Download - Jaarboeken

te doen kraken. Ook was er nog een opstootje tussen
Ro en Menno. Gelukkig greep de scheids net op tijd in.
Ro greep al naar de nek van Menno en Menno had op
zijn beurt zijn handen al in de aanslag om eens een
stevige greep in de edele delen van onze rechtbuiten
te doen, toen Henk Bovekerk ertussen sprong om het
zaakje (niet dat van Ro, het betreft hier het opstootje)
te sussen. Na een minuut of twintig kwam ik erin en
was het vanzelfsprekend snel gedaan met de goede
organisatie. Cock, die tot dan toe voortreffelijk werk op
het middenveld had verricht, kon niet meer verder en
aan mij de zware taak om deze positie in te vullen. Dit
lukte niet echt en Noordeloos werd hierdoor weer wat
gevaarlijker.
“We veroverden een mooie tafel en
trakteerden onszelf op nog een paar
stevige pintenmannen.”
Echte kansen werden er echter niet weggegeven
en de tactiek werd simpel veranderd in die van de
counter. De flexibiliteit van de spelers van het vierde om
zomaar over te schakelen van tactiek werd beloond met
weer een goal. Dit keer was het Mini (Floris) die touwen
wist te vinden op aangeven van Rob: – 0. Niet lang
hierna floot de scheidsrechter af en was de revanche
op de schandelijke nederlaag een feit. De overwinning
werd volop gevierd in de kleedkamer. De stereo was
dan wel niet te gebruiken, de monden stonden niet stil
en het ene na het andere mooie nummer werd ingezet.
Nummers als ‘Nielsje Wallaard volgend jaar!’ en ‘Hoor
wie klopt daar kinderen, hoor wie klopt daar aan bij
Ste.Do.Co 4. Het is Piels Balhaar’ galmden door het
Noordeloos complex. Ons aller vriend Theo Hofman
had hier echter schoon genoeg van en besloot een
verlengsnoer voor onze stereo te gaan halen. Helaas
hebben we hem niet meer kunnen gebruiken, omdat
iedereen reeds gedouched was en we de kantine
onveilig moesten gaan maken. We veroverden een
mooie tafel en trakteerden onszelf op nog een paar
stevige pintenmannen.
Zaterdagavond:
Na een aantal pintjes genuttigd te hebben was het
alweer half zeven en werd ons vriendelijk gevraagd
door barman Jan Blom of wij de kantine wilden
verlaten, omdat hij de boel op slot wilde doen. Wij zijn
de beroerdste niet en we vertrokken. Één helft besloot
terug naar Hoornaar te gaan om daar een lekkere
maaltijd te pakken, de andere helft dook de kroeg in
Ste.Do.Co. 4 Jaarboek 006/ 007
Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Oefenwedstrijd
Noordeloos in. Die groep bestond uit Alex, Mini, Cock,
Don, Bronkolio, Kip en ik. Hier hebben we lekker
gegeten en spannende spelletjes gedaan (wie 6 gooit
mag drinken). De toestand werd hierdoor al snel kritiek
voor een aantal personen. Bronkhorst bleek zo bezopen
te zijn dat hij zijn tas niet meer zag. Gelukkig was Arie
Zwijnenburg zo aardig geweest om de tas voor hem
mee te nemen en kon hij hem dagen later afhalen.
De avond werd op passende wijze afgesloten
in de Woltman residentie, alwaar de Don besloot zijn
ogen dicht te poffen. Het gesnurk wat hierdoor ontstond
was echter ondragelijk en we besloten hem tot 4 keer
toe wakker te schudden. Bronkhorst kwam ook nog
verdwaasd binnen om zijn tas bij Woltman te zoeken,
maar daar lag ie natuurlijk ook niet. Ponk en ik zijn
toen nog even terug gegaan naar Noordeloos. Rond
een uurtje of 5 in de ochtend besefte ik dat ik in totaal
ongeveer twaalf uur met de fles aan mijn lippen had
gezeten en vond ik het tijd om naar huis te gaan. Al
met al was het weer een geslaagde zaterdag.
Door Gijs Bos
Pagina 41