De huid - Wim Hage.pdf - Overspoor

Bestel het boek op www.gigaboek.nl/content/huid/boekinfo.htm
als voor Leo zelf zo onbegrijpelijk.
Eenmaal in de Schakel aangekomen ‐ waar Jan
ook al niet was ‐ ontdekte hij snel een kennis uit
Delft ‐ het was te gek ‐, een ontzettend mooie
jongen die in Delft meestal met een vriendin liep,
maar hier kennelijk andere voorkeuren bleek te
hebben.
Hij danste met een vrijwel even gave jongen: ze
waren het mooiste paar, het fascinerendste paar,
ze dansten zo puur en ontspannen (kiemvrij,
bacterievrij, vacuüm verpakt, er schoten hem de
meest idiote woorden in toen hij ze zag) dat ze een
eigen wereldje waren geworden in die massa: een
serene wereld van volkomen onschuld.
En hij voelde het meteen: ze hoorden hier niet
thuis, hun echtheid was te schokkend voor die
zachtgolvende massa tutten en trutten en jagers en
tobbers.
Hij vroeg de mooie naamloze jongen (vaak kwam
het slecht uit dat hij geen namen kon onthouden)
of hij een slaapplaats voor hem wist, maar de
mooie jongen wist niets voor hem, wat natuurlijk
onzin moest zijn. Maar hij begreep wel dat zijn
148