Onderzoek van het Onderwijsblad
Onderzoek van het Onderwijsblad Onderzoek van het Onderwijsblad
Marijke Klaren. Degenen die nog met mannen in één team werkten zijn het erover eens dat meesters een andere stijl van communiceren hebben. Bleijenberg aarzelt of dat nou positief of negatief is. “Wij komen dan met een probleem en vervolgens hebben ze al snel een oplossing. Dat is dan besloten, punt. Zij praten er niet meer over, terwijl wij er vaak nog weken over doorgaan.” “Ja, wij zeuren er zo lang over door. Mannen zien veel minder beren op de weg, dan wij”, denkt Tonny Fonville. Dat is misschien niet alleen maar positief, maar het maakt de vergaderingen wel een stuk korter. “Klokslag vijf uur stonden de meesters altijd op en zeiden: Het is tijd”, lacht Reinsma. Ina Vis merkt fi jntjes op dat de mannen wel altijd de bovenbouwklassen hadden. Stagiair Jamila Asnnosi maakt vaak de omgekeerde situatie mee. Ze doet de pabo en werkt tegelijkertijd bij de gemeente waar ze vooral tussen mannen zit. “Zij overheersen altijd, praten alleen meer over de doelen, targets halen. Er zijn maar een paar vrouwen, die willen meer evalueren hoe het gegaan is, maar dat lukt niet.” ‘De wereld is gemixt, maar op school houdt dat dan ineens op’ Kippenhok Goed, de vergaderingen duren nu misschien een beetje lang en het is er vaak een kippenhok omdat er veel over thuis gepraat wordt, maar dat is het ergste niet. De mannen worden ook gemist vanwege de praktische zaken. Want de conciërge is al een paar jaar geleden wegbezuinigd en wie moet er dan de doorgeslagen stoppen vervangen, het bordje met het gezonde school-vignet bij de deur hangen of de wc ontstoppen? Bleijenberg: “De meesters namen de technische zaken vaak voor hun rekening. Nu zeg ik in het weekeinde wel eens tegen mijn man: Kom even mee naar school dan kun je de bel maken.” Fonville herinnert zich dat de meesters, ook al waren ze op leeftijd, altijd de kerstverlichting aan de gevel ophingen. De dames moeten nu alles zelf doen. Maar melden trots dat ook dit positief kan uitpakken, omdat je daardoor nieuwe dingen leert en creatieve oplossingen verzint. “Als vroeger iemand riep: De wc van de kleuters loopt niet door. Dan ging de conciërge”, zegt Bleijenberg. “Nu moet ik er zelf heen. Ik ben hier alles tegelijk, de aanstuurder, de onderwijsdeskundige, de vraagbaak en de conciërge.” Gelukkig is er één techneut, Ellen van Beek, juf van groep 7/8, die zaagt en doet andere technische en jongensachtige dingen met de kinderen. Omdat ze zelf twee zoons heeft wordt ze de ‘mannenmoeder’ genoemd. Helaas is ze al een tijdje ziek. “Voetbaltoernooien”, roept iemand. Ook zo’n mannending waar maar weinig juffen plezier in hebben. “Mijn bovenbouwjongens hadden best een meester gewild”, zegt Reinsma. “Voor de meiden zou het ook goed zijn”, meent onderwijsassistent Mounia el Bouzidi, “die krijgen ook een verkeerd beeld als er alleen maar vrouwen zijn.” “Ja”, verzucht Reinsma. “De wereld is gemixt, maar op school houdt dat dan ineens op. Zelf had ik op school alleen maar meesters, die vertelden prachtige verhalen.” Geknutsel Een team zonder mannen zou teveel een ‘warm bad’ worden waar geen kritiek op elkaar wordt gegeven. Klopt dat? Bleijenberg denkt wel dat vrouwen misschien te voorzichtig met elkaar omgaan. “Dat is niet altijd goed, soms is het g 6 oktober 2012 Onderwijsblad15 17
Directeur Ingrid Bleijenberg: “De meesters namen de technische zaken vaak voor hun rekening.” nodig om ‘ruzie’ te maken.” Ze kijkt rond voor wat bijval, er wordt wat geknikt, maar het punt blijkt niet erg te leven bij de anderen. Dat de school een warm bad is, een hok vol moeders die veel oog hebben voor de kinderen, is toch alleen maar positief? Bleijenberg denkt ook dat het met de zorgtaak goed geregeld is op de Schakel, die wordt erg serieus genomen. “Meesters zien minder snel dat er iets mis is met een kind”, merkt iemand op. Een ander denkt dat het ook wel eens gunstig kan zijn, om er niet altijd bovenop te zitten. Wat moet er gebeuren om meer mannen in het onderwijs te krijgen? “De opleiding veranderen”, roepen de jongeren in het team die de pabo nog vers in hun geheugen hebben. Sylvia van Schaik is invaller in groep 3. “Toen ik begon zaten er negen jongens in mijn klas, maar daar is er maar één van overgebleven. Ze knappen vooral af op dat geknutsel, de beeldende vakken, daar had ik zelf trouwens ook een Onderwijsassistent Mounia el Bouzidi: “Meiden krijgen ook een verkeerd beeld als er alleen maar vrouwen zijn.” Wie moet er nu de stoppen vervangen of de wc ontstoppen? hekel aan. Lio-stagiair Cindy Spaan heeft precies dezelfde ervaringen. “Ze vinden de opleiding gewoon te makkelijk en in het beroep zit niet veel perspectief.” De broer van Esmee van der Horst (stagiair school maatschappelijk werk) stopte al na een jaar met de pabo. “Hij ging toch voor het grote 18 Onderwijsblad15 6 oktober 2012 Britt Reinsma: “De wereld is gemixt, maar op school houdt dat dan ineens op.” geld”, lacht ze. Ina Vis denkt ook dat salaris wel een rol speelt. “Ik zit nu al vijftien jaar op hetzelfde niveau.” En mocht er onverhoopt een man opduiken hoe overleeft hij dan in zo’n vrouwenteam? Bleijenberg: “We hadden een mannelijk lio-stagiair, Rahmi, de kinderen liepen achter hem aan. Ze vonden het prachtig. Jongens hebben toch ook iemand nodig om zich mee te identifi ceren. Rahmi overleefde prima, het ging geweldig, die had de pabo al gedaan en wist waar hij voor koos. Als man kom je toch in het basisonderwijs overal in dezelfde situatie? Sommigen stoppen er daarom direct mee, maar anderen vinden het juist leuk. Die trekken bepaalde taken naar zich toe, zoals ict, en dan gaat het goed.” De lunchpauze is voorbij, iedereen haast zich naar zijn groep. Het probleem van de meesters is alweer vergeten, de klas roept. H
- Page 1 and 2: Het jongensprobleem bestaat niet He
- Page 3: Het vrouwenteam: ‘We missen de ma
Marijke Klaren. Degenen die nog met mannen<br />
in één team werkten zijn <strong>het</strong> erover<br />
eens dat meesters een andere stijl <strong>van</strong> communiceren<br />
hebben. Bleijenberg aarzelt of dat<br />
nou positief of negatief is. “Wij komen dan<br />
met een probleem en vervolgens hebben ze<br />
al snel een oplossing. Dat is dan besloten,<br />
punt. Zij praten er niet meer over, terwijl wij<br />
er vaak nog weken over doorgaan.”<br />
“Ja, wij zeuren er zo lang over door. Mannen<br />
zien veel minder beren op de weg,<br />
dan wij”, denkt Tonny Fonville. Dat is misschien<br />
niet alleen maar positief, maar <strong>het</strong><br />
maakt de vergaderingen wel een stuk korter.<br />
