De huid - Wim Hage.pdf - Overspoor

Bestel het boek op www.gigaboek.nl/content/huid/boekinfo.htm
mijn dromen, was bang voor mezelf; ik was
wanhopig, weet je; ik wilde je zien, ik wilde je de
ogen openen, maar ik wist dat je blind zou zijn
voor mijn wereld.
Daarom stak ik naalden door je ogen, weet je; om
je de ogen te openen, letterlijk. Je denkt dat je
koning bent in het land der blinden: Koning
Eenoog. Maar je bent blind, weet je, je leeft niet in
het land der blinden, je leeft in het land der
tweeogen, en jij, met je ene oog, bent geen koning:
jij bent de blinde, snap je?’
Hij ging naast me zitten en sloeg zijn arm om mijn
middel, hij beefde erg.
‘Peter,’ zei ik, ‘ik wilde dood, echt, ik kon niet
zonder je leven, en dat wist ik, toen pas...
Ik heb gehuild, gepiekerd, mezelf moed ingepraat,
ik heb slaaptabletten gekregen, ik heb mezelf
gepijnigd, weet je dat, gepijnigd...
Ik heb mezelf een keer aan de vloer vast‐genageld;
ik heb op zo’n avond een nagel door mijn oor
geslagen, en ik heb liggen wachten op je komst,
en je bent niet gekomen...
44