zaak, en niet, God beware hem
daarvoor, in de hoop daarbij hulp en
troost van de wereld te zullen ondervinden.
Wat meer is – laat hem
geen mens, ja heel de wereld niet
vrezen, want deze woorden zullen
nooit falen: “Het is goed op de Heer
te vertrouwen; en voorzeker, hij die
op de Heer vertrouwt zal niet beschaamd
gemaakt worden.”
Maar in zoverre hij de leer van de
aflaten aanviel, had Luther onbewust
verschillende dwalingen bloot
gelegd, waarvan de openbaarmaking
de paus niet welgevallig zou
zijn, omdat daardoor vroeger of
later twijfel aan zijn oppermacht
moest ontstaan. Luther zag dat nog
niet zo in.
Wanneer Luther in latere jaren terugkeek
op de enorme gevolgen
van die eenvoudige, moedige aanval,
was hij verbaasd. Hij kon niet
begrijpen hoe hij ooit de moed had
gehad om zoiets te doen. Toch was
dit geen wanordelijk werk. Wat hij

deed was in overeenstemming met
de gewoonten van zijn tijd. Hij
schreef ook naar zijn bisschop en
toonde een zeer nederige geest. Let
op zijn woorden:
“Vergeef mij, hoogeerwaardige
vader in Christus, doorluchtigste
vorst, dat ik, die slechts een opraapsel
ben onder de mensen, de aanmatiging
heb durven hebben, om aan
uw verheven hoogheid te schrijven.
De Heer Jezus Christus is mijn
getuige, dat ik, uit gevoel mijner
kleinheid en verachtelijkheid, lang
heb uitgesteld het te doen… moge
uw hoogheid zich verledigen één
enkele blik te slaan op een zandkorrel
zo als ik ben, en in uw bisschoppelijke
zachtmoedigheid genadig
mijn bede aannemen.”
Hij zond tegelijkertijd een kopie
van zijn stellingen en voegde een
brief toe voor de aartsbisschop met
het verzoek ze te lezen, om zich
te overtuigen op welke zwakke
grond de leer van de aflaten was gebouwd.
Luther verlangde met heel zijn hart,
dat de leiders en de wachters van de
kerk zouden ontwaken en een einde
maken aan de misbruiken die haar
ondermijnden. Nooit heeft iemand
een edeler en eerbiediger brief geschreven
dan deze monnik aan een
van de grootste vorsten van de kerk
en van het keizerrijk. Wat een verschil
met de vurige revolutionairen
die het gezag van de kerk verachten.
Maar alle gebeden en verzoeken
waren tevergeefs. De jonge Albert,
die helemaal opging in vermaak en
ambitieuze plannen, gaf geen ant-
woord op het ernstige schrijven van
Luther.
De bisschop van Brandenburg, het
geestelijk hoofd van Luther, aan
wie Luther ook zijn stellingen zond,
antwoordde hem dat hij daarin de
macht van de kerk aantastte en dat
de zaak boven zijn kracht was en
dat hij zich stil moest houden.
Niemand verscheen de volgende
dag om de stellingen van Luther te
bestrijden. Alleen Tetzel of een van
zijn medewerkers zouden de uitdaging
aangedurfd hebben. Maar deze
stellingen waren bestemd om op
andere plaatsen gehoord te worden
dan in een academische gehoorzaal.
Binnen twee weken werden zij gelezen
en besproken in ieder deel
van Duitsland. Binnen een maand
waren zij in Rome en was het hele
christendom ermee bekend. Een
historicus schrijft het volgende:
“In veertien dagen waren zij in elk
gedeelte van Duitsland bekend, en
binnen vier weken hadden zij bijna
de gehele christenheid doorlopen,
alsof de engelen zelf de dragers ervan
waren geweest en ze voor aller
mensenogen hadden gesteld. Niemand
kan geloven welk een opzien
zij baarden.” Even later werden zij
vertaald in het Spaans en het Nederlands
en een reiziger verkocht
ze in Jeruzalem.
Vele van de pelgrims die naar Wittenberg
waren gekomen op het feest
van Allerheiligen om een aflaat te
krijgen, gingen in plaats daarvan
naar huis met een kopie van deze
stellingen. Iedereen las ze, dacht
erover na en sprak erover. In alle
pag - 23 -
kloosters en in alle universiteiten
waren zij het onderwerp van gesprek.
De gelovige monniken, alle rechtschapen
en eerlijke mensen waren
blij met deze eenvoudige en treffende
belijdenis van de waarheid en
wensten met heel hun hart dat Luther
het werk dat hij begonnen was
zou voortzetten.
Ware godsdienst zag in deze stellingen
een slag die werd toegebracht
aan alle bijgelovigheid. De nieuwe
theologie werd begroet als de nederlaag
van alle schoolse geloofsleer.
Vorsten en overheden zagen het als
een blokkade tegen de aanmatiging
van de kerkelijke macht. (Het is
interessant dat de burgerlijke overheid
in de waarheid een scheiding
van kerk en staat zagen – de dodelijke
wonde van Openbaring 13.
Zij beseften dat het een einde zou
maken aan de heerschappij van de
kerk in de burgerlijke levens en zaken
van mensen.)