“Klokslag vijf uur stonden de meesters altijd<br />
op en zeiden: Het is tijd”, lacht Reinsma.<br />
Ina Vis merkt fi jntjes op dat de mannen wel<br />
altijd de bovenbouwklassen hadden. Stagiair<br />
Jamila Asnnosi maakt vaak de omgekeerde<br />
situatie mee. Ze doet de pabo en werkt<br />
tegelijkertijd bij de gemeente waar ze vooral<br />
tussen mannen zit. “Zij overheersen altijd,<br />
praten alleen meer over de doelen, targets<br />
halen. Er zijn maar een paar vrouwen, die<br />
willen meer evalueren hoe <strong>het</strong> gegaan is,<br />
maar dat lukt niet.”<br />
‘De wereld is<br />
gemixt, maar op<br />
school houdt dat<br />
dan ineens op’<br />
Kippenhok<br />
Goed, de vergaderingen duren nu misschien<br />
een beetje lang en <strong>het</strong> is er vaak een<br />
kippenhok omdat er veel over thuis gepraat<br />
wordt, maar dat is <strong>het</strong> ergste niet. De mannen<br />
worden ook gemist <strong>van</strong>wege de praktische<br />
zaken. Want de conciërge is al een paar<br />
jaar geleden wegbezuinigd en wie moet er<br />
dan de doorgeslagen stoppen ver<strong>van</strong>gen,<br />
<strong>het</strong> bordje met <strong>het</strong> gezonde school-vignet<br />
bij de deur hangen of de wc ontstoppen?<br />
Bleijenberg: “De meesters namen de technische<br />
zaken vaak voor hun rekening. Nu<br />
zeg ik in <strong>het</strong> weekeinde wel eens tegen mijn<br />
man: Kom even mee naar school dan kun je<br />
de bel maken.”<br />
Fonville herinnert zich dat de meesters, ook<br />
al waren ze op leeftijd, altijd de kerstverlichting<br />
aan de gevel ophingen. De dames<br />
moeten nu alles zelf doen. Maar melden<br />
trots dat ook dit positief kan uitpakken,<br />
omdat je daardoor nieuwe dingen leert en<br />
creatieve oplossingen verzint. “Als vroeger<br />
iemand riep: De wc <strong>van</strong> de kleuters<br />
loopt niet door. Dan ging de conciërge”,<br />
zegt Bleijenberg. “Nu moet ik er zelf heen.<br />
Ik ben hier alles tegelijk, de aanstuurder,<br />
de onderwijsdeskundige, de vraagbaak en<br />
de conciërge.” Gelukkig is er één techneut,<br />
Ellen <strong>van</strong> Beek, juf <strong>van</strong> groep 7/8, die zaagt<br />
en doet andere technische en jongensachtige<br />
dingen met de kinderen. Omdat ze zelf<br />
twee zoons heeft wordt ze de ‘mannenmoeder’<br />
genoemd. Helaas is ze al een tijdje ziek.<br />
“Voetbaltoernooien”, roept iemand. Ook<br />
zo’n mannending waar maar weinig juffen<br />
plezier in hebben. “Mijn bovenbouwjongens<br />
hadden best een meester gewild”,<br />
zegt Reinsma. “Voor de meiden zou <strong>het</strong> ook<br />
goed zijn”, meent onderwijsassistent Mounia<br />
el Bouzidi, “die krijgen ook een verkeerd<br />
beeld als er alleen maar vrouwen zijn.”<br />
“Ja”, verzucht Reinsma. “De wereld is<br />
gemixt, maar op school houdt dat dan<br />
ineens op. Zelf had ik op school alleen maar<br />
meesters, die vertelden prachtige verhalen.”<br />
Geknutsel<br />
Een team zonder mannen zou teveel een<br />
‘warm bad’ worden waar geen kritiek op<br />
elkaar wordt gegeven. Klopt dat?<br />
Bleijenberg denkt wel dat vrouwen misschien<br />
te voorzichtig met elkaar omgaan.<br />
“Dat is niet altijd goed, soms is <strong>het</strong> g<br />
6 oktober 2012 <strong>Onderwijsblad</strong>15 17
Change language