Download - Jaarboeken

Competitie
nemen. De klanken van de Ste.Do.Co 4 CD galmden
over de velden, de spelers lachten uitbundig, DJ Triplin’
was in het huis, wij genoten. Ondertussen zagen wij
Hans Bassa afdruipen op zijn mountainbike en waren
de overige spelers van Noordeloos al gedoucht en
aangekleed. Bij ons kwam de stemming er juist aardig
in en Poes zorgde voor meer pils. Ondertussen werd
het etenstijd. Voor wie anders dan de verzorgster lag
hier een dankbare taak? Wietske zorgde voor een
bittergarnituur waar ze bij de familie De Leeuw zelfs
trots op zouden zijn. Na dit avondeten werd het tijd
voor een douche. De Noordeloze boiler bleek echter
uitgeput. Maar het koude water mocht de pret niet
“Kastelein Jan Blom moet tot
zijn schaamte toegeven dat
het koude bier op is”
drukken. Door luid gezang en hevig gespring verbeten
we de ijzige kou (beelden hiervan zijn te verkrijgen bij
Reinier).
Na deze frisse onderbreking stortten we ons
weer terug in het feestgedruis. Lourens luisterde
dit ondertussen op door zijn kleren weer eens uit te
trekken. Als een ware exhibitionist draafde hij als een
dolle door de kleedkamer (ook hier zijn beelden van).
Tegen de klok van acht werd het tijd om naar de kantine
te gaan. Deze rokerige ruimte was schaars gevuld; het
viel op hoe weinig Noordeloos-spelers nog aanwezig
waren. Aanvankelijk deden ze nog aardig mee, maar
steeds meer van hen keerden huiswaarts. Ste.Do.Co. 4
bleef echter voltallig en nam langzaam maar zeker het
heft in handen. Het duurde dan ook niet lang voor de
Ste.Do.Co.liederen de kantine vulden.
Tijdens de klanken van de hits ‘hup Ste.Do.Co. Gijsie
Bos’ , ‘één, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven, waar is
Gijsie Bos gebleven?’ en ‘één, twee, drie, Ste.Do.Co
vier’ zag ik Kikker en Lennart ineenkrimpen. Toen ook
nog Noordeloos’ mooiste vrouwen zich mengden in
de Ste.Do.Co.-polonaise en vrolijk met de Ste.Do.Co.
spelers meedansten op de klanken van de Ste.Do.Co.-
CD werd het de meeste Noordelozers echt te veel.
De één na de anderen koos eieren voor zijn
geld en rond de klok van tien was de kantine bijna
volledig rood-zwart gekleurd. Ik kijk om mij heen en
zie een onuitwisbare grijns op het gezicht van Antonie,
Ste.Do.Co. 4 Jaarboek 006/ 007
Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Competitie
Corstiaan met een zware koperen bel op zijn hoofd, Gijs
in een idiote dans met Henriette, een rondstuiterende
Rob, en Rein, ondanks zijn alcoholonthouding,
vergenoegd om zich heen kijkend. Ste.Do.Co. maakt
zich los, en Noordeloos verbijt zijn pijn. Kikker doet
nog een verwoede poging om een eind te maken aan
de overmacht van de Ste.Do.Co.spelers, door voor te
stellen de kantine te sluiten. Het mag niet baten, hij
wordt vakkundig op zijn plek gezet door een nieuw lied
dat terplekke tot stand komt. De lijdenstocht is nog niet
voorbij.
Om half elf komt hier wel een eind aan.
Kastelein Jan Blom moet tot zijn schaamte toegeven dat
het koude bier op is, en dat dit hem dwingt de kantine
te sluiten. Aldus geschiedde. Wij blazen de aftocht en
begeven ons naar de Noordeloze kroeg. Bij het weggaan
zie ik de enkele die-hards van Noordeloos met gebogen
hoofd het pand verlaten. Even schiet de overweging
hen bij de thuiswedstrijd iets te sparen door mijn hoofd.
Maar deze vervliegt weer heel snel; ik verheug me nu al
op hun komst naar Hoornaar!
Door Matthijs van de Peppel
Pagina 16