Download - Jaarboeken

Inhoudsopgave 

Inhoudsopgave 

Voorwoord door de aanvoerder 3 

Spelersbeschrijvingen Ste.Do.Co. 4 4 

Seizoen “Kick-off”: Sponsor BBQ 7 

Fam. De Jong Toernooi 8 

Ste.Do.Co. 4 - Teampresentatie 10 

Ste.Do.Co. 4 - Bekertoernooi 11 

Ste.Do.Co. 4 - Peursum 13 

Ste.Do.Co. 4 - Drechtstreek 5 14 

Noordeloos - Ste.Do.Co. 4 15 

Ste.Do.Co. 4 - Meerkerk 4 19 

Vuren 3 - Ste.Do.Co. 4 1 

Ste.Do.Co. 4 - Bardienst: Oktoberfest! 3 

SVS ‘65 - Ste.Do.Co. 4 5 

Ste.Do.Co. 4 Trainings-weekend 6 

VVGZ 7 - Ste.Do.Co. 4 8 

Ameide 3 - Ste.Do.Co. 4 30 

Ste.Do.Co. 4 - Sleeuwijk 4 31 

De Website: www.ste-do-co.nl 3 

Schelluinen 3 - Ste.Do.Co. 4 33 

Peursum 3 - Ste.Do.Co. 4 33 

Ste.Do.Co. 4 - Nieuwjaarsborrel 34 

Drechtstreek 5 - Ste.Do.Co. 4 37 

Ste.Do.Co. 4- Sliedrecht 8 38 

Meerkerk 4 - Ste.Do.Co. 4 39 

Noordeloos - Ste.Do.Co. 4 40 

Ste.Do.Co. 4 - Noordeloos 4 

Ste.Do.Co. 4 - VVGZ 7 44 

Ste.Do.Co. 4 - Ameide 3 46 

Sleeuwijk 4 - Ste.Do.Co. 4 48 

Ste.Do.Co. 4 - Schelluinen 3 49 

Kampioensfeest 5 

Competitie Statistieken 54 

Ste.Do.Co. 4 Jaarboek 006/ 007 

Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Inhoudsopgave 

4 

Jaarboek 2006/2007 

Sponsors Jaarboek: 

Bergman Mediagroup 

Genpower B.V. Aggregaten 

De Paauw Brood en Banket 

Taxi de Reuver 

Schilt Airconditioning B.V. 

Fa. Bos en Zn. Woninginrichting 

Aannemingsbedrijf Panco 

Ted Bos Haptonomie 

Wob & BJ Horticultuur en 

Hofverzorging 

Arie de Leeuw B.V. 

Colofon: 

Titel: “Ste.Do.Co. 4 Jaarboek” 

Tekst: Spelers Ste.Do.Co. 4/ 

Matthijs van de Peppel 

Grafische Vormgeving: 

Rob Woltman 

Druk: Bergman Mediagroup 

Contact: info@ste-do-co.nl 

Oplage: 50 stuks 

Meer informatie over 

Ste.Do.Co. 4 op: 

http://www.ste-do-co.nl 

Copyright © 007 Ste.Do.Co. 4 

Pagina

Voorwoord 

door de 

aanvoerder 

Beste leden, sponsors e.a. aanhangers van Ste.Do.Co 4, 

De woorden zijn al meerdere malen uitgesproken: 

“Het was een mooi jaar, maar ook een moeilijk jaar”. 

We kunnen nu echter, terugkijkend op het eerste 

seizoen, zonder meer stellen dat het mooie absoluut 

prevaleerde boven het moeilijke. Dit fantastische 

jaarboek is hier het beeldende bewijs van. 

Na vele strubbelingen kwam ons vriendenteam 

dit jaar echt van de grond en het is wat mij betreft zeker 

niet tegengevallen. Een aantal kritische stemmen gingen 

op binnen de vereniging, maar ik hoop dat het eerste 

seizoen van ons team ervoor gezorgd heeft dat deze 

kanttekeningen uitgegumd zijn. “Positief en gezellig”; 

zo beschreef Jan den Hartog het vierde in zijn speech 

tijdens het behaalde kampioenschap. Ik denk dat hij dit 

goed gezien heeft. 

Ook hebben we een groot aantal kwaliteiten 

binnen het team. Niet alleen binnen het veld (de minst 

gepasseerde verdediging en elke wedstrijd gescoord), 

maar ook buiten het veld zijn de capaciteiten van de 

spelers van het vierde gigantisch. Het vierde kan alles 

regelen! Zo werd er onlangs een mooi Duits feest in 

de kantine georganiseerd. Elke speler heeft hier zijn 

steentje aan bijgedragen. Ook heeft Antonie Bouman 

een geweldige website de lucht ingeschoten (www.stedo-co.nl). 


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek Jaarboek >> Voorwoord 

Alle avonturen van de mannen van het vierde zijn terug 

te vinden in deze terugblik. Wedstrijdverslagen, foto’s, 

spelerbeschrijving enz. Het kan niet op. 

Ik wil graag ook van deze gelegenheid gebruik 

maken om de samensteller van dit boek te bedanken, 

“Rob, het ziet er puik uit”. Ook wil ik mijn dank uitspreken 

naar de sponsors. Zonder deze mensen had dit hele jaar 

alsmede dit jaarboek nooit doorgang kunnen vinden. 

Ik wens u veel leesplezier en hoop dat dit jaar slechts een 

startsein van een aantal mooie voetbaljaren zal blijken! 

Gijs Bos (aanvoerder Ste.Do.Co. 4) 

Pagina 3

Spelersbeschrijvingen 


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Spelersbeschrijvingen 

Spelersbeschrijvingen Ste.Do.Co. 4 

1. Leonard de Leeuw 

Met zijn katachtige bewegingen 

keept hij als 

een tijger. Zijn roze tenue 

boezemt al voor de aftrap 

angst in bij de tegenstander. 

Heeft zijn jeugdopleiding 

genoten bij Ste. 

Do.Co en heeft altijd een 

neusje voor het keepersvak 

gehad. 

2. Lourens Verhaar 

Na een bliksemcarrière 

binnen Ste.do.co. waarin 

hij alle gelederen van 

de vereniging heeft leren 

kennen, heeft Lourens, 

aka Kip, eindelijk zijn doel 

bereikt: een basisplaats 

in Ste.Do.Co. 4 Een 

ijzersterke, bikkelharde en 

oerdegelijke laatste man 

en vieze-aanvoerder. 

3. Wouter Aanen 

Na een door fysieke omstandighedenafgedwongen 

voetbalpauze is deze 

rasverdediger teruggekeerd 

op de Hoornaarse 

velden. Omdat zijn knieën 

nog steeds kwakkelen, 

heeft hij dit jaar zijn 

kwaliteiten zowel binnen 

als buiten de lijnen kunnen 

tentoonspreiden. 

4. Gijs Bos 

De man die zijn basisplaats 

in Noordeloos 1 

dit jaar verruilde voor de 

aanvoerdersband voor 

Ste.Do.Co 4. De Führer 

van het kampioensteam 

is naar het vierde gehaald 

vanwege zijn leiding- 

gevende capaciteiten en 

zijn kopsterkte. Heeft dit 

jaar zichzelf wederom bewezen 

door menig topspits 

het zwijgen op te leggen. 

5. Alexander Jansen 

De vader van het team. 

Naar Ste.Do.Co. 4 gehaald 

om balans te brengen tussen 

jeugdige bravoure en 

voetbalervaring. Binnen 

het veld een rustige, hardwerkende 

kracht. Buiten 

het veld een oproerkraaier 

pur sang. 

6. Jan-Willem 

Bronkhorst 

Jan Willem is overgekomen 

uit de beruchte 

kweekvijver van Noordeloos 

3. Zijn belangrijkste 

kwaliteit is de individuele 

(loop)actie. Nagenoeg 

volledig tweebenig. Loopt 

zowel zijn tegenstander 

als zichzelf met het grootste 

gemak voorbij. 

Pagina 4

7. Matthijs van de Peppel 

Heeft de afgelopen jaren 

zijn techniek geraffineerd 

in Utrechtse zalen. Zijn 

terugkeer op het veld 

betekende de toevoeging 

van een watervlugge 

rechtsbuiten aan het 

vierde team van Ste.Do.Co 

4. 

8. Floris van de Peppel 

De uit de A overgekomen 

jonge adonis van het team. 

Jeugdig en onbezonnen. 

Heeft helaas tegelijk met 

zijn entree in het vierde 

team zijn intrede gedaan 

in het Amsterdamse 

nachtleven, waardoor 

hij niet altijd topfit kon 

zijn. Een veelbelovende 

linksbuiten. 

9. Willem Aanen 

Verruilde zijn plek als laatste 

man bij het eerste 

voor de spitspositie in Ste. 

Do.Co 4. Heeft ondanks 

het niveauverschil zijn 

basisplaats kunnen handhaven. 

Scoort welhaast uit 

elke positie, is kopsterk 

en uitzonderlijk gevaarlijk 

binnen de 16-meter. 


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek Jaarboek >> >> Spelersbeschrijvingen 

10. Roderick Venekamp 

Ook deze speler heeft 

na enkele jaren ervaring 

te hebben opgedaan in 

het eerste team van Ste. 

Do.Co. de overstap gemaakt 

naar Ste.Do.Co 4. 

Een speler met een onnavolgbare 

individuele 

actie. Zeer technisch, bijzonder 

balvast en buitengewoon 

doel-gericht. 

11. Rob Woltman 

Een wervelwind op de 

rechtshalfpositie. Gaat 

geen tegenstander uit de 

weg. Werkt als een paard. 

Zet zich zowel binnen het 

veld als in nevenfuncties 

voor de volle 100 procent 

in voor Ste.Do.Co 4. 

12. Corstiaan de Leeuw 

Ongetwijfeld de rechtsback 

van de competitie met de 

meeste kilometers achter 

zijn naam. Loopt per wedstrijd 

een marathon, en is 

dan ook overal op het veld 

te vinden. Is altijd gevaarlijk 

binnen de 16, heeft 

een goede voorzet vanaf 

de rechterkant, verdedigt 

foutloos en staat zelfs als 

coach zijn mannetje. 

Pagina 5

Spelersbeschrijvingen 

13. Antonie Bouman 

De dribbelaar op linkshalf. 

Werd het halve seizoen 

nagezeten door een nul 

achter zijn naam, maar 

na zijn doelpunt tegen 

Noordeloos begon de doelpuntenmachine 

te lopen. 

Voetbalt vol overgave, is 

de belichaming van voetbalbeleving 

en tevens een 

begenadigd webmaster. 

14. Reinier Venekamp 

Nadat we deze speler hebben 

laten rijpen bij Unitas 

en binnen Ste.Do.Co., 

was het moment gekomen 

om hem een kans bij het 

vierde te gunnen. Hoewel 

hij weinig wedstrijden 

heeft kunnen spelen, heeft 

hij aangetoond van onschatbare 

waarde voor dit 

team te zijn, mede door 

een zeer belangrijke rol te 

spelen in de beslissing van 

de kampioenswedstrijd. 

15. Reinoud de Leeuw 

Een multifunctionele 

speler. Kan op beide backposities 

en op het midden- 

veld functioneren. Waar 

hij ook staat, hij laat zich 

kenmerken door zijn letterlijke 

onverzettelijkheid: 

geen speler passeert hem 

verticaal. 


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Spelersbeschrijvingen 

17. Mark de Groot 

Een stabiele back, met 

zijn sliding als belangrijkste 

wapen. Tevens visionair; 

Mark was de enige die 

ons in de winterstop nog 

kansen op het kampioenschap 

toedichtte. Hij is dit 

seizoen op verschillende 

vlakken boven zichzelf uitgestegen. 

18. Mathijs van Toor 

De stormram op de 

buitenpositie; de Benjamin 

van het team laat 

zich niet zomaar afstoppen. 

Ook zal Mathijs nooit 

nalaten om het arbitraire 

trio van broodnodig commentaar 

te voorzien. In 

de derde helft is hij beter 

bekend als DJ Triplin’. 

Verzorgster: 

Wietske van der Meer 

Ongetwijfeld de aantrekkelijkste 

en meest kundige 

verzorgster van de competitie. 

Is de directe reden 

van de vele onderbrekingen 

in de wedstrijden van 

het vierde. Enkele teams, 

zowel binnen als buiten 

Ste.Do.Co., hebben vijandige 

overnamepogingen 

gedaan. Het vierde heeft 

haar echter sterk aan zich 

verbonden. 

Pagina 6

Seizoen “Kick- 

off”: Sponsor BBQ 

Op 1 juli werd het voetbalseizoen afgetrapt samen 

met onze sponsors door middel van een barbeque, 

gehouden op het landgoed van de familie Aanen. 

Aanwezig waren, naast de spelers, vertegenwoordigers 

van de volgende sponsors: 

- Fa. Bos en Zn. woninginrichting te Noordeloos 

- Panco aannemingsbedrijf te Noordeloos 

- Speedy Cars/Plus auto’s te Gorinchem 

- HABO loonbedrijf en kraanverhuur te Noordeloos 

- Genpower B.V. Aggregaten te Groot-Ammers 

- Arie de Leeuw BV te Hoornaar 

- Ted Bos haptotherapie te Hoornaar 

- Aartje Verhaar interieurverzorging te Hoornaar 

Deze uitgebreide en bijzonder smakelijke barbecue op 

een warme zomeravond vormde de perfecte opening 

van een fantastisch voetbalseizoen. 


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek Jaarboek >> Special Events >> Sponsor BBQ 

Pagina 7

De Voorbereiding 

Fam. De Jong 

Toernooi 

Het De Jong toernooi kan als een groot succes 

beschouwd worden. Een kort verslag van de 

gespeelde wedstrijden: De eerste wedstrijd 

speelden we tegen de winnaars van vorig jaar 

‘de familie Sterrenburg’. Veel Sterrenburg was 

er echter niet te bekennen. Wie wel het veld 

betraden waren de ware vedettes van Ste.Do.Co 

1; Danny Paans en Marcel Slob. Ook de rest van 

het team bestond uit gerenommeerde voetballers 

uit de omtrek. Dit vormde uiteraard geen enkel 

probleem. 

Chico was de onbetwiste man van de wedstrijd. Hij 

scoorde de openingsgoal (zijn eerste doelpunt in zeven 

jaar) en had Danny P. volledig in zijn zak. Floris nam 

Marcel S. voor zijn rekening, ook die heeft slechts 1 bal 

aardig geraakt, Poes wist deze doelpoging echter met 

een katachtige beweging te keren. Het middenveld 

toonde zich deze wedstrijd ijzersterk. Roderick V. en 

Alexander J. wonnen hier bijna elk duel. De druk naar 

voren was immens, dit resulteerde als vanzelf in de 

-0, professioneel gescoord door Ozzy. Toen was de 

wedstrijd gespeeld. Op professionele wijze wist Ste. 

Do.Co 4 zijn eerste wedstrijd uit te spelen tot een 

klinkende overwinning. Nadat deze trend gezet was, 


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> De Voorbereiding 

was de sfeer relaxed en gezond. Er werd een aardig 

kaartje gelegd. Het mag niet onvermeld blijven dat Wob 

en ondergetekende neven Floris en Gijs volledig onder 

de tafel speelden. 

In de tweede wedstrijd tegen de superfanatieke 

familie de Jong heeft de verdediging zich 

onvermurwbaar getoond. Aanvoerder Gijs B. stond 

retestrak in de mandekking. Reinier V. stond daarachter 

als een rots in de branding en tevens spelverdeler. 

Aan de buitenkant stonden, de nog steeds in euforie 

verkerende, Chico en de stabiel verdedigende, maar 

toch in aanvallend opzicht gevaarlijke, Cock hun 

mannetje. De druk was immens, maar echte grote 

kansen werden er niet gecreëerd. De enkele keren dat 

de familie de Jong voor het doel kwam toonde Poes 

zich oppermachtig. In de hele eerste helft hebben we 

weinig kansen gecreëerd, maar gaven we een goede 

les in effectiviteit: Ozzy scoorde de 1-0 vanuit een 

halve kans. Toen in de tweede helft Rob W. en Floris 

van de P. in de ploeg gewisseld werden was de beer los. 

Rob W. toonde een sportieve strijdkracht waar mening 

de Jong speler het nodige van kon leren. Hij was ook 

niet te beroerd om dat één van hen na een onvervalste 

valse overtreding te vertellen met de kernachtige 

bewoording: ‘Proleet!’. Toen Floris na een beeldschone 

soloactie koelbloedig de -0 binnenlegde werd het tijd 

voor galleryplay. De absolute actie van de wedstrijd was 

van Arie A., die zich tussen al dit jonge talent zelf weer 

even 0 voelde. Hij kreeg de bal uit de lucht, in een 

vloeiende beweging boogde hij de bal over de eerste 

tegenstander heen. De tweede tegenstander werd 

gepoort, de derde speelde hij voorbij met een soepele 

passeerbeweging. Het publiek stond op de banken, een 

oorverdovend applaus volgde. Na deze overwinning 

waren we al kampioen, maar moest er nog een derde 

wedstrijd gespeeld worden. Toch werd de overwinning 

al voorzichtig gevierd met een welverdiend pilsbiertje. 

“Hij toonde zich onvermurwbaar 

en bikkelhard tegen de watersnelle 

16 jarige buitenspelers van het 

Bouterteam” 

De derde wedstrijd werd gespeeld tegen het 

slagerij Bouter team. Enkele jonge talenten en een paar 

oude rotten gesponsord door Bouter. Dit was zeker de 

meest sportieve en relaxte wedstrijd van allemaal. Dit 

natuurlijk doordat het Bouter team al laatste, en wij 

al eerste geworden waren. Natuurlijk waren wij niet te 

Pagina 8

eroerd om onze sportieve plicht te vervullen, en ook 

deze wedstrijd tot een positief einde te brengen. Wob 

zag in deze wedstrijd de uitgelezen kans om zijn knieën 

en kwaliteiten op groot veld te testen. Waar hij in de 

eerste helft nog wat zoekend was op het middenveld, 

heeft hij in de tweede laten zien dat hij nog steeds 

een stabiele en betrouwbare laatste man is. Ook Don 

heeft in deze wedstrijd laten zien dat hij zich niet in de 

luren laat leggen. Hij toonde zich onvermurwbaar en 

bikkelhard tegen de watersnelle 16 jarige buitenspelers 

van het Bouterteam. Toch werd dit uiteindelijk de 

wedstrijd van de Peplioni-familie, in de eerste helft 

zorgde een lange bal van mijzelf ervoor dat de jongste 

telg van de familie wederom in kansrijke positie kwam 

en weer koelbloedig kon binnenschieten. In de tweede 

helft zorgde een assist van Floris ervoor dat ik de bal 

kon binnensliden. Ook deze wedstrijd werd met -0 

gewonnen. 

Na deze onvertoonde zegereeks werd 

Gijssie B., die in de laatste wedstrijd een door een 

daverend applaus van spelers en publiek begeleidde 

publiekswissel kreeg, nogmaals op gepaste wijze met 

luid gezang geëerd om zijn verstandige overstap. Na 

de prijsuitreiking werd de overwinning nog vele malen 

beklonken in de kantine van Ste.Do.Co en in het 

spelershonk; ‘het hol van de Leeuw’. 

Door Matthijs van de Peppel 


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek Jaarboek >> De Voorbereiding 

Pagina 9




Ste.Do.Co. 4 - Teampresentatie 

Het vierde team van voetbalvereniging Ste.Do.Co. 

uit Hoornaar heeft nieuwe tenues ontvangen 

van Sponsor Bos & Zn. Woninginrichting uit 

Noordeloos. Ook de ballen zijn gesponsord; deze 

heeft de club gekregen van Genpower. 

