De huid - Wim Hage.pdf - Overspoor

Bestel het boek op www.gigaboek.nl/content/huid/boekinfo.htm
lang en leeg. Met het eerste flesje spoelde hij de
pillen weg; het andere flesje stortte hij uit over zijn
hoofd, toch douchte hij ook even.
Ik doop u in de naam van de heilige Johannes, in
the name of the King of the Sea, Port of Refuge to the
warm sons of men, unable to live; John, ik doop U in
de naam van de ontheiligde Johanna, die slechts
eenmaal, in de grotten van Dinant, echt werkelijk
bemind werd. Ik doop U in de naam van Hans, die
verlamd en stom, met ineen‐gekrompen vingers,
ontsteld naar zijn eigen lijk keek. Hij sloeg de
flessen tegen elkaar stuk; hij werkte in een
bierfabriek, en moest controleren of er kapotte
flesjes waren tussen die duizenden flessen die op de
lopende band voor zijn ogen langs denderden.
Hij deed het te goed; hij moest er toen zo nu en
dan kapotte flesjes tussen laten staan: dan kon de
man aan de vulmachine tenminste even een
sjekkie draaien, als de machine door de kapotte
flesjes onklaar geraakt was, en op de monteurs
gewacht moest worden. Hij kroop door de
scherven van de kapotte flesjes naar de koelkast
en smeet alle flesjes naar zijn bed.
Met het laatste flesje in de hand kroop hij naar de
bank. Zijn voet deed pijn, zijn knieën tintelden,
zijn huid voelde branderig.
165