You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Bestel het boek op www.gigaboek.nl/content/<strong>huid</strong>/boekinfo.htm<br />
Ja, maar dat maakt mij niks uit ‐ was hij dron‐ken?<br />
Steeds keerde hij even terug naar Leo, naar die<br />
onbekende. Hij wist niets van Bart, had niet eens<br />
goed naar hem gekeken: Bart was er, zoals alles er<br />
was, vanzelfsprekend, zonder‐ meer.<br />
Hij leefde, alles bewoog, iedereen bewoog; alles<br />
leefde; ze pikten zijn cynisme; lachten mee met<br />
zijn zelfspot; bespotte iedereen; ze lachten; en hij<br />
maakte ze weer aan het lachen, ze hielden van hem<br />
‐ was hij dronken? Hij sprak taboeloos, schokkend<br />
soms, ze hoefden hem niet voor de gek te houden;<br />
hij doorzag alles.<br />
Iedereen wist dat het een zieke tent was, iedereen<br />
die daar kwam was contact‐gestoord; hij was een<br />
groteske hoer, een psychiater, een maatschappelijk<br />
werker, een heilige ook: hij maakte leven.<br />
Zijn bed was smal, te smal voor twee, onmogelijk<br />
smal voor drie. Toch zag hij Leo en Bart naast zich.<br />
Toen: Leo lag alleen op bed, uitgeput, slapend,<br />
aangekleed nog: hij en die onbekende Bart<br />
tegenover elkaar zittend op de vloer, naakt, zijn<br />
jeneverfles leeg‐zuipend ‐ was hij dronken? Leo<br />
speelde niet meer mee: toch: iemand streelde zijn<br />
dijen, heel zacht, heel teder: hij werd er wakker van;<br />
hij dacht dat het Bart was; toch opende hij zijn ogen<br />
even; en schrok: het was Leo.<br />
129
Change language