Erasmus maakte een opmerking
over het werk door te zeggen dat
hoe groter de rechtschapenheid en
reinheid van mensen was, hoe minder
zij Luther tegenstonden. Hij zei:
“Zijn leven wordt geprezen zelfs
door hen voor wie zijn geloof een
aanstoot is.”
In een volgend artikel zullen wij
zien wat er gebeurde toen deze stellingen
werkelijk doordrongen in
kloosters, in studeerkamers van geleerden
en paleizen van vorsten.

Hartziekten met angina
Hank Dalmont was agrariër. Hij
werkte jarenlang met grote landbouwmachines
uitgerust met airconditioning.
Dit had grote invloed
op zijn ooit actieve leven. Uiteindelijk
kreeg hij last van angina (pijn
op de borst). Het werd zelfs zo erg
dat hij niet uit bed kon komen en
naar de badkamer kon gaan zonder
pijn. Eenmaal bij de dokter moest
hij een angiogram laten maken.
Daarop vertelde de arts hem dat
zijn hartziekte al zo vergevorderd
was dat een bypassoperatie of een
andere ingreep niet meer mogelijk
was.
“Hank,” zei zijn arts, “het spijt me,
maar medisch gezien is er niets
meer dat we voor je kunnen doen.”
Hank kreeg een aantal medicijnen
en pijnstillers en werd naar huis gestuurd
om zijn zaken te regelen.
Maar zijn dochter was niet bereid
om op te geven. Ze had gehoord
van een gezondheidscentrum in het
westen van het land , waar hij misschien
geholpen kon worden. Zij
spoorde hem aan om daar naar toe
DE
OMMEKEER
te gaan. Hij vroeg zich af of het een
verantwoorde uitgave zou zijn –
medisch gezien was hij immers niet
meer te helpen. Toen werd de pijn
echter zo hevig dat hij besloot om
toch te gaan.
Aardige, vriendelijke mensen ontvingen
hem, en na een fysieke evaluatie
had zijn arts een gesprek met
Hank en zijn vrouw over zijn problemen.
“Hoewel mensen geboren worden
met schone, flexibele aderen die
een mensenleven meegaan, zijn
de aderen van de meeste mensen
in westerse en ontwikkelde landen
aan het verstoppen door cholesterol,
vet en calcium,” verklaarde de
dokter. “Deze aangekoekte stoffen
verharden zich en sluiten de benodigde
zuurstofvoorraad af, een
proces bekend als arteriosclerose.”
(aderverkalking)
“Gedurende de Tweede Wereldoorlog
werden de meeste Europeanen
gedwongen om hun eetgewoontes
te veranderen. In plaats van hun gebruikelijke
dieet van vlees, eieren
en melkproducten aten zij aardappelen,
granen, bonen, wortelen en
groenten. Het verrassende resul-
pag - 24 -
taat? Een drastische vermindering
van hartaanvallen gedurende enkele
jaren.”
“Dat klinkt logisch,” zei Hank. “Ik
ben altijd boer geweest en mijn
ontbijt bestond uit drie eieren met
saus en spek, gebakken aardappels
en koffie. Mijn andere maaltijden
waren niet veel beter. Ik denk” – hij
schraapte zijn keel – “dat het mijn
eetgewoontes zijn die deze situatie
veroorzaakt hebben. Ik wist niet beter.”
“U bent niet de enige,” zei de dokter
vriendelijk. “Hartziekten treffen
vier van de tien mensen in Noord-
Amerika. De medische wetenschap
komt tot de conclusie dat een dieet
met veel vet en cholesterol leidt tot
verhoging van het bloedcholesterol
en zo hartziekten kan veroorzaken.
Het goede nieuws is dat diëten met
weinig vet en cholesterol het cholesterolgehalte
in het bloed kunnen
verlagen. Dit vermindert het risico
op een hartinfarct en kan de plaque
in de vaten doen afnemen.”
“Dus is er misschien hoop voor mij,
als ik mijn dieet verander?” Hoewel
zijn stem haperde fleurde Hank op.
Is een verkeerd dieet de grootste
oorzaak van hartziekten?
“De grootste risicofactor is een verhoogd
cholesterolgehalte, wat eigenlijk
een weerspiegeling van het
dieet is. Mannen van 50 jaar met
cholesterolspiegels van meer dan
295 mg/dl (7.6 mmol/l) hebben een
negen keer zo grote kans om atherosclerose
te ontwikkelen als mannen
van dezelfde leeftijd met spiegels
onder 200 ml/dl (5.1 mmol/l). Een
verlaging van de cholesterolspiegel
met 20 procent vermindert het risico
op een hartaanval met ongeveer
50 procent.”
Er zijn nog andere belangrijke risi-

cofactoren die hartziekten kunnen
veroorzaken:
Op 60-jarige leeftijd hebben rokers
10 keer meer kans om te sterven
aan een hartaandoening dan niet-rokers.
Ongeveer 30 procent van alle
doodsoorzaken veroorzaakt door
een aandoening in de kransslagaders
heeft te maken met roken.
Eén op de drie volwassenen in
Noord-Amerika heeft een hoge
bloeddruk. Zij hebben een drie keer
zo hoge kans om te sterven aan een
hartziekte of beroerte dan een persoon
met een normale bloeddruk.