Op de foto, van links naar rechts boven; 

Floor Bos, Corstiaan de Leeuw, Rob Woltman, Willem 

Aanen, Matthijs van de Peppel, Gijs Bos, Floris van de 

Peppel, Wouter Aanen, Mark de Groot en Jan-Willem 

Bronkhorst. Voorste rij: Reinoud de Leeuw, Alexander 

Jansen, Lourens Verhaar, Leonard de Leeuw, Roderick 

Venekamp, Reinier Venekamp en Matthijs van Toor. 

bron: Het Kontakt 

Pagina 10

Ste.Do.Co. 4 - 

Bekertoernooi 

Ste.Do.Co. 4 - Ameide 6: 4 - 2 (rust: 3 - 0) 

19 augustus was het dan zo ver. Na een paar 

weken van intensieve training mochten we eindelijk 

onze eerste wedstrijd van het seizoen voetballen. Johan, 

Reinier, Roderick, Jan-Willem en Danilo konden er deze 

wedstijd om verschillende redenen helaas niet bij zijn. 

Ameide 6 was onze tegenstander deze wedstrijd die in 

het kader van de beker werd gespeeld. We begonnen 

onrustig aan de wedstrijd en het was duidelijk te zien 

dat het pas de eerste wedstrijd was en dat veel mensen 

nog aan elkaar moesten wennen. Na ongeveer twintig 

minuten kwamen we zelfs goed weg toen een speler 

van Ameide van twintig meter afstand de bal keihard 

op de paal schoot. Nonchalant uitverdedigen aan onze 

kant ging hieraan vooraf. Dit schot was wel het laatste 

wapenfeit van Ameide voor de rust. Het tempo van de 

wedstrijd was voor sommige spelers van Ameide toch 

te hoog want we kregen steeds meer ruimte en dat 

resulteerde in de 1-0 door Willem. Ameide was hierdoor 

dusdanig van slag dat Willem ( x) en Corstiaan nog 

voor rust de score konden uitbreiden tot 4-0. 

De tweede helft werden we vereerd met enkele 

(vrouwelijke) supporters. Dit was Floris waarschijnlijk 

ook opgevallen, want hij was der mate afgeleid dat hij 

vergat te vlaggen bij een buitenspelsituatie. Ameide kon 

hierdoor de 4-1 maken. Nog geen tien minuten later 

werd het zelfs 4- nadat een speler van Ameide bij een 

corner vrij in kon tikken bij de tweede paal. Hierna werd 

er niet meer gescoord. Ameide kon niet en wij speelden 

te onzorgvuldig. We kregen nog wel enkele kansen maar 

die werden vakkundig om zeep geholpen. Het bleef dus 

4- en de punten zijn binnen, maar verder moeten we 

deze wedstrijd maar snel vergeten. 

Door Lourens Verhaar 


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek Jaarboek >> De Voorbereiding 

LRC 4 - Ste.Do.Co. 4: 1 - 0 (rust: 0-0) 

Op een druilerige zaterdagmiddag in augustus 

stond om half drie de wedstrijd tegen LRC 4 gepland. 

Het betrof de tweede wedstrijd in de poulefase van 

het bekertoernooi. Voor dit toernooi hadden wij 

ons ingeschreven met als voornaamste doel enige 

oefenwedstrijden te spelen, zonder dat we deze apart 

hoefden te regelen. Enige weken geleden had er juist 

een artikel gestaan in het AD, waarin het elftal van 

LRC 4 centraal stond. Dit betrof een elftal met een 

groot aantal spelers die het voorgaande jaar nog in de 

hoofdmacht hun wedstrijden afwerkten, maar inmiddels 

op een lager niveau gingen acteren in een zogenaamd 

vriendenteam. 

“Reeds tijdens de warming-up 

werden we geconfronteerd met 

het enorme aanzien dat onze 

tegenstander genoot” 

Er werd dus veel verwacht van onze 

tegenstander en op voorhand werd de kans op een 

overwinning van Ste.Do.Co. 4 zeer klein geacht. Een 

voordeel van deze sterke tegenstander was wel dat we 

direct zouden weten waar we stonden zo aan het begin 

van dit seizoen. Een seizoen waarin veel verwacht wordt 

van ons elftal, mogelijk zijn de verwachtingen van de 

kritische buitenwacht zelfs te hoog gespannen, maar 

laten we dit vooral niet als een loden last zien en de 

spelvreugde en overige gezelligheid laten prevaleren. 

Reeds tijdens de warming-up werden we 

geconfronteerd met het enorme aanzien dat onze 

tegenstander genoot. Men wenste ons succes tegen 

deze tegenstander, met andere woorden: hier viel niets 

te halen. Dit zou echter niet terecht blijken. Ook tijdens 

het begin van de wedstrijd bleek dat de tegenstander op 

voorhand al dacht te winnen, er ging enige arrogantie 

uit van de manier van spelen en ook aan de zijlijn vielen 

geluiden te horen in de trant van: het is niet de vraag 

of we winnen, maar met hoeveel. LRC bleek echter deze 

middag een hele taaie kluif te hebben aan het degelijk 

en tamelijk compact spelende Ste.Do.Co. 4. Er werd 

weinig weggegeven en gaandeweg de wedstrijd kwamen 

er ook wat mogelijkheden voor het slim spelende Ste. 

Do.Co. 4. Toen na 45 minuten spelen het scorebord 0- 

0 aangaf, moest geconcludeerd worden dat Ste.Do.Co. 

Pagina 11


4 misschien nog niet het beste van het spel had, maar 

zeker wel het meeste aanspraak mocht maken op een 

doelpunt. 

Na de thee bleef het spelbeeld aanvankelijk 

ongewijzigd, tot het moment dat LRC iets meer 

aan voetballen toekwam. Dit resulteerde dan ook 

in een ongelukkig tegendoelpunt. De bal bleef iets 

te lang hangen rond het zestienmetergebied en 

werd uiteindelijk binnengeschoten. Poes, die deze 

wedstrijd zeer goed keepte, kon dit doelpunt niet meer 

verhinderen. Enkele minuten voor dit doelpunt haalde 

hij op fabelachtige wijze nog wel een bal uit de kruising, 

maar hier had hij geen weerwoord op. Na dit doelpunt 

werd er met meer risico gespeeld en de tegenstander 

werd goed teruggedrongen. Ook ontstonden er kansjes, 

maar wederom ontbrak dat kleine beetje geluk en 

automatismen. Dat het niet de middag van Ste.Do.Co. 

4 zou worden was toen inmiddels wel duidelijk, het 

zat allemaal net niet mee en ook een goede kans in 

de allerlaatste minuut mocht er niet in. Het was dus 

achteraf een onbevredigende middag, waarop goed 

werd gespeeld, maar onverdiend verloren. Zo is deze 

middag ons bekertoernooi officieus beëindigd. 

Door Wouter Aanen 

Ste.Do.Co. 4 - GJS 5: 2 - 2 (rust: 0 - 2) 

Na de toch wel makkelijke winstpartij 

op Ameide 6 stapten de mannen van het nieuwe 

vriendenteam van Ste.Do.Co. vol goede moed het 

veld op. Het was donderdagavond en ideaal weer 

om een goede pot voetbal te spelen. GJS was de 

tegenstander. De wedstrijd begon niet al te goed. GJS 

was de bovenliggende partij in de eerste helft. Dit 



had meerdere redenen. Ten eerste moesten we een 

aantal sterspelers van ons elftal missen. Ten tweede 

stond de verdediging steeds net niet lekker opgesteld. 

Er was veel verwarring en de mannen in de defensie 

waren niet in staat dit lekker op te lossen. Gevolg: veel 

steekpassen en gevaarlijke aanvallen aan de kant van 

GJS. Ten derde ontbrak het aan coaching. Van achteruit 

was er niemand bij machte om het elftal goed neer te 

zetten en op het middenveld en in de aanval leek het 

ook wel of de monden dichtgeplakt waren met pleisters. 

Ten vierde was er toch wel wat sprake van 

enige arrogantie en daardoor ook nonchalant spel. De 

overwinning op Ameide had veel indruk gemaakt en we 

wisten dat we het konden en dachten dat het allemaal 

wel gemakkelijk zou gaan. Gevolg van dit alles was een 

0- achterstand met rust. In de rust lieten de mannen 

van Ste.Do.Co. 4 zich van hun beste kant zien. Er werd 

verstandig gepraat en er werden goede veranderingen 

in het team doorgevoerd. De tweede helft zou geheel 

anders verlopen. Na 5 minuten in het tweede gedeelte 

was het al raak. Willem wist met kappen en draaien de 

keeper op het verkeerde been te zetten: 1- . Vreugde 

alom! En we konden doorzetten. De kereltjes in het 

rood waren zo verbaasd dat er alleen nog maar onzin 

uit de monden kwam. Ze begonnen over alles te zeuren 

en niets was goed. Ook uit de dug-out van GJS kwam 

een hoop onzin. Ze probeerde ons duidelijk verbaal 

uit ons spel te halen. Dit lukte ze echter niet. Na een 

kwartier vloog de treffer er al in. Roderick was ditmaal 

de gelukkige die de touwen wist te vinden: - . Helaas 

konden we de genadeklap niet uitdelen en bleef dit de 

eindstand. Deze wedstrijd heeft ons weer met beide 

benen op de grond gezet en we hebben er veel van 

kunnen leren. Op naar de competitiewedstrijden!!! 

Door Gijs Bos 

Pagina 1


Peursum 

Uitslag: 3 - 0 (2 -0) 

Na een lange tijd van rust en voorbereiding 

(bekerwedstrijden en training) was het dan 

eindelijk zo ver, de eerste competitiewedstrijd; 

en wel tegen Peursum 3. Vooraf werd door velen 

Peursum nog hoog ingeschat omdat het 3de van 

Ste.Do.Co. maar met moeite kon winnen van deze 

ploeg. We hadden er allemaal zin in en waren dan 

ook in opperste stemming. 

Nog even op de foto, want natuurlijk speelden 

we in het nieuwe tenue. Leuk voor ons zelf, maar ook 

belangrijk voor de sponsoren, want zonder hen konden 

wij nu niet spelen. Helaas moest Jan-Willem afzeggen 

voor dit potje voetbal i.v.m. ziekte, maar kon gelukkig 

nog wel op de foto zodat we een (zo goed als) complete 

elftalfoto konden maken. Ook nog even een goede 

warming-up, de opstelling en hup daar gingen we de 

eerste competitiewedstrijd in. 

Deze wedstrijd stond onder leiding van Max 

Severing i.v.m. een uitwisselingsverdrag met Ste.Do.Co. 

5, en hij floot een goede wedstrijd. Max en natuurlijk 

Poes hierbij nogmaals bedankt. De wedstrijd begon en 

al snel hadden we het overwicht en konden dan ook 

maal scoren voor rust (al moest ik het de doelpunt in 

de herhaling zien want ik lag weer eens op de grond.) 


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek Jaarboek >> >> Competitie 

Competitie 

de doelpunten werden gemaakt door, hoe kan het ook 

anders, Willem en Matthijs. Het enige smetje op de 

eerste helft was de frustratie van één van de Peursum 

spelers die zich niet kon beheersen. Hij probeerde 

Roderick eerst met een te late sliding ten val te brengen 

en toen dat niet lukte hem maar gewoon onderuit 

te schoppen. Hij kreeg hiervoor geel en dat was licht 

voor deze overtreding. Nog geen 5 minuten later ging 

dezelfde speler nogmaals in de fout waarna hij werd 

gewisseld en niet meer terug mocht komen. 

Na de rust ging het ook niet al te moeilijk alleen 

wilden we te graag naar voren waardoor er te veel 

mensen zich voorin bevonden en er nog maar weinig 

echte kansen kwamen. Maar de 3 – 0 kwam er toch 

na een mooie actie van Rob en een schot dat via de 

binnenkant van de paal er nog maar net inging (tot 

grote opluchting van hemzelf). De rest van de tijd nog 

wat kansjes gehad maar het was genoeg, Max floot af 

en de eerste 3 punten waren binnen. De wedstrijd was 

achteraf toch makkelijker dan we dachten en we kregen 

complimenten van een aantal spelers van Peursum 3, 

die het niet konden begrijpen dat wij Ste.Do.Co. 4 zijn 

en geen Ste.Do.Co. 3, want zij vonden ons beter. Nou 

die hebben we alvast binnen. 

Ik moet eerlijk zeggen dat naar mate de 

wedstrijd vorderde steeds meer spelers beter zijn gaan 

voetballen of dit nu de zenuwen waren aan het begin 

van de wedstrijd of dat we steeds beter elkaar gaan 

begrijpen zullen we in de volgende wedstrijden zien. 

Snel even wat biertjes halen om ze in de kleedkamer te 

gaan nuttigen en even napraten over de wedstrijd. Ik 

zou zeggen proost en op naar de volgende punten. 

Door Alexander Jansen 

Pagina 13

Competitie 


Drechtstreek 5 

Uitslag: 2 - 1 (2 - 0) 

De zegereeks zet zich voort 

16 September; een mooie nazomerdag, er 

stond weer een nieuwe wedstrijd voor Ste. 

Do.Co. 4 op het programma. Na veel praktische 

zaken besproken te hebben reisden we af naar 

de kleedkamer, waar het heerlijk vertoeven 

was onder het genot van de klanken van de 

fantastische Ste.Do.Co. 4 cd. 

De schoenen gepoetst, de shirts gestreken, 

iedereen had zin om weer een goede wedstrijd te 

spelen. Na een goede warming-up klonk het eerste 

fluitsignaal. We begonnen meteen sterk en pakten het 

...Of dit nu kwam door de 

afleiding van vrouwelijk 

schoon langs de lijn of de 

eerder genoemde wissels is 

niet geheel duidelijk... 

heft in handen. Jammer genoeg ging er na 5 minuten 

een bal over, waardoor ik het eerste kwartier meer 

brandnetels dan voetbal heb gezien. Ondertussen 

kregen wij al snel goede mogelijkheden. Wat in de 1 e 

minuut resulteerde in een goal van onze spits Willem. 

Dit gebeurde na een goede voorzet van Roderick. 

Campione klonk over het veld en iedereen was blij. 

Na een kwartier spelen viel Mathijs (v T) 

ongelukkig geblesseerd uit, waardoor ik het veld in 

kwam. We bleven nog steeds de sterkste ploeg, met 

veel kansen en soms oogstrelende combinaties. Één 

zo’n mooie combinatie resulteerde in de 34e minuut in 

-0 na een razendsnelle omschakeling over meerdere 

schijven, werd na de voorzet van Bronkhorst en de 

gekeerde inzet van mij door Roderick goed ingeschoten. 

Tot de rust werd er iets minder aanvallend gespeeld 


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Competitie 

door ons. En waren er weinig kansen aan beide kanten. 

In de rust was er wat ophef over het uitlenen van 

spelers aan een andere ploeg van Ste.Do.Co. , waardoor 

we Corstiaan en Reinoud kwijtraakten. Laten we ons er 

met z’n allen voor inzetten dat dit nooit meer op zo’n 

manier gebeurt. Verder wil ik hier geen woorden aan 

vuil maken. Zo werd Corstiaan gewisseld voor Mark, 

Reinoud voor Rob en Wouter voor Laurens. 

Zo begonnen we zonder echt fitte wissels aan 

de e helft. De e helft had meteen al een ander gezicht 

dan de 1e helft. Of dit nu kwam door de afleiding van 

vrouwelijk schoon langs de lijn of de eerder genoemde 

wissels is niet geheel duidelijk. Feit is, dat ons overwicht 

van in de 1e helft veranderde in een evenwicht. Zo 

waren er nu kansen aan beide kanten. Hoewel de 

grootste kansen het eerste half uur van de e helft toch 

zeker nog voor ons waren. De vele schoten, kopballen 

en schuivers troffen jammer genoeg geen doel. 

Zo bleef Drechtstreek toch nog een beetje in 

de wedstrijd. En “als die aan de ene kant niet valt dan 

valt die aan de andere kant” zo bleek ook nu weer, want 

in de 85e minuut kwam Drechtstreek echt terug in de 

wedstrijd. Nadat al een schot van de lijn was gehaald, 

ging de bal nu echt langs de sterk keepende Leonard 

heen, de -1 was een feit. Na nog 5 spannende minuten 

waarin Drechtstreek eigenlijk geen echte kans kreeg 

en wij ook geen echt grote kansen, klonk het laatste 

fluitsignaal. De drie punten bleven in Hoornaar! Zo 

werd het een wedstrijd met een erg sterke 1e helft, 

en een matige e helft. Waaruit blijkt dat we toch 

moeten proberen wedstrijden eerder te beslissen. Na 

de wedstrijd werd onder het genot van de klanken van 

de Ste.Do.Co. 4 cd nog een goed glas bier op onze 

overwinning gedronken, en was het gezellig. Nu op naar 

Noordeloos! 

Door Floris van de Peppel 

Pagina 14

Noordeloos 2 - 

Ste.Do.Co. 4 

Uitslag: 3 - 1 

Zaterdag 23 september. Ik word wakker door 

een scheet als een mitrailleursalvo. Verschrikt zit 

ik rechtop in mijn bed. Ik knipper met mijn ogen 

tegen het zonlicht dat in mijn kamer valt, ik proef 

de smaak van verschaald bier en verstofte wiskey, 

mijn hoofd protesteert tegen het ontwaken. 

Ik kijk om mij heen, en dan weet ik het weer. 

Op mijn bank ligt Gijs Bos na te genieten van zijn 

buikwind. Op de grond liggen Lourens Verhaar en 

Wouter Aanen. De geur van Reinoud hangt nog in de 

ruimte, hij moest om 8 uur weg om de F5 te coachen. 

Een kleine glimlach kan ik niet onderdrukken: 

Ste.Do.Co 4 speelt tegen Noordeloos vandaag. 

Een deel van het team heeft zich gezamenlijk 

voorbereid in het nachtleven van Utrecht. Na een warme 

douche reizen we af naar Hoornaar. Waterzaksponsor 

Ted Bos blijkt vandaag ook het ontbijt te sponsoren. 

Enkele smakelijke pannenkoeken vallen ons ten 

deel. Het zal een goede bodem voor een hevige strijd 

blijken. Om half twee begeef ik me samen met Floris 

naar het verzamelpunt: huize De Leeuw. Aldaar zie ik 

de gespannen gezichten van mijn teamgenoten. Het 

is rustig. Iedereen bereid zich op zijn eigen manier 

voor op wat komen gaat. Mark komt te laat, even 


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek Jaarboek >> >> Competitie 

Competitie 

ontstaat er onrust, maar gelukkig blijkt hij niet ver 

weg te zijn. Om vijf over half twee kunnen we ons naar 

Noordeloos begeven. Op de fiets, maar dat spreekt 

voor zich. Op de sportvelden van Noordeloos worden 

wij niet onvriendelijk, maar ook niet warm ontvangen. 

De anders zo spraakzame Menno staart gespannen 

voor zich uit. Zelfs de immer aanwezige Kikker is stil. 

Competitieve spanning hangt in de lucht. Na enkele 

minuten de sfeer geproefd te hebben besluiten wij naar 

onze kleedkamer te gaan. 

Daar wacht ons een verrassing. Groene shirtjes 

en zwarte broekjes liggen keurig opgestapeld voor ons 

klaar. Dat is apart. Na de eerste verbazing konden wij er 

om lachen. Het zal wel een ludieke actie van die maffe 

Noordelozers zijn. Wij zijn ook de beroerdsten niet, 

en willen wel meegaan met deze grap. We besluiten 

de Noordeloos-shirts als inloopshirts te gebruiken. 

Alleen Gijs en Jan-Willem doen wel een Ste.Do.Coshirt 

aan. De verbaasde gezichten van het team van 

Noordeloos waren zeer vermakelijk, maar vertelden 

ons ook dat dit misschien toch niet de bedoeling was. 

