De huid - Wim Hage.pdf - Overspoor

Bestel het boek op www.gigaboek.nl/content/huid/boekinfo.htm
minuten was ze zijn eenzame tragische wereldje
binnengedrongen.
Verbaasd had ze geluisterd, ze vroeg hem om de
zoveel weken terug te komen, ze voorvoelde de
dreigende ineenstorting.
Ten slotte hield ze op met het zuiver medische
werk; ze was alleen nog maar geïnteresseerd in
die vele in Delft ronddolende schimmen die
gevangen zaten in een wereld van angst, dreiging,
chantage, geestelijke mishandeling.
Ze was ook de enige die hem niet van zijn ouders
wilde scheiden; hij hield van zijn ouders, zijn haat
tegen hen was zelf‐bescherming, als hij ze toen
niet gehaat had, was hij een sul geworden, hun
sul, hun kantoorsul, hun eeuwig vrijgezelle
seksloze sul.
Door ze te haten had hij zijn leven gered; door ze
te haten kon hij gaan studeren, door ze te haten
kon hij zijn leventje leven. Er was geen andere
mogelijkheid, toen, en dat maakte zijn nachten
soms ondoorkoombaar.
Hij had zijn ouders verschrikkelijk pijn moeten
doen om te kunnen leven.
38