Zwaarlijvige mannen hebben vijf
keer zoveel kans om rond hun zestigste
te overlijden aan een hartkwaal,
dan mannen met een normaal
gewicht.
Andere risicofactoren zijn diabetes,
verhoogde hoeveelheid triglyceriden
(afkomstig van dierlijk vet),
een zittende leefstijl en stress.
“Alle bovenstaande risicofactoren
kunnen verminderd worden door
veranderingen in dieet en leefstijl,”
vertelde de dokter Hank. “Erfelijkheid,
leeftijd en geslacht zijn ook ri-
sicofactoren, maar hier kunnen wij
geen invloed op uitoefenen. Gelukkig
zijn zij het minst belangrijk.”
Hank was zichtbaar opgelucht. “Ik
heb dan zeker wel een paar zaken
die in mijn voordeel zijn? Ik rook
niet, ik heb geen overgewicht , en ik
heb geen diabetes!”
Zijn dokter glimlachte. “Daar heb
je gelijk in, maar toch ben je in een
vergevorderd stadium van een coronaire
hartziekte. En ja, je kan beter
worden. Je moet alleen geduld
hebben.”
Tijdens zijn eerste week kon Hank
niet veel meer doen dan naar het
restaurant lopen en lichamelijke oefeningen
doen, maar de pijn op zijn
borst werd langzamerhand minder.
Aan het einde van de tweede week
kon hij bijna een kilometer lopen
zonder pijn. Hoewel Hank blij was
dat hij vooruitging, was hij toch ook
nieuwsgierig. “Hoe komt het dat ik
zo snel opknap?” vroeg hij zijn dokter.
“Het is een te korte tijd om al
te spreken van collaterale bloedcirculatie
of plaquekentering.” (Hank
had deze termen geleerd tijdens de
medische lezingen.)
“Dat is een goede vraag,” zeiden
de artsen. “Mensen realiseren
zich niet dat, als zij teveel
vet eten, het overtollige vet hun
bloed verdikt en ervoor zorgt dat
de bloedsomloop trager wordt.
Je kunt dit melkachtige bloed
soms zien in de kleine vaten van
het menselijk oog. Het door vet
verdikte bloed is kleverig en veroorzaakt
rode bloedcellen die in
bundels aan elkaar gaan kleven.
Deze aan elkaar geplakte bloedcellen
kunnen niet voldoende
zuurstof opnemen en zijn niet in
staat om door de kleine haarvaten
te gaan.”
“U bedoelt dat een vetarm dieet
mijn eigen bloed reinigt?” vroeg
pag - 25 -
Hank ongelovig.
“Inderdaad heb je nu een dieet met
weinig vet – in jouw geval heel weinig
vet; ongeveer 10 procent van je
dagelijkse calorieën. Omdat dit vet
van nature al in je voeding zit, zie
je het niet.”
“Dus eigenlijk komt er meer zuurstof
naar mijn hartspier door mijn
eigen bloed te verdunnen!” riep
Hank uit.
“Dat is het hele idee ja. Elk extra
beetje zuurstof dat het hart bereikt
helpt om het te herstellen en vermindert
de pijn op de borst.”
“Dus het is mogelijk om beter te
worden.” Hank probeerde dit idee
te verwerken.
Hank bleef geleidelijk vooruitgaan.
Na slechts vier weken kon hij al 3.5
km per dag wandelen – langzaam,
maar zonder pijn. Door zijn onzekere
situatie besloot Hank om nog
een maand te blijven. Zijn uithoudingsvermogen
nam toe en aan het
eind van de tweede maand kon hij
ongeveer 7.5 km per dag lopen zonder
last te krijgen van angina. Hij
liep dit niet in één keer, maar verdeeld
over de dag.
Toen Hank naar huis ging droeg hij
zijn eigen koffer naar de auto. Hij
laat weten dat hij nu bijna de hele
dag kan werken. Hij doet het langzaam
aan. Soms heeft hij een week
nodig om iets af te maken in plaats
van één dag. “Maar ik doe het zonder
pijn, zolang ik mezelf maar rustig
houd. Ik heb nog een lange weg
te gaan, maar beetje bij beetje neemt
mijn uithoudingsvermogen toe. Ik
voel mijn herstel als een zegen van
God en ik dank Hem daar dagelijks
voor. Ik zou graag mijn ervaring delen
met anderen, die vinden dat de
weg te moeilijk is of dat het herstel
te langzaam gaat. Houd vol. Het leven
is het waard !.”

KINDERVERHAAL...
EEN BOODSCHAP VOOR EEN MEISJE
Mevrouw White hield heel erg veel
van kleine kinderen. Zij hield niet
alleen van haar eigen zonen, maar
ze hield ook van andere kinderen en
zei vaak tegen hun moeders: “Jullie
kinderen zijn heel kostbaar voor de
Heiland.” Hij houdt meer van hen
dan het voor iemand mogelijk is te
beseffen.” Toen ze ouder werd was
ze blij om haar kleinkinderen bij
zich te hebben. Terwijl ze toekeek
hoe ze werkten en speelden, begreep
ze beter dan ooit hoe God een
wakend oog houdt over Zijn kinderen
en hen liefheeft.
Op een dag hoorde ze hoe de moeder
van Ella White haar voorlas
over de komst van Jezus met macht
en grote heerlijkheid. Het kleine
meisje van vijf luisterde aandachtig.
“Wat!” vroeg ze, “Komt Jezus
echt naar deze wereld terug?”
Ja, mijn kindje,” antwoordde de
moeder, “Jezus zal komen om Zijn
volk mee te nemen om voor altijd
bij Hem te zijn. Hij zal al diegenen
meenemen die Zijn wil doen.”
“O,” zei het kind, “Waarom heeft
u dat niet eerder gezegd? Wanneer
komt Hij?”
“Wij weten niet precies wanneer,
maar Christus komt spoedig.”
“O, moeder, ik wil dat Jezus mij
meeneemt, maar ik denk dat ik niet
klaar ben om met Hem mee te gaan.
Ik ben bang dat ik niet altijd een
goed meisje ben geweest. Wat moet
ik doen?”
“Je moet je hartje aan Jezus geven,
dan zul je gewillig zijn om je eigen
wil op te geven en dat te doen wat
Hem behaagt.”
“Maar moeder hoe kan ik dat doen?
Het is moeilijk voor mij om mijn
eigen wil op te geven. Ik ben bang
dat Jezus zal komen en mij bezig
zal vinden met het doen van dingen
die ik wil doen in plaats van de dingen
die Hij wil dat ik doe. Wat moet
ik doen, moeder?”
“Je moet aan Jezus vragen om je
een hartje te geven dat Zijn wil wil
doen. Hij zal je gebed verhoren en
je een nieuw hartje geven zodat je
Zijn wil wilt doen in plaats van je
eigen wil.”
“Wanneer zal ik dat doen? Ik wil
niet wachten tot ik vanavond ga
bidden, kunnen we niet nu meteen
bidden?”
Terwijl Ella’s moeder neerknielde
om met haar te bidden, zei het
meisje: “Lieve Heer, verander alstublieft
mijn boze hartje. U weet
hoe moeilijk het voor mij is om
mijn eigen wil op te geven. Help
mij, Jezus, want ik weet niet wat ik
pag - 26 -
moet doen.”
Natuurlijk hoorde de Here het gebed
van het meisje en hielp haar om
vriendelijk en goed te zijn. Hij hielp
haar om haar eigen wil op te geven,
elke keer wanneer zij eraan dacht
om het Hem te vragen. Hoe blij
maakte het haar grootmoeder om te
zien dat zelfs een heel klein meisje
echt wel kon begrijpen wat Jezus
precies wil dat zijn kinderen doen
om gereed te zijn voor zijn komst.
Op een avond, jaren later, knielde
hetzelfde meisje als gewoonlijk
naast haar bed om te bidden. Maar
op deze avond was ze niet blij, want
het leek haar alsof Jezus ver, ver
weg was, en dat Hij haar gebed helemaal
niet hoorde. Ella was veertien
jaar oud, maar ze wist dat ze
niet zo zorgvuldig was om de wil
van de Heiland te doen als ze ooit
gedaan had.
Na een lange tijd stapte ze in bed en

met tranen die op het kussen vielen,
zei ze: “O, God, ik voel me helemaal
verkeerd, maar ik ga U vertrouwen
en geloven dat U mij lief
hebt, en dat U mij zult laten zien
wat het probleem is en mij zult helpen
om het goed te maken.”
De volgende dag waren zij en haar
zusje Mabel, die tien jaar was, in
de keuken, toen ze het rijtuig van
grootmoeder White hoorden aankomen.
De meisjes renden blij naar
buiten om haar te begroeten. Mevrouw
White kwam binnen en ging
zitten. Ze begroette de meisjes en
bewonderde de tweelingbroertjes
die nog maar zeven maanden oud
waren. Toen wendde ze zich tot
Ella’s moeder en zei op haar lieve,
vriendelijke manier: “Ik zou willen
dat Willie zijn hele gezin bij elkaar
roept, want ik heb iets tegen hen te
zeggen.”Zij noemde haar zoon altijd
Willie. Al snel zat iedereen in
de kamer. De meisjes hielden ieder
een van de kleine broertjes op hun
schoot, zoals ze vaak deden bij de
wijding. Toen nam grootmoeder
enkele bladzijden papier uit haar tas
en begon te lezen.
“Ik kon niet meer slapen na elf uur.
In de nacht werden mij instructies
van God gegeven. Er stond iemand
bij mij die sprak.”
Iedereen in de kamer was ernstig.
De meisjes stopten met het spelen
met de tweeling en luisterden aandachtig.
Zij wisten wie het was die
grootmoeder bedoelde toen ze zei:
“Er stond iemand bij mij die sprak.”
Zij hadden haar vaak horen spreken
over de prachtige engel die met
haar kwam spreken in een visioen.
Zij hadden haar heel vaak de woorden
van waarschuwing en instructie
horen herhalen die de engel tot haar
had gesproken voor Gods volk.