Dit vermoeden bleek correct toen duidelijk werd dat 

de shirts klaargelegd waren voor het vierde team van 

Noordeloos, alleen wel in de verkeerde kleedkamer. Hoe 

dan ook: ik heb er lekker in warmgelopen en kon met 

een vers en schoon shirt aan de wedstrijd beginnen. 

Om half drie mochten we aftappen. Toen hebben 

we een wedstrijdje gevoetbald. 

Na de wedstrijd was het Leen Bos die nog 

voor het laatste fluitsignaal de eerste krat Heineken 

binnentikte. Met zijn ervaring kon dit niet anders 

dan een schot in de roos zijn. Op de zonovergoten 

accommodatie van Noordeloos kwam ons vierde team 

een beetje los. Binnen no-time was het aan Jan-Willem 

om in eigen huis een tweede krat voor zijn rekening te 

Pagina 15

Competitie 

nemen. De klanken van de Ste.Do.Co 4 CD galmden 

over de velden, de spelers lachten uitbundig, DJ Triplin’ 

was in het huis, wij genoten. Ondertussen zagen wij 

Hans Bassa afdruipen op zijn mountainbike en waren 

de overige spelers van Noordeloos al gedoucht en 

aangekleed. Bij ons kwam de stemming er juist aardig 

in en Poes zorgde voor meer pils. Ondertussen werd 

het etenstijd. Voor wie anders dan de verzorgster lag 

hier een dankbare taak? Wietske zorgde voor een 

bittergarnituur waar ze bij de familie De Leeuw zelfs 

trots op zouden zijn. Na dit avondeten werd het tijd 

voor een douche. De Noordeloze boiler bleek echter 

uitgeput. Maar het koude water mocht de pret niet 

“Kastelein Jan Blom moet tot 

zijn schaamte toegeven dat 

het koude bier op is” 

drukken. Door luid gezang en hevig gespring verbeten 

we de ijzige kou (beelden hiervan zijn te verkrijgen bij 

Reinier). 

Na deze frisse onderbreking stortten we ons 

weer terug in het feestgedruis. Lourens luisterde 

dit ondertussen op door zijn kleren weer eens uit te 

trekken. Als een ware exhibitionist draafde hij als een 

dolle door de kleedkamer (ook hier zijn beelden van). 

Tegen de klok van acht werd het tijd om naar de kantine 

te gaan. Deze rokerige ruimte was schaars gevuld; het 

viel op hoe weinig Noordeloos-spelers nog aanwezig 

waren. Aanvankelijk deden ze nog aardig mee, maar 

steeds meer van hen keerden huiswaarts. Ste.Do.Co. 4 

bleef echter voltallig en nam langzaam maar zeker het 

heft in handen. Het duurde dan ook niet lang voor de 

Ste.Do.Co.liederen de kantine vulden. 

Tijdens de klanken van de hits ‘hup Ste.Do.Co. Gijsie 

Bos’ , ‘één, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven, waar is 

Gijsie Bos gebleven?’ en ‘één, twee, drie, Ste.Do.Co 

vier’ zag ik Kikker en Lennart ineenkrimpen. Toen ook 

nog Noordeloos’ mooiste vrouwen zich mengden in 

de Ste.Do.Co.-polonaise en vrolijk met de Ste.Do.Co. 

spelers meedansten op de klanken van de Ste.Do.Co.- 

CD werd het de meeste Noordelozers echt te veel. 

De één na de anderen koos eieren voor zijn 

geld en rond de klok van tien was de kantine bijna 

volledig rood-zwart gekleurd. Ik kijk om mij heen en 

zie een onuitwisbare grijns op het gezicht van Antonie, 



Corstiaan met een zware koperen bel op zijn hoofd, Gijs 

in een idiote dans met Henriette, een rondstuiterende 

Rob, en Rein, ondanks zijn alcoholonthouding, 

vergenoegd om zich heen kijkend. Ste.Do.Co. maakt 

zich los, en Noordeloos verbijt zijn pijn. Kikker doet 

nog een verwoede poging om een eind te maken aan 

de overmacht van de Ste.Do.Co.spelers, door voor te 

stellen de kantine te sluiten. Het mag niet baten, hij 

wordt vakkundig op zijn plek gezet door een nieuw lied 

dat terplekke tot stand komt. De lijdenstocht is nog niet 

voorbij. 

Om half elf komt hier wel een eind aan. 

Kastelein Jan Blom moet tot zijn schaamte toegeven dat 

het koude bier op is, en dat dit hem dwingt de kantine 

te sluiten. Aldus geschiedde. Wij blazen de aftocht en 

begeven ons naar de Noordeloze kroeg. Bij het weggaan 

zie ik de enkele die-hards van Noordeloos met gebogen 

hoofd het pand verlaten. Even schiet de overweging 

hen bij de thuiswedstrijd iets te sparen door mijn hoofd. 

Maar deze vervliegt weer heel snel; ik verheug me nu al 

op hun komst naar Hoornaar! 


Pagina 16


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> >> Competitie 

Competitie 

Pagina 17

Competitie 

Ons vervoer varieert van Ziekenfondsritten, 

Rolstoelvervoer, Schipholvervoer tegen 

scherpe prijzen, of de reguliere ritten. 

Waarom zou u voor de Reuver Taxi kiezen: 

Taxi Keurmerk 

Goed Wagenpark 

24 uur bereikbaar 

Op tijd 

Flexibel 

Goede prijsstelling 



Sint Jorisplein 10 

4205 JA Gorinchem 

Tel: 0183-620605 / 0183-561536 

Fax: 0183-615822 

E-mail: ariedereuver@wanadoo.nl 

Pagina 18


Meerkerk 4 

Uitslag: 4 - 0 (2 - 0) 

Aansluiting bij de top 

Na het feestgedruis van vorige week waren 

de leden van Ste.Do.Co. 4 unaniem in hun 

voornemen; er moest deze week maar weer 

eens een serieuze pot voetbal op de mat worden 

gelegd. 

Vandaag was het vierde elftal van Meerkerk 

te gast aan de Groeneweg; voorwaar een geduchte 

tegenstander, ze hadden eerder Noordeloos met 

7- van het veld geveegd en hadden, net als wij, 

slechts drie verliespunten. We waren gewaarschuwd. 

We hadden op deze zonovergoten dag voor de 

wedstrijd een fotosessie gepland, de sponsors van de 

tassen (Plus-auto’s en Speedy Voordeelgarage) en de 



Competitie 

inlooptruien (H.A.B.O. loonbedrijf en kraanverhuur) 

werden vandaag op de gevoelige plaat vastgelegd 

en bedankt voor hun bijdrage aan ons team. Na dit 

persmoment hadden we de eer op het A-veld te mogen 

acteren; het zou het toneel worden voor een goede 

partij van Ste.Do.Co.-zijde. Gedurende de eerste helft 

hadden we een licht overwicht, wat na een minuut of 5 

resulteerde in de verdiende 1-0. Alexander schoot zijn 

tweede competitietreffer op fraaie wijze binnen na een 

scherp aangesneden hoekschop van Mathijs (van Toor). 

Pagina 19

Competitie 

In de tweede helft werd het krachtsverschil 

groter en dit werd ook uitgedrukt in een groter 

wordende marge; na een keurige aanval wist Roderick 

de vrijstaande Rob te vinden, die met een droge knal 

de -0 binnenschoot. De 3-0 was een opmerkelijke 

goal. Niet zozeer de actie of de afwerking (die beide 

weliswaar van klasse getuigden) maar vooral de manier 

waarop dit doelpunt werd gevierd baarde opzien. Onze 

gedachten gingen terug naar 7 juli 1998, halve finale 

op het wereldkampioenschap in Frankrijk. Was het niet 

ene Patrick Kluivert die na een weergaloze kopbal in 

de 87e minuut Oranje op 1-1 zette en in extase naar 

de hoekvlag liep om zijn memorabele treffer met het 

meergereisde publiek te vieren? Onze nummer 10 moet 

zich in een vergelijkbare situatie gewaand hebben, want 

zijn juichmoment vertoonde een verdacht parallel met 

bovenstaand beschreven actie van Kluivert. Ro, bedankt 

voor deze show, we hebben weer genoten! 

Bij het scheiden van de markt maakte 

ondergetekende voor de statistieken nog de 4-0, 

waardoor onze grootste overwinning van het lopende 

seizoen werd geboekt. Na de wedstrijd ontstond weer 

een bijzonder gezellig samenzijn, hetgeen voor een deel 

van het elftal later op de avond nog uit zou monden in 

een uitgebreide polonaise door huize Woltman… 

Op naar het immer lastige Vuren-uit. 

Door Willem Aanen 



Pagina 0

Vuren 3 - 

Ste.Do.Co. 4 

Uitslag: 2 - 5 (0 - 2) 

Donderdag 5 oktober 2006. Op een druilerige 

donderdagavond had Ste.Do.Co. 4 de 

twijfelachtige eer om om klokslag 19.00 uur 

vanuit de kantine te vertrekken. Althans dat was 

het, van hoger hand opgezet, plan. Echter was er 

ditmaal een drietal spelers die deze afspraak aan 

de spreekwoordelijke laars wist te lappen. 

Aangezien de schrijver van dit stuk niet de 

moeilijkste is, zal hij u geen namen onthouden: het 

waren respectievelijk Mini, Mark (welke overigens het 

bekende ‘dat-gaatje-geld-kosten-gebaar’ niet op prijs 

leek te stellen) en ondergetekende. Al met al een fraai 

resultaat voor de boetepot, welke na de eerste 5 euri 

van DJ Triplin (vorige week red.) met een luttele 15 euro 

gespekt werd (lees: ‘wordt’, aangezien in ieder geval 



Competitie 

uw verslaggever, wegens gebrek aan liquide middelen, 

de transactie nog niet heeft weten te voltooien). Over 

naar datgene waar het een ieder deze avond toch om 

te doen was: de match. Allereerst was er voor deze 

midweekse wedstrijd een aantal afwezigen. Zo konden 

Rein, Kok, Wob, Bronk en Dennis (laatstgenoemde voor 

de volledigheid) wegens moverende redenen niet in 

actie komen. 

Gezien het grote aantal afwezigen werd een 

tweetal extra hulptroepen naar het front geroepen: 

Oscar ‘Ozzy’ van Geffen en Marvin ‘Bossie’ Bos 

completeerden ons team. In de kantine gonsde het al 

van de geruchten over de ‘basis 11’ van deze avond. 

Zo werd er links en rechts gefluisterd dat er een aantal 

spelers kind van de rekening zouden worden van het 

bekende roulatie systeem. Er wordt wel eens gezegd dat 

Raffie Benitez van Liverpool er wat van kan, maar Ste. 

Do.Co 4 doet er duidelijk niet voor onder. Niemand is 

verzekerd van een stekkie in de basis, de concurrentie 

is moordend en de spelers houden elkaar week in week 

uit messcherp (Noordeloos uit voor het gemak maar 

even niet meegenomen). Zo kon er dan toch vertrokken 

worden richting Vuren. Poes had voor onze heren (en 

trouwe fan Wietske) een toeristische route uitgestippeld, 

welke wonder boven wonder daadwerkelijk eindigde op 

het parkeerterrein van de plaatselijke V.V. te Vuren. 

“Hierna kon Ste.Do.Co 4 zich 

bezondigen aan ‘Gallery-play’ ” 

Op naar de kleedhokkies, alwaar binnen no-time 

de Ste.Do.Co 4 CD zijn geluiden uit de speakers deed 

knallen. Tijdens het omkleden werd tevens de opstelling 

door Alex uit de hoge hoed getoverd: Poes, Don, 

Gijssie B, Bossie, Mark, Rob, Alex, Mini, Past, Ozzy en 

Antonie. Op de bank: Wil, Kip, Ro en DJ Triplin (welke al 

meermalen aangetoond heeft dat hij, naast bouwer van 

buitengewoon respectabele feessies, een gevaarlijke 

buitenspeler, ook een zeer verdienstelijk vlagger is). 

Rond 0.00 uur mocht Vuren aftrappen. Blijkbaar beviel 

ze dit erg goed, want nog binnen 0 minuten mochten 

ze dit tot twee maal toe herhalen. 

Via Alex en gastspeler Ozzy stond Ste.Do.Co 4 

op een zeer comfortabele 0- voorsprong. Voornamelijk 

Alex toont wekelijks aan zijn nuttige werk voor het team 

aan te vullen met een enorme trefzekerheid. Opende hij 

vorige week tegen Meerkerk met een droge volley de 

score, ook tegen Vuren brak hij de ban. Dat het meer 

leek op een voorzet op gelegenheidsspits Oscar mag 

hier geen afbreuk aan doen. Na goed jagen van Antonie 

Pagina 1

Competitie 

was het zoals reeds vermeld Ozzy die zijn gastoptreden 

wist te bekronen met een treffer. Op de bank ging 

men er eens even goed voor zitten: een prachtige 0voorsprong: 

dat smaakt naar meer… Helaas bleek 

dit niet geheel realiseerbaar. Vuren 3 toonde aan over 

de nodige veerkracht te beschikken en rechtte haar 

rug. Een aantal keer moest onze verdediging, met een 

uitblinkende Mark de Groot, vol aan de bak. Echter 

barsten deed zij niet en zo kon er met een 0- ruststand 

van een bakkie thee worden genoten. 

“Even leek het binnen 5 minuten 

nog spannend te worden, echter 

bleek ook Don een verdienstelijk 

vlaggenist” 

In de rust was de alom luidende conclusie dat 

er, ondanks de goede tussenstand, de e helft uit een 

ander vaatje moest worden getapt. Er volgden tevens 

enkele wisselingen: Rob, Mark en Don verlieten het veld 

en Willem, Ro en Kip betraden de arena. Dit leidde tot 

wat geschuif binnen de opstelling, welke bij aanvang 

van de e helft als volgt luidde: Poes, Alex, Gijssie B, 

Bossie, Kip, Antonie, Ozzy, Mini, Past, Ro en Willem. 

In de e helft ontaardde de match in een waar 

voetbalgevecht. Vuren 3 zette alles op alles in de jacht 

naar de zo belangrijke aansluitingstreffer en Ste.Do.Co 

4 ging vol op zoek naar de beslissende treffer(s). 

Na een schitterende actie van Mini op links 

kwam de bal plotseling voor de voeten van de goed 

naar binnen getrokken rechtsbuiten Past. Het lederen 

voorwerp in het lege doel plaatsen was vervolgens 

een kolfje naar zijn hand: 0-3. Hierna kon Ste.Do.Co 4 

zich bezondigen aan ‘Gallery-play’ Na een schitterende 

aanval (welke in detail terug kan worden gelezen in 

het topic ‘aanwezigheid voor de wedstrijden’ op de 

Ste.Do.Co 4-hyve) was het ondergetekende die met 

een lobje (na zoveel pogingen mag het toch wel een 

keertje lukken zag ik een ieder terecht denken) de 0- 

4 aantekenen. Vervolgens trachtten de verdedigers 

van Vuren 3 tevergeefs het shirt van Ro en het broekje 

van Wil (een compliment naar de sponsors voor de 

uitstekende kwaliteit van de kledij) zich eigen te maken, 

waarna de bal bij de ingevallen DJ Triplin belandde. 

Deze wist het net met een perfecte pegel te laten 

bollen: 0-5. Aan onze DJ de vraag: is dit geen reden 

voor een houseparty?? 



Hierna leek Ste.Do.Co 4 het wel goed te vinden, 

iets wat zeer begrijpelijk (edoch niet goed te praten) is. 

Zo kon Vuren 3 met een prachtige en een wat minder 

fraaie treffer toch nog keer tegen te scoren. Even 

leek het binnen 5 minuten nog spannend te worden, 

echter bleek ook Don een verdienstelijk vlaggenist. De 

3e treffer van Vuren werd dan ook terecht afgekeurd. 

Zo eindigde deze regenachtige avond in Vuren met een 

zeer verdiende -5 overwinning en kan Ste.Do.Co 4 

met 5 overwinningen en 1 nederlaag genieten van een 

aantal weken rust binnen de lijnen. Daarbuiten zal het 

met een ‘Oktoberfest’ en een trainingsweekend nog wel 

lang onrustig blijven…. 

Door Roderick Venekamp 

Pagina


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Special Events >> Oktoberfest 

Ste.Do.Co. 4 - Bardienst: 

Oktoberfest! 

Zaterdag 14 Oktober was het dan zover, de 

mannen van Ste.Do.Co. 4 dienden ’s middags 

achter de tap aan te treden om het met veel 

bombarie aangekondigde Oktoberfest te 

organiseren. 

Aanvankelijk stond voor deze middag een 

wedstrijd tegen Kozakken boys gepland. Daar dit elftal 

zich echter uit de competitie heeft teruggetrokken, 

kon het spelen van deze pot geen doorgang vinden. 

Naast het ontbreken van een tegenstander leek het 

ontbreken van genoeg potentiële gasten roet in het 

eten te gaan gooien, omdat van de heren teams alleen 

het zesde thuis moest spelen. Een deel van het team 

besloot de middag nuttig te besteden en een training 

te organiseren. Naar eigen zeggen vervulde Don hierin, 

ondanks de zenuwen voor die middag, een glansrol door 

het winnende doelpunt te scoren. Om 14:00 uur voegde 

het overige deel van de spelers zich bij dit gezelschap, 

waarna de voorbereidingen voor het feest begonnen. 

DJ Triplin installeerde zijn geluidsinstallatie, waarna de 

biersjoelbaan uit het vliegdekschip werd gehaald en 

pontificaal in de kantine geplaatst werd. Tevens werden 

de literpullen met water gevuld voor het bierpulheffen 

en het lessen van eventuele nadorst en werd een 

houtblok opgesteld ten behoeven van het spijkerslaan. 

De equipe hees zich vervolgens in de door Alexander 

aangekochte lederhosen, waarbij Willem, Roderick en 

Gijs hun sympathie voor die Mannschaft etaleerden 

door middel van het dragen van Duitse Trikots. Jan- 

Willem bleek de intentie van de middag bijzonder 

goed begrepen te hebben door in een niet van echt te 

Pagina 3

Special Events >> Oktoberfest 

onderscheiden outfit aan te komen draven. Aan hapjes 

was ook gedacht, deze, in de vorm van braadworsten en 

kaasblokjes, werden op het laatste moment aangerukt 

en vakkundig voorbereid door Poes en Matthijs. Om 

eenieder het “bierfestgevoel” mee te geven was 

geïnvesteerd in heuse bierpullen ter vervanging van de 

reguliere fluitjes. 

Na het arriveren van de bijzonder fraai 

uitgedoste bediening in de personen van Marleen, 

Ted en Wietske kon de groepsfoto geschoten worden, 

waarna niets de aanvang van het feest meer in de weg 

kon staan. Na de wedstrijd Heren 6 – VVAC 7 maakten 

de eerste gasten hun entree. De bar-crew, die bestond 

uit Corstiaan, Mark, Matthijs, Alexander en Leonard 

maakte zich bijzonder verdienstelijk door de wachttijd 

op bier tot het minimum te beperken. De middag zelf 

was een aaneenschakeling van zowel ongelofelijke als 

stuk voor stuk memorabele gebeurtenissen. Zo monde 

het spijkerslaan uit tot een waar spektakel waarbij 

spijkers en zelfs hamerkoppen door de lucht vlogen, 

bleken gasten Jeff O. en Harmen V. heer en meester 

aan de biersjoelbak en wist Ger Klop wel raad met de 

speciaal uit Duitsland geïmporteerde literpullen. Laatst 

genoemde toonde zich tevens zeer genereus door 

zich beschikbaar te stellen voor een ware photoshoot 

met enkele enthousiaste en klaarblijkelijk ambitieuze 

spelers. 

Verder bleken Wob en Kip hun hand niet om 

te hoeven draaien voor het leegdrinken van meer dan 

één literpul, wist Reinier een aantal mooie sigaren los 

te peuteren bij het zesde en namen enkele spelers van 

dit zelfde zesde vol overgave deel aan de competitie 

van het spijkerslaan. Zij bleken echter het onderspit 

te moeten delven tegen de suprematie van Antonie die 

deze middag spreekwoordelijke spijkers met koppen 

sloeg. 


