Solidariteit is nog lang niet verdwenen - ferrykoster.nl

4
nieuws & achtergronden
Robert Ouimet:
Radicaal-humaan
leidinggevende
in Canada
De Canadese ondernemer en wetenschapper Robert Ouimet (73) was eind november te gast bij het
CNV. Vanuit zijn geloofsovertuiging heeft hij een radicaal model ontwikkeld om op zeer menselijke
wijze leiding te geven aan zijn bedrijf. Niet alleen de mensen, maar uiteindelijk ook het bedrijf wordt
daar beter van, meent hij. Hoe economische doelen in een keihard marktsegment gehaald worden
met - en zelfs dankzij - een radicaal-humane bedrijfsaanpak op basis van een spirituele visie.
TEKST THEO BRAND EN WOUTER DE JONG | FOTO BAS DE MEIJER
Voorafgaand aan zijn lezing, die hij
enkele keren bewust onderbreekt
met veertig seconden stilte, geeft
Ouimet iedereen een hand. Daarna vertelt
hij hoe hij in zijn bedrijf menselijke en
economische waarden vormgeeft vanuit
een spirituele levensvisie. “Dat doen we
niet om de productiviteit te verhogen.
Maar als mensen zich prettig voelen,
komt het vanzelf goed daarmee.”
Robert Ouimet is directeur-eigenaar van
een familiebedrijf in Québec dat voedingsmiddelen
produceert en waarmee
zijn vader in 1933 begon. Hij heeft een
authentiek en praktisch verhaal hoe hij
als ondernemer in een harde markt vol
concurrentie, vanuit zijn geloofsovertuiging
menselijke waarden gestalte geeft in
zijn bedrijf. Want dat is mogelijk. Ook al is
het niet eenvoudig. Het gaat volgens hem
om zes waarden: geloof, hoop, compassie,
durf, vastberadenheid en wijsheid. “Als je
die waarden samenvoegt in een onderneming,
dan heb je een bedrijf waar het niet
alleen prettig werken is, maar ook prettig
winst maken. Niet voor niks concurreert
onze firma als sinds 1933 succesvol met
Nestlé, Unilever en andere conservenmakers.”
Spirituele waarden
De kern van het model van de Canadese
ondernemer zit in het management. Ouimet:
“Het is absoluut een voorwaarde dat
de leidinggevenden in de onderneming
beschikken over krachtige spirituele
waarden. Dáár moet het immers beginnen.
In onze onderneming wordt er
inmiddels rigoureus op geselecteerd. Als
managers geen zin hebben om te investeren
in hun collega’s, kunnen ze vertrekken.
Simpel. Het moet beginnen aan de
top. Je vraagt kinderen toch ook niet om
hun ouders op te voeden?”
Ouimet vertelt dat de managers in zijn
bedrijf in groepjes van zeven personen
twee keer per jaar een dagdeel aan de
slag gaan in gaarkeukens voor daklozen
of in gevangenissen. “Niet uit PR-motieven,
want er draaien geen camera’s mee.
We doen het om ervaringen op te doen.
De daklozen of gedetineerden voeden ons
in geestelijk opzicht. Het maakt ons als
managers een beetje meer mens.”