Mevrouw White las dat de engel be-
langstelling had voor dit gezin. Er
werd haar gezegd om de kinderen
te vertellen dat ze meer tijd moesten
nemen om de Bijbel te lezen en
te bestuderen.
“Is het mogelijk,” dacht Ella, “dat
God Zijn engel van de hemel heeft
gezonden met een boodschap alleen
voor ons?”
Terwijl haar grootmoeder doorlas,
besefte ze dat de engel gestuurd
was met een boodschap voor hen.
Mevrouw White las dat de kinderen
niet begrepen dat een deel van hun
opvoeding hen geleerd moest worden
om de kleine taken in het leven
goed te doen. Al hun werk zou zo
goed gedaan moeten worden dat het
op ieder moment een examen zou
doorstaan.
“De meisjes moeten hun gewoonten
van netheid verbeteren en het
schoonhouden en verstellen van
hun kleding,” las ze voor het gezin.
Ella en Mabel keken elkaar aan. Als
er iets was dat deze meisjes haatten
dan was het het stoppen van sokken
en verstellen van jurken. “God heeft
gezien dat ik niet van deze kleine
dingen houd,” dacht Ella.
pag - 27 -
“Zijn engelen kijken hoe ze behulpzaam
kunnen zijn in jullie gezin,”
las mevrouw White verder, “hoe
ze met jullie kinderen kunnen samenwerken
zodat zij het beeld van
Christus zullen weerspiegelen in
hun karakter.”
Toen keek mevrouw White de kinderen
recht aan terwijl ze las: “In
het doen van huishoudelijk werk
worden slordige, nalatige gewoontes
gevormd. De gewoontes van
wanorde waaraan nu toegegeven
wordt, zullen, tenzij ze gecorrigeerd
worden, naar elke fase van
het leven meegenomen worden en
het leven zal bedorven worden voor
echt zendingswerk.
Laat het jullie eerste werk zijn erop
te letten dat alles in jullie eigen kamer
opgeruimd is, alle vuil en stof
zorgvuldig weggenomen. God is
ontstemd over de gewoontes die jullie
vormen. Vorm goede gewoontes
zelfs in kleding, laat jullie uiterlijk
netjes en aantrekkelijk zijn, want de
engelen letten op die dingen.
Boeken moeten opzij gelegd worden
voor de juiste tijd, en er moet
niet meer studie gedaan worden dan
er tijd is zonder het huishoudelijke
werk te verwaarlozen.

In het onmiddellijk, netjes en getrouw
doen van jullie dagelijkse
taken, zijn jullie zendelingen. Jullie
geven een getuigenis voor Jezus.
Jullie laten zien dat de godsdienst
van Christus jullie niet slordig,
grof, of oneerbiedig naar jullie ouders
maakt door niet te luisteren
naar hun raad en onderricht.
De godsdienst van de Bijbel zal jullie
vriendelijk, attent en getrouw
maken. Jullie zullen niet de kleine
dingen verwaarlozen die gedaan
moeten worden om een nette, gezonde
uitstraling te geven, zelfs aan
de keuken. “Wie in zeer weinig getrouw
is, is ook in veel getrouw.”
Toen mevrouw White klaar was
met het lezen van de lange brief,
gaf ze hem aan haar zoon en zei:
“Dit is de boodschap die ik aan jou
moest geven. Ik raad je aan om er
acht op te slaan.
Ze praatte een poosje met het gezin,
hen zeggende dat ze niet ontmoedigd
moesten zijn, dat God hen
liefhad en gezien had hoeveel zij
opgeofferd hadden. Hemelse engelen
zouden bij de kinderen zijn
om hen te helpen hun verkeerde
gewoontes te veranderen.
Toen haar grootmoeder was vertrokken
zat Ella heel stil te denken.
Zij had God gevraagd om haar te
helpen en haar te laten zien wat er
verkeerd was in haar leven en die
nacht had Zijn engel bij Gods boodschapster
gestaan, toen hij raad en
advies gaf. Hij had zelfs Ella en
Mabel bij naam genoemd.
Ella stond op uit haar stoel, vastbesloten
om haar werk zo goed als
ze kon te doen. “Kom mee Mabel,”
zei ze. De meisjes gingen naar hun
eigen kamer en begonnen te stoffen
en schoon te maken. Al heel snel
was de kamer zo schoon en opgeruimd
als maar mogelijk is. De boe-
ken stonden recht en gelijkmatig op
de boekenplanken. De kledingkast,
de bureauladen en elke hoek van
de kamer waren grondig schoongemaakt.
“De engelen zagen alles,” zei Ella
tegen Mabel, “maar als zij het zagen
toen we het werk veronachtzaamden,
zullen ze het ook zien
wanneer het goed is gedaan.”
Het huis waar zij woonden, in een
half verlaten dorp in Australië, was
oud en moeilijk schoon te houden.
De vloeren waren van ruwe planken
gemaakt die moesten worden
geschrobd met een harde borstel en
er waren geen moderne hulpmiddelen
die nu het huishouden gemakkelijker
maken. Er was geen warm
waterkraan, geen elektriciteit, geen
wasmachine. Dit maakte het huishoudelijke
werk moeilijk en elk
meisje moest haar deel doen.