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Special Events >> Oktoberfest 

Toen DJ Triplin uiteindelijk voor de derde keer 

Viva Colonia! ten gehore bracht en een groot deel van 

de kantine zich bij de polonaise aansloot ging het dak 

eraf! Uiteindelijk kunnen we terugkijken op een alleszins 

geslaagd evenement, wat zeker voor herhaling vatbaar 

is. Vanaf deze plek wil ik alle betrokkenen hartelijk 

bedanken voor hun bijdrage! Op naar Medemblik! 

Door Rob Woltman 

Pagina 4

SVS ‘65 - 

Ste.Do.Co. 4 

(Oefenwedstrijd ) 

Uitslag: 3 - 2 (0 - 1) 

Het was een koude avond in oktober, Ste. 

Do.Co. 4 moest zich weer presenteren. Ditmaal 

vriendschappelijk tegen SVS ’65 2. Ste.Do.Co. 4 

moest het doen zonder een aantal spelers, maar 

deze werden goed vervangen door niemand 

minder dan Ko den Hartog en Marvin Bos. 

Door de laatst genoemde konden wij weer 

beginnen in de “Bos-Bos” opstelling. In de regio een 

veel gevreesd verdedigend koppel dat al voor menig 

succes had gezorgd. Met dit in ons achterhoofd mochten 

wij deze wedstrijd beginnen. Na het eerste fluitsignaal 

lieten de gasten al snel zien dat zij niet de ploeg 

waren die met zich zou laten sollen. De eerste harde 

overtreding kwam van de kant van SVS. Na een mooie 

combinatie van achteruit belande de bal bij Mathijs 

van Toor die op vreselijke wijze werd neer gemaaid, 

waarna een kreet ontstond die in huize van Toor 

duidelijk te horen moest zijn. Het bleek achteraf mee 

te vallen waarna de wedstrijd weer hervat kon worden. 

Vele combinaties volgden, de een nog mooier dan de 

ander. SVS ’65 kreeg niet de kans om aan het spelletje 

mee te doen. Elk balcontact van een SVS speler werd 

al weer snel omgezet in het tegenover gestelde. Al 

waren de combinaties nog zo mooi en speelden ze de 

sterren van de hemel, de vruchten ervan konden ze nog 

niet plukken. Het was na een halfuur nog steeds 0-0. 

Hier kwam echter snel verandering in. Na een mooie 

combinatie van achteruit werd Willem Aanen gevonden 

die de bal vervolgens fabuleus langs zijn tegenstander 

speelde op de door stormende Corstiaan de Leeuw die 

deze bal niet onbenut kon laten 1-0. Met deze stand 

gingen de heren tevens rusten, en leek de wedstrijd al 

een beetje naar Ste.Do.Co.’s zijde te zijn getrokken. De 

tweede helft bleek anders uit te vallen. 

Na het eerste fluitsignaal in de 2e helft hadden 

de mannen van Ste.Do.Co. nog steeds het betere van 

het spel maar, moesten na 8 minuten wel de eerste 

tegengoal incasseren 1-1. Dit deed de wedstrijd een 

beetje keren, de heren van SVS ’65 kwamen steeds 


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Oefenwedstrijd 

meer in het spel voor en kwamen nu ook steeds 

gevaarlijker voor het doel van de gasten. De gasten 

kregen het steeds zwaarder en moesten na de e 

minuut voor het eerst in deze wedstrijd tegen een 

achterstand aankijken -1. Dit was een ommekeer in de 

wedstrijd SVS ’65 kon achteruit gaan leunen, waardoor 

Ste.Do.Co. de wedstrijd weer over kon nemen, wat 

resulteerde in laf Italiaans voetbal. De gasten deden 

wat ze konden maar kwamen niet opgebokst tegen dit 

ijzeren gordijn. Tot overmaat van ramp kwamen de 

boys van SVS ’65 door een goede counter ook nog eens 

op een 3-1 voorsprong. Hierbij was de wedstrijd toch 

aardig op slot gegooid. In de 80e minuut konden de 

mannen van Ste.Do.Co. nog wat terug doen door een 

“...hierop draaide hij fraai 180 

graden en maakte het vervolgens 

nog fraaier af 3-2” 

verdiende e goal binnen te schieten. Willem Aanen 

kreeg een goede bal aangespeeld van achteruit, hierop 

draaide hij fraai 180 graden en maakte het vervolgens 

nog fraaier af: 3- . Een slot offensief van de gasten 

volgde, maar tevergeefs. De uitslag van deze wedstrijd 

bleef teleurstellend voor de gasten steken op een 3- 

winst voor de jongens van SVS ’65. 

Door Corstiaan de Leeuw 

Pagina 5

Special Events >> Trainingsweekend 

Ste.Do.Co. 4 

Trainings- 

weekend 

Vrijdag 

Eindelijk is het zover, het ‘trainings’-weekend 

gaat beginnen. Op het moment dat ik aankom 

is het al een dolle boel, de mensen die al eerder 

vandaag aangekomen waren zitten te genieten 

van grote borden macaroni. Aan de sfeer te horen 

en zien is er al het nodige gedronken en ik begin 

dan ook met een biertje. Na een paar biertjes ben 

ik eerst maar eens een slaapplek gaan zoeken in 

het andere huisje. (We hadden 2 huisjes nodig 

om iedereen te huisvesten) Ik kwam terecht 

op de begane grond bij de enige echte Don ‘de 

houtzager’ op de kamer. Waarom de ‘houtzager’ 

toevoeging hoor ik je denken.. lees vooral verder 

dan wordt het vanzelf duidelijk. 

Na het eten ging een aantal mensen kaarten en 

ik ging met een groepje Fifa spelen op de meegereisde 

Gamecube. Al snel bleek dat dat nog een vak apart 

is en ik had de nodige spelletjes nodig voordat ik 

de spreekwoordelijke ‘deuk in een pakje boter’ kon 

trappen. Later op de avond werd besloten door een 

aantal mensen om eens even in Medemblik te gaan 

kijken. Een taxi was al snel besteld en op weg waren 

we naar een erg rustig Medemblik centrum. Nadat we 

wat hebben zitten drinken en praten in een van de wel 

heel rustige cafetjes werd besloten om een taxi terug 

richting Vlietlanden te zoeken. We hadden onze taxi net 

besteld en uit de plaatselijke snackbar kwam een dame 

gelopen die zich afvroeg wat zo’n grote groep mensen 

ineens in Medemblik deed en zo kwamen we aan de 

praat over voetbal, want wat bleek: ze speelde voetbal 

!! We konden natuurlijk al snel opscheppen over hoe 

goed het vrouwenvoetbal bij Ste.Do.Co. wel niet was 

enz enz.. We hebben ook nog geprobeerd een wedstrijd 

te regelen tegen een of ander heren team uit omgeving 

Medemblik, maar dat is helaas niet gelukt. 

Zaterdag: Nadat niet al te vroeg er een beetje 

leven kwam in huize Ste.Do.Co. 4 werden er de 


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Special Events >> Trainingsweekend 

nodige tosti’s en ‘uitsmijters’ gebakken en na dit zeer 

voedzame ontbijt konden we eindelijk beginnen aan 

waar we natuurlijk voor gekomen waren: de training 

!! (het heet tenslotte niet voor niks trainingsweekend). 

Al snel bleek dat we aan de toen nog een beetje 

geblesseerde Reinier een fantastische keeper hadden 

en dat Gijs (onze aanvoerder) het hoge niveau niet 

aankon en met een geblesseerde enkel het veld moest 

verlaten. (heel jammer voor hem dat dit keer onze 

fantastische verzorgster niet mee gereisd was). Na een 

goeie uur trainen werd besloten om de eerst volgende 

goal als ‘golden goal’ te behandelen en er daarna een 

eind aan te draaien. Dat de Don (ook wel bekend als 

Reinoud) er geen zin meer in had bleek al na 1 minuut, 

hij startte ergens halverwege een rush en al kappende 

en draaiende eindigde hij voor het doel en met een 

fantastisch schot verschalkte hij de op dat moment 

keepende Antonie ‘Boeman’. Al met al hebben we een 

lekker potje gevoetbald. Terug gekomen bij de huisjes 

werd er eerst wat gedronken en bijgekomen van een 

zwaar vermoeiende training. Een gedeelte ging daarna 

pokeren.. zelf heb ik niet mee gedaan maar aan alle 

commotie die er te horen was hadden ze er zeker veel 

plezier in. 

’s Avonds werd besloten om te gaan bowlen met 

de hele groep, en al snel bleek dat het maar goed is 

dat de meeste beter kunnen richten met een voetbal, 

want anders was er helemaal geen hoop voor dit team. 

Dit geldt overigens niet voor iedereen, want neem nu 

Lourens.. als die toch eens zo goed kon …..anyway… 

bowlen met zo’n groep is serieus leuk !! Tijdens het 

bowlen werd er gezorgd voor de nodige drankjes + 

hapjes. hierbij moet opgemerkt worden dat ondanks 

dat Marc de G al problemen had met het instappen in 

het taxi busje hij er wel voor zorgde dat we nooit lege 

glazen hadden op de bowling baan..(Hij bestelde bier 

Pagina 6

aan een stuk door en als er dan toch nog een leeg glas 

was gooide hij het gewoon kapot) 

Na het bowlen zijn we met z’n alle richting het 

bruisende Medemblik vertrokken en na een kwartiertje 

lopen kwamen we met de complete groep aan waar een 

klein gedeelte al een dag eerder was wezen verkennen. 

We hebben even gekeken waar het gezellig was en 

al snel bleek dat dezelfde tent als de dag daarvoor 

het gezelligst was. Wederom bepaalde Mark de G zo 

ongeveer het drink tempo en inmiddels kon je al goed 

merken dat hij het nodige aan alcohol achter de kiezen 

had want het lukte kennelijk om hele gesprekken te 

voeren met een of andere Portugees terwijl hij tegelijk 

ook nog de dame achter de bar probeerde te verleiden 

voor een foto. Nadat een aantal mensen de tijd 

verdreven met een potje biljard en foto-play ging het 

café sluiten en zijn we ook richting huisje gegaan. Thuis 

aangekomen werden er nog even gezellig knakworsten 

op tafel gezet terwijl we met z’n allen napraatten over 

het bowlen / trainen en de rest van de dag. Zelf ging ik 

nog even laten zien hoe je Fifa moet spelen nouja… van 

foute voorbeelden kan je ook leren zullen we het maar 

op houden maar lol hadden we zeker. 

“Dus zo kwam Don ‘De houtzager’ 

aan zijn bijnaam...” 

Toen we na een flink aantal wedstrijden 

uitgespeeld waren ging iedereen in ons huisje zo’n 

beetje wel naar bed. Daar aangekomen heb ik een 

poging gedaan om te slapen maar op een gegeven 

moment schrok ik wakker en dacht dat de heleboel aan 

het instorten was.. wat bleek ene Don dacht kennelijk 

dat het hartje winter was en we de volgende dag veel 


Ste.Do.Co. 4 4 Jaarboek >> Special Events Events >> Trainingsweekend 

hout nodig hadden want er werd aan een stuk door 

gezaagd.. na een half uurtje geprobeerd te hebben om 

er gewoon doorheen te slapen besloot ik dat het tijd 

was om te verhuizen en ik ging dan ook in de huiskamer 

op de bank liggen. Ik lig daar nog geen 15 

minuten en er komt iemand binnen gelopen van wie ik 

zelfs in het donker van z’n gezicht af kan lezen dat hij 

denkt ‘WAT IS HIER AAN DE HAND !’ Ik uitgelegd dat 

ik niet kan slapen wegens geluidsoverlast en aangezien 

hij in de deuropening stond en op de achtergrond het 

gezaag nog steeds bezig was, begreep hij meteen 

waarom ik daar lag. Dus zo kwam Don ‘De houtzager’ 

aan zijn bijnaam... Waar iedereen waarschijnlijk aan het 

begin van dit verslag dacht dat het op zijn bij iedereen 

bekende soms wel heel zware afzaag acties op het 

veld sloeg, blijkt hij die naam zelfs ‘s nachts eer aan te 

doen. 

Zondag 

Zondag was eigenlijk echt zo’n laatste dag van een 

super leuk weekend.. een beetje lekker rustig aan 

wakker worden… wat eten en drinken.. beetje achter de 

Gamecube hangen en daarna als overheerlijke warme 

maaltijd Nasi gegeten. (Ik weet niet precies meer wie 

het eten verzorgd heeft dat weekend maar die persoon 

/ personen verdient zeker een pluim !! want het was erg 

lekker) Overall denk ik dat ik voor iedereen praat als 

ik zeg dat we een fantastisch weekend gehad hebben 

wat zeker voor herhaling vatbaar is !! Bij deze iedereen 

bedankt voor al het werk dat erin is gaan zitten.. en dan 

bedoel ik natuurljik het regel van de huisjes... bijhouden 

wie er betaald heeft.. zorgen dat iedereen weet waar 

het is... inkopen doen... afijn er is zat geregeld bedankt 

daarvoor !! 

Volgend jaar weer :) Ohwja.. en vergeet niet www.stedo-co.nl 

te checken voor meer foto’s !! 

Door Antonie Bouman 

Pagina 7

Competitie 

VVGZ 7 - 

Ste.Do.Co. 4 

Uitslag: 1 - 3 (0 - 3) 

De grote vraag op deze druilerige zaterdagmiddag 

was of Ste. Do. Co. 4 het zeer geslaagde 

trainingsweekeinde in de buurt van Medemblik 

een passend vervolg kon geven in de vorm van 

een overwinning tegen VVGZ 7. 

Om antwoord op deze prangende vraag te 

krijgen, dient u toch enig geduld op te brengen. 

Degenen die echt niet kunnen wachten, verwijs ik naar 

de vierde alinea. Deze week was er namelijk nog een 

gebeurtenis, die de volle aandacht verdient. Matthijs 

van der Peppel rondde dinsdag met succes een studie 

Nederlands af en trad zodoende toe tot een zeer select 

gezelschap binnen de vriendenkring van Ste.Do.Co. 4. 

Voorwaar een prestatie van formaat! 

De voorbereiding op de wedstrijd stond in schril 

contrast met de mijlpaal die onze rechtsbuiten bereikt 

had. Antonie, Rob, Chico en Mini hadden Groote Lindt 

met een bezoek vereerd. Don deed hier nog een schepje 

bovenop. Hij was in staat dit staaltje te overtreffen 

door het gros van de Seleçao niet naar Zwijndrecht, 

maar naar Hendrik-Ido-Ambacht te loodsen. Hoewel 

de rit dus verre van vlekkeloos verliep, kwamen we 

uiteindelijk toch ruim op tijd op de eindbestemming 

aan, waar we te horen kregen dat de aanvang van 

“Mathijs was bereid gevonden 

om het derde te versterken en dit 

bleek niet zonder succes: een 7-1 

overwinning was het resultaat van 

zijn aanwezigheid.” 

de wedstrijd een kwartier verzet was. De reden, die 

hieraan ten grondslag lag, was de overbezetting van de 

velden. Dit gold echter niet alleen voor de velden. Ook 

in de kleedkamers was het dringen. Onze professionele 

uitstraling en kleding (hulde sponsoren!) boden bijna 

uitkomst voor dit probleem, omdat deze bij velen de 



indruk wekten dat wij de tegenstander van het eerste 

van VVGZ waren. Op het laatste moment ging de 

ruime kleedkamer met massagetafel toch aan onze 

neus voorbij en moesten wij ons tevreden stellen met 

kleedkamer zeven, die van beduidend minder luxe 

voorzien was. De koek was hiermee echter nog niet 

op. Een fatsoenlijke warming-up was vandaag ook een 

utopie. Het enige lichtpuntje in de voorbereiding op de 

wedstrijd was dan ook onze supportersschare (Ted en 

Marleen) die de tegenstander wederom in aantal en 

kwaliteit de baas was. Vandaag moesten we aantreden 

zonder Mark, die vanwege zijn goede spel door Frank 

Rijkaard uitgenodigd was om een trainingsstage bij 

Barcelona af te werken. Giovanni van Bronckhorst 

beefde al bij de gedachte aan de komst van deze ‘rising 

star’. Een benaming die tijdens het trainingsweekeinde 

overigens minder van toepassing was. Het gezegde 

‘driemaal is scheepsrecht’ werd hier door hem op grove 

wijze geweld aan gedaan. Hij presteerde het namelijk 

om tot drie maal toe bier uit zijn handen te laten vallen! 

Naast Mark waren ook Mattijs van Toor (DJ Triplin), Wob 

en Johan Klop afwezig. Laatstgenoemde heeft zich in 

dit korte tijdsbestek al de bijnaam ‘Das Phantom’ weten 

te verwerven, omdat de tegenstanders maar geen vat 

kunnen krijgen op deze ongrijpbare speler. 

Pagina 8

Mathijs was bereid gevonden om het derde te 

versterken en dit bleek niet zonder succes: een 7-1 

overwinning was het resultaat van zijn aanwezigheid. 

Dit zou vandaag overigens niet de enige keer zijn, 

dat hij schitterde. Achter de draaitafel steeg hij net 

als tijdens het Oktoberfest tot grote hoogte. Wob’s 

afwezigheid had te maken met het feest, dat later 

die avond plaats zou vinden. Hij had woensdag de 

respectabele leeftijd van 6 jaar bereikt en dit moest 

uiteraard goed gevierd worden. Zo geschiedde….. 

Opvallend was verder de afwezigheid van Mini en Bronk 

“Dit ritueel zou zich luttele minuten 

later herhalen, toen Roderick een 

solo gedecideerd afrondde” 

in de basiself. Dit duo was tijdens de trainingspartij 

op het biljartlaken van sportpark Vlietlanden namelijk 

nog bovenmatig op dreef. Wellicht dat ze dan toch 

op hun magere prestaties aan de pokertafel en op de 

GameCube werden afgerekend. Dan de wedstrijd. 

Tegenstander VVGZ 7 was thuis nog ongeslagen en 

stond slechts op twee punten achterstand. Een lastige 

en zeker niet te onderschatten tegenstander dus. 

Geroutineerd als Ste. Co.Co. 4 is, was er ook geen 

sprake van onderschatting. De gastheren wisten de 

eerste 10 minuten van de wedstrijd niet waar ze het 

moesten zoeken. We creëerden door goed veldspel legio 

kansen. Het was dan ook wachten op de eerste treffer. 

Deze kwam er dan ook na pakweg een kwartier. Een 

voorzet op maat van onze nieuwbakken Neerlandicus 

Matthijs werd door Willem koppend tot doelpunt 

gepromoveerd. De scheidsrechter keurde deze goal 

echter zonder blikken of blozen af vanwege vermeend 

duwen van Willem. Ste. Do. Co. 4 liet zich hierdoor niet 

uit het veld slaan en bleef goed voetballen. De goalie 

van VVGZ 7 zag de ene na de andere aanval op hem 

af komen. Willem haalde op aangeven van Roderick zijn 

gram. Hij bleef ijzig koel in een één tegen één situatie 

met de keeper en plaatste de bal in de linkerhoek. 

Vlak na deze goal was hetzelfde duo 

verantwoordelijk voor de werkelijk beeldschone 

tweede goal. Ik denk dat u allen wel eens van het 

fenomeen “Een-tweetje” gehoord hebt. Gebruik van 

deze term voor het beschrijven van dit doelpunt zou 

een understatement van jewelste zijn. Het fraaie 

staaltje samenspel dat Willem en Ro tentoonspreidden, 

kan beter omschreven worden als een “Drie-Viertje”. 

Dankzij deze twee heren is er op 8 oktober 006 weer 

een onderdeel aan de voetbalterminologie toegevoegd. 


