Rapport: Veiligheid brandweerduiken beschouwd

De goede werking van het totale veiligheidsstelsel wordt periodiek geëvalueerd, zonodig
verbeterd en aangepast aan de nieuwe landelijke ontwikkelingen, onder meer naar
aanleiding van incidentonderzoek.
2. Voorafgaand aan elke duik wordt de vraag gesteld of de duik noodzakelijk en verantwoord
is. Zo ja, dan worden de risico’s en de noodzakelijke beheersmaatregelen
vastgesteld en aan alle betrokkenen doorgegeven. Hiervoor wordt een checklist (TRA) 1
gebruikt die door de commandant is vastgesteld.
3. Van principe 2 mag uitsluitend worden afgeweken bij een spoedeisende operationele
inzet én als het realistisch is dat nog levensreddend kan worden opgetreden. In dat
geval worden voor het vaststellen van de risico’s en de beheersing hiervan in ieder
geval de hulpmiddelen gebruikt die hier speciaal voor zijn ontwikkeld, waaronder het
kaartje voor de ‘mentale’ TRA. (zie subparagraaf 4.1.3) en de eventuele bereikbaarheids(inzet)kaart.
Het gebruik hiervan vindt plaats vóórdat de duiker te water gaat.
4. Van alle locaties, waar het korps operationeel kan duiken, zijn de risico’s en de beheersmaatregelen
bekend en verwerkt in de (algemene) werkinstructie.
Bij duiklocaties met een diepte vanaf 4m zijn de diepte en de aanvullende risico’s op
bereikbaarheids(inzet)kaarten geregistreerd. Ook de verdere gegevens die noodzakelijk
zijn om de risico’s van die locatie te beperken zijn hierop vermeld. Hetzelfde geldt voor
duiklocaties met een verhoogd risico.
De werkinstructie en de bereikbaarheidskaarten, en daarmee ook het overzicht van de
risico’s, zijn actueel en zijn in de waterongevallenwagen onder handbereik van de duikploegleider
beschikbaar voor gebruik tijdens aanrijden. De bereikbaarheidskaarten zijn
ook (digitaal) beschikbaar op de meldkamer.
5. De reservelucht is alleen bedoeld voor noodsituaties en niet voor de normale opstijging.
De duiker dient onder normale omstandigheden weer aan het wateroppervlak te zijn
voordat de reservedruk of ademweerstand is bereikt. Dit is zowel de verantwoordelijkheid
van de duiker zelf als die van de signaalhouder. De duikploegleider houdt hier
toezicht op.
6. De reserveduiker staat voortdurend klaar om een duiker in nood te hulp te komen en
een extra luchtvoorziening mee te nemen, overeenkomstig de normen die daarvoor zijn
vastgesteld (zie beschouwing Reserveduiker).
Op het moment dat een duiker doorgeeft dat hij in nood verkeert of dreigt te gaan
verkeren, bijvoorbeeld als hij niet meer zelfstandig het wateroppervlak kan bereiken en
daar kan blijven ademen, of dat dit door een ander wordt geconstateerd, wordt de
reserveduiker onmiddellijk gealarmeerd.
Bij een reële dreiging van een noodsituatie maakt de reserveduiker zich uit voorzorg
meteen helemaal gereed en gaat op aanwijzing van de duikploegleider naar het water
of zwemt al richting duiker bij een grote afstand tot de wal of andere omstandigheden.
7. Iedere duiker kan onder alle voorzienbare omstandigheden de zelfredmaatregelen
conform de gestelde normen uitvoeren.
1 De zogenaamde Taak-risico analyse. Bij de brandweer zijn belangrijke punten het belang van de
duik, of die duik wel past binnen de vastgestelde duiktaken en in hoeverre die spoedeisend is.
Verder of de eventuele spoedeisendheid en het extra risico dat daarmee gepaard gaat (nog) wel
van toepassing is, gelet op de inmiddels verstreken tijd, of dat de duik zal neerkomen op het
bergen van een slachtoffer.
36