Het was Mabels taak om de lange
rij olielampen schoon te maken en
pag - 28 -
te poetsen tot ze blonken en iedere
dag met nieuwe olie te vullen.
Toen moeder een poosje later in de
keuken kwam, zag ze het meisje
kijken naar de lampen. “Ik heb niet
alle elf lampen laten blinken,” zei
Mabel ernstig, “maar ik zal mijn
best doen om ze van nu aan beter
te poetsen.”
“Hou nog even vol,” zei moeder opgewekt.
“Binnenkort zullen we een
fijn huisje voor onszelf hebben in
het bos vlakbij de nieuwe school.”
Maar toen zei ze erbij: “Maar laat
ons intussen allemaal ons best
doen om dit armoedige, oude huis
zo prettig mogelijk te maken voor
elkaar en voor de engelen, die zo
onzelfzuchtig zijn dat ze de hemel
verlaten, waar alles in volmaakte
orde is, en hier naar ons toe komen
om bij ons te zijn.”
Vele jaren lang schaamde Ella zich
als iemand in de familie vertelde
hoe ze terechtgewezen was door
een engel. Maar nu ze zelf een gezin
heeft met volwassen kinderen,
waarvan er een een zendeling is in
Afrika, weet ze dat de boodschap
die haar hielp toen ze een ontmoedigd
meisje was, ook andere jongens
en meisjes kan helpen die
verzocht worden om hun werk te
veronachtzamen en te denken dat
toch niemand het ziet.
De engelen zien het wanneer wij
onze plicht niet doen, maar ze zien
het ook wanneer we het goed doen.
Hoe geweldig is het dat de grote
Schepper, die miljoenen werelden
in de ruimte plaatst, ziet hoe wij
onze kleine taken doen en dat Hij
het beschouwt als zendingswerk als
we het “onmiddellijk, netjes en getrouw”
doen, omdat we Hem liefhebben.

DANIEL - HET BOEK VAN BEVRIJDING
Het thema bevrijding loopt als een
rode draad door het boek Daniël.
Laat ons in het kort kijken naar zeven
bevrijdingen van Gods volk,
die in dit boek naar voren worden
gebracht.
1. Bevrijding van het decreet tegen
de wijzen van Babylon
“Toen het bevel werd uitgevaardigd,
dat de wijzen gedood zouden
worden, liepen ook Daniël en
diens metgezellen gevaar gedood te
worden.” Daniël 2: 13. Dit was de
reden dat Daniël en zijn vrienden
barmhartigheid moesten afsmeken
van de God des hemels. (vers 18).
Het geheim van de droom van de
koning en de uitlegging werden geopenbaard
en de profeet en zijn drie
metgezellen werden bevrijd.
2. Bevrijding uit de vurige oven
“Gij, o koning, hebt bevel gegeven,
dat iedereen … zich ter aarde werpen
zal en het gouden beeld aanbidden,
en dat ieder die zich niet ter
aarde nederwerpt en aanbidt, in de
brandende vuuroven zal geworpen
worden.” Daniël 3: 10, 11. Toen de
drie Hebreeuwse jongelingen hun
trouw aan de God des hemels bewezen
hadden en in de vurige oven
waren geworpen, keek de koning in
de oven en riep uit: “Zie, ik zie vier
mannen vrij wandelen midden in
het vuur, en zij hebben geen letsel,
en het uiterlijk van de vierde gelijkt
op dat van een zoon der goden!”
Niemand anders dan de Zoon van
God (Jezus Christus) bracht bevrijding.
3. Bevrijding uit de leeuwenkuil
“ Dus schreef koning Darius dat be-
velschrift met dat verbod.” “Daarop
gaf de koning bevel en men haalde
Daniël en wierp hem in de leeuwenkuil.”
Daniël 6: 10, 17. Toen kwam
de grote vraag: “Daniël, gij dienaar
van de levende God, heeft uw God,
die gij zo volhardend dient, u van
de leeuwen kunnen bevrijden?”
vers 21. Na de bevrijding van Daniël
schreef Darius: “…de levende
God …Hij bevrijdt en redt…” vers
27, 28.
4. Bevrijding in de herbouw van
de tempel
De Joden kregen onder Kores toestemming
om naar hun land terug te
keren en hun tempel te herbouwen.
Maar er kwam weerstand tegen hun
werk. Door valse berichten probeerde
Satan het werk van herstel
te verhinderen.
“Drie weken lang streed Gabriël
met de machten der duisternis, in
zijn pogen de invloeden die in de
geest van Kores aan het werk waren,
tegen te staan; en eer de strijd eindigde,
kwam Christus zelf Gabriël
te hulp. “De vorst van het koninkrijk
der Perzen stond eenentwintig
dagen tegenover mij,” zei Gabriël;
“doch zie, Michaël, een der voornaamste
vorsten, kwam mij te hulp,
zodat ik daar, bij de koningen der
Perzen, de overhand behield.” Daniël
10: 13. De hemel had alles gedaan
wat mogelijk was ten behoeve
van Gods volk. Eindelijk werd de
overwinning behaald.” Profeten en
Koningen 348.
5. Bevrijding van pauselijke overheersing
In een profetisch visioen voorzag
Daniël de verdrukking van de chris-
pag - 29 -
telijke kerk door de “Kleine horen.”