Ste.Do.Co. 4 4 Jaarboek >> >> Competitie 

Competitie 

Willem fungeerde bij deze goal als aangever en Roderick 

knikte (Ja u leest het goed!) de bal met dodelijke 

precisie in de kruising, waarna de gebruikelijke gang 

richting cornervlag (zie verslag 9 voor een gedetailleerde 

beschrijving) weer werd ingezet. Dit ritueel zou zich 

luttele minuten later herhalen, toen Roderick een solo 

gedecideerd afrondde. Rob kroop hierna nog in de huid 

van Mariano Bombarda en Kok had ouderwetse rushes 

langs de zijlijn, maar verder dan de drie tegengoals liet 

de keeper van VVGZ het niet komen. Omdat Chico de 

stormram van de tegenpartij moeiteloos aan banden 

legde en kapitein Gijs Bos waar nodig soeverein optrad, 

gingen we rusten met 0-3. 

De tweede helft bracht minder spektakel van 

onze kant. We creëerden weinig meer en mogen Poes 

dankbaar zijn, dat het slechts bij één tegentreffer bleef. 

Een van de weinigen die toch in staat was om meerdere 

malen de aandacht op zich te vestigen, was Alexander. 

Hij lag namelijk opvallend vaak op de grond. Natuurlijk 

is er geen enkele aanwijzing dat dit te maken heeft met 

het feit dat wij zo’n fantastische verzorgster hebben. 

Voorzichtigheid is hierbij geboden, want VVGZ 7 wilde 

Wietske al inlijven en ook binnen de gelederen van Ste. 

Do.Co. schijnen de nodige kapers op de kust te liggen. 

Deze blessurebehandelingen greep de scheidsrechter 

aan om lang door te laten spelen. Dit mocht echter 

niet baten voor VVGZ. Ste.Do.Co 4 keerde met een 1- 

3 eindstand huiswaarts. Zoals eerder gememoreerd 

werd deze overwinning op passende wijze bij de familie 

Aanen thuis gevierd. Op naar de topper tegen Ameide 

3! 

Door Reinier Venekamp 

Pagina 9

Competitie 

Ameide 3 - 

Ste.Do.Co. 4 

Uitslag: 4 - 1 (1 - 0) 

Ameide 3 tegen Ste.Do.Co. 4 

Zaterdag 4 november was het zover. Ameide 3 

– Ste.Do.Co. 4 was een wedstrijd waar naar uit 

werd gekeken. Bij de meeste wedstrijden was het 

zo dat we slechts een week van te voren wisten 

waar we dienden te spelen, echter deze wedstrijd 

stond al maanden onderstreept / vetgedrukt in 

onze agenda. 

Dit was uiteraard niet zonder reden. Ameide 

was immers de enige ploeg die nog geen wedstrijd had 

verloren. Gelukkig hadden ze in de streekderby tegen 

Meerkerk lichte averij opgelopen. Gevolg; het verschil 

tussen Ameide en Ste.Do.Co. was 1 punt. Zoals bij een 

topwedstrijd hoort was iedereen op tijd. Maar wie was 

nu weer de radio met Ste.Do.Co. 4 CD vergeten...? 

Oftewel ondergetekende offerde zich op om weer even 

via het Hol en Huize Bos naar Ameide te rijden. In 

Ameide bleek dat Ameide 3 optimaal gebruik wenste te 

maken van het thuisvoordeel, dit door de wedstrijd op 

kunstgras te laten plaatsvinden. Hieruit bleek uiteraard 

dat ze zich niet in hun tegenstander hadden verdiept. 

Ze hadden immers kunnen weten dat Ste.Do.Co. 

excelleert op een strakke grasmat. 



Helaas liep de wedstrijd niet als gewenst. 

Na een sterk eerste kwartier, kwam Ameide helaas 

op voorsprong. Deze voorsprong hebben ze de 

hele wedstrijd kunnen behouden en werd zelfs nog 

uitgebouwd. Na zo’n 70 minuten werd de eer toch nog 

gered (toch handig zo’n scorebord). Verder dan 4-1 

kwamen we helaas niet. Het bovenstaande leidt er wel 

toe dat de volgende wedstrijd weer een topper genoemd 

mag worden. Sleeuwijk heeft immers net zoveel punten 

als wij. De overige verschillen zijn door het zich uit de 

competitie terug trekken van twee ploegen ook nog 

minimaal. Conclusie mag dus zijn dat we ons gaan 

mengen in de grote middenmoot met veel interessante 

wedstrijden in het verschiet. Geruststelling blijft wel dat 

we in de 3de helft onverslaanbaar blijven. 

Door Reinoud de Leeuw 

Pagina 30


Sleeuwijk 4 

Uitslag: 2 - 2 (0 - 2) 

Lang op gewacht, toch gekregen 

Zo vlak voor Sinterklaas (de wedstrijddatum was 

25 november 2006) zou je kunnen denken dat de 

titel van dit verslag betrekking heeft op een fraaie 

vondst in de schoen onder de open haard. Niets 

is echter minder waar: Deze kop slaat namelijk op 

een verzoek van onze vrienden uit het Brabantse 

land. 

Na het beknopte verslag op hun site (de 

lokale verslaggever was afwezig) volgde namelijk deze 

opmerking: You could verify the story by reading the 

story on the opponent’s website. However until now 

their interesting site contains all matches except the 

one against Sleeuwijk. Dit hiaat wordt dan ook onder 

het motto ‘beter laat dan nooit’ alsnog gevuld. Dat 

onze prestaties niet onopgemerkt bleven, bleek ook 

deze wedstrijd eens te meer. Een fotograaf van het 

kledingmerk Patrick (een aantal zullen het merk nog 

wel kennen van de ‘maandschoenen’ die ze twee jaar 

terug mochten ontvangen) legde de balvirtuozen vast 

op de gevoelige plaat. Een van de foto’s is zelfs op de 

hoofdpagina van de site beland (www.patricksoccer.com 

,zie foto onderaan). 

Na deze fotoshoot ging de wedstrijd van start 

op het voor ons ongebruikelijke aanvangstijdstip van 


Ste.Do.Co. 4 4 Jaarboek >> >> Competitie 

Competitie 

1 uur. Thuiswedstrijden worden doorgaans namelijk 

vanaf half 1 door ons afgewerkt. Het had er ook alle 

schijn van, dat de biologische klok van het elftal hierop 

afgesteld stond. De tussenstand was na een half uur 

spelen namelijk 0-2. Hoewel dit geenszins geflatteerd 

was, kregen we zelf ook nog wel wat kansjes. De 

mooiste was voor Roderick, maar die was zo sportief om 

de bal uit te schieten, nadat de keeper op een gevoelige 

plek geraakt was. Toch Ro? 

“Je vraagt je dan ook af wat er deze 

wedstrijd gebeurd was, als hem ook 

de speelminuten van de eerste helft 

waren gegund......” 

Na een stevig woordje met elkaar gewisseld 

te hebben in de rust, begonnen we vol goede moed 

aan de tweede helft. Ste.Do.Co. 4 kwam herboren 

uit de kleedkamer. Eindelijk werd er weer druk op de 

tegenstander gezet en werd deze vastgezet op eigen 

helft. Dit leverde een aantal kansen op en twee daarvan 

wist invaller (!) Matthijs van de Peppel te benutten. Met 

name de tweede goal, waarbij hij de keeper omspeelde, 

getuigde van grote klasse. Je vraagt je dan ook af 

wat er deze wedstrijd gebeurd was, als hem ook de 

speelminuten van de eerste helft waren gegund...... 

De mooiste actie van deze wedstrijd leverde weliswaar 

geen treffer op., maar oogstte wel het nodige applaus 

bij onze fanatiek meelevende supportersschare. Vlak 

voor tijd passeerde Antonie enkele tegenstanders en 

zag de keeper te ver voor zijn doel staan. In een fractie 

van een seconde besloot hij om de bal te stiften. Helaas 

voor hem en voor iedereen, die Ste.Do.Co 4 een warm 

hart toe draagt, belandde de bal aan de verkeerde kant 

van de paal en zodoende eindigde deze wedstrijd in een 

gelijkspel. 

Door Reinier Venekamp 

Pagina 31

Website 

De Website: 

www.ste-do-co.nl 

De officieuze Ste.Do.Co. website www.ste-do-co.nl 

is de officiele Ste.Do.Co. 4 internetpagina. 

Webmaster Antonie heeft het hele jaar door deze 

website prima up-to-date gehouden door middel van 

het uploaden van verslagen en foto’s. Bovendien konden 

de leden van de website iedere week fictief gokken 

op de wedstrijden uit de Ste.Do.Co. 4 competitie. De 

uiteindelijke top 5 is geworden: 

1. Chico € 53.632,- 

2. Rob € 27.155,- 

3. BJ € 13.695,- 

4. Veni € 12.822,- 

5. Antonie € 7.833,- 

Tevens te vinden op de Ste.Do.Co. 4 site, 

zijn de sponsors van het elftal. Door te klikken op de 

logo’s van de sponsors kunnen de bezoekers een 

kijkje nemen op de website van de bedrijven die Ste. 

Do.Co. 4 sponsoren. Ook volgend jaar zal deze site 

gebruikt worden om de leden, fans, sponsors en overige 

geïnteresseerden in Ste.Do.Co. 4 op de hoogte te 

houden van onze voortgang! 

Grafiek 1: aantal bezoekers per dag op www.ste-do-co.nl 

80 

70 

60 

50 

40 

30 

20 

10 


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Website 

0 

4-8- 006 4-9- 006 4-10- 006 4-11- 006 4-1 - 006 4-1- 007 4- - 007 4-3- 007 4-4- 007 

Pagina 3 

Unieke bezoekers 

Leden

Schelluinen 3 - 

Ste.Do.Co. 4 

Uitslag: 1 - 6 (0 - 3) 

Schelluinen 3 – Ste.do.co. 4 

De eerste helft van het seizoen zit er bijna op 

eerst nog even bij Schelluinen op bezoek. In de 

week voor de wedstrijd werden wij gebeld of 

we niet om 14.30 konden voetballen zodat dit 

de “hoofdwedstrijd” van de dag zou zijn, maar 

aangezien het eerste en tweede van schelluinen 

niet hoefden te voetballen leek het ons geen goed 

idee. Plus dat er een paar van ons liever om 12.30 

speelden. (wat later wel anders bleek) 

Maargoed, met goede moed vertrokken wij 

richting het dorpje langs de Betuwelijn, dat overigens 

strak onderaan staat. Dus met niet al te gespannen 

gezichten gingen wij omkleden en lekker warm lopen 

op het A veld. Omdat er nog vrouwen aan het 

voetballen waren konden wij niet op het B veld warm 

lopen. Opzich is dit niets geks, maar vervolgens gingen 

ze zolang door dat we ongeveer een half uur later 

voetbalden. Na het fluitsignaal voor het einde van de 

wedstrijd dachten we eindelijk te beginnen, maar 

daar dacht de scheidsrechter heel anders over. Hij zei 

dat hij eerst nog even een bakkie ging doen en over 

10 minuten terug zou komen. (hij had namelijk de 

wedstrijd ervoor ook gefloten) Waarna een paar van 

mijn teamgenoten dachten: “dan gaan wij ook nog 

even lekker warm in de kleedkamer zitten”. Maar wat 

gebeurde? De scheidsrechter was heel wat eerder op 

het veld en wij waren dus met een incompleet team. 

Maar zo’n gesmeerd team als wij heeft dat zo opgelost. 

Eenmaal begonnen aan de wedstrijd was het al 

snel bekeken. Het was echt een nummer laatst; er zat 

zeer weinig voetbal in dit team en dat is aan de uitslag 

ook wel te zien. Ondanks een slechte tegenstander 

hadden wij toch nog een aantal fraaie acties en goals. 

De eerste goal was van Corstiaan. Vervolgens was het 

de beurt aan Matthijs v/d Peppel. Toen mocht Jan- 

Willem ook nog even van zijn doelpunt genieten. Dit 

gebeurde allemaal nog in de eerste helft. 



Competitie 

In Ste.Do.Co. 4 zitten een hele hoop mensen 

die kunnen scoren dat zie je dan ook wel want de vierde 

en vijfde goal zijn weer door iemand anders gemaakt 

namelijk door Rob W. die er even intikt. Wat wel even 

gezegd moet worden, is dat het bij de vierde goal niet 

veel scheelde, want door een goede en snelle uitbraak 

kwamen Matthijs en Rob alleen voor de keeper. Matthijs 

legt de bal keurig af - bijna op de doellijn - waarna Rob 

hem nog bijna naast krijgt, maar gelukkig voor hem 

toch de 5-0 maakte. Hierna vielen we een beetje in 

slaap en je raad het al: de 5-1 viel, waar ik als keeper 

uiteraard niet blij mee ben. Maar als goedmaker maakte 

Willem nog de slotgoal. Al met al geen wedstrijd met 

heel veel waarde maar wel weer 3 punten in Hoornaar. 

Door Leonard de Leeuw 

Peursum 3 - 

Ste.Do.Co. 4 

Uitslag: 1 - 1 (1 - 0) 

Zo iedereen is aanwezig, we gaan! Vol vertrouwen naar 

Giessenburg (Peursum). Eenmaal daar aangekomen 

even omkleden en warm lopen de gebruikelijke peptolk 

van Cock. We speelde de eerste helft dramatisch 

slecht. We kwamen 1-0 achter door een glippertje van 

Poes. De tweede helft ging daarentegen niet slecht; 

we kwamen steeds beter in ons spel en we waren 

lekker aan het ballen. Een keer een bal op de lat en 

op de paal. En in de laatste minuut brak Ro met een 

schitterende combinatie door met Cock en die maakte 

het in de 90ste minuut af. 

Door Mattijs van Toor 

Pagina 33

Special Events >> Nieuwjaarsborrel 


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Special Events >> Nieuwjaarsborrel 

Ste.Do.Co. 4 - Nieuwjaarsborrel 

Op zaterdag 13 januari kwam het vierde voor het 

eerst in het nieuwe jaar weer samen. Niet om te 

gaan voetballen, maar voor de nieuwjaarsborrel. 

Sponsors, supporters en andere sympathisanten 

waren ’s middags uitgenodigd voor een hapje en 

een drankje in huize Van de Peppel. Bijna de gehele 

spelersgroep ging voor deze gelegenheid in pak. Het 

werd al snel gezellig en Mark, die met de auto was, 

kreeg al snel door dat het wel eens heel gezellig zou 

kunnen worden en besloot daarom om zijn auto thuis 

toch maar even om te wisselen voor een fiets. 

Het feest ging verder, het bier vloeide rijkelijk en 

de catering had goed zijn best gedaan met de hapjes. 

Aan een ding was echter nog niet gedacht en dat was 

de nieuwjaarsspeech. Een echte nieuwjaarsborrel is 

immers niet geslaagd zonder een nieuwjaarsspeech. 

Ook dit was geen onoverkomelijk probleem. Binnen 

enkele minuten was er een speech in elkaar geflanst. Zij 

het wel met een hoog Jiskefetgehalte. Ook een spreker 

was snel gevonden. Don kreeg de eer om dit op zich te 

nemen en deed dat met verve. Op de volgende pagina 

staat de speech nog een keer afgedrukt. 

Pagina 34

Rond tien uur was het feest afgelopen. Nadat 

iedereen nog even een pizza naar binnen had gewerkt 

ging een ieder zijn eigen weg. Een kleine groep vertrok 

richting Noordeloos naar de verjaardag van Henriette 

Bassa. Appie gaf iedereen nog een stuk fruit of groente 

mee, want zonder cadeau kan je natuurlijk niet naar 

een verjaardag toe. Vooral de courgette werd zeer 

gewaardeerd. Ook de binnenkomst van Boeman was 

er een om niet te vergeten. Hij feliciteerde Henriette 

gaf haar een aardappel o.i.d. en zei toen: “ik zal me 

trouwens even voorstellen. Ik ben Antonie”. Om een 

uur of twee was ook dit feest te einde en vertrokken we 

weer richting Hoornaar. 

Door Lourens Verhaar 


Ste.Do.Co. Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Special Events >> >> Nieuwjaarsborrel 

Goedenavond vrinden van Ste.Do.Co 4 

Ik had een droom, 

(team: hij had een droom) 

dat wij met vrienden een team zouden kunnen 

vormen om samen voetballend het Hoornaarse gras te 

betreden. 

In 2006 bleek dat deze vriendengroep veel steun kreeg 

van trouwe supporters en sponsors, om deze droom 

waar te maken. 

En uiteindelijk juli 2006 was het zover de oprichting 

van zo’n team werd volbracht, een droom werd 

werkelijkheid. 

Ste.Do.Co 4 was een feit. 

We konden de groene velden gezamenlijk betreden. 

Het werd een mooi jaar. 

(team spreekt na) 

Het werd een moeilijk jaar. 

(team spreekt na) 

Maar dankzij de steun van onze trouwe supporters, 

sponsors en verzorgster hebben wij ons goed door het 

jaar geslagen. 

Daarvoor onze dank. 

Uiteraard hopen we deze mooie droom met deze mooie 

groep mensen een passend en succesvol vervolg te 

geven in 2007. 

Laten we daarom nu met z’n allen toasten. 

Op een sportief en gezond 2007! 

Pagina 35

Special Events >> Nieuwjaarsborrel 


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Special Events >> Nieuwjaarsborrel 

W 

O 

B 

Ted Bos 

Dorpsweg 69 

Hoornaar 

Tel: 0183 582689 

Horticultuur 

Hofverzorging 

Tel: 06 - 24422386 

Pagina 36 

B 

J

Drechtstreek 5 - 

Ste.Do.Co. 4 

Uitslag: 2 - 2 (2 - 1) 

Zaterdag 20 januari 2007. Na de winterstop, 

welke meer een herftsstop leek, mochten we weer 

de wei in, maar voor het zover was had ik nog 

wat belangrijks te doen, namelijk het vieren van 

de 2e verjaardag van mijn zoon. Nu zal iedereen 

denken: dat heb ik (gelukkig) niet, en zij hebben 

dan ook lekker kunnen uitslapen. Aan de andere 

kant heb ik een plezierige ochtend gehad, maar 

dat maken jullie misschien ooit nog mee. 

Maar dan toch naar het voetbalveld toe, hoop 

wind en af en toe regen en in mijn gedachten denk ik: 

”kan het voetbal wel doorgaan? Is het niet verstandiger 

om binnen te zitten met een potje bier en een beetje 

kaarten en slap ouwe hoeren? Maar nee, ik moet me 

eroverheen zetten dat dat maar moet wachten en dat 

de plicht roept. Op naar Drechtstreek. Ik had de eer 

om bij Poes in de auto te zitten, al was M. van de P. 

er niet zo blij mee want die zag de bui al hangen: de 

heel weg geouwe hoer van die Jansen. Gelukkig kon 

ik me redelijk inhouden en dus hebben we geen ruzie 

gekregen. Wat maar goed was ook want we hadden 

maar 13 spelers. Na het afzeggen van Ro en Wob, kon 

ook helaas Reinier (nog) niet mee doen en tot onze spijt 

kwam daar ook Mini nog bij, omdat hij eerder niet meer 

rechtop kon lopen, wat een lichte hersenschudding als 

gevolg had. Eenmaal omgekleed gingen we het veld op, 

waar toch menigeen zich afvroeg: “kunnen we hier wel 

op voetballen!?!” Het antwoord is “ja!” Gelukkig voor 

ons begon zowaar de zon achter de wolken vandaan te 

komen en zou het droog blijven. 

“Na afloop dan toch maar een potje 

bier in de kleedkamer, want die 

smaken altijd.” 

