Rapport: Veiligheid brandweerduiken beschouwd

duiken verplicht. Het gaat dus om een extra veiligheidsvoorziening van circa
€ 200,00 voor niet te grote boten, die fungeert als vangnet bij onvoorziene gebeurtenissen,
misverstanden et cetera. Het doel is om de veiligheid te optimaliseren voor
zover dat redelijkerwijs mogelijk is. Als het aanbrengen van de bescherming technisch
niet mogelijk is moet naar een andere oplossing worden gezocht die zoveel
mogelijk hetzelfde effect heeft.
3. Zodra de signaalhouder en/of duiker merken dat de seinlijn niet meer vrij loopt,
moeten zij dit meteen aan elkaar en aan de duikploegleider doorgeven. Er is dus vaak
een attentiesein nodig om te controleren of de seinlijn moet worden geklaard. De
duiker moet in principe langs zijn seinlijn terug zwemmen naar het obstakel, de lijn
vrij maken en de oorzaak doorgeven.
Bij het inzwemmen naar de plaats, waar de seinlijn aanloopt, zou een steeds langer
deel van de seinlijn tussen duiker en het punt waar de lijn vast zit, omhoog gaan drijven
en lussen kunnen gaan vormen. Bij het gebruikelijke, slechte zicht onder water
ziet de duiker dit niet. Er was verschil van mening over de vraag of de duiker dit deel
van de seinlijn moet laten ‘zweven’ of dit in lussen in zijn hand moet ‘opschieten’.
Daarom is dit punt op 31 juli 2008 in de praktijk getest. De conclusie is dat de duiker
de loze lijn in zijn vrije hand moet ‘opschieten’. Als de seinlijn boven de duiker zweeft
of gaat drijven kan die achter de ademhalingsautomaat, de cilinder, de zwemvliezen
et cetera blijven hangen of zelfs als lus om het hoofd van de duiker raken. Dat risico
bestaat ook nog na het loskoppelen van de seinlijn en de daarop volgende
(nood)opstijging. Het ‘opschieten’ van de seinlijn is geen probleem, ook niet bij de
meest stijve seinlijn die werd gebruikt. Uiteraard is het belangrijk om het vastraken
van de seinlijn zo snel mogelijk te signaleren zodat de lengte van het loze deel zo kort
mogelijk blijft,
Na het vrij maken moet de duiker eerst de ‘opgeschoten’ lijn weer gecontroleerd
vrijgeven terwijl die door de signaalhouder meteen strak wordt getrokken en onder
spanning wordt gebracht.
Vervolgens moet de duiker zijn flesdruk doorgeven en moet, voordat de duiker verder
gaat, de signaalhouder de seinlijn inhalen en op spanning brengen.
Zodra duidelijk is dat de seinlijn niet meteen kan worden vrijgemaakt, moet de duiker
naar het oppervlak komen. Als de seinlijn vast blijft zitten is dit aanleiding om de
reserveduiker te laten maskeren en, bij een moeilijke walkant, al in het te water te
laten gaan.
De duikploegleider moet in beide gevallen beslissen hoe verder te gaan, vooral in
verband met de kans op herhaling en of de duiker zich na deze situatie nog ‘prettig’
voelt.
b. Voorkomen van (negatieve) bijwerkingen ofwel onveiligheid
1. Als de seinlijn vast komt te zitten, kan dit de duiker beletten om het wateroppervlak
te bereiken. Het is meestal niet meteen duidelijk of de vrije lengte tussen de duiker en
de plaats waar de lijn vastzit al dan niet voldoende is om het wateroppervlak te
kunnen bereiken.
98