Rapport: Veiligheid brandweerduiken beschouwd

Beschikbaarheid van ademlucht onder water (vervolg)
Noodzakelijke maatregelen/voorzieningen Toelichting (huidige situatie, consequenties et cetera)
Op de toestellen van Interspiro kan de ademweerstand
nu al worden vervangen door een optisch
alarm in het gelaatstuk. Dit kan consequenties
hebben voor andere noodvoorzieningen zoals het
aankoppelen van een noodluchtvoorziening vanaf
de wal of boot (meerurenaansluiting).
Advies: Nog nagaan in hoeverre de optische waarschuwingsinrichting
voldoende bedrijfszeker is binnen
het totale stelsel van beheersmaatregelen volgens de
systeembeschouwing 3 . Verder nog onderzoeken of
deze waarschuwingsinrichting nieuwe risico’s kan
introduceren.
De resterende duiktijd in reservelucht op de maximale
diepte voor het betreffende korps moet bij
een extra hoog luchtverbruik als gevolg van stress
van 72 l/min ten minste nog 2 minuten bedragen 4 .
Gesignaleerde misverstanden:
Ondanks het levensbelang van voldoende ademlucht
worden bij de brandweer vaak flessen met een relatief
kleine luchtvoorraad gekozen. Met een kleine fles
kan een reddingsduiker gemakkelijk werken.
Een ander argument hiervoor is om het risico van
decompressieziekte te voorkomen. Dit risico begint
op de maximale diepte van 15m voor de brandweer
echter pas bij 75 minuten. Uit de gegeven voorbeelden
blijkt dat die tijd, ook met het oog op een
zinvolle redtijd, bij een enkele duik niet zal worden
gehaald. Bovendien is de kans dat een duiker
continu op de maximale diepte verblijft minimaal.
Ook op andere veiligheidsaspecten zoals de noodopstijging
gaat het zeker stellen van de ademhaling
van de duiker nu ten koste van een onnodig grote
aandacht voor het risico van decompressieziekte.
Bovendien kan dit risico achteraf nog worden
beperkt, en verdrinking niet. Ten slotte is de maximale
verblijftijd van een duiker onder water veel
gemakkelijker te monitoren dan de resterende
luchthoeveelheid.
Bij elke waarschuwingsinrichting is het risico aanwezig
dat de duiker na die waarschuwing niet
opkomt en uiteindelijk onder water zijn fles leeg is.
Dat de duiker bij de weerstandswaarschuwingsinrichting
een bewuste handeling moet verrichten
doet daar niets aan af. De akoestische waarschuwing
die nu wordt toegepast scoort op dat punt zelfs
beter omdat daar meteen ook de signaalhouder op
de wal hoort dat de duiker op reserve is gekomen
en de duiker naar boven kan laten komen.
Elke waarschuwingsinrichting kan falen. Bij de
weerstandswaarschuwing is een mogelijk gevolg
hiervan dat na enkele ademteugen de lucht op is.
Als de akoestische of optische waarschuwing faalt,
kan datzelfde effect pas optreden nadat de laatste
60 bar zijn verbruikt. Het lijkt niet waarschijnlijk dat
3 De keuze van de waarschuwingsinrichting moet worden bezien als onderdeel van het totale
'veiligheidsplaatje'. Belangrijke onderdelen die met de systeembeschouwing worden vastgelegd
zijn het bewaken van de duikduur, geregeld de druk aflezen, voorkomen dat de duiker op reserve
komt en - als duiker - meteen doorgeven als de reservewaarschuwingsinrichting in werking treedt.
Als men zich daar niet aan houdt, biedt ook een weerstandswaarschuwing weinig extra zekerheid
als een duiker, die overgaat op reservelucht, dat niet meldt en doorgaat met zijn werk. De optische
waarschuwing blijft dan continu een signaal afgeven zodat de duiker niet vergeet dat hij reservelucht
gebruikt. Op dat punt scoort een voldoende duidelijke optische waarschuwing dus in
principe beter.
4 In de ontwerp beoordelingsrichtlijn voor het onderhoudssysteem duik- en caissonmaterieel
wordt als normaal verbruik 35 l/min aangehouden en bij grote stress, bijvoorbeeld als de duiker
plotseling vast komt te zitten en zijn luchtvoorraad op raakt, een verbruik van 72 l/min.
De tijd van 2 min is gebaseerd op de tijd die de reserveduiker nodig zal hebben om de duiker te
bereiken als die niet meer zelf naar het wateroppervlak kan komen.
165