als PDF downloaden - Emis - Vito

Conclusie:
- Als referentiesituatie wordt aangenomen dat de 'gemiddelde' onderneming eenvoudige
primaire zuivering toepast, door middel van zeven, roosters, zandvangers, enz. Het
weerstandsvermogen van de sector bij dit referentiescenario situeert zich met een score
van 3,28 ruim binnen de veilige zone (cf. hoofdstuk 2).
- De bijkomende jaarlijkse kost van de investeringen om aan de normen voor lozing op
riool te voldoen, bedraagt meer dan 1 MBEF. Deze additionele investeringen
ondermijnen het weerstandsvermogen tot 1,44 (onveilige zone). Dit betekent dat de
voorgestelde investeringen voor de aardappelschillers zeer zware inspanningen vergen,
die ongetwijfeld de doodsteek vormen voor bedrijven die het reeds moeilijk hebben. In
deze context dient benadrukt te worden dat het een absolute noodzaak is om alle
bedrijven uit de sector op gelijke voet te behandelen, om scheeftrekking van de
concurrentie te vermijden.
- Het voldoen aan de normen voor het lozen op oppervlaktewater brengt een bijkomende
jaarlijkse kost (t.o.v. norm lozing op riool) van bijna 2 MBEF met zich mee. De score
voor het weerstandsvermogen daalt in dit scenario tot diep in de onveilige zone (score
1,00). Vanuit economisch standpunt is dit scenario absoluut niet haalbaar.
- Dezelfde conclusie als in voorgaand punt gaat op voor de investeringen die gepaard
gaan met de investeringen voor het behalen voor de norm lozing stedelijk afvalwater:
economisch absoluut niet haalbaar.
7.6 Producenten van groente- en fruitsappen
Omwille van de beperkte beschikbaarheid van betrouwbare gegevens bleek het niet
mogelijk de MIOW+-analyse toe te passen op deze bedrijfstak. Men mag verwachten dat de
algemene conclusies voor de overige sectoren met grote bedrijven (diepvries, conserven,
aardappelverwerkers) eveneens gelden voor de producenten van fruit- en groentesappen.
160