De Wedstrijd begon en door de vele fouten 

bij iedereen konden we niet lekker in de wedstrijd 

komen en kwamen dan ook op achterstand. De hele 

wedstrijd waren er kansen voor beide partijen, maar wij 

verzuimden om goed en verzorgd te spelen waardoor er 



Competitie 

niet meer dan een gelijk spel in zat. Wat mij opviel is 

dat we niet als een team zijn begonnen en dat heeft 

ons punten gekost, maar hoe verder de wedstrijd 

vorderde kwamen we steeds meer op het niveau van 

voor de “Winterstop” en dat heeft toch nog dat punt 

opgeleverd. Na afloop dan toch maar een potje bier in 

de kleedkamer, want die smaken altijd. Al waren er een 

aantal spelers bij die om verschillende redenen snel 

gingen douchen. De een omdat hij een feest moest voor 

bereiden, de ander omdat hij nog steeds een beetje 

groen is i.pv. rood-zwart (wit). Maargoed, de diehards 

blijven tot het bier op is. Al is niet iedereen er blij 

mee, maar wat geeft het, het is maar 1 keer per week 

zaterdag en daar wennen ze dan maar aan. En dan nu 

op naar het feest bij Von Toir. 

Door Alexander Jansen 

Pagina 37

Competitie 

Ste.Do.Co. 4- 

Sliedrecht 8 

Uitslag: 3 - 1 (2 - 0) 

Op een, voor winterse begrippen, ongewoon 

aangename dag stond op de Groeneweg het duel 

met Sliedrecht 8 op het programma. Een team 

dat gekenmerkt wordt door grillige prestaties; 

ruime winstpartijen wisselen ze af met flinke 

nederlagen. Wij hoopten, na de 1-2 zege op 

vijandelijke grond, dit kunstje op zijn minst te 

kunnen herhalen. 

Het B-veld vormde het decor voor een wedstrijd 

waaraan wij furieus begonnen. De tegenstander 

werd tot ver op eigen helft teruggedrongen, hetgeen 

al binnen 10 minuten in twee goals van onze zijde 

resulteerde. De eerste kwam tot stand nadat Ro een, 

normaal gesproken, zeker over de achterlijn rollende 

bal op volle snelheid tot uitstekende assist op von 

Toir promoveerde, die dit buitenkansje natuurlijk niet 

onbenut liet; 1-0. 

“Het massaal toegestroomde publiek 

verwachtte nu een walk-over.” 

Een paar minuten later was het Ro zelf die na 

een combinatie door het hart van de verdediging voor 

de -0 zorgde. Het massaal toegestroomde publiek 

verwachtte nu een walk-over, zelfs dubbele cijfers waren 

niet uitgesloten als er in dit tempo doorgevoetbald 

werd. Dit liet Sliedrecht zich echter niet gebeuren, ze 

vochten zich terug in de wedstrijd, waarbij ze de nodige 

onvriendelijkheden niet schuwden. 

Na rust wisten ze zelfs de ‘Anschluss-treffer’ te 

bewerkstelligen, rond de 65e minuut. Er moest gevreesd 

worden voor puntverlies als Ste.Do.Co. zichzelf niet op 

tijd herpakte. Deze vrees bleek gelukkig ongegrond na 

een zeer fraaie goal van Matthijs (jawel, dubbel t, beter 

bekend als ‘de Pastor’). Hij strafte een ongelukkige 

uittrap van de doelman op vakkundige wijze af, door 

hem van een meter of 30 over laatstgenoemde heen te 

lepelen; de bevrijdende 3-1 kwam op het bord. 



Na deze wedstrijd hebben we nog een paar uur 

genoten van een aangename winterzon en een paar 

PB’ers. 


Pagina 38

Meerkerk 4 - 

Ste.Do.Co. 4 

Uitslag: 1 - 2 (0 - 1) 

Op een zonnige maar frisse zaterdagmiddag 

in februari vertrok een opgewekte Ste.Do.Co. 

4 spelersschare richting Meerkerk. Opgewekt 

temeer, omdat na een eerdere ruime overwinning 

op Meerkerk 4 thuis deze wedstrijd op 

sportcomplex ‘t Hoog geen probleem mocht zijn. 

Dat deze lichtzinnige gedachte niet geheel terecht 

was zou later die middag blijken. 

Eenmaal aangekomen in de kantine van 

Meerkerk wachtte ons de eerste verrassing van die 

middag al op. Half Noordeloos bleek aanwezig en 

niemand minder dan Paul Bassa zou ons fluiten, iets 

wat op voorhand moeilijk als voor- of nadeel voor ons 

in te schatten was. 

Tijdens de warming-up werden we vermaakt 

met nostalgische klanken welke ter gelegenheid van de 

hoofdwedstrijd van die middag door de speakers van 

het A-veld galmden. 

“Gelukkig was daar een geslaagde 

doelpoging van onze ouwe rot in 

het vak” 

In de eerste helft waren we voortdurend in de 

aanval. We bleken echter niet in staat dit te verzilveren 

met een doelpunt, tot het moment dat de opkomende 

Corstiaan op schandalige wijze werd neergehaald 

binnen het zestienmetergebied en het aan Willem was 

om ons op voorsprong te brengen door middel van een 

strafschop. Hij deed dit met verve. Na op voorsprong 

gekomen te zijn hielden we druk op de Meerkerkse 

verdediging, wat in enkele mooie kansen resulteerde. 

Zo miste ondergetekende de bal op een haar met een 

sliding bij de tweede paal na een schitterende voorzet 

van Corstiaan en vlogen er de nodige schoten langs dan 

wel over het doel. Ondanks de vele aanvallen bleef het 

voor rust 0 – 1. 



Competitie 

In de bespreking tijdens de rust kwamen we al 

snel tot de conclusie dat er, om de overwinning zeker 

te kunnen stellen, minimaal nog één keer gescoord 

moest worden. Dit bleek echter lastiger dan gedacht en 

Meerkerk was erg gemotiveerd het eerdere verlies goed 

te maken. Gelukkig was daar een geslaagde doelpoging 

van onze ouwe rot in het vak; Alexander. Met een lepe 

schuiver verschalkte hij de Meerkerk-doelman, met 

een 0- voorsprong tot gevolg. In de slotfase werd er 

nog gescoord door de geelhemden, uit een in eerste 

instantie door Poes gepareerde vrije trap. De resterende 

paar minuten werden professioneel uitgespeeld, 

waardoor er onderaan de streep een keurige 1- 

genoteerd werd; wederom 3 belangrijke punten binnen! 

Door Rob Woltman 

Pagina 39

Oefenwedstrijd 

Noordeloos 2 - 

Ste.Do.Co. 4 

(Oefenwedstrijd) 

Uitslag: 0 - 2 (0 - 1) 

27 januari 2007. De hele week was ons 

adrenalinepeil op z’n hoogst, want de klapper 

tegen Noordeloos was weer in aantocht. Totdat 

vrijdag het verontrustende nieuws kwam dat 

deze wedstrijd afgelast zou worden. Alle spanning 

verdween plotsklaps uit de lijven en teleurstelling 

was er alom. 

Zaterdagochtend: 

Ik kreeg een telefoontje van de Cock op 

een zeer onchristelijk tijdstip. Had al een mooie 

uitslaapochtend gepland, maar dhr. de Leeuw gooide 

roet in het eten door mij om half elf (het zou verboden 

moeten worden) uit m’n nest te bellen. Gelukkig 

had onze leider (volgens Nico Vurens dan) zeer goed 

nieuws. Noordeloos had geregeld dat we wel een 

vriendschappelijk potje op de grasmat van de ‘groenen’ 

mochten spelen. Dit klonk als muziek in mijn oren en 

de teleurstelling van het wakkerworden maakte al snel 

plaats voor een blijdschap die met geen typemachine te 

beschrijven valt. De adrenaline van de hele week schoot 

weer door mijn lijf, want we moesten revanche halen 

voor de schandalige nederlaag van een aantal maanden 

terug. 

Zaterdagmiddag: 

Toen ik met mijn fietsje arriveerde op het voor 

mij niet onbekende terrein hoorde ik al snel dat dhr. 

Bovekerk junior ons leidsman zou zijn. Deze jonge, 

charismatische arbiter zou een stuk beter fluiten dan de 

vorige. Tot onze grote teleurstelling lagen er deze keer 

geen mooie groene warmloopshirts voor ons klaar. Theo 

had deze naar het schijnt in een kluisje opgeborgen 

opdat ze niet meer aangeraakt zouden worden door 

‘vervuilde’ Ste.Do.Co.-handjes. Een andere domper 

was dat we geen batterijen voor de muziek hadden en 

dus maar weer eens zelf liedjes moesten gaan zingen. 

14.10, daar kwamen de stieren van Ste.Do.Co. 4 de 

kleedkamer uit. Ook al was dit een vriendschappelijke 

pot, gewonnen moest er worden. Na een stevige 

warmloopsessie (waar blijven die koprollen trouwens?) 



was iedereen er klaar voor. De aftrap was stipt om 

14.30. Meteen lieten wij zien wat onze intenties waren 

en werd de aanval volop ingezet. De eerste tien minuten 

was het toch nog even zoeken. Het slechte spel op 

Drechtstreek zat nog duidelijk in onze benen. Daarna 

werden we wat losser. Het aanvallende trio Ro, Willem 

en Rob had een aantal zeer mooie combinaties en 

ook het middenveld met Don, Alex en Boeman zorgde 

voor een goede aanvoer. De verdediging kon hierdoor 

lekker uitrusten en hoefde weinig actie te verrichten. 

Na een minuut of twintig was het raak. Sambakoning 

Roderick liet zijn dansjes even zien in de zestien meter. 

De Noordeloose verdediging tolde op zijn benen. Het 

was net of ze al klaar waren met de derde helft. Ro 

dolde 3 man, waarna een schitterend schot volgde wat 

onhoudbaar was voor de keeper: 0 – 1. 

Na dit doelpunt kwam ons geheime wapen van 

deze middag in de ploeg. Kaptein Oert (Arie Aanen), 

sponsor van de aanvoerdersband, was speciaal voor 

deze gelegenheid opgetrommeld om die Mannschaft 

van een hoger leeftijdsgemiddelde te voorzien. En 

“...toen Henk Bovekerk ertussen 

sprong om het zaakje te sussen...” 

ook op voetballend gebied kan deze man ons nog 

veel leren. Ondanks zijn leeftijd heeft hij nog altijd 

de slimheid van een Feyenoordvedette en komen zijn 

balletjes altijd aan waar hij ze bedoelt. In de tweede 

helft was iets meer actie. Ik had het genoegen het 

spektakel de eerste twintig minuten vanaf de bank te 

aanschouwen en ik zag een snoeihard schot van kaptein 

Oert. Helaas mikte hij deze keer net naast, maar hij 

wist het wel te presteren om de touwen achter het doel 

Pagina 40

te doen kraken. Ook was er nog een opstootje tussen 

Ro en Menno. Gelukkig greep de scheids net op tijd in. 

Ro greep al naar de nek van Menno en Menno had op 

zijn beurt zijn handen al in de aanslag om eens een 

stevige greep in de edele delen van onze rechtbuiten 

te doen, toen Henk Bovekerk ertussen sprong om het 

zaakje (niet dat van Ro, het betreft hier het opstootje) 

te sussen. Na een minuut of twintig kwam ik erin en 

was het vanzelfsprekend snel gedaan met de goede 

organisatie. Cock, die tot dan toe voortreffelijk werk op 

het middenveld had verricht, kon niet meer verder en 

aan mij de zware taak om deze positie in te vullen. Dit 

lukte niet echt en Noordeloos werd hierdoor weer wat 

gevaarlijker. 

“We veroverden een mooie tafel en 

trakteerden onszelf op nog een paar 

stevige pintenmannen.” 

Echte kansen werden er echter niet weggegeven 

en de tactiek werd simpel veranderd in die van de 

counter. De flexibiliteit van de spelers van het vierde om 

zomaar over te schakelen van tactiek werd beloond met 

weer een goal. Dit keer was het Mini (Floris) die touwen 

wist te vinden op aangeven van Rob: – 0. Niet lang 

hierna floot de scheidsrechter af en was de revanche 

op de schandelijke nederlaag een feit. De overwinning 

werd volop gevierd in de kleedkamer. De stereo was 

dan wel niet te gebruiken, de monden stonden niet stil 

en het ene na het andere mooie nummer werd ingezet. 

Nummers als ‘Nielsje Wallaard volgend jaar!’ en ‘Hoor 

wie klopt daar kinderen, hoor wie klopt daar aan bij 

Ste.Do.Co 4. Het is Piels Balhaar’ galmden door het 

Noordeloos complex. Ons aller vriend Theo Hofman 

had hier echter schoon genoeg van en besloot een 

verlengsnoer voor onze stereo te gaan halen. Helaas 

hebben we hem niet meer kunnen gebruiken, omdat 

iedereen reeds gedouched was en we de kantine 

onveilig moesten gaan maken. We veroverden een 

mooie tafel en trakteerden onszelf op nog een paar 

stevige pintenmannen. 

Zaterdagavond: 

Na een aantal pintjes genuttigd te hebben was het 

alweer half zeven en werd ons vriendelijk gevraagd 

door barman Jan Blom of wij de kantine wilden 

verlaten, omdat hij de boel op slot wilde doen. Wij zijn 

de beroerdste niet en we vertrokken. Één helft besloot 

terug naar Hoornaar te gaan om daar een lekkere 

maaltijd te pakken, de andere helft dook de kroeg in 



Noordeloos in. Die groep bestond uit Alex, Mini, Cock, 

Don, Bronkolio, Kip en ik. Hier hebben we lekker 

gegeten en spannende spelletjes gedaan (wie 6 gooit 

mag drinken). De toestand werd hierdoor al snel kritiek 

voor een aantal personen. Bronkhorst bleek zo bezopen 

te zijn dat hij zijn tas niet meer zag. Gelukkig was Arie 

Zwijnenburg zo aardig geweest om de tas voor hem 

mee te nemen en kon hij hem dagen later afhalen. 

De avond werd op passende wijze afgesloten 

in de Woltman residentie, alwaar de Don besloot zijn 

ogen dicht te poffen. Het gesnurk wat hierdoor ontstond 

was echter ondragelijk en we besloten hem tot 4 keer 

toe wakker te schudden. Bronkhorst kwam ook nog 

verdwaasd binnen om zijn tas bij Woltman te zoeken, 

maar daar lag ie natuurlijk ook niet. Ponk en ik zijn 

toen nog even terug gegaan naar Noordeloos. Rond 

een uurtje of 5 in de ochtend besefte ik dat ik in totaal 

ongeveer twaalf uur met de fles aan mijn lippen had 

gezeten en vond ik het tijd om naar huis te gaan. Al 

met al was het weer een geslaagde zaterdag. 

Door Gijs Bos 

Pagina 41

Competitie 

Voorbeschouwing: Ste.Do.Co. 4 – Noordeloos 2 

Deze zaterdag staat er een heuse kraker op 

het programma. Op het complex van vv Ste. 

Do.Co. wordt een wedstrijd gespeeld tussen 

twee aartsrivalen. Noordeloos zal in deze de 

bezoekende partij zijn. Een ware derby dus!!! Met 

een chronische pijn in het hoofd van de vorige 

competitiewedstrijd zal de Ste.Do.Co. selectie 

proberen deze pijn voorgoed te laten verdwijnen 

door deze week te winnen. 

Bij de mannen van Ste.Do.Co. zal er 

ongetwijfeld nog iets door de hoofden jagen bij deze 

wedstrijd. Bij winst zal er nog steeds uitzicht zijn op 

de titel. Natuurlijk zullen zij nog afhankelijk zijn van 

Ameide, maar wanneer Ameide nog meer puntverlies 

lijdt in de resterende wedstrijden, ligt de weg naar het 

kampioenschap weer helemaal open. Laten we niet 

op de zaken vooruitlopen en ons bezighouden met 

deze week. Er wordt in het kamp van Noordeloos veel 

gesproken over deze wedstrijd. Zal het weer mogelijk 

zijn deze week voor een verrassing te zorgen? 

“Mijn verwachting is als de mannen 

uit Hoornaar de nul houden in de 

eerste 10 minuten dat zij de wedstrijd 

kunnen winnen” 

Dat is de vraag die bij vele Noordelosers door 

het hoofd gaat. Een ding is dus zeker; de Ste.Do.Co.- 

spelers moeten op hun hoede zijn; anders zal de strijd 

zomaar weer beslecht kunnen worden in het voordeel 

van de mannen uit Noordeloos, puur op basis van hun 

tomeloze inzet. Ste.Do.Co. zal misschien aan het begin 

van de wedstrijd last kunnen hebben van een koude 

start. De oorzaak hiervan is dat er in Hoornaar al vier 

weken niet meer gevoetbald is. Hierdoor zal misschien 

weer even de draad opgepakt moeten worden. Mijn 

verwachting is als de mannen uit Hoornaar de nul 

houden in de eerste 10 minuten dat zij de wedstrijd 

kunnen winnen. Uiteindelijk is de Ste.Do.Co. equipe 

toch een tandje te sterk voor de mannen uit Noordeloos. 

Maar wanneer Noordeloos kan zorgen voor een vroeg 

tegendoelpunt kunnen de mannen van Ste.Do.Co. de 

borst nat maken, want dan zal het moeilijk zijn om op 

te wassen tegen het inzetvoetbal van Noordeloos. 

Door Corstiaan de Leeuw 


Een dag van feest. 



Noordeloos 2 

Uitslag: 3 - 0 (0 - 0) 

Het is vrijdagavond als ondergetekende zijn Email 

bekijkt en ziet dat de heer W. Aanen naast 

een opmerking over wat financiële kwesties 

ook speculeert over een basisplaats voor 

ondergetekende. Uiteraard ging mijn hartje wat 

sneller slaan, een basisplaats tegen Noordeloos is 

natuurlijk fantastisch. 

Edoch, dat weerhield mij niet om de avond 

voor de wedstrijd de locale horecagelegenheid te 

bezoeken. Daar sprak ik een van de opponenten voor 

de volgende dag. Deze niet geboren Nederlander sprak 

vol goede moed over het komende treffen. Wel wist 

hij te vertellen dat er drie vaste krachten niet zouden 

aantreden, namelijk H. Bassa, L. Verkaik en M. van 

Driest, toch niet de minste voetballers van de tweede 

Noordelose equipe. Zowel Verkaik als Van Driest waren 

opgeroepen voor het eerste elftal, iets waar ze eigenlijk 

van baalden. Uiteraard is het veel leuker om in een 

team te voetballen dat 6 punten uit 10 wedstrijden 

heeft gehaald, dan in een team dat 5 punten uit 13 

wedstrijden. Het gaat om detail. 

De volgende dag zat de stemming er goed in 

bij ons elftal. De speakers van de gettoblaster galmden 

op hoog geluidsniveau en er werd druk gepraat, 

maar niet over de wedstrijd. Eigenlijk raar: na het 

puntenverlies van Ameide (tegen aartsrivaal Meerkerk!) 

in de afgelopen week. Dit puntenverlies bracht de 

achterstand terug tot 4 punten, met de kantekening dat 

wij Ameide nog mogen ontvangen op eigen bodem. Het 

kampioenschap lonkt… 

Na een wat ontspannen warming-up betraden 

beide teams de groene mat. Na de gewonnen tos werd 

er gewisseld van zijde en begonnen met tegenwind. Dit 

had aanvoerder Bos besloten, waarop de aanvoerder 

van Noordeloos geagiteerd zei dat de heer Bos altijd 

lastig moest zijn. Dit bracht wel de kans om bekenden 

Pagina 4

een handje te schudden en een prettige wedstrijd te 

wensen, sportief als wij zijn. 

Wat een slap begin. We speelden inspiratieloos 

voetbal, er werd slecht gecombineerd en slordig 

balverlies geleden, voornamelijk door slechte en 

doorzichtige passes. Even verlangde ik naar de solo’s 

van R. Venekamp, die een op slot zittende wedstrijd 

nog wel is kan openbreken. Helaas was hij afwezig en 

zat ook zijn broer op de bank. Hierdoor moesten wij 

Noordeloos als bovenliggende partij dulden. De kansen 

waren over en weer niet groot, aan andere zijde kon ook 

weinig geforceerd worden. Toch waren de kleine kansen 

voor Noordeloos. P. Bassa mocht van ruime afstand via 

L. de Leeuw snoeihard de lat raken. Na een afzwaaiende 

corner, (3 keer over de bal gemaaid door M. de Groot) 

lag de bal 4 meter voor de goal voor de voeten van J. 

Blom. Door wederom uitstekend keeperswerk werd 

voorkomen dat deze bal in het net belandde. Zo bleven 

wij de eerste helft ondanks dramatisch spel toch op de 

been. 

Rust. Onbegrip en gedecideerdheid. De 

stemming in de kleedkamer is met deze twee woorden 

te omschrijven. Er werd weinig gesproken. Omdat er 

toch gewisseld moest worden werd R. Woltman aan de 

kant gehouden en mocht M. van de Peppel in de linker 

spits spelen, wat betekende dat A. Bouman nu op de 

rechter vleugel speelde. Met deze nieuwe formatie 

betraden we het veld voor de tweede helft. 

De tweede helft werd sterk begonnen. Met 

de wind in onze rug, letterlijk en figuurlijk, werd er 

frivool gecombineerd, sterker positiespel gespeeld 

en werden de duels gewonnen. Noordeloos had niets 

meer in te brengen. Zo werd binnen een kwartier de 

wedstrijd beslist. Een snelle één-twee tussen W. Aanen 

en C. de Leeuw, na balverlies van Noordeloos op eigen 

helft, resulteerde in de 1-0. Vrij snel daarop, weer 

na balverlies van Noordeloos werd een solo counter 

netjes afgerond door A. Bouman. Beide keren was 

het balverlies te wijten aan goed pressievoetbal van 

Hoornaarse zijde. Er werd ontspannen verder gespeeld. 

Noordeloos liet het geloof varen en er kon gemakkelijk 

gecombineerd worden. Een aanval vanaf het middenveld 

over 7, 8, 9, 10 schijven werd fantastisch afgerond 

uit een voorzet van de achterlijn met een eenvoudige 

inkoppertje. Snoeihard inkoppen was niet eens nodig, 

W. Aanen tekende voor zijn tweede treffer. 



Competitie 

Na deze 3 snelle goals kon de wedstrijd rustig 

worden uitgevoetbald. Er werden nog drie grote kansen 

gemist, maar dat mocht niet deren. Maar het noodlot 

sloeg toch toe. De eerste (en waarschijnlijk enige) kans 

op de volle 90 minuten spelen door ondergetekende 

werd ruw verbroken door opkomende kramp. Na een 

niet echt vlekkeloze wissel mocht R. Woltman wederom 

het veld betreden. Toen ook A. Jansen met kramp 

uitviel moest ondergetekende alsnog de laatste 5 

minuten spelen. Maar de wedstrijd was allang gespeeld. 

Het laatste fluitsignaal klonk en er werd vrolijk naar de 

kleedkamer teruggekeerd. Het blamerende verlies van 

de vierde competitiewedstrijd is nu ook in competitie 

verband gerevancheerd. Zelfs het aantal doelpunten 

werd overtroffen (in totaal 4 tegen 3). 

Aansluitend werd er in het zonnetje en met 

gettoblaster gedronken op de overwinning. En dat ging 

nog wel even door: het kampioenschap van het eerste 

elftal kon ook gevierd worden! Kotspetten zijn niet 

meer uitgedeeld, maar het feest duurde tot in de kleine 

uurtjes. Ondergetekende mocht daar helaas niet van 

mee genieten, die moest gaan kijken bij zijn nieuwe 

huis. 

Door Jan-Willem Bronkhorst 

Pagina 43

Competitie 


VVGZ 7 

Uitslag: 3 - 0 (1 - 0) 

Strijden tegen 500 jaar voetbalervaring 

Zaterdag 23 maart. Twee dagen na het begin van 

de lente laat zij zich voorzichtig zien. De eerste 

narcissen staan boven de grond, een flets zonnetje 

staat aan een lichtblauwe Hoornaarse hemel. Geen 

vuiltje aan de lucht. Een mooie lentedag voor een 

mooie partij voetbal. Voor mij persoonlijk was 

deze dag echter niet zo onbesmet als hij klinkt. 

Een stekende pijn in mijn linkerbil verstoort op 

ruwe wijze mijn ochtendhumeur. Later zullen de 

geruchten rondgaan dat de pijn het resultaat van 

een nachtelijk bezoek aan De Roze Wolk is. Dit is 

pertinent onwaar. Hoe dan ook, ik verbijt de pijn 

en begeef mij richting de Groene Weg. 

Daar aangekomen wordt ik zeer amicaal 

ontvangen door het illustere trio Woltman, Bos en 

Bronckhorst. Er wordt op gemoedelijke wijze een 

kopje koffie gedronken in afwachting van onze altijd 

spraakmakende linksbuiten: Matthijs von Toir. Als 5 

minuten na aanvangstijd een zilverkleurige bolide het 

parkeerterrein oprijdt weten we dat we ons richting 

kleedkamer kunnen begeven. Aldaar worden we 

opgeschrikt door een verontrustende mededeling. 

Roderick meldt dat hij erover denkt om volgend jaar te 

proberen het eerste te halen. Verbijstering, ontsteltenis 

en ontroering vallen ons ten deel. Er zijn enige 

relativerende woorden voor nodig om ons mentaal 

weer op de been te krijgen. We houden ons vast aan 

de gedachte dat hij de competitie aan zal moeten gaan 

met jong talent uit de Jupiler League. 

Nadat we ons in het rood-zwart gehuld hebben 

vertrekken we richting het zonovergoten veld. Dat onze 

kwaliteiten en spelvreugd eindelijk doorgedrongen zijn 

tot in de hogere regionen van Ste.Do.Co. blijkt uit het 

feit dat we vandaag op het A-veld spelen. Het is wel 

jammer dat de tribune nog net niet groot genoeg is 

voor onze supportersschare. Deze bestaat vandaag 

namelijk onder andere uit Zwarie en Zwarina. Mogen 



we hun aanwezigheid opvatten als een open sollicitatie? 

Of zijn ook zij gegrepen door het Ste.do.co. 4-virus? De 

tijd zal het leren. 

Tijdens het warmlopen komen de mannen van 

VVGZ het veld op. Rijkelijk laat, maar toch imposant. 

We weten meteen weer waar we het vandaag tegen 

op zullen moeten nemen: in totaal minstens 500 

jaar voetbalervaring. Om half één klinkt het eerste 

fluitsignaal. 

“Na luttele consumpties en een 

warme douche komt het beste 

nieuws van deze dag: Ameide heeft 

in eigen huis 2 punten verspeeld 

tegen Sleeuwijk” 

Dat Ste.Do.Co. 4 zich niet uit het veld laat 

slaan, niet door onthutsende berichten en niet door 

imponerende tegenstanders, blijkt direct. Vol verve, 

wilskracht en onvoorwaardelijke inzet stort het team 

zich in de strijd. Er wordt goed gevoetbald; VVGZ wordt 

teruggedrongen op eigen helft en staat onder druk. De 

rood-zwarte combinatie creëert veel kansen, maar laat 

na om deze te benutten. Het publiek is daar niet minder 

Pagina 44

enthousiast om. Vanaf de kant klinken enthousiaste 

kreten en creatieve leuzen. Niemand maakt zich druk 

om het uitblijven van de goals. VVGZ creëert weinig tot 

geen kansen, en als dit wel gebeurt keept Poes weer 

als een tijger. Als na een half uur de, na zijn doelpunt 

tegen Noordeloos losgeslagen, Boeman in de ploeg 

komt wordt de druk op de tegenstander nog hoger. 

Het onvermijdelijke gebeurt: Roderick scoort na een 

fenomenale soloactie de 1-0. We gaan de rust in met 

een welverdiende voorsprong. 

Na de rust komt Jan-Willem in de ploeg. In 

de tweede helft laat hij zien waarvoor we hem naar 

Hoornaar gehaald hebben: hij loopt als een kievit van 

hot naar her, verovert ballen en is uitermate fanatiek. 

Hoewel zijn efficiëntie niet optimaal is, verzet hij veel 

broodnodig werk. Hetzelfde kan gezegd worden over 

Willem, die in deze wedstrijd een immense afstand 

aflegt. De mannen van VVGZ worden geconfronteerd 

met hun conditionele uitersten. Of het de frustratie 

die uit deze confrontatie voort komt is of gewoon een 

ongelukkige mistrap is moeilijk te zeggen, maar Willems 

enkel wordt op vakkundige wijze welhaast onder hem 

vandaan getrapt. Zwaar aangeslagen ligt hij op de 

grond te wachten op de altijd aangename verzorgster, 

maar als hij opeens Peter C. met de waterzak het veld 

op ziet komen, loopt hij ineens weer heel aardig. 

Ondertussen is het spelbeeld iets gewijzigd. 

VVGZ komt beter in zijn spel en maakt het ons bijna 

nog moeilijk. Maar in de 70e minuut maakt Roderick 

de -0. Wederom geeft hij de verdediging van onze 

tegenstander het nakijken door een individuele 

actie. Ik denk dat we toch maar weer eens met de 

enveloppencommissie om de tafel moeten om te kijken 

wat we kunnen doen om deze jongen in onze ploeg te 

houden… 



Competitie 

Na de -0 is de wedstrijd gespeeld. Voor 1 

man welteverstaan. Want de losgeslagen Boeman is 

vastberaden ook deze wedstrijd weer te scoren. Deze 

vastberadenheid resulteert in de 3-0. De solide en 

afgetekende overwinning van een lastige tegenstander 

wordt vervolgens uitgebreid gevierd in de lentezon. 

Zwarie laat zich van zijn meest genereuze kant zien en 

bedient ons van een flinke hoeveelheid pils (hij lijkt toch 

een lobby gestart te hebben). Drie spelers houden het 

echter bij frisdrank, zij spelen namelijk nog mee met 

het derde. Corstiaan, Roderick en Boeman hebben er 

nog niet genoeg van en scoren daar gezamenlijk vier 

doelpunten, wat hen dubbele matchwinners maakt. 

Na luttele consumpties en een warme douche 

komt het beste nieuws van deze dag: Ameide heeft 

in eigen huis punten verspeeld tegen Sleeuwijk. Dit 

betekent dat wij volgende week de koppositie van hen 

over kunnen nemen als we hen in Hoornaar ten gronde 

brengen. Of dit gelukt is, hoort u in het volgende 

wedstrijdverslag. 


Pagina 45

Competitie 


Ameide 3 

Uitslag: 1 - 0 (1 - 0) 

De titanenstrijd 

Zaterdag 31 maart was het zover. De wedstrijd 

Ste.Do.Co. 4 - Ameide 3 stond op het programma. 

Dankzij een fameuze voetbalwedstrijd van ons 

team een week eerder, en het gelijkspel van 

Ameide 3 lag de competitie weer geheel open. 

Het verschil bedroeg namelijk nog punten in 

ons nadeel, dit duel was dus het allesbeslissende duel. 

Dit was een zogenaamde 6 punten wedstrijd, waar ook 

nog eens de eerste plek en daarbij een grote kans op 

het kampioenschap op het spel stond. De gehele week 

liep ik al met lichte spanning in mijn lichaam rond over 

“de wedstrijd”. Het gehele team voelde ontzettend 

goed aan dat we moesten gaan winnen. Van Ameide 3 

hadden we in de uitwedstrijd op een schandalige manier 

met 4-1 verloren, de scheidsrechter was namelijk nogal 

Termeis gezind. Ook schopten de mannen van Ameide 

er toen flink op los. Dit alles zorgde ervoor dat wij allen 

tot op het bot gemotiveerd waren om deze wedstrijd 

koste wat het kost te winnen. 

“De zon scheen, de lucht was blauw 

en we lustten Ameide rauw.” 

Dit moest echter gaan gebeuren zonder de 

gebroeders Venekamp. Reinier ging namelijk de vrijdag 

voorafgaand aan deze wedstrijd onder het mes om 

zijn gescheurde meniscus te genezen. Deze operatie 

is overigens goed verlopen, veel succes nog met het 

verdere herstel! Roderick die de laatste tijd in goede 

doen verkeerde was dat nu helaas niet, hij was namelijk 

door griep geveld. 

De alles beslissende zaterdag brak aan. 

Gebroederlijk fietste ik naar het mooie Ste.Do.Co. 

complex. Daar stond al een flink deel van onze equipe 

klaar. Iedereen had er zin in en was gespannen. De zon 

scheen, de lucht was blauw en we lustten Ameide rauw. 

Perfecte omstandigheden dus. 



In de kleedkamer luisterden we nog even naar 

opbeurende klanken, waarna we aan de warmingup 

begonnen. De mannen van Ameide kwamen naast 

ons lopen en wederzijdse minachtende, haatdragende 

en uitdagende blikken werden uitgewisseld. Max de 

scheidsrechter betrad het veld en de wedstrijd ging 

beginnen. 

Vanaf de eerste minuten werd er erg fanatiek 

door beide partijen gevoetbald. De mannen van Ameide 

zetten dit fanatisme helaas om in overtredingen. Het 

was een periode van wat kleine kansjes over en weer, 

waarin beide ploegen elkaar in evenwicht hielden. Maar 

in de 3e minuut gebeurde het volgende: De altijd 

levensgevaarlijke Antonie, aka de boeman, kreeg de 

bal van ondergetekende die na een kleine actie de bal 

voorgaf, een verdediger van Ameide dacht klaarblijkelijk 

dat hij Maradona was en ook de bal ongestraft met de 

hand kon beroeren. Niets bleek minder waar, want de 

goed fluitende Max gaf meteen een terechte penalty. 

De mannen van Ameide probeerde Max nog op andere 

gedachten te brengen met felle protesten, maar dit had 

gelukkig geen invloed. Willem, onze penaltyspecialist, 

wilde dit karwei graag klaren en legde de bal op de 

stip. Hij schoot de bal mooi in de linkerbovenhoek, 

onhoudbaar voor de keeper en zonder te veel risico 1- 

0!! Een luid gejuich kwam er van onze goed gevulde 

zijlijn, iedereen was opgelucht. Maar we waren er nog 

niet…… 

De wedstrijd zette zich voort. Er kwam enige 

frustratie in het spel van de Ameidenaren. Ze hadden 

meer balbezit, maar konden dat niet omzetten in 

goede kansen. Zo gebeurde er tot de rust, op veel 

overtredingen na, vrij weinig. Na wat woorden van 

Corstiaan en een bakkie thee konden we er weer vol 

tegen aan. 

Pagina 46

De mannen van Ameide lieten meteen na 

de rust blijken dat ze zich nog niet gewonnen gaven. 

Ze gingen op zoek naar een goal. Ze hadden dan 

ook veel meer balbezit en de bal bevond zich het 

grootste deel van de tijd op onze helft. Toch konden 

ze dit niet omzetten in grote kansen. Dit vanwege 

onze verdediging die stond als een huis. Gijs was 

oppermachtig en had de ex-regiotopscorer van Ameide 

in zijn zak. Ook voor Lourens was het een appeltje 

eitje om die mannen tegen te houden. Corstiaan had 

een andere zeer agressieve tegenstander tegen zich 

staan, maar die werd uiteindelijk kotsziek van Corstiaan 

en moest de strijd staken. Mark stond ook goed zijn 

mannetje. 

“Dit alles resulteerde in 4 gele 

kaarten voor Ameide en veel blauwe 

plekken voor ons” 

Toch kwam er één keer een bal van Ameide 

door onze defensie waardoor een tegenstander alleen 

voor Poes kwam te staan. Iedereen dacht dat deze bal 

erin zou gaan, maar met gevaar voor eigen leven kwam 

Poes het doel uit stormen en wist zo de bal tegen te 

houden. Ondanks het vele balbezit van Ameide kregen 

wij ook nog wat kansen. Ondergetekende gaf een goede 

steekpass op Bronck die zijn man prachtig omspeelde, 

en daarna alleen voor de keeper kwam te staan, 

ondanks zijn fameuze traptechniek ging de bal rakelings 

naast. Ook werd er nog een diepe bal op Matthijs vd 

P. gegeven. Waardoor die in één keer door zou kunnen 

lopen naar de keeper. Hier speelde jammer genoeg 

het gebrek aan rechtvaardigheidsniveau van Ameide 

weer op. Er werd buitenspel gevlagd. De regels van 

het voetbalspel waren klaarblijkelijk nog niet helemaal 

duidelijk voor de tegenstanders. 

Zo bleek ook in de laatste fase van de wedstrijd. 

Het enige wat gebeurde was: Ameide ging voetballen 

verloor de bal en schopte ons neer, wij verloren dan 

na een tijdje weer de bal en het begon weer van voor 

af aan. Dit was nog niet het ergste ze gingen ook nog 

na trappen. Dit alles resulteerde in 4 gele kaarten voor 

Ameide en veel blauwe plekken voor ons. Nadat dit een 

tijd was doorgegaan en er veel meer schoppen dan 

kansen werden gekregen, klonk eindelijk het laatste 

fluitsignaal. 



Competitie 

Iedereen in het zwart-rood gekleed was verrukt. 

We hadden gewonnen! En dat van het ongeveer 

onverslaanbaar geachte, smerige spelende Ameide. 

Stralende gezichten van eenieder van Ste.Do.Co.. Wie 

had dit verwacht nadat we 4 weken geleden nog 7 

punten achterstonden? Bloed, zweet en tranen waren 

er voor nodig, maar de eerste plek was een feit. Dit 

werd dan ook uitbundig gevierd. Ste.Do.Co. 5 was ook 

kampioen, waardoor de stemming op Ste.Do.Co. nog 

beter was. Ameide ging snel douchen en met tranen 

in de ogen naar huis. Wij dansten, feesten en dronken 

nog de hele dag door. De koppositie was veroverd, nu 

moeten we nog keer winnen en dan is Ste.Do.Co.4 

kampioen. Op naar Sleeuwijk! 

Door Floris van de Peppel 

Pagina 47

Competitie 

Sleeuwijk 4 - 

Ste.Do.Co. 4 

Uitslag: 2 - 4 (1 - 4) 

De voorlaatste horde... 

Zo kon het gevoel voorafgaand aan de, op papier 

nog knap lastige, uitwedstrijd bij Sleeuwijk 4 het 

best worden beschreven. Veelvoudige speculaties 

vooraf; Sleeuwijk zou een immens aantal kubieke 

meters bier in het vooruitzicht gesteld zijn door 

onze alom buitengewoon gerespecteerde directe 

concurrent bij winst op ons. Wij zouden dit aanbod 

nog moeten verhogen om een geringe tegenstand 

te mogen verwachten, ga zo maar door. Niets van 

dit alles voor ons natuurlijk, het enige wat we 

Sleeuwijk konden aanbieden was een gezonde 

dosis welhaast Germaanse strijdlust. 

Na een verkwikkende heenreis (in de bolide 

van Robbie W.), met opzwepende Latijns-Amerikaanse 

klanken uit de speakers schallend, kwamen we ruim op 

tijd aan op sportpark ‘de Roef’. Tot ons grote genoegen 

mochten we op het A-veld spelen aldaar, het belang 

van dit duel werd ook in Brabant op waarde geschat 

blijkbaar. 

Direct na de bekendmaking van de opstelling, was 

het beginsignaal daar. Onze equipe had duidelijk last van 

de zenuwen in de openingsfase, er werd naarstig naar 

een openingsgoal gezocht. Zelfs door onze doelman, die 

het plan opvatte om hoogstpersoonlijk voor deze daad 

te gaan zorgen, maar hierin werd gehinderd door een 

scheidsrechter, die het voorval zelf overigens onmogelijk 

waar had kunnen nemen. Gevolg van dit alles was een 

vrije trap op de rand van onze ‘zestien’. Het doemscenario 

waar voor werd gevreesd, werd bewaarheid; een vroege 

tegengoal. Verslagenheid alom, ongeloof op de tribune, 

dit kon ons toch niet gebeuren. Treuren had echter geen 

zin, er moest gelijk gemaakt worden, bij voorkeur binnen 

tien minuten. Aldus geschiedde; een combinatie tussen 

Ro en Alex sneed de Sleeuwijkse defensie in tweeën en 

werd koelbloedig in de korte hoek geschoven door Alex. 

Opluchting alom, maar voldoende was dit natuurlijk 

nog lang niet; nu moesten we ‘erop en erover’ zoals 

dat in het voetbaljargon altijd zo fraai gebezigd wordt. 

Hiervoor hadden we gelukkig de remedie in huis; een Ro 



in vorm. Hij zorgde nog binnen het kwartier met twee 

treffers voor de nodige lucht; 1-3. Vooral de tweede 

goal van de jongste Venekamp-telg in onze gelederen 

getuigde van het nodige voetbalvernuft. Toen Willem 

een tiental minuten later uit een assist van onze grote 

roze doelverdediger met katachtige reflexen de bal over 

de keeper lepelde, leken de drie punten veilig te zijn 

gesteld. 

Na al dit doelpuntengeweld wilde Don ook nog een 

duit in het zakje doen met een, op zijn zachtst gesteld, 

opmerkelijke actie. We zullen het er maar op houden 

dat hij het principe van ‘de andere wang toekeren’ een 

nieuwe dimensie trachtte te geven, door een schop van 

een buitenspeler van Sleeuwijk op zijn rechterkuit, te 

honoreren met een handschudding. (misschien bood hij 

hem bij deze vredesmissie zijn linkerkuit ook nog aan, 

we zullen het nooit weten…) 

Met deze comfortabele 1-4 werd de thee met een 

gerust hart genuttigd. Na de rust werd de wedstrijd, laten 

we maar zeggen, professioneel (…) uitgespeeld en stond 

er na 90 minuten een stand van -4 op het scorebord. 

Al met al een goede generale voor een eventuele 

kampioenswedstrijd komende zaterdag op het Ste. 

Do.Co.-terrein! 


Pagina 48


Schelluinen 3 

Uitslag: 4 - 1 (1 - 1) 

De Kampioenswedstrijd 

Voorbeschouwing match 

Na het in vuur en vlam zetten van de Roef 

afgelopen week (De roef was on fire!) stond de 

gehele week in het teken van het naderende 

kampioenschap. Een droomscenario, welk in de 

winterstop nog voor onmogelijk werd gehouden, 

kon 28 april 2007 gestalte krijgen. Het nieuw 

opgerichte Ste.Do.Co 4 kon op die dag kampioen 

van haar afdeling worden en dat zonder (officiële) 

trainer! Uniek in de geschiedenis van de club, 

nooit eerder vertoond aan de Groeneweg te 

Hoornaar, voorzover terug te vinden in de 

archieven… 

Dit (mogelijke) kampioenschap vertoonde dan ook 

zeer veel overeenkomsten met de titelrace in de 

Holland Casino Eredivisie. PSV (lees Ameide 3) had 

de winterbanden van de boerenkar al besteld en niets 

stond een huldiging nog in de weg! Eén wedstrijd 

voor het einde was de voorsprong echter als sneeuw 

voor de zon verdwenen en had AZ (lees Ste.Do.Co 4) 

ineens alles in eigen hand. Echter was de vraag hoe 

deze onervaren ploeg met de druk om zou gaan. Alle 

festiviteiten werden alvast gepland: er werd een bunder 



Competitie 

Champagne ingeslagen, alle sponsoren en trouwe 

aanhangers waren uitgenodigd om dit festijn gestalte te 

geven, de pers werd ingelicht en in de wandelgangen 

ging zelfs het gerucht dat Henk Kesler met een (replica) 

schaal in Hoornaar aanwezig zou zijn. 

Voorbereiding match 

Vrijdagmiddag 7 april bereikte ons echter een 

slecht bericht: Floris v/d P. aka Mini had, ondanks 

waarschuwingen van teamgenoten, toch de stoute 

schoenen aangetrokken en was afgelopen week het 

bruisende nachtleven van Amsterdam ingedoken. Dit 

heeft hij echter wel moeten bekopen met een (ernstige) 

knieblessure, doordat een bezopen kroegtijger tegen 

hem aanliep en hij hierdoor onfortuinlijk ten val 

geraakte. Zuur voor het team aangezien hij de week 

ervoor aangetoond had zijn vorm van het allereerste 

toernooi van Ste.Do.Co 4 (Familie-toernooi red.) weer 

te benaderen, maar natuurlijk extra zuur voor hem zelf. 

Toekijken van de bank in de kampioenschapswedstrijd, 

bestaat er iets vervelenders voor een (top)sporter? 

“Zoals iedereen weet luidt de 

ongeschreven voetbalwet als volgt: 

als de bal er aan de ene kant niet 

ingaat, valt ie aan de andere.” 

Niet alle lichten stonden dus op groen voor Ste. 

Do.Co 4 (iets wat volgens Louis van G. zondag 9 april 

in Rotterdam voor AZ overigens wel het geval was). 

Hiertegenover stond echter de tijdige aanwezigheid van 

Bronkie (ondanks zijn deelname aan de Bavianenrace de 

nacht ervoor), waarvoor hulde! Ook benoemenswaardig 

was de aanwezigheid van het duo Aanen. Vader en 

moeder Aanen waren zo vriendelijk hun (goden)zonen 

te vergezellen in hun trip vanuit de Ardennen (!!!) naar 

Hoornaar. Familie Aanen bedankt voor dit fantastisch 

staaltje mentaliteit! En last but not least bleek Reinier 

in de week voorafgaand aan deze wedstrijd (vrijwel) fit, 

na een slepende meniscusblessure. Onbegrijpelijk dat 

deze vedette geen voorrang op het operatieprogramma 

kreeg als steunpilaar voor Ste.Do.Co 4. Waarom kan 

een Arjan R. wél, en een Reinier V. niet binnen een dag 

of wat op de tafel liggen voor aan arthroscopie? 

Kortom, de vooruitzichten op een kampioenschap 

mochten gunstig worden genoemd. Zelfs de 

weergoden bleken Ste.Do.Co 4 gunstig gezind te zijn, 

want het was werkelijk heerlijk voetbalweer. Nadat 

Mark de G. ons sterrenteam één minuut voor het 

Pagina 49

Competitie 

verstrijken van de deadline completeerde (Waarmee hij 

zijn zekere basisplaats voor deze belangrijke wedstrijd 

nog even op de tocht wist te stellen), kon omstreeks 

kwart voor 1 de kleedkamer opgezocht worden. Na 

wat opruiende klanken uit onze gettoblaster was een 

ieder ruim op tijd in het fraaie tricot gehesen en kon de 

warming-up beginnen. Onder aanvoering van kapitein 

Gijs B. werd er ontspannen toegeleefd naar het moment 

waar een ieder al een week op had zitten te wachten, 

namelijk de aftrap. Alvorens dit kon plaatsvinden werd 

de opstelling nog even snel meedegedeeld door (onze 

coach) Kok: Op het doel Poes, van links naar rechts in 

de verdediging Mark de G, Kip, Gijs en Kok, van links 

naar rechts op middenveld Ro, Alex en Rob en voorin 

Antonie (aka Boeman), Willem en Past. Op de bank van 

links naar rechts: Rein, DJ Triplin, Don, Wob en Mini (in 

zondagstenue). Met de vlag in de hand onze hardloper 

Bronk. 

“Inmiddels waren de supporters in 

nog grotere aantallen toegestroomd 

om het spektakelstuk te mogen 

aanschouwen.” 

De match (1e helft) 

Exact om 1 .30 uur werd de bal in beweging gebracht 

en kon Ste.Do.Co 4 de jacht op het kampioenschap 

openen. Dit deden ze furieus, in de wetenschap dat 

een voorsprong bevrijdend zou werken voor eenieder. 

De bank en supporterschare zagen een fel en goed 

spelend Ste.Do.Co 4 in de openingsfase van de match. 

Zo schoot Kok via de vuisten van de keeper op de lat en 

werd er corner op corner gestapeld en de druk op het 

doel van Schelluinen werd meer en meer opgevoerd. 

Helaas dient er hierbij wel een kritische kanttekening 

geplaatst te worden: geen enkele corner leverde ook 

maar een enigszins dreigende situatie op. Het is dan 

ook duidelijk dat Ste.Do.Co 4 op dit onderdeel nog veel 

dient te oefenen in de voorbereiding op seizoen 07/08. 

Toch bleef Ste.Do.Co 4 jagen op die verlossende treffer, 

echter stond het vizier meermaals niet op scherp. 

Heel even leek het toch op voorsprong te komen toen 

ondergetekende kans zag het strafschopgebied binnen 

te dringen, maar een te gehaast schot belandde helaas 

op de dwarsligger. Deze actie was typerend voor het 

spel van een groot aantal spelers, waarbij ze in hun 

enthousiasme en fanatisme te graag wilden, waardoor 

de uitvoering meer dan eens onder het normale niveau 

bleef. 



Zoals iedereen weet luidt de ongeschreven voetbalwet 

als volgt: als de bal er aan de ene kant niet ingaat, 

valt ie aan de andere. Aldus geschiedde: een vrije 

trap van Schelluinen werd vanaf de linkerkant ons 

strafschopgebied ingeslingerd, tussen Poes en onze 

verdedigers, en daar stond een speler in het blauw 

dankbaar klaar om de bal tegen de touwen te koppen. 

Zo was het ineens 0-1, een doemscenario (De zoveelste 

parallel met AZ). Met de moed der wanhoop begonnen 

we aan het zoveelste offensief, wat voor rust toch 

nog resulteerde in de gelijkmaker. Tussen een kluwe 

tegenstanders wist Ro de bal bij onze topschutter te 

bezorgen en deze maakte zijn faam als killer met een 

droge schuiver waar: 1-1! 

Dit was tevens de ruststand. 

Rust 

Met een 1-1 tussenstand de rust ingaan was een flinke 

tegenvaller voor Ste.Do.Co 4. Hoewel een ieder wist dat 

een kampioenswedstrijd op zichzelf staat (“Het is maar 

de vraag hoe ze dit gaan managen”, aldus een wijze 

voetbalprofessor uit den lande) had niemand vooraf 

rekening gehouden met deze tussenstand. 

Er moest iets gebeuren, maar wat? De bank 

moest de doorslag gaan geven deze middag. Maar 

was dit wel reëel? Want Wob zou, vanwege zijn 

fysieke gesteldheid, alleen bij een zeker voorsprong 

invallen, Bronk was versleten van zijn Bavianenrace, 

Rein had drie maanden geen bal aangeraakt, Don was 

zondagmiddag al zenuwachtig voor deze match en DJ 

Triplin had de zware taak op zich genomen om zijn hele 

hebben en houwen op muziekgebied klaar te zetten in 

de kantine. Kok en Wil namen even de tijd en besloten 

tot de volgende wissels: Don erin voor Mark, Rein erin 

voor Boeman. Even leek deze laatste wissel in het 

Pagina 50

verkeerde keelgat te schieten bij de webmaster. Aan zijn 

woede lagen enkele (overigens terechte) argumenten 

ten grondslag. Wat er precies voorgevallen is blijft het 

best bewaarde kleedkamergeheim van 007, maar 

nadat ondergetekende (ondanks de hitte) gedeeltelijk 

het boetekleed aan had getrokken en Boeman alsnog 

zijn favoriete positie voor het slot van de e helft 

toegezegd had gekregen besloot dit talent toch op de 

bank plaats te nemen. 

De match (2e helft) 

Inmiddels waren de supporters in nog grotere aantallen 

toegestroomd om het spektakelstuk te aanschouwen. 

Hierbij opgetekend dat onder deze toeschouwers ook 

een aantal mensen waren die ons de titel niet gunden 

(waaronder Schelluinen en zelfs Ameide-aanhangers 

c.q. spelers). Dit nam niet weg dat Ste.Do.Co 4 de 

“eenvoudige taak” had om te scoren. Zouden ze deze 

helft beter bestand zijn tegen de druk? 

De verpersoonlijking van de onverzettelijkheid 

bleek met nummer 14 het veld te zijn betreden. 

Onze eigen El Salvador te weten Reinier V. Onder zijn 

aanvoering kwam er meer rust in het spel van Ste. 

Do.Co 4 en beperkte een ieder zich tot het uitvoeren 

van zijn taak. Toch duurde het nog vrij lang voordat 

Willem de -1 aantekende. Een perfecte wreeftrap van 

nr. 14 werd door Willem in een keer over de uitlopende 

keeper van Schelluinen gekopt. Een beauty van een 

doelpunt op een zeer belangrijk moment. 

Dit was het startsein voor ons om op jacht te gaan 

naar de beslissing. En die kwam er! Reinier nam een 

vrije trap op randje zestien zeer sluw. De keeper van 

Schelluinen was namelijk nog zijn muur aan het 

opstellen toen Reinier het leder met een gevoelige 

curve tegen de touwen liet deponeren. (Is dat vele 

voetbal kijken toch nog ergens goed voor Rein!) Een 

oorverdovend lawaai verzorgd door onze fanatieke 



Competitie 

aanhang maakte het feest compleet: 1-3! Toen ook 

nog de rechtsback van Schelluinen wegens natrappen 

het veld uit werd gestuurd was het een kwestie van 

uitspelen. Hierbij kwam Boeman erin voor Rob en 

maakte Ro plaats voor Bronk. Deze twee spelers 

waren dusdanig gretig dat Schelluinen vanaf toen 

niets meer kon ondernemen dan verdedigen. Het 

was dan ook Boeman die zijn opgaande lijn van het 

seizoen bekroonde met een schitterende treffer. Rein 

gaf de assist en Boeman wist à la Zlatan I. de gehele 

verdediging, incluis keeper, het spreekwoordelijke bos 

in te sturen en doeltreffend af te ronden. Uiteindelijk 

mocht Wob nog een tien minuten meedoen en kreeg 

onze topscoorder Willem zijn verdiende publiekswissel 

alvorens het laatste fluitsignaal klonk. 


Pagina 51

Kampioensfeest 


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Kampioensfeest 

Kampioensfeest 

Zaterdagmiddag 14.18 uur: eindelijk was het 

dan zover: Ste.Do.Co 4 is kampioen na een 

zwaarbevochten overwinning op Schelluinen! 

De champagne knalde, de bloemen werden 

overhandigd en spelers vielen elkaar in de armen. 

Het feest kon beginnen en vanaf minuut één 

werden er ontelbare kannen bier aanen (leeg weer) 

afgevoerd. Onder het genot van de klanken van DJ 

Triplin werd er genoten van de zon, het bier en het 

tevreden gevoel van een kampioen. 

Ook werd de traditie in ere gehouden dat de 

coach / leider / trainer te water gingen. Kok en Don 

hadden deze dubieuze eer. Maar waarom Rein en Bronk 

ook te water gingen is me tot op de dag van vandaag 

een raadsel. 

Uiteraard ging het feest tot in de kleine 

uurtjes door en schijnt het hol zeer druk bezocht 

geweest te zijn! Details zal ik een ieder besparen 

(of had ik jouw ingeloste belofte om te scoren op de 

kampioenschapsdag moeten melden Gijs??) voordat ik 

aangeklaagd wordt wegens smaad, danwel schenden 

van het beroepsgeheim! En het mooie is dat dit feest 

pas het startsein zal zijn voor Ste.Do.Co 4 om de 

komende maanden nog velen malen te genieten van het 

welverdiende kampioenschap! 

Pagina 5

Nabeschouwing 

Vooraf hadden weinigen binnen de vereniging met dit 

huzarenstukje rekening gehouden, maar wij wisten 

wel beter. Met geloof in eigen kunnen bleven we tot de 

laatste snik strijden, waarbij er mijns inziens een aantal 

cruciale momenten zijn geweest dit seizoen, te weten: 

* 

* 

* 

* 

Sliedrecht uit (fantastisch keeperswerk van Poes 

bezorgt ons de 3 punten) 

Peursum uit (laat doelpunt Kok bezorgt ons toch 

nog één punt) 

Nieuwjaarsreceptie (onder aanvoering van een 

schitterende speech van de Don pept Ste.Do.Co 4 

zich op voor een ultieme inhaalrace) 

De gehele e seizoenshelft, waarbij slechts eenmaal 

gelijk werd gespeeld (uit tegen Drechtstreek in een 

modderpoel) 


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Kampioensfeest 

Vanaf deze plaats wil ik een ieder bedanken die 

Ste.Do.Co. 4 een warm hart heeft toegedragen! Een 

speciale vermelding voor de spelersraad (Alex., Kok en 

Gijs perfect geregeld allemaal), de Don (wedstrijdbobo 

pur sang) en Rein (vervoersbrigadier), de Fam. Aanen 

(bbq), Fam v/d P. (nieuwjaarsreceptie) en Fam de 

Leeuw (heerlijk die schone tenues iedere week), onze 

verzorgster, onze trouwe supporters en natuurlijk onze 

sponsoren! Mensen zonder jullie was dit allemaal niet 

mogelijk geweest! Bedankt voor een onvergetelijk 

seizoen! 

Bij deze beloof ik dat jullie de eerste optie 

hebben om mij te (her)contracteren (als jullie daar nog 

interesse in hebben natuurlijk). Bovendien weet ik zeker 

dat jullie in staat zijn om deze prestatie volgend jaar 

minstens te gaan evenaren! 

Jongens, het was een moeilijk jaar! 

Maar jongens, het was een mooi jaar! 


Pagina 53

Statistieken 

Aantal doelpunten per speler 

45 

40 

35 

30 

25 

20 

15 

10 

5 

0 

Rang Naam Aantal 

doelpunten 

1. Willem Aanen 16 

. Roderick Venekamp 9 

3. Matthijs v/d Peppel 6 

4. Alexander Jansen 4 

Rob Woltman 4 

6. Antonie Bouman 3 

7. Corstiaan de Leeuw 

8. Mathijs van Toor 1 

9. Jan-Willem Bronkhorst 1 

10. Reinier Venekamp 1 


7% 

Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Statistieken 

Competitie Statistieken 

Team G W G V P V T S 

1. Ste.Do.Co. 4 18 13 3 2 42 47 21 26 

. Ameide 3 18 13 3 41 78 3 55 

3. Meerkerk 4 18 10 1 7 31 4 37 5 

4. Peursum 3 18 9 7 9 45 40 5 

5. Sliedrecht 8 18 9 7 9 48 48 0 

6. Sleeuwijk 4 18 8 8 6 53 4 -11 

7. VVGZ 7 18 7 3 8 4 38 4 -4 

8. Schelluinen 3 18 5 0 13 15 41 69 - 8 

9. Drechtstreek 5 18 4 1 13 13 34 71 -37 

10. Noordeloos 18 3 13 11 8 61 -33 

Ronde 1 

Ronde 2 

Ronde 3 

Ronde 4 

Ronde 5 

Ronde 6 

Ronde 7 

Cumulatief Cummulatief aantal aantal punten per speelronde 

Ronde 8 

Ronde 9 

Ronde 10 

Ronde 11 

Ronde 12 

Ronde 13 

Willem: 

16 doelpunten 

Ronde 14 

Ronde 15 

Ronde 16 

Doelpunten per speelkwartier: 

Ronde 17 

11% 

11% 

Ronde 18 

Ronde 19 

Ronde 20 

7% 

Topscoorders Top 3 

Roderick: 

9 doelpunten 

Ronde 21 

Ronde 22 

% 

% 

1e Kwartier 

e Kwartier 

3e Kwartier 

4e Kwartier 

5e Kwartier 

6e Kwartier 

Matthijs: 

6 doelpunten 

Ameide 3 

Ste.Do.Co. 4 

Pagina 54

Download - Jaarboeken

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?