Rapport: Veiligheid brandweerduiken beschouwd

De belangrijkste, voorzienbare noodsituaties zijn:
• een duiker die onder water is vastgeraakt en niet in staat is zichzelf te bevrijden;
• een duiker die bij de noodopstijging niet op tijd de oppervlakte kan bereiken;
• een duiker die wel de oppervlakte heeft bereikt, maar niet in staat is om zelfstandig
aan de wal te komen.
Voor de ernst van de situaties en de snelheid waarmee de reserveduiker moet optreden
is het van belang of de duiker al dan niet in acute ademnood verkeert. Als dit niet
bekend is, moet worden uitgegaan van acute ademnood en kans op water in de longen.
b. Veiligheidsrisico’s voor de reserveduiker
De reserveduiker komt op een plaats en in een situatie waarin een collega in moeilijkheden
is geraakt. Zowel de noodsituatie zelf als de gesteldheid van de duiker in nood
daarbij kunnen extra risico’s voor de reserveduiker introduceren:
• de duiker in nood kan zich aan de reserveduiker vastgrijpen of per ongeluk zijn luchtvoorziening
lostrekken, waardoor ook de reserveduiker in moeilijkheden komt;
• in sommige situaties kan de reserveduiker op dezelfde manier vast komen te zitten of
anderszins in moeilijkheden raken als de duiker in nood.
7.4 O P T R E D E N VA N D E R E S E R V E D U I K E R E N N O R M E N
Om inzicht en feitelijke gegevens te krijgen betreffende de snelheid van optreden van de
reserveduiker zijn proeven gedaan door een aantal duikploegen van een brandweerkorps.
Daarbij is de reserveduiker naar een duiker op de bodem gedoken die verondersteld
werd vast te zitten. Na aankomst van de reserveduiker kon de ‘duiker in nood’
meteen mee naar het wateroppervlak gaan. Bij alle proeven stond de reserveduiker
gereed zoals dat in de Leidraad Bestrijding waterongevallen door de brandweer
(Leidraad BWB) is voorgeschreven.
De resultaten van deze proeven zijn verwerkt in de aanvulling en worden in de volgende
subparagrafen gebruikt. De proeven waren in verband met de beschikbare tijd beperkt
van opzet en de resultaten zijn daarom indicatief. Omdat ze door praktijkmensen en
onder praktijkcondities zijn gehouden, acht het beschouwingsteam deze voor dit doel
voldoende richtinggevend.
Advies: Nog verder nagaan aan de hand van de ervaringen in de praktijk of de normen bij
voldoende gerichte training nog kunnen worden aangescherpt.
a. Responstijd
De responstijd is de tijd vanaf het moment dat de signaalhouder of duikploegleider
onderkent dat de duiker in nood is en het moment dat de reserveduiker onder water
gaat en direct aansluitend naar de duiker kan gaan zwemmen/flipperen.
In de Leidraad BWB staat dat de responstijd maximaal 30 seconden mag bedragen. De
responstijd is daar overigens niet precies gedefinieerd. Om deze tijd te kunnen realiseren
is het noodzakelijk dat:
84