(Daniël 7: 8, 25). Maar de periode
van pauselijke heerschappij zou tot
een einde komen. “Zij zullen in zijn
macht gegeven worden voor een
tijd en tijden en een halve tijd.” De
boodschap van gerechtigheid door
het geloof veroorzaakte een dodelijke
wonde aan het pausdom en
Gods volk werd bevrijd.
6. Eeuwige bevrijding van zonde
Maar de gedachte van bevrijding
in het boek Daniël heeft een nog
verstrekkender toepassing en bevat
Gods volk van alle tijden. De profeet
brengt het grote oordeelswerk
voor Gods volk naar voren. (Daniël
7: 9-14). In dit werk van oordeel en
uiteindelijke verzoening worden de
heiligen voor altijd bevrijd van zonde
en verzegeld met het zegel van
de levende God. (Getuigenissen
voor de gemeente deel 5, 387-390).
En zo zegt de Schrift: “Dan zal de
vierschaar zich nederzetten, en men
zal hem de heerschappij ontnemen
en hem verdelgen en vernietigen tot
het einde.” Daniël 7: 26. Christus
wordt voorgesteld als de Bevrijder
van zijn volk – niet alleen van uitwendig
gevaar, maar van de innerlijke
bedorvenheid van de natuur.
7. Bevrijding in de tijd der
benauwdheid
“Te dien tijde zal Michaël opstaan,
de grote vorst, die de zonen van uw
volk terzijde staat; en er zal een tijd
van grote benauwdheid zijn, zoals
er niet geweest is sinds er volken
bestaan, tot op die tijd toe. Maar in
die tijd zal uw volk ontkomen: al
wie in het boek geschreven wordt
bevonden.” Daniël 12: 1

Boeken van de Bazuin te Sion.
De Zondagswet, A.T.Jones € 4,30
De Zondagswet, J.Marcussen € 0,45
De zondag komt, G.Edward Reid. € 6,60
De geschiedenis van de sabbat, J.N.Andrews € 7,95
Een Sabbatreis van Genesis naar Openb.I.A.Wijngaarde € 3,00
Idem, bij tien of meer € 2,00
Gedachten over Daniël,
Gedachten over Daniël, compilatie geschriften E.G.White € 3,40
Gedachten over de Openbaring -
compilatie van geschriften van E.G.White € 5,70
Daniël en de Openbaring, A de Ligne € 9,10
Daniël, Uriah Smith (leergebonden) € 7,95
Openbaring, Uriah Smith (leergebonden) € 7,95
De twee Babylons, A.Hislop (leergebonden) € 7,95
Jesus has a message for you today ( Engels ) € 7,00
Het pad naar de troon van God, S.Peck € 6,25
Het gefundeerde geloof van de gemeente, pioniers € 4,30
Perfection, Pioneers ( Engels ) € 4,30
Christus onze Hogepriester, A.T.Jones € 3,40
Organisatie of Organisme, 50 jaar discussie binnen Z.D.A. € 5,00
Omega 2, Lewis Walton € 6,15
De kerkhervorming, Maarten Luther, 4 delen, J.H.dÁubigné € 31,00
De kerkhervorming, J.Calvijn, 5 delen, J.H.dÁubigné € 55,00
Christus en de Wet, E.J.Waggoner € 3,40
Christus en Zijn Gerechtigheid, E.J.Waggoner € 2,25
Het geloof leeft, A.T.Jones, E.J.Waggoner € 4,30
Bijbellezingen voor het huisgezin € 16,30
Gods Eeuwig Voornemen(bijbellessen + antwoorden) € 12,00
God’s Eternal Purpose, Wim Wiggers ( Engels ) € 10,00
Het kleine mysterie en de schepping, Dennis Crews € 4,50
Over Schepping en Evolutie, Dwight K.Nelson € 5,00
Zin en onzin over dood en opstanding, Martino Tomasi € 3,00
Een reis in het bovennatuurlijke, R.J.Morneau € 3,20
Van Rock en Roll tot Rots der eeuwen, Brian S. Neumann € 3,00
De man die niet gedood kon worden, S.Maxwell € 5,50
Het laatste geschenk van een moeder, Charles A.Tayler € 3,00
Altijd dichtbij € 3,50
Ongelooflijke antwoorden op gebed, R.J.Morneau € 3,25
Meer Ongelooflijke antwoorden op gebed, R.J.Morneau € 3,25
Gebedsgenezing, E.W. Farnsworth € 3,40
Een nieuwe start, V.W.Foster € 5,90
Het Weimar kookboek € 6,60
pag - 30 -
STICHTING
DE
BAZUIN TE SION
Besteladres:
Postbus 30
2957 ZG
Nieuw-Lekkerland
tel. 0184-681616
Giro 140 62 00
ABN/Amro 59.18.60.724
Email
ndouden@zonnet.nl
Web: www.bazuintesion.nl
.... en dezen
onderscheidden zich
gunstig... daar zij het
woord met alle
bereidwilligheid aannamen
en dagelijks de Schriften
nagingen, of deze dingen
zo waren.
Hand. 17: 11
AFZENDER
MARIAN en BEN PEL
STRUIKENLAAN 34
4631 AN
HOOGERHEIDE

Boeken van de Bazuin te Sion.
Brochures
Alternatieve geneeswijze en spiritisme € 4,00
Trouwen of samenwonen € 2,50
Geen tijd om feest te vieren, M.Grosboll € 2,00
Kinderen aan het avondmaal € 0,90
Oecumenisch netwerk € 2,50
De Joden en Israël € 2,50
Het begin van het einde, M.L.Andreassen € 4,00
Romeinen 7, W.Wiggers € 1,15
Het Heiligdom in de hemel en het hart ( geïllustreerd ) € 5,00
Bijbel uitleg € 2,50
De tekst van het Nieuwe Testament, Dr.J.van Bruggen € 2,50
Hoe bestudeer ik de Bijbel € 2,50
Verhalen van kleine Ellen en de boodschap (Kinderboekje) € 2,70
Het heiligdom voor kinderen (lessen en werkjes) € 4,55
Jezus Christus binnen de godheid € 2,50
Volmaaktheid in het licht van het oordeel en de 2de komst € 2,50
De uitstorting van de Heilige Geest € 2,50
De toegerekende gerechtigheid e/d 3de engelboodschap € 4,00
De boodschap van 1888 € 3,00
De Strijd achter de schermen € 0,15
Het oordeel over de goddelozen € 0,25
Als een mens sterft, wat dan € 0,25
Het hiernamaals, hoe zit dat? € 0,25
Hoe zit dat eigenlijk met de zondag? € 0,25
Als nieuw geboren ( volwassen doop) € 0,25
Kinderboeken
Huisje aan de waterkant € 0,50
Oma vertelt € 0,50
De zwarte boer € 0,50
Toe vertel eens wat € 0,50
Obed de herdersjongen € 0,50
Helpende handen € 2,00
Zodra uw betaling bij ons binnen is, wordt het bestelde toegezonden.
Bovenstaande prijzen zijn exclusief eventueel bijkomende portokosten.
prijslijst Maart 2010.
pag - 31 -

Boeken van de Ellen G.White Stichting
Conflictserie bestaande uit:
Patriarchen en Profeten, Profeten en Koningen,
De Wens der eeuwen, Van Jeruzalem tot Rome,
De Grote Strijd, leergebonden € 60,00
Patriarchen en Profeten, leergebonden € 14,75
Profeten en Koningen, leergebonden € 14,75
De Wens der Eeuwen, leergebonden € 14,75
De Wens der Eeuwen, pocket € 4,00
Van Jeruzalem tot Rome, leergebonden € 14,75
De Grote Strijd, leergebonden € 14,75
De Grote Strijd ( Het Grote Conflict), pocket € 1,35
Lessen uit het Leven van Alledag € 7,95
De Nieuwe Wereldorde..?(bij 10 of meer, €0,35 p/st) € 0,45
Schreden naar Christus- harde kaft € 1,90
Schreden naar Christus- pocket € 0,70
Het lijden van Christus (bij 10 of meer, €0,35 p/st) € 0,45
De Daad bij het Woord € 5,00
Karaktervorming € 3,85
Hoe leid ik mijn kind (gebonden harde kaft) € 14,75
Brieven aan jonge mensen € 4,80
Boodschappen voor jonge mensen € 5,00
Het bijbels gezin € 11,50
Schatkamer der Getuigenissen deel 1,2,3 per deel € 8,85
Getuigenissen voor de gemeente, deel 5 € 14,75
Eerste geschriften € 8,85
Bijbelkommentaar deel 7A € 18,15
De Geest der Profetie € 3,85
De boodschapster des Heren € 4,00
Schetsen uit het leven van Ellen G. White (harde kaft) € 11,50
De Weg tot Gezondheid (pocket) € 5,65
De Weg tot Gezondheid (leergebonden) € 7,95
Geluk en Gezondheid € 3,40
Adviezen over dieet en voeding € 10,50
Het geloof waardoor ik leef (Bijbels dagboek) € 7,95
Maranatha (leergebonden, Bijbels dagboek) € 8,50
Christus weerspiegelen, (leergebonden, Bijbels dagboek) € 11,50
De Grote Strijd ( 22 cassettes in doos ) € 47,65
Eerste Geschriften ( 9 cassettes in doos ) € 22,90
Schreden naar Christus ( 3 cassettes ) € 7,50
Zodra uw betaling bij ons binnen is, wordt het bestelde toegezonden
Bovenstaande prijzen zijn exclusief eventueel bijkomende portokosten.
Prijslijst Maart 2010
pag - 32 -
De ELLEN G.WHITE
Stichting.
Postbus 30
2957 ZG
Nieuw-Lekkerland
tel: 0184 - 681616
Giro 1022 566
ABN 53 34 16 000
E-mail
ndouden@zonnet.nl
Web: www.bazuintesion.nl
.... Zalig hij, die voorleest,
en zij, die horen de
woorden der profetie,
en bewaren, hetgeen daarin
geschreven staat,
want de tijd is nabij.
Openbaring 1:3
AFZENDER
MARIAN en BEN PEL
STRUIKENLAAN 34
4631 AN
HOOGERHEIDE