619 Zitting van 9 december 2011 Verontschuldigd ... - Wevelgem

663
Zitting van 9 december 2011
Dit meerjarenplan krijgt zijn vorm door het opstellen van een strategische nota,
waarin de verschillende beleidsdoelstellingen met de eraan verbonden actieplannen
en concrete acties worden verwoord.
Daarnaast wordt dit geplande beleid ook in een financieel doelstellingenplan
vertaald. Hieruit kunnen we afleiden welke de financiële gevolgen zullen zijn van
het geplande beleid, zowel inzake exploitatie, investeringen als andere
verrichtingen.
Zoals reeds aangehaald bestaat de ultieme toets hier ook uit het ‘Resultaat op
kasbasis’ en de ‘Autofinancieringsmarge’.
Zoals uit de berekeningen blijkt, voldoet het financieel beleid van de gemeente aan
de gestelde eisen.
In de toelichting bij het meerjarenplan staat beschreven hoe de berekeningen tot
stand kwamen.
We verwijzen ook naar de toelichting inzake de fiscaliteit waar naast een
opsomming van de bestaande belastingreglementen ook een duiding gegeven wordt
van de toekomstige ontvangsten inzake de voornaamste aanvullende belastingen.
De toekomstige evolutie van de exploitatie wordt eveneens geschetst in een
jaaroverschrijdend kader, waarbij bijzondere aandacht wordt besteed aan de
evolutie van de dotatie uit het Gemeentefonds.
Ook de evolutie van de exploitatieuitgaven wordt expliciet onder de loep gehouden
met in het bijzonder aandacht voor de werkingsbijdragen aan de Politiezone en aan
het OCMW.
De beheers- en beleidscyclus bevestigt de reeds bestaande werkwijze waarin een
organisatie plannen maakt voor de toekomst, deze concretiseert in acties die op
korte termijn zullen gevoerd worden om het gewenste gevolg te bekomen en na de
uitvoering deze acties evalueert op hun doelmatigheid en eventueel bijstuurt en
daarover rekenschap aflegt.
De verschillende stappen in dit proces komen echter in de BBC veel explicieter aan
bod en worden vertaald in duidelijke documenten, die focussen op het totale plaatje
en niet op het kleine beestje.
De banken- en schuldencrisissen waarin we sedert enkele jaren in verzeild geraakt
zijn, eisen dat we de tering naar de nering zetten.
Ook voor onze gemeente geldt deze regel.
Teneinde de schuldenlast verder af te bouwen, trekken we resoluut de kaart van de
autofinanciering.
Daarnaast wordt verder de grootste zorg besteed aan een beheersing van de
exploitatieuitgaven.
Een inflatoire groei van de gewone werkingskosten, een status quo inzake
personeelsbezetting en een beheersing van de werkingsbijdragen zijn hierbij de
uitgangspunten.
Ook de ontvangsten worden nauwlettend gevolgd door waar mogelijk de kansen op
subsidiëring optimaal te benutten en alle andere ontvangstenstromen te
optimaliseren.
Het sluitstuk van de meerjarenplanning, het schema 2, toont aan dat ook in de
toekomst onze gemeente het financieel evenwicht kan bewaren waarbij toch nog
voldoende beleidsruimte overblijft: