Download - Jaarboeken

Competitie
Sleeuwijk 4 -
Ste.Do.Co. 4
Uitslag: 2 - 4 (1 - 4)
De voorlaatste horde...
Zo kon het gevoel voorafgaand aan de, op papier
nog knap lastige, uitwedstrijd bij Sleeuwijk 4 het
best worden beschreven. Veelvoudige speculaties
vooraf; Sleeuwijk zou een immens aantal kubieke
meters bier in het vooruitzicht gesteld zijn door
onze alom buitengewoon gerespecteerde directe
concurrent bij winst op ons. Wij zouden dit aanbod
nog moeten verhogen om een geringe tegenstand
te mogen verwachten, ga zo maar door. Niets van
dit alles voor ons natuurlijk, het enige wat we
Sleeuwijk konden aanbieden was een gezonde
dosis welhaast Germaanse strijdlust.
Na een verkwikkende heenreis (in de bolide
van Robbie W.), met opzwepende Latijns-Amerikaanse
klanken uit de speakers schallend, kwamen we ruim op
tijd aan op sportpark ‘de Roef’. Tot ons grote genoegen
mochten we op het A-veld spelen aldaar, het belang
van dit duel werd ook in Brabant op waarde geschat
blijkbaar.
Direct na de bekendmaking van de opstelling, was
het beginsignaal daar. Onze equipe had duidelijk last van
de zenuwen in de openingsfase, er werd naarstig naar
een openingsgoal gezocht. Zelfs door onze doelman, die
het plan opvatte om hoogstpersoonlijk voor deze daad
te gaan zorgen, maar hierin werd gehinderd door een
scheidsrechter, die het voorval zelf overigens onmogelijk
waar had kunnen nemen. Gevolg van dit alles was een
vrije trap op de rand van onze ‘zestien’. Het doemscenario
waar voor werd gevreesd, werd bewaarheid; een vroege
tegengoal. Verslagenheid alom, ongeloof op de tribune,
dit kon ons toch niet gebeuren. Treuren had echter geen
zin, er moest gelijk gemaakt worden, bij voorkeur binnen
tien minuten. Aldus geschiedde; een combinatie tussen
Ro en Alex sneed de Sleeuwijkse defensie in tweeën en
werd koelbloedig in de korte hoek geschoven door Alex.
Opluchting alom, maar voldoende was dit natuurlijk
nog lang niet; nu moesten we ‘erop en erover’ zoals
dat in het voetbaljargon altijd zo fraai gebezigd wordt.
Hiervoor hadden we gelukkig de remedie in huis; een Ro
Ste.Do.Co. 4 Jaarboek 006/ 007
Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Competitie
in vorm. Hij zorgde nog binnen het kwartier met twee
treffers voor de nodige lucht; 1-3. Vooral de tweede
goal van de jongste Venekamp-telg in onze gelederen
getuigde van het nodige voetbalvernuft. Toen Willem
een tiental minuten later uit een assist van onze grote
roze doelverdediger met katachtige reflexen de bal over
de keeper lepelde, leken de drie punten veilig te zijn
gesteld.
Na al dit doelpuntengeweld wilde Don ook nog een
duit in het zakje doen met een, op zijn zachtst gesteld,
opmerkelijke actie. We zullen het er maar op houden
dat hij het principe van ‘de andere wang toekeren’ een
nieuwe dimensie trachtte te geven, door een schop van
een buitenspeler van Sleeuwijk op zijn rechterkuit, te
honoreren met een handschudding. (misschien bood hij
hem bij deze vredesmissie zijn linkerkuit ook nog aan,
we zullen het nooit weten…)
Met deze comfortabele 1-4 werd de thee met een
gerust hart genuttigd. Na de rust werd de wedstrijd, laten
we maar zeggen, professioneel (…) uitgespeeld en stond
er na 90 minuten een stand van -4 op het scorebord.
Al met al een goede generale voor een eventuele
kampioenswedstrijd komende zaterdag op het Ste.
Do.Co.-terrein!
Door Willem Aanen
Pagina 48