24.09.2013 Views

De huid - Wim Hage.pdf - Overspoor

De huid - Wim Hage.pdf - Overspoor

De huid - Wim Hage.pdf - Overspoor

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Bestel het boek op www.gigaboek.nl/content/<strong>huid</strong>/boekinfo.htm<br />

je nou voor stoms’) en hij kwam dreigend op me af;<br />

ik draaide me om en ging, de armen en benen<br />

gespreid, tegen ’n tankwand staan (ik genoot al); ik<br />

hoorde hem dichterbij komen, hoorde hem achter<br />

me stilstaan, hoorde hem verward denken wat te<br />

doen, en wachtte vol verwachting; (‘klootzak, echt<br />

weer wat voor jou, hoor, zoiets lulligs’); hij zei niets<br />

meer, en ik wachtte.<br />

‘Vuile stommerik, ’n riem van zestien euro naar de<br />

haaien, daar zal‐ie van lusten,’ en ik trok hem snel<br />

bij zijn voeten onderuit; hij viel met zijn hoofd tegen<br />

de wand, bleef liggen (huilde hij) roerloos (‘o god,<br />

schat, heb ik je pijn gedaan, dat was niet m’n<br />

bedoeling, hoor’) en ik knielde neer bij z’n hoofd<br />

(hij huilde echt) en kuste hem op het voorhoofd<br />

(‘sorry hoor, vergeef me, toe schat, vergeef me het’)<br />

maar hij bleef, roerloos, huilen.<br />

Ik stond op en probeerde na te denken; liep op en<br />

neer, knielde weer bij hem, kuste hem, maar hij bleef<br />

onverschillig (hij wóu dit, hij viel met opzet tegen de<br />

wand, hij wil dat ik slaafs bij hem neerkniel) en liep<br />

weg, achter een tank, en bleef zitten (ik kan hem<br />

nooit volgen, hij doet zo vreemd), maar hij kwam me<br />

niet achterna; ik werd ongerust en ging terug.<br />

60

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!