De huid - Wim Hage.pdf - Overspoor

Bestel het boek op www.gigaboek.nl/content/huid/boekinfo.htm
Alles wat ik aanraak verdwijnt; ik streel mijn
eigen huid niet meer, die schuurpapieren
zandwoestijn. Over de vloer gebogen zittend,
streelde hij de scherven, de pils, de lege en volle
flessen, de pis en het bloed.
Ik vertik het om nog maar één traan te vergieten
voor die onmenselijke profiteurs!
Hij keek naar de kaars en zag visioenen van de
mensen die hij gekend had, en die dood waren: ze
liepen de zee in, verdronken zich: al waren ze
allang dood.
Het knulletje dat zich doodgehongerd had, het
knulletje uit de winkel beneden, die zich op zijn
moter te pletter reed, de Nutriciaman die nog
nooit seksueel contact gehad had, het geniale
studentje, op het platje boven de ingang van de
flat.
Diezelfde nacht had hij bij Jan geslapen omdat hij
bang was te springen. In pyjama moest hij zijn
kamer uitgerend zijn.
Zijn broer, zijn broer, die nooit protesteerde, die
alles in zich hield, die alleen zijn vingers in